‘In Filadelfia vielen de puzzelstukjes op zijn plaats’
Peter van der Weerd • 91 - 2015 • Uitgave: 16
Peter van der Weerd werd in 1963 in Apeldoorn geboren en was de vijfde in een gezin van 6 kinderen. Het gezin ging naar de Gereformeerde kerk synodaal. Toen een oudere zus haar plek vond in een Baptisten kerk, ging ook Peter hier jaren naartoe, totdat hij in zijn late pubertijd de kerk de rug toe heeft gekeerd. Nu treedt hij toe tot het bestuur van Het Zoeklicht en vertelt hoe Filadelfia een keerpunt werd in zijn leven.
“Na een turbulente tijd op de middelbare school koos ik uiteindelijk voor een handelsopleiding en startte direct na het voltooien van die opleiding in 1984 een eigen bedrijf in professionele licht-, geluids- en videotechniek, Alpha Audio & Light BV. Vanuit Alpha mochten we jarenlang de techniek voor de Zoeklicht Toogdagen verzorgen.
In 1985 ben ik getrouwd met Ellen en wij zijn gezegend met 5 kinderen, nu in de leeftijd van 19 tot 28 jaar. Ik leerde Ellen kennen bij een close harmony gospelgroep waar ik meer uit interesse voor de muziek, dan interesse voor de boodschap, bij was gaan zingen. Wij traden zo’n 50 a 60 keer per jaar op in kerken door het hele land en werkten ook regelmatig mee aan radio- en tv-uitzendingen van de NCRV en de EO. Tijd om betrokken te raken bij een kerk had ik niet en ik moet eerlijk zeggen, daar had ik ook geen behoefte aan.
Een veeleisende God
Via de gospelgroep raakte ik met Alpha betrokken bij diverse tv-producties van de EO. Ik voelde me prima thuis bij deze omroep en sprak voldoende het christelijk jargon om me overeind te houden in deze omgeving. Op zeker moment werd ik door Dirk-Jan Bijker gevraagd om de geluidstechniek te verzorgen voor een nieuwe tv-serie ‘Een wereld van verschil’. Een serie waar Henk Binnendijk met twaalf jongeren in gesprek ging over een bepaald Bijbelgedeelte. De opnamen vonden plaats in Turkije, waarbij de brieven aan de zeven gemeenten uit Openbaring centraal stonden. In het totaal filmden we daar drie weken lang.
De eerste vijf delen werden opgenomen op het Griekse eiland Patmos, waar Johannes de openbaring van God ontving en de overige zeven delen namen we op in Turkije, in de ruïnes van de zeven steden.
Voor mij was het een achtbaan van emoties. Ik werd in de ruïnes van Efeze geconfronteerd met een naar mijn mening veeleisende God die niet snel tevreden is. Henk Binnendijk legde uit hoe de kerk in Efeze zeer actief en gedreven was, maar dat hun activiteiten niet meer vanuit de eerste liefde voor Christus plaats vonden en God dreigde Zijn zegen van deze gemeente weg te nemen. Ik vond dat heel onrechtvaardig. Mensen die zich zo voor God inspanden, verdienden een beloning, geen berisping. Ik vond dat ook ik een pluim van God verdiende, zo vaak was ik voor Hem op pad met de gospelgroep. Hoe kon God zo kritisch en veeleisend zijn. Hoe verder we kwamen, hoe bozer ik werd. De opname in de ruïnes van Laodicea was de druppel. Weer was het niet goed of het deugde niet. Je kon maar beter koud of heet zijn, want lauwheid duldt God niet. Hoe herkende ik mij in deze lauwheid. Op zeker moment had ik mij voorgenomen te stoppen met de gospelgroep en alles dat christelijk was. Deze God was toch nooit tevreden.
Grote afhankelijkheid
Maar er was ook een andere kant. Ik was diep onder de indruk van de warmte en liefde van de jongeren en van het team van de EO. Zij straalden zoveel rust, hoop, vrede en vertrouwen uit, daar was ik heel jaloers op. Bij de laatste opnamedag gebeurde er iets bijzonders. We waren aan het filmen op een berg, met in het dal de ruïnes van het voormalige Filadelfia. Daar legde Henk Binnendijk het verhaal uit over de kleine kracht. Hoe God niet wil dat we voor Hem werken, maar dat Hij door ons wil werken. Dat Hij de kracht in ons wil zijn en zo deuren voor ons kan openen die anders gesloten blijven.
Ik had deze grote afhankelijkheid gezien bij Henk Binnendijk. Een man waar je tegenop kijkt, die prachtige studies kan geven en nooit om woorden verlegen zit. Maar ik wist inmiddels beter. Vlak voordat de opnames gingen beginnen baden we altijd nog met elkaar. Direct na het amen begon Henk dan te spreken. Tijdens het gebed hoorde ik Henk dan vaak prevelend bidden. Anderen hoorden dat niet, maar ik hoorde dat wel, want ik zat met mijn koptelefoon op en de microfoon van Henk stond aan. Vaak hoorde ik hem bidden: “Heer geeft U mij alstublieft de woorden, want ik weet niet eens hoe ik moet beginnen.” Die afhankelijkheid van die grote Godsman raakte me diep.
In Filadelfia vielen de puzzelstukjes op hun plaats, God wil niet dat ik voor Hem werk, Hij heeft mijn kracht niet nodig, maar Hij wil de kracht in mij zijn, ik heb Hem nodig. Dan kan ik ook die rust en vrede in mijn hart gaan ervaren die ik ook bij al die andere mooie mensen daar om me heen zag.
Een andere man
Ik werd me bewust van mijn zondige leven en wist, dat had ik inmiddels vaak genoeg gehoord en heel vaak gezongen, dat Jezus Christus voor onze zonden is gestorven en dat Hij daardoor de weg naar God heeft vrijgemaakt. Daar in Filadelfia, met m’n rug tegen een boom, luisterend naar het verhaal van Henk Binnendijk, beleed ik mijn zonden en aanvaardde ik het offer dat Jezus ook voor mij heeft gebracht. Niet langer ik op de troon van mijn leven, niet langer mijn kracht, maar HIJ op de troon van mijn leven en leren leven vanuit Zijn kracht.
Mijn vrouw kreeg een andere man terug dan de man die naar Turkije vertrok en daar was ze heel erg blij mee. Al snel ben ik de Bijbel gaan lezen, ik leerde over Gods heilsplan door de geschiedenis heen en de rol van Israël daarin. Ik leerde over de kerk, die, gebouwd op Joodse fundamenten met Christus als hoofd en hoeksteen, een plaats is waardoorheen God in deze tijd wil uitreiken naar de wereld en een plaats is om samen met andere gelovigen te groeien in geloof en toewijding. Ik ontdekte iets over de tekenen van de tijd en de urgentie om met het oog op de wederkomst de wereld te vertellen over Gods redding en verlossing door Jezus Christus.
Moderne kerk, orthodoxe boodschap
De honger om meer van de Bijbel te leren leidde ertoe dat ik in 1999 mijn bedrijf in Frankfurt verkocht en de leiding van Alpha in Apeldoorn uit handen gaf, zodat ik in 2000 kon starten met een theologieopleiding. Uiteindelijk bleek dat de opmaat voor het starten van een nieuwe kerk, de Basis. Een kerk die nadrukkelijk gericht is op het bereiken van de niet wedergeboren mens. Een moderne kerk met een lage drempel, maar met een orthodoxe boodschap. Onze visie is ‘We willen als kerk mensen bereiken met het evangelie en hen aanmoedigen en helpen toegewijde volgelingen van Christus te worden’.”
Peter van der Weerd
Kader
Als bestuur zijn we zeer dankbaar dat de vacature binnen het bestuur weer is opgevuld. Het is niet eenvoudig om iemand te vinden die past binnen het gedachtegoed van Het Zoeklicht en ook een waardevolle inbreng binnen het bestuur kan hebben.
Natuurlijk zijn er heel veel prachtige broeders en zusters die veel voor het Zoeklicht betekenen. Maar als bestuur hebben we gezocht naar iemand die veel contacten in christelijk Nederland heeft en ons verder kan helpen om Het Zoeklicht bij een breder publiek bekend te maken. Wij zijn de Here God bijzonder dankbaar dat Hij Peter van der Weerd op ons pad heeft gebracht.
Wij wensen Peter heel veel wijsheid en inzicht toe om zijn taak binnen het bestuur te vervullen zoals God het graag zou willen zien.
In Hem verbonden,
Henk Morren en Arno Lam
“Na een turbulente tijd op de middelbare school koos ik uiteindelijk voor een handelsopleiding en startte direct na het voltooien van die opleiding in 1984 een eigen bedrijf in professionele licht-, geluids- en videotechniek, Alpha Audio & Light BV. Vanuit Alpha mochten we jarenlang de techniek voor de Zoeklicht Toogdagen verzorgen.
In 1985 ben ik getrouwd met Ellen en wij zijn gezegend met 5 kinderen, nu in de leeftijd van 19 tot 28 jaar. Ik leerde Ellen kennen bij een close harmony gospelgroep waar ik meer uit interesse voor de muziek, dan interesse voor de boodschap, bij was gaan zingen. Wij traden zo’n 50 a 60 keer per jaar op in kerken door het hele land en werkten ook regelmatig mee aan radio- en tv-uitzendingen van de NCRV en de EO. Tijd om betrokken te raken bij een kerk had ik niet en ik moet eerlijk zeggen, daar had ik ook geen behoefte aan.
Een veeleisende God
Via de gospelgroep raakte ik met Alpha betrokken bij diverse tv-producties van de EO. Ik voelde me prima thuis bij deze omroep en sprak voldoende het christelijk jargon om me overeind te houden in deze omgeving. Op zeker moment werd ik door Dirk-Jan Bijker gevraagd om de geluidstechniek te verzorgen voor een nieuwe tv-serie ‘Een wereld van verschil’. Een serie waar Henk Binnendijk met twaalf jongeren in gesprek ging over een bepaald Bijbelgedeelte. De opnamen vonden plaats in Turkije, waarbij de brieven aan de zeven gemeenten uit Openbaring centraal stonden. In het totaal filmden we daar drie weken lang.
De eerste vijf delen werden opgenomen op het Griekse eiland Patmos, waar Johannes de openbaring van God ontving en de overige zeven delen namen we op in Turkije, in de ruïnes van de zeven steden.
Voor mij was het een achtbaan van emoties. Ik werd in de ruïnes van Efeze geconfronteerd met een naar mijn mening veeleisende God die niet snel tevreden is. Henk Binnendijk legde uit hoe de kerk in Efeze zeer actief en gedreven was, maar dat hun activiteiten niet meer vanuit de eerste liefde voor Christus plaats vonden en God dreigde Zijn zegen van deze gemeente weg te nemen. Ik vond dat heel onrechtvaardig. Mensen die zich zo voor God inspanden, verdienden een beloning, geen berisping. Ik vond dat ook ik een pluim van God verdiende, zo vaak was ik voor Hem op pad met de gospelgroep. Hoe kon God zo kritisch en veeleisend zijn. Hoe verder we kwamen, hoe bozer ik werd. De opname in de ruïnes van Laodicea was de druppel. Weer was het niet goed of het deugde niet. Je kon maar beter koud of heet zijn, want lauwheid duldt God niet. Hoe herkende ik mij in deze lauwheid. Op zeker moment had ik mij voorgenomen te stoppen met de gospelgroep en alles dat christelijk was. Deze God was toch nooit tevreden.
Grote afhankelijkheid
Maar er was ook een andere kant. Ik was diep onder de indruk van de warmte en liefde van de jongeren en van het team van de EO. Zij straalden zoveel rust, hoop, vrede en vertrouwen uit, daar was ik heel jaloers op. Bij de laatste opnamedag gebeurde er iets bijzonders. We waren aan het filmen op een berg, met in het dal de ruïnes van het voormalige Filadelfia. Daar legde Henk Binnendijk het verhaal uit over de kleine kracht. Hoe God niet wil dat we voor Hem werken, maar dat Hij door ons wil werken. Dat Hij de kracht in ons wil zijn en zo deuren voor ons kan openen die anders gesloten blijven.
Ik had deze grote afhankelijkheid gezien bij Henk Binnendijk. Een man waar je tegenop kijkt, die prachtige studies kan geven en nooit om woorden verlegen zit. Maar ik wist inmiddels beter. Vlak voordat de opnames gingen beginnen baden we altijd nog met elkaar. Direct na het amen begon Henk dan te spreken. Tijdens het gebed hoorde ik Henk dan vaak prevelend bidden. Anderen hoorden dat niet, maar ik hoorde dat wel, want ik zat met mijn koptelefoon op en de microfoon van Henk stond aan. Vaak hoorde ik hem bidden: “Heer geeft U mij alstublieft de woorden, want ik weet niet eens hoe ik moet beginnen.” Die afhankelijkheid van die grote Godsman raakte me diep.
In Filadelfia vielen de puzzelstukjes op hun plaats, God wil niet dat ik voor Hem werk, Hij heeft mijn kracht niet nodig, maar Hij wil de kracht in mij zijn, ik heb Hem nodig. Dan kan ik ook die rust en vrede in mijn hart gaan ervaren die ik ook bij al die andere mooie mensen daar om me heen zag.
Een andere man
Ik werd me bewust van mijn zondige leven en wist, dat had ik inmiddels vaak genoeg gehoord en heel vaak gezongen, dat Jezus Christus voor onze zonden is gestorven en dat Hij daardoor de weg naar God heeft vrijgemaakt. Daar in Filadelfia, met m’n rug tegen een boom, luisterend naar het verhaal van Henk Binnendijk, beleed ik mijn zonden en aanvaardde ik het offer dat Jezus ook voor mij heeft gebracht. Niet langer ik op de troon van mijn leven, niet langer mijn kracht, maar HIJ op de troon van mijn leven en leren leven vanuit Zijn kracht.
Mijn vrouw kreeg een andere man terug dan de man die naar Turkije vertrok en daar was ze heel erg blij mee. Al snel ben ik de Bijbel gaan lezen, ik leerde over Gods heilsplan door de geschiedenis heen en de rol van Israël daarin. Ik leerde over de kerk, die, gebouwd op Joodse fundamenten met Christus als hoofd en hoeksteen, een plaats is waardoorheen God in deze tijd wil uitreiken naar de wereld en een plaats is om samen met andere gelovigen te groeien in geloof en toewijding. Ik ontdekte iets over de tekenen van de tijd en de urgentie om met het oog op de wederkomst de wereld te vertellen over Gods redding en verlossing door Jezus Christus.
Moderne kerk, orthodoxe boodschap
De honger om meer van de Bijbel te leren leidde ertoe dat ik in 1999 mijn bedrijf in Frankfurt verkocht en de leiding van Alpha in Apeldoorn uit handen gaf, zodat ik in 2000 kon starten met een theologieopleiding. Uiteindelijk bleek dat de opmaat voor het starten van een nieuwe kerk, de Basis. Een kerk die nadrukkelijk gericht is op het bereiken van de niet wedergeboren mens. Een moderne kerk met een lage drempel, maar met een orthodoxe boodschap. Onze visie is ‘We willen als kerk mensen bereiken met het evangelie en hen aanmoedigen en helpen toegewijde volgelingen van Christus te worden’.”
Peter van der Weerd
Kader
Als bestuur zijn we zeer dankbaar dat de vacature binnen het bestuur weer is opgevuld. Het is niet eenvoudig om iemand te vinden die past binnen het gedachtegoed van Het Zoeklicht en ook een waardevolle inbreng binnen het bestuur kan hebben.
Natuurlijk zijn er heel veel prachtige broeders en zusters die veel voor het Zoeklicht betekenen. Maar als bestuur hebben we gezocht naar iemand die veel contacten in christelijk Nederland heeft en ons verder kan helpen om Het Zoeklicht bij een breder publiek bekend te maken. Wij zijn de Here God bijzonder dankbaar dat Hij Peter van der Weerd op ons pad heeft gebracht.
Wij wensen Peter heel veel wijsheid en inzicht toe om zijn taak binnen het bestuur te vervullen zoals God het graag zou willen zien.
In Hem verbonden,
Henk Morren en Arno Lam
