Ineenstorting van de wereldeconomie
Henk Morren • 96 - 2020 • Uitgave: 10
Door de eeuwen heen zien we dat er economische goede tijden zijn, maar ook economische slechte tijden. Dit is helemaal niet nieuw, maar opmerkelijk is het feit dat het financiële systeem in de eindtijd een belangrijke rol gaat spelen. Hebben we dat wel door?
We kennen de crisis van 1929, de kredietcrisis begin deze eeuw en nu dit jaar de economische gevolgen naar aanleiding van het coronavirus. In een korte tijd kunnen er zomaar economische problemen zijn. Een voorbeeld is de ‘flash crash’ van 6 mei 2010. Op die dag gingen de Amerikaanse aandelenbeurzen in een paar minuten met 9 procent onderuit. Is dit een éénmalig incident? Ik denk het niet. Geldmarktfondsen kwamen kort na de corona-uitbraak ook in de problemen. Deze geldmarktfondsen beheren ongeveer €1000 miljard aan tegoeden.
Complexiteit
De geldfondsen konden ternauwernood aan hun verplichtingen voldoen constateerde Steven Maijoor, voorzitter van de European Securities and Markets Authority (Esma). Soortgelijke problemen zien we over de hele wereld voltrekken. De complexiteit van financiële systemen is van dusdanige aard dat de betrouwbaarheid en daardoor ook de geloofwaardigheid door velen in twijfel wordt getrokken. We hebben als mensheid een probleem gecreëerd waarvan we niet weten wat de uiteindelijke gevolgen zijn. Blijkbaar vinden we het moeilijk om genoegen te nemen met dat wat de Heere God ons heeft toevertrouwd. Natuurlijk is dit niet iets van de laatste jaren. De hebzucht en de hang naar meer en meer zit al vanaf de schepping diepgeworteld in ons bestaan. Adam en Eva hadden de beschikking over het hele paradijs, behalve die ene vrucht. Ze dachten die op een slinkse manier te kunnen bemachtigen, maar dat had een fatale afloop. En natuurlijk denk je dan, hoe naïef hebben zij gehandeld. Maar als we eerlijk zijn naar onszelf toe ben ik ervan overtuigd dat wij niet anders hadden gedaan. Het boek Prediker verwoordt het op een niet mis te verstane manier: ’Wie geld liefheeft, wordt van geld niet verzadigd, noch wie rijkdom liefheeft, van inkomsten’. Even leek het goed te komen, zoals we zien in de eerste christelijke gemeente. Die gemeente was één van hart en ziel.
Onze zekerheid?
Niemand zei dat iets van hetgeen hij bezat zijn persoonlijk eigendom was, maar zij hadden alles gemeenschappelijk. Die situatie was eigenlijk te mooi om waar te zijn. Al snel kwamen Ananias met zijn vrouw Saffira op het toneel. Ze verkochten hun eigendom, een stuk land. Zij brachten de opbrengst bij de apostelen, maar al snel vielen ze door de mand. Het was niet de hele opbrengst. Ananias dacht de apostelen wel in het ootje te kunnen nemen, maar de Heilige Geest is niet te weerhouden door een leugentje. Hij loog niet alleen tegen de apostelen maar ook tegen God. Een paar uur later kwam ook zijn vrouw bij de apostelen. Ook voor haar was de verleiding van bezit te groot geworden. Ook zij deed een leugentje om bestwil. Hoe het met Ananias en Saffira is afgelopen kunnen we lezen in Handelingen 5.
Als we tot een levend geloof in God komen, staan we als het ware in vuur en vlam voor onze Redder. Maar blijkbaar zit het zo diep in onze genen om onze zekerheid en vertrouwen te stellen op bezit, rijkdom, aanzien, kennis, etc. Heel geleidelijk verleggen we onze normen en waarden. Wanneer we maar iets toelaten wat de (schijn)wereld ons biedt, trekt ons dat bij Christus vandaan. Zo’n proces gaat meestal in kleine stapjes. De satan heeft geduld! Maar na verloop van tijd zijn onze gedachten dusdanig vertroebeld dat wij de waarheid niet meer kunnen onderkennen.
Eén wereldeconomie
De mensheid streeft in allerlei opzichten naar eenheid. Zo kennen we één wereldeconomie, bestaande uit:
1. de grondstoffeneconomie in hoofdzakelijk het Midden-Oosten, Afrika en Zuid-Amerika.
2. de productie-economie in voornamelijk de Aziatische landen.
3. de kenniseconomie, met name in de westerse wereld.
Samen vormen zij één wereldeconomie en zijn zij onderling van elkaar afhankelijk. Wanneer bijvoorbeeld de grondstoffeneconomie stagneert dan heeft dit effect op de gehele wereldeconomie. Zo zijn we als verschillende werelddelen van elkaar afhankelijk geworden.
De val van Babylon
We leven anno 2020 in een tijd waarin de hang naar materie steeds meer toeneemt. Oprechte interesse in de ander en echte bewogenheid vanuit het hart wordt een zeldzaam goed. Wanneer ik in een drukke winkelstaat loop en naar de gezichten van mensen kijk, en in gedachten probeer een inkijkje te krijgen wie die mens eigenlijk is, treft het me hoe vaak de leegte, de eenzaamheid, de moedeloosheid en de matheid er vanaf straalt. Het doet me vaak denken aan de Heere Jezus Die met ontferming bewogen werd toen Hij een grote groep mensen zag. Hij zag dat ze opgejaagd en afgemat waren. Hij vergeleek ze met schapen die geen herder hadden. In onze tijd is het niet anders. Wanneer we meer en meer het gouden kalf gaan aanbidden, en de Heere God uit onze maatschappij wegduwen neemt de leegheid ongekende vormen aan. Dit heeft verregaande consequenties. Mijn gedachten komen dan uit bij het Bijbelboek Openbaring en dan met name het achttiende hoofdstuk. Het hoofdstuk gaat over de val van Babylon.
Waar Babylon precies ligt, daar lopen de meningen uiteen. De exacte ligging is mijns inziens ook niet het allerbelangrijkste. De omschrijving van de stad Babylon is volgens het boek Openbaring weerzinwekkend. Babylon is een woonplaats van demonen geworden. Het is een schuilplaats voor allerlei onreine geesten. Er wordt heel veel handel gedreven. Veel handelaren zijn schatrijk geworden door die stad. Alle koningen van de wereld zijn verleid door haar macht. Alle mensen op aarde zijn slecht geworden door de slechte invloed die van Babylon is uitgegaan. De zonden van de stad zijn ontelbaar! De trots van de inwoners is angstaanjagend. Komt hier dan nooit een einde aan vraagt u zich misschien af? De Heere God heeft er maar één uur voor nodig om alle rijkdom van de stad te vernietigen. Alle rijkdom en (schijn)geluk is in één uur verdwenen. De belangrijkste stad op aarde is in één uur alles kwijtgeraakt! Uiteindelijk zal er niets meer van Babylon overblijven. Wat heeft dit ons te zeggen? Ik denk dat Babylon geleidelijk aan steeds groter is geworden en de zonde in de stad geleidelijk aan meer en meer mensen in zijn kielzog meenam. De totstandkoming van de stad is een geleidelijk proces geweest. Zo vergaat dat ons ook vaak. De verleiding naar meer en meer, en alle zonden die daarmee gepaard gaan brengt ons uiteindelijk op het punt dat wij ons vertrouwen hebben gesteld op een huis dat op zand is gebouwd.
Binnen één uur
Voor het oog van de mensen ziet het er heel robuust en oogverblindend uit. Maar dan stort alle roem en eer als een plumpudding in elkaar en is alle rijkdom waarop onze zekerheid was gebouwd verdwenen! Binnen EEN UUR! Wat een ongelofelijke deceptie. Terwijl ik dit schrijf denk ik aan de man uit Psalm 1. Hij wandelt niet in de raad van de goddelozen. Hij wil niet in de omgeving van zondaars zijn en verblijven in de buurt van spotters. Hij vindt vreugde in de wet van de Heere. Het resultaat daarvan is een vruchtbaar leven! Wat een verschil. Aan ons is de keuze: tijdelijk genot met een rampzalige afloop of een eeuwigheid genieten van de verschijning van de Heere Jezus Christus. Hij is de grote overwinnaar. In dat nieuwe Jeruzalem zal geen verdriet en pijn meer zijn omdat die stad is gebouwd op het fundament Jezus Christus. Voor de periode dat wij hier nog op aarde verblijven, hoe zwaar dat ook soms kan zijn, wens ik ons toe dat wij altijd de belofte van de Heere Jezus met ons meedragen: ’en zie Ik ben met u al de dagen, tot aan de voleinding van de wereld’. Wees ervan overtuigd dat de aanwezigheid van de storm nooit de afwezigheid van God betekent!
Henk Morren
We kennen de crisis van 1929, de kredietcrisis begin deze eeuw en nu dit jaar de economische gevolgen naar aanleiding van het coronavirus. In een korte tijd kunnen er zomaar economische problemen zijn. Een voorbeeld is de ‘flash crash’ van 6 mei 2010. Op die dag gingen de Amerikaanse aandelenbeurzen in een paar minuten met 9 procent onderuit. Is dit een éénmalig incident? Ik denk het niet. Geldmarktfondsen kwamen kort na de corona-uitbraak ook in de problemen. Deze geldmarktfondsen beheren ongeveer €1000 miljard aan tegoeden.
Complexiteit
De geldfondsen konden ternauwernood aan hun verplichtingen voldoen constateerde Steven Maijoor, voorzitter van de European Securities and Markets Authority (Esma). Soortgelijke problemen zien we over de hele wereld voltrekken. De complexiteit van financiële systemen is van dusdanige aard dat de betrouwbaarheid en daardoor ook de geloofwaardigheid door velen in twijfel wordt getrokken. We hebben als mensheid een probleem gecreëerd waarvan we niet weten wat de uiteindelijke gevolgen zijn. Blijkbaar vinden we het moeilijk om genoegen te nemen met dat wat de Heere God ons heeft toevertrouwd. Natuurlijk is dit niet iets van de laatste jaren. De hebzucht en de hang naar meer en meer zit al vanaf de schepping diepgeworteld in ons bestaan. Adam en Eva hadden de beschikking over het hele paradijs, behalve die ene vrucht. Ze dachten die op een slinkse manier te kunnen bemachtigen, maar dat had een fatale afloop. En natuurlijk denk je dan, hoe naïef hebben zij gehandeld. Maar als we eerlijk zijn naar onszelf toe ben ik ervan overtuigd dat wij niet anders hadden gedaan. Het boek Prediker verwoordt het op een niet mis te verstane manier: ’Wie geld liefheeft, wordt van geld niet verzadigd, noch wie rijkdom liefheeft, van inkomsten’. Even leek het goed te komen, zoals we zien in de eerste christelijke gemeente. Die gemeente was één van hart en ziel.
Onze zekerheid?
Niemand zei dat iets van hetgeen hij bezat zijn persoonlijk eigendom was, maar zij hadden alles gemeenschappelijk. Die situatie was eigenlijk te mooi om waar te zijn. Al snel kwamen Ananias met zijn vrouw Saffira op het toneel. Ze verkochten hun eigendom, een stuk land. Zij brachten de opbrengst bij de apostelen, maar al snel vielen ze door de mand. Het was niet de hele opbrengst. Ananias dacht de apostelen wel in het ootje te kunnen nemen, maar de Heilige Geest is niet te weerhouden door een leugentje. Hij loog niet alleen tegen de apostelen maar ook tegen God. Een paar uur later kwam ook zijn vrouw bij de apostelen. Ook voor haar was de verleiding van bezit te groot geworden. Ook zij deed een leugentje om bestwil. Hoe het met Ananias en Saffira is afgelopen kunnen we lezen in Handelingen 5.
Als we tot een levend geloof in God komen, staan we als het ware in vuur en vlam voor onze Redder. Maar blijkbaar zit het zo diep in onze genen om onze zekerheid en vertrouwen te stellen op bezit, rijkdom, aanzien, kennis, etc. Heel geleidelijk verleggen we onze normen en waarden. Wanneer we maar iets toelaten wat de (schijn)wereld ons biedt, trekt ons dat bij Christus vandaan. Zo’n proces gaat meestal in kleine stapjes. De satan heeft geduld! Maar na verloop van tijd zijn onze gedachten dusdanig vertroebeld dat wij de waarheid niet meer kunnen onderkennen.
Eén wereldeconomie
De mensheid streeft in allerlei opzichten naar eenheid. Zo kennen we één wereldeconomie, bestaande uit:
1. de grondstoffeneconomie in hoofdzakelijk het Midden-Oosten, Afrika en Zuid-Amerika.
2. de productie-economie in voornamelijk de Aziatische landen.
3. de kenniseconomie, met name in de westerse wereld.
Samen vormen zij één wereldeconomie en zijn zij onderling van elkaar afhankelijk. Wanneer bijvoorbeeld de grondstoffeneconomie stagneert dan heeft dit effect op de gehele wereldeconomie. Zo zijn we als verschillende werelddelen van elkaar afhankelijk geworden.
De val van Babylon
We leven anno 2020 in een tijd waarin de hang naar materie steeds meer toeneemt. Oprechte interesse in de ander en echte bewogenheid vanuit het hart wordt een zeldzaam goed. Wanneer ik in een drukke winkelstaat loop en naar de gezichten van mensen kijk, en in gedachten probeer een inkijkje te krijgen wie die mens eigenlijk is, treft het me hoe vaak de leegte, de eenzaamheid, de moedeloosheid en de matheid er vanaf straalt. Het doet me vaak denken aan de Heere Jezus Die met ontferming bewogen werd toen Hij een grote groep mensen zag. Hij zag dat ze opgejaagd en afgemat waren. Hij vergeleek ze met schapen die geen herder hadden. In onze tijd is het niet anders. Wanneer we meer en meer het gouden kalf gaan aanbidden, en de Heere God uit onze maatschappij wegduwen neemt de leegheid ongekende vormen aan. Dit heeft verregaande consequenties. Mijn gedachten komen dan uit bij het Bijbelboek Openbaring en dan met name het achttiende hoofdstuk. Het hoofdstuk gaat over de val van Babylon.
Waar Babylon precies ligt, daar lopen de meningen uiteen. De exacte ligging is mijns inziens ook niet het allerbelangrijkste. De omschrijving van de stad Babylon is volgens het boek Openbaring weerzinwekkend. Babylon is een woonplaats van demonen geworden. Het is een schuilplaats voor allerlei onreine geesten. Er wordt heel veel handel gedreven. Veel handelaren zijn schatrijk geworden door die stad. Alle koningen van de wereld zijn verleid door haar macht. Alle mensen op aarde zijn slecht geworden door de slechte invloed die van Babylon is uitgegaan. De zonden van de stad zijn ontelbaar! De trots van de inwoners is angstaanjagend. Komt hier dan nooit een einde aan vraagt u zich misschien af? De Heere God heeft er maar één uur voor nodig om alle rijkdom van de stad te vernietigen. Alle rijkdom en (schijn)geluk is in één uur verdwenen. De belangrijkste stad op aarde is in één uur alles kwijtgeraakt! Uiteindelijk zal er niets meer van Babylon overblijven. Wat heeft dit ons te zeggen? Ik denk dat Babylon geleidelijk aan steeds groter is geworden en de zonde in de stad geleidelijk aan meer en meer mensen in zijn kielzog meenam. De totstandkoming van de stad is een geleidelijk proces geweest. Zo vergaat dat ons ook vaak. De verleiding naar meer en meer, en alle zonden die daarmee gepaard gaan brengt ons uiteindelijk op het punt dat wij ons vertrouwen hebben gesteld op een huis dat op zand is gebouwd.
Binnen één uur
Voor het oog van de mensen ziet het er heel robuust en oogverblindend uit. Maar dan stort alle roem en eer als een plumpudding in elkaar en is alle rijkdom waarop onze zekerheid was gebouwd verdwenen! Binnen EEN UUR! Wat een ongelofelijke deceptie. Terwijl ik dit schrijf denk ik aan de man uit Psalm 1. Hij wandelt niet in de raad van de goddelozen. Hij wil niet in de omgeving van zondaars zijn en verblijven in de buurt van spotters. Hij vindt vreugde in de wet van de Heere. Het resultaat daarvan is een vruchtbaar leven! Wat een verschil. Aan ons is de keuze: tijdelijk genot met een rampzalige afloop of een eeuwigheid genieten van de verschijning van de Heere Jezus Christus. Hij is de grote overwinnaar. In dat nieuwe Jeruzalem zal geen verdriet en pijn meer zijn omdat die stad is gebouwd op het fundament Jezus Christus. Voor de periode dat wij hier nog op aarde verblijven, hoe zwaar dat ook soms kan zijn, wens ik ons toe dat wij altijd de belofte van de Heere Jezus met ons meedragen: ’en zie Ik ben met u al de dagen, tot aan de voleinding van de wereld’. Wees ervan overtuigd dat de aanwezigheid van de storm nooit de afwezigheid van God betekent!
Henk Morren
