‘Ik was succesvol in mijn werk’
Joël Oosterhagen • 93 - 2017 • Uitgave: 14/15
Jarenlang werkte hij met plezier in loondienst binnen de autobranche. Vanwege zijn competitieve houding levert hem dat leuke beloningen op. Maar wanneer hij een weekend voor zijn werk op reis is, heeft Dirk-Jan geen idee dat de gebeurtenis van een week later zijn gezinsleven en zijn werksituatie compleet op zijn kop zet.
Bijna dertig jaar geleden trouwden Dirk-Jan (53) van Os met Angelique (56). Toen hun eerste kind werd geboren, bleef Angelique thuis om er voor het gezin te zijn zodat Dirk-Jan zich kon richten op zijn werk. Al snel was duidelijk dat er bij de geboorte van hun oudste zoon iets met hem aan de hand was en hij meer zorg nodig had. Angelique: “Willem-Christiaan is geboren zonder galweg waardoor zijn lever is beschadigd en dit mogelijk ook zijn hersenen heeft aangetast. Hij was ook slechtziend.” Tijdens al de ziekenhuisbezoeken kon Angelique er voor hem zijn en was zij er later ook voor de andere kinderen Berdine, Marie-José en Elbert-Jan.
Twaalf dagen
Lichamelijk ging het na twee ingrijpende operaties steeds beter met Wilem-Christiaan en hij had uiteindelijk zijn draai gevonden. Toen was het die bewuste zondagmiddag van 18 maart 2007, als Dirk-Jan en Angelique een verschrikkelijk bericht krijgen: Hun oudste zoon Willem-Christiaan heeft een auto-ongeluk gehad. In kritieke toestand werd hij naar het ziekenhuis gebracht en heeft daar twaalf dagen gevochten voor zijn leven.
“In die dagen hebben we veel voor hem gebeden en zijn leven in Gods handen gelegd,” vertelt Dirk-Jan. Het was een totale schok voor het gezin toen Willem-Christiaan niet meer bij bewustzijn kwam en hij op 18-jarige leeftijd overleed. Nu, tien jaar later kijkt het echtpaar terug op een zegenrijke periode waarin zij God dankbaar zijn hoe Hij hen geleid heeft door deze moeilijke situatie.
Opgroeiende tieners
Want zoals de afgelopen periode verlopen is, hadden beiden nooit van tevoren bedacht wat betreft hun tijdsbesteding en werkzaamheden. “Het heeft een behoorlijke impact gehad op ons leven,” vertelt Dirk-Jan. “Wat ik mij toen op dat moment realiseerde was de vraag ‘waar ben ik nu eigenlijk mee bezig?’ Ik was veel aan het werk en we hadden opgroeiende tieners. Ik merkte dat ik er meer voor mijn gezin moest zijn en wilde meer tijd voor hen vrijmaken.”
Dirk-Jan heeft altijd voor verschillende autodealers gewerkt. “Ik was verantwoordelijk voor de verkoop, financiering en leasing.” Het werk ging voorspoedig. Maar kort na het overlijden van Willem-Christiaan vond er binnen het bedrijf een reorganisatie plaats. “Daar kon ik mij absoluut niet in vinden. Daarnaast begon ik steeds meer na te denken om mijn tijd voor mijn gezin anders in te delen, juist in deze moeilijke tijd.”
Moeilijke tijd
Terwijl hij aan het opkrabbelen was uit de rouwverwerkingsperiode besloot Dirk-Jan om in 2009 als zelfstandig ondernemer te gaan werken in de autobranche. Met de intentie om een wagenparkbeheersysteem te gaan verkopen en door te ontwikkelen. Later was de focus meer gericht op schone hybride auto’s.
Dirk-Jan: “Dat ik zelfstandig ondernemer werd, was op dat moment wel een uitdaging. Ik wist nog niet duidelijk in welke richting de autobranche zich zou gaan bewegen. Eén ding was in ieder geval zeker: dat ik mijn 22 jaar ervaring goed kon gebruiken. Bijkomend voordeel was een stuk flexibiliteit waardoor als het nodig was, ik tijd vrij kon maken voor mijn gezin. En dat heeft eigenlijk goed uitgepakt. Het is nog steeds hard werken, maar als het nodig is dan ben ik in de buurt.”
Geen megawinst
Even overwoog Dirk-Jan om een eigen pand te kopen of huren. Dat betekende dat hij per maand flink meer geld moest verdienen om de kosten van het pand en de extra medewerker die hij dan in dienst zou moeten hebben te kunnen betalen. “Biddend hebben we deze keuze gemaakt en God liet ons zien dat Dirk-Jan ook vanuit huis kon werken,” aldus Angelique. Het echtpaar laat weten dat God altijd heeft voorzien in voldoende inkomen. “Geen megawinst, maar genoeg om van te leven,” zegt Dirk-Jan.
Niet lang daarna ondernam ook Angelique stappen. Zij startte met haar opleiding verpleegkunde. Inmiddels is zij ook zelfstandig ondernemer zodat ze beiden makkelijker hun tijd kunnen indelen. Dat gaf de gelegenheid dat het stel samen naar een Bijbelschool ging. “Onafhankelijk van elkaar hadden we het verlangen om hier naar toe te gaan,” legt Dirk-Jan uit. “Vanuit een loondienstsituatie was het onmogelijk geweest om dit te doen.”
Geestelijk sterker
Toen het zakelijk goed ging, maakten beiden de stap om voor twee jaar de parttime Bijbelschool School for Harvest and Ministry te volgen. Twee dagen per week kregen ze les met daarbij hun huiswerk en opdrachten. Dirk-Jan: “Het tweede jaar werd zwaarder voor mij, omdat het met mijn werk drukker werd en ook omdat ik toen oudste werd bij ons in de gemeente. Maar spijt heb ik er nooit van gehad, want ik ben er geestelijk sterker van geworden. We konden het geleerde ook direct toepassen. Ik in mijn werk als oudste en Angelique in de pastorale werkgroep.”
Beiden zien dat God hun leven heeft geleid met hun werkzaamheden als zzp’er. “Het is fijn als de nood aan de man is, dat wij er makkelijk tussenuit kunnen voor een pastorale situatie of een ziekenbezoek,” legt Angelique uit. Zij geeft aan dat nu de kinderen de deur uit zijn zij beiden veel tijd en energie investeren in de gemeente. “Het mooie van dit werk is, het kost niet alleen energie, maar het geeft ook vaak veel energie. Wij zien God van dichtbij aan het werk.”
Drievoudig snoer
Het overlijden van Willem-Christiaan is tien jaar geleden. Ondanks deze heftige gebeurtenis hadden Dirk-Jan en Angelique houvast aan de tekst uit Prediker 4: ‘Een drievoudig snoer wordt niet snel gebroken’ (vers 12). Dirk-Jan: “De relatie met God en met elkaar houdt ons op de been. In de afgelopen jaren zijn we dicht bij God gebleven, maar eigenlijk heeft Hij ons vastgehouden. God heeft altijd voorzien, niet alleen in ons leven, ook in het leven van onze kinderen.”
De Heere heeft het gezin ook andere inzichten gegeven. Dirk-Jan: “Ik was succesvol in mijn werk en ontving leuke beloningen en een bonus. Niet dat dit het belangrijkste is, maar het was leuk om te scoren en doelgericht bezig te zijn. Afgelopen jaren hebben wij ervaren hoe kwetsbaar en kostbaar elk door God gegeven leven is. De twaalf dagen dat wij in het ziekenhuis verbleven waren emotioneel zwaar, maar geestelijk was het een hele rijke periode. Je hebt het niet meer over koetjes en kalfjes, of over het weer, maar echt over de waarde van het leven.”
Genade
Het gemis en verdriet blijft steeds aanwezig. “De ene keer raakt het je meer dan een andere keer,” vertelt Dirk-Jan. “Maar het heeft mij heel erg geholpen dat ik besefte waar hij nu is.” Sindsdien is Dirk-Jan nog meer gemotiveerd om in het evangelisatiewerk binnen de gemeente een voortrekkersrol te nemen en om bij de stichting Schreeuw om leven betrokken te zijn. “Het is bijzonder dat Hij ons zoveel liefde en genegenheid aan elkaar geeft, want het heeft ons als gezin ook dichter bij elkaar gebracht door het gemeenschappelijke verdriet. Hierdoor genieten wij intens tijdens de momenten met elkaar als gezin met onze schoonzoons, aanstaande schoondochter en kleindochter. Wij blijven ons verwonderen, over Zijn genade in ons leven!”
Joël Oosterhagen
Bijna dertig jaar geleden trouwden Dirk-Jan (53) van Os met Angelique (56). Toen hun eerste kind werd geboren, bleef Angelique thuis om er voor het gezin te zijn zodat Dirk-Jan zich kon richten op zijn werk. Al snel was duidelijk dat er bij de geboorte van hun oudste zoon iets met hem aan de hand was en hij meer zorg nodig had. Angelique: “Willem-Christiaan is geboren zonder galweg waardoor zijn lever is beschadigd en dit mogelijk ook zijn hersenen heeft aangetast. Hij was ook slechtziend.” Tijdens al de ziekenhuisbezoeken kon Angelique er voor hem zijn en was zij er later ook voor de andere kinderen Berdine, Marie-José en Elbert-Jan.
Twaalf dagen
Lichamelijk ging het na twee ingrijpende operaties steeds beter met Wilem-Christiaan en hij had uiteindelijk zijn draai gevonden. Toen was het die bewuste zondagmiddag van 18 maart 2007, als Dirk-Jan en Angelique een verschrikkelijk bericht krijgen: Hun oudste zoon Willem-Christiaan heeft een auto-ongeluk gehad. In kritieke toestand werd hij naar het ziekenhuis gebracht en heeft daar twaalf dagen gevochten voor zijn leven.
“In die dagen hebben we veel voor hem gebeden en zijn leven in Gods handen gelegd,” vertelt Dirk-Jan. Het was een totale schok voor het gezin toen Willem-Christiaan niet meer bij bewustzijn kwam en hij op 18-jarige leeftijd overleed. Nu, tien jaar later kijkt het echtpaar terug op een zegenrijke periode waarin zij God dankbaar zijn hoe Hij hen geleid heeft door deze moeilijke situatie.
Opgroeiende tieners
Want zoals de afgelopen periode verlopen is, hadden beiden nooit van tevoren bedacht wat betreft hun tijdsbesteding en werkzaamheden. “Het heeft een behoorlijke impact gehad op ons leven,” vertelt Dirk-Jan. “Wat ik mij toen op dat moment realiseerde was de vraag ‘waar ben ik nu eigenlijk mee bezig?’ Ik was veel aan het werk en we hadden opgroeiende tieners. Ik merkte dat ik er meer voor mijn gezin moest zijn en wilde meer tijd voor hen vrijmaken.”
Dirk-Jan heeft altijd voor verschillende autodealers gewerkt. “Ik was verantwoordelijk voor de verkoop, financiering en leasing.” Het werk ging voorspoedig. Maar kort na het overlijden van Willem-Christiaan vond er binnen het bedrijf een reorganisatie plaats. “Daar kon ik mij absoluut niet in vinden. Daarnaast begon ik steeds meer na te denken om mijn tijd voor mijn gezin anders in te delen, juist in deze moeilijke tijd.”
Moeilijke tijd
Terwijl hij aan het opkrabbelen was uit de rouwverwerkingsperiode besloot Dirk-Jan om in 2009 als zelfstandig ondernemer te gaan werken in de autobranche. Met de intentie om een wagenparkbeheersysteem te gaan verkopen en door te ontwikkelen. Later was de focus meer gericht op schone hybride auto’s.
Dirk-Jan: “Dat ik zelfstandig ondernemer werd, was op dat moment wel een uitdaging. Ik wist nog niet duidelijk in welke richting de autobranche zich zou gaan bewegen. Eén ding was in ieder geval zeker: dat ik mijn 22 jaar ervaring goed kon gebruiken. Bijkomend voordeel was een stuk flexibiliteit waardoor als het nodig was, ik tijd vrij kon maken voor mijn gezin. En dat heeft eigenlijk goed uitgepakt. Het is nog steeds hard werken, maar als het nodig is dan ben ik in de buurt.”
Geen megawinst
Even overwoog Dirk-Jan om een eigen pand te kopen of huren. Dat betekende dat hij per maand flink meer geld moest verdienen om de kosten van het pand en de extra medewerker die hij dan in dienst zou moeten hebben te kunnen betalen. “Biddend hebben we deze keuze gemaakt en God liet ons zien dat Dirk-Jan ook vanuit huis kon werken,” aldus Angelique. Het echtpaar laat weten dat God altijd heeft voorzien in voldoende inkomen. “Geen megawinst, maar genoeg om van te leven,” zegt Dirk-Jan.
Niet lang daarna ondernam ook Angelique stappen. Zij startte met haar opleiding verpleegkunde. Inmiddels is zij ook zelfstandig ondernemer zodat ze beiden makkelijker hun tijd kunnen indelen. Dat gaf de gelegenheid dat het stel samen naar een Bijbelschool ging. “Onafhankelijk van elkaar hadden we het verlangen om hier naar toe te gaan,” legt Dirk-Jan uit. “Vanuit een loondienstsituatie was het onmogelijk geweest om dit te doen.”
Geestelijk sterker
Toen het zakelijk goed ging, maakten beiden de stap om voor twee jaar de parttime Bijbelschool School for Harvest and Ministry te volgen. Twee dagen per week kregen ze les met daarbij hun huiswerk en opdrachten. Dirk-Jan: “Het tweede jaar werd zwaarder voor mij, omdat het met mijn werk drukker werd en ook omdat ik toen oudste werd bij ons in de gemeente. Maar spijt heb ik er nooit van gehad, want ik ben er geestelijk sterker van geworden. We konden het geleerde ook direct toepassen. Ik in mijn werk als oudste en Angelique in de pastorale werkgroep.”
Beiden zien dat God hun leven heeft geleid met hun werkzaamheden als zzp’er. “Het is fijn als de nood aan de man is, dat wij er makkelijk tussenuit kunnen voor een pastorale situatie of een ziekenbezoek,” legt Angelique uit. Zij geeft aan dat nu de kinderen de deur uit zijn zij beiden veel tijd en energie investeren in de gemeente. “Het mooie van dit werk is, het kost niet alleen energie, maar het geeft ook vaak veel energie. Wij zien God van dichtbij aan het werk.”
Drievoudig snoer
Het overlijden van Willem-Christiaan is tien jaar geleden. Ondanks deze heftige gebeurtenis hadden Dirk-Jan en Angelique houvast aan de tekst uit Prediker 4: ‘Een drievoudig snoer wordt niet snel gebroken’ (vers 12). Dirk-Jan: “De relatie met God en met elkaar houdt ons op de been. In de afgelopen jaren zijn we dicht bij God gebleven, maar eigenlijk heeft Hij ons vastgehouden. God heeft altijd voorzien, niet alleen in ons leven, ook in het leven van onze kinderen.”
De Heere heeft het gezin ook andere inzichten gegeven. Dirk-Jan: “Ik was succesvol in mijn werk en ontving leuke beloningen en een bonus. Niet dat dit het belangrijkste is, maar het was leuk om te scoren en doelgericht bezig te zijn. Afgelopen jaren hebben wij ervaren hoe kwetsbaar en kostbaar elk door God gegeven leven is. De twaalf dagen dat wij in het ziekenhuis verbleven waren emotioneel zwaar, maar geestelijk was het een hele rijke periode. Je hebt het niet meer over koetjes en kalfjes, of over het weer, maar echt over de waarde van het leven.”
Genade
Het gemis en verdriet blijft steeds aanwezig. “De ene keer raakt het je meer dan een andere keer,” vertelt Dirk-Jan. “Maar het heeft mij heel erg geholpen dat ik besefte waar hij nu is.” Sindsdien is Dirk-Jan nog meer gemotiveerd om in het evangelisatiewerk binnen de gemeente een voortrekkersrol te nemen en om bij de stichting Schreeuw om leven betrokken te zijn. “Het is bijzonder dat Hij ons zoveel liefde en genegenheid aan elkaar geeft, want het heeft ons als gezin ook dichter bij elkaar gebracht door het gemeenschappelijke verdriet. Hierdoor genieten wij intens tijdens de momenten met elkaar als gezin met onze schoonzoons, aanstaande schoondochter en kleindochter. Wij blijven ons verwonderen, over Zijn genade in ons leven!”
Joël Oosterhagen
