Ik zal voor u strijden
Marianne Glashouwer-van der Lugt • 77 - 2001/02 • Uitgave: 21
Enkele weken geleden was ik op een ouderdag van de Evangelische Hogeschool in Amersfoort. Onze jongste dochter volgt daar het vormingsjaar tussen middelbare school en universiteit of ander vervolg onderwijs. Maar vandaag was het de beurt aan de ouders! We mochten samen met onze kinderen enkele colleges volgen. Fantastisch was het, wat een ervaring! Het eerste college ging over omgangskunde. Ik had geen idee wat ik me daar nu bij moest voorstellen. Krijgen ze daar soms les in goede manieren? De lerares had enkele woorden op het bord geschreven: subassertiviteit en bijbelse nederigheid. Is dat nu hetzelfde? Wat een moeilijke woorden en ook niet zo een-twee-drie te beantwoorden. Ik was benieuwd! We zaten allemaal, ouders en jeugd, netjes op stoelen achter tafels. De lerares begon de les met gebed en we gingen van start!
Nou, we kregen niets te horen over etiquetten, maar wat we wel deden, was intensief de Bijbel bestuderen en er met elkaar over praten. Het college duurde ruim een uur en dan kan er heel wat over de tafel gaan. Bent u wel eens onrechtvaardig behandeld? Heeft iemand u wel eens iets aangedaan, zonder dat u er iets tegen kon doen? Ik denk dat we daar allemaal wel "ja" op kunnen antwoorden. Bent u toen ook kwaad geworden of hebt u "teruggeslagen"? Ik denk dat we ook daar allemaal wel "ja" op kunnen zeggen! Tijdens onze les over omgangskunde bleek dat we daar ook heel anders mee kunnen omgaan.
Een tekst om goed te onthouden is Exodus 14:14. Daar houdt Mozes het volk Israël voor: "De Here zal voor u strijden, en gij zult stil zijn". Wij hoeven niet zelf te vechten of ons recht halen, maar de Here zal voor ons strijden. Het is beter onrecht te lijden dan te doen. Alles zal eens in de openbaarheid komen. God zal het onrecht niet ongestraft laten. Niet in ons persoonlijk leven. Ook niet het onrecht dat het Joodse volk is aangedaan tijdens de Holocaust. Misschien zien we er in dit leven niets van, maar eens zal er recht geschieden.
De apostel Paulus wijst de christenen in Rome erop: "Vergeldt niemand kwaad met kwaad; hebt het goede voor met alle mensen. Houdt zo mogelijk, voor zover het van u afhangt, vrede met alle mensen. Wreekt uzelf niet, geliefden, maar laat plaats voor de toorn, want er staat geschreven: Mij komt de wraak toe, Ik zal het vergelden, spreekt de Here. Maar indien uw vijand honger heeft, geef hem te eten; indien hij dorst heeft, geef hem te drinken, want zo zult gij vurige kolen op zijn hoofd hopen. Laat u niet overwinnen door het kwade, maar overwin het kwade door het goede" (Rom. 12:17-21)
Ook de Here Jezus houdt ons voor dat we moeten bidden voor degenen die ons smadelijk behandelen (Lucas 6:29). Dat is wel heel erg moeilijk voor ons. Het is nog tot daar aan toe dat we niet terugvechten, maar ook nog bidden voor degene die ons pijn doet? Dat kunnen we ook niet uit onszelf. Dat kan alleen als we heel dicht bij God blijven, zodat Hij ons vergevingsgezindheid in ons hart kan geven. Dat kan alleen als we Zijn Woord ernstig nemen, en Hem in stil vertrouwen voor ons laten strijden. Hij zal het dan ook doen, want Hij heeft het Zelf gezegd!
Dat is echte nederigheid, zoals de Bijbel het bedoelt. En dat is wat anders dan subassertiviteit. Een moeilijk woord, maar het komt er eenvoudig op neer dat wij onszelf opofferen "omdat het nu eenmaal moet", of "omdat dat nu eenmaal van ons verwacht wordt". Vooruit dan maar weer, we zullen wel weer de minste zijn. Dat is een passieve en gelaten levenshouding. In nederigheid leven, zoals de Bijbel dat bedoelt, is actief. We vernederen ons voor God en geven alles wat we hebben aan Hem, onze gaven en kwaliteiten, onze tijd, ons geld, maar ook onze onzekerheden en tekortkomingen. En we laten ons door Hem gebruiken om tot zegen te zijn voor anderen. Hij werkt in ons door Zijn Heilige Geest. Iemand zei eens: kinderlijk afhankelijk van God, koninklijk onafhankelijk van mensen.
Einde van de les! Wat was het leerzaam en opbouwend. Ik was gewoon jaloers op mijn dochter dat zij dit allemaal al mocht leren. Ik wilde dat ik dit onderwijs had gehad toen ik achttien was! Gelukkig krijgen we van de Here een heel leven om te leren, en we zijn er ook nooit te oud voor!
Marianne Glashouwer-van der Lugt
Nou, we kregen niets te horen over etiquetten, maar wat we wel deden, was intensief de Bijbel bestuderen en er met elkaar over praten. Het college duurde ruim een uur en dan kan er heel wat over de tafel gaan. Bent u wel eens onrechtvaardig behandeld? Heeft iemand u wel eens iets aangedaan, zonder dat u er iets tegen kon doen? Ik denk dat we daar allemaal wel "ja" op kunnen antwoorden. Bent u toen ook kwaad geworden of hebt u "teruggeslagen"? Ik denk dat we ook daar allemaal wel "ja" op kunnen zeggen! Tijdens onze les over omgangskunde bleek dat we daar ook heel anders mee kunnen omgaan.
Een tekst om goed te onthouden is Exodus 14:14. Daar houdt Mozes het volk Israël voor: "De Here zal voor u strijden, en gij zult stil zijn". Wij hoeven niet zelf te vechten of ons recht halen, maar de Here zal voor ons strijden. Het is beter onrecht te lijden dan te doen. Alles zal eens in de openbaarheid komen. God zal het onrecht niet ongestraft laten. Niet in ons persoonlijk leven. Ook niet het onrecht dat het Joodse volk is aangedaan tijdens de Holocaust. Misschien zien we er in dit leven niets van, maar eens zal er recht geschieden.
De apostel Paulus wijst de christenen in Rome erop: "Vergeldt niemand kwaad met kwaad; hebt het goede voor met alle mensen. Houdt zo mogelijk, voor zover het van u afhangt, vrede met alle mensen. Wreekt uzelf niet, geliefden, maar laat plaats voor de toorn, want er staat geschreven: Mij komt de wraak toe, Ik zal het vergelden, spreekt de Here. Maar indien uw vijand honger heeft, geef hem te eten; indien hij dorst heeft, geef hem te drinken, want zo zult gij vurige kolen op zijn hoofd hopen. Laat u niet overwinnen door het kwade, maar overwin het kwade door het goede" (Rom. 12:17-21)
Ook de Here Jezus houdt ons voor dat we moeten bidden voor degenen die ons smadelijk behandelen (Lucas 6:29). Dat is wel heel erg moeilijk voor ons. Het is nog tot daar aan toe dat we niet terugvechten, maar ook nog bidden voor degene die ons pijn doet? Dat kunnen we ook niet uit onszelf. Dat kan alleen als we heel dicht bij God blijven, zodat Hij ons vergevingsgezindheid in ons hart kan geven. Dat kan alleen als we Zijn Woord ernstig nemen, en Hem in stil vertrouwen voor ons laten strijden. Hij zal het dan ook doen, want Hij heeft het Zelf gezegd!
Dat is echte nederigheid, zoals de Bijbel het bedoelt. En dat is wat anders dan subassertiviteit. Een moeilijk woord, maar het komt er eenvoudig op neer dat wij onszelf opofferen "omdat het nu eenmaal moet", of "omdat dat nu eenmaal van ons verwacht wordt". Vooruit dan maar weer, we zullen wel weer de minste zijn. Dat is een passieve en gelaten levenshouding. In nederigheid leven, zoals de Bijbel dat bedoelt, is actief. We vernederen ons voor God en geven alles wat we hebben aan Hem, onze gaven en kwaliteiten, onze tijd, ons geld, maar ook onze onzekerheden en tekortkomingen. En we laten ons door Hem gebruiken om tot zegen te zijn voor anderen. Hij werkt in ons door Zijn Heilige Geest. Iemand zei eens: kinderlijk afhankelijk van God, koninklijk onafhankelijk van mensen.
Einde van de les! Wat was het leerzaam en opbouwend. Ik was gewoon jaloers op mijn dochter dat zij dit allemaal al mocht leren. Ik wilde dat ik dit onderwijs had gehad toen ik achttien was! Gelukkig krijgen we van de Here een heel leven om te leren, en we zijn er ook nooit te oud voor!
Marianne Glashouwer-van der Lugt
