Hoe lees ik mijn Bijbel?
Joop Schotanus • 75 - 1999/2000 • Uitgave: 19
Er zijn zoveel verschillende meningen over tal van zaken in de Bijbel. We ontdekken dat in alles wat we te zien en te horen krijgen. Ook via de vele krantenknipsels die mij de laatste tijd toegezonden worden. Vele Zoeklichten zouden daarmee gevuld kunnen worden en ik zou er meer dan een dagtaak aan hebben om op alles in te gaan. Toegegeven dat het erg leerzaam is om het alles onder ogen te krijgen. Die verschillende meningen gelden inzonderheid de Wederkomst van Christus. Zij hebben in eerste instantie alles te maken met de uitgangspunten bij de manier waarop i men de Bijbel leest. Als men, zoals in de reformatorische kerken uitgaat van het ene Verbond dat je over de hele Bijbel kunt leggen, dan moet alles met die verbondsgedachte sporen. Denk maar aan de theocratische regeringsvormen in de geschiedenis. Nederland werd in vroegere tijden het Israël van het Westen genoemd. In Zuid Afrika waren de zwarten de houthakkers en de waterdragers. Een soort christelijke natie met het Oudtestamentische Israël als model.
DE EINDTIJDREDE
Verder, als men uitgaat van het herstel van Israël als onderdeel van een glorietijd van de Gemeente in de eindtijd, zal men bijvoorbeeld de eindtijdrede van de Here Jezus als vanzelfsprekend mede toepassen op de Gemeente van Christus. In dat geval zal men ook geen onderscheid maken tussen Jezus komt voor Zijn Gemeente' en Jezus komt voor Israël'. Dan zal men 1 Thess. 4:13-18 ook een andere dan de gebruikelijke uitleg moeten geven. Bovendien, als men het slot van de wereldgeschiedenis ziet als een moment en niet als een fase met verschillende onderdelen, wat moet men dan bijvoorbeeld met de 'eerste en een tweede opstanding' uit het boek Openbaring?
ONDERSCHEIDEND LEZEN
Het verbaast ons hoe de leer van de eindtijd uit Lucas 21 en Mattheüs 24 vaak uitgelegd wordt alsof de Here Jezus deze woorden niet met het oog op de bestemming van Israël gesproken zou hebben maar uitsluitend voor de Gemeente. Natuurlijk schuilt er voor ons ook een duidelijke boodschap in die eindrede. Het helpt ons de tekenen der tijden te onderscheiden. De geestelijke principes uit het Oude Testament en de Evangeliën kunnen heel goed van toepassing zijn op ons persoonlijk leven, maar we mogen de concrete toepassing voor Israël niet zodanig op de Gemeente toepassen dat we Israël uit het gezicht verliezen. We willen blijven benadrukken dat de hoop voor Israël als toekomstig herstelde natie anders is dan de toekomst van de Gemeente van Messiasgelovige Joden en Messiasgelovige heidenen. Om hier duidelijkheid in te krijgen zal men onderscheidend moeten lezen.
TER ILLUSTRATIE
De gelijkenis van de tien bruidsmeisjes is vaak een typisch voorbeeld van een eenzijdige toepassing (Matth. 25:1-13). De noodzaak tot waakzaamheid (het centrale thema van de gelijkenis) is natuurlijk ook van toepassing op ons in de bedeling van de Gemeente. Daarmee alleen kan dan echter aan de verdere details in de gelijkenis niet helemaal recht gedaan worden. Als men geen zicht heeft op het feit dat God de draad weer opneemt met Israël, dan zal men inhoudelijk en contextueel niet voldoende aan een juiste uitleg toekomen. De betekenis ervan kan ook gezien worden in het kader van de 'rede der laatste dingen', die betrekking heeft op de weg naar het herstel van Israël (zie o.a.Matth. 24: 40-42). Hier hebben we dus een voorstelling van het overblijvende gelovige deel van Israël in de Grote Verdrukking. Het ene deel zal aangenomen en het andere deel verworpen worden. De Here Jezus garandeert de voortzetting van Israël als volk in de eindtijd (:34). Net als in de kerk zal er in Israël in godsdienstig opzicht een uiterlijke gelijkenis zijn, terwijl erin werkelijkheid een tweedeling is tussen de waarachtig door de Heilige Geest wederomgeborenen en de niet wederomgeborenen. Voor het ene deel van de bruidsmeisjes is de slaap een teken van een berusting in overgave, voor het andere deel een valse berusting.
ONDERSCHEIDEND PREDIKEN
Hiermee wordt gewoonlijk bedoeld dat men in de prediking rekening moet houden met het feit dat zich onder het gehoor niet-wederomgeboren luisteraars bevinden, die anders aangesproken moeten worden dan de waarachtig gelovigen. In het bovenstaande verband bedoel ik met onderscheidend prediken dat als we spreken van de wederkomst van Christus, dat wij dan duidelijk onderscheid moeten maken tussen Jezus komt voor Zijn Gemeente' en Jezus komt voor Israël'. Als men niet gelooft in een duizendjarig Vrederijk dan zal men bijvoorbeeld Jes. 65 uitleggen als een voorstelling van de hemelse toestand van gelovigen. Met zulke voorstellingen moet je dan maar uit de voeten kunnen. Wij weten ons overigens oprecht verbonden met alle waarachtig gelovigen, onafhankelijk van hun visie op de toekomst des Heren, maar we vinden het zo jammer dat hele rijke gedeelten van de Bijbel voor hen zo verwarrend en onduidelijk blijven, terwijl er soms maar een kleine sleutel nodig is om hiertoe opening te verschaffen.
CONCLUSIE
Veel bijbelstudiemateriaal houdt geen rekening met bovenomschreven onderscheiding. Omdat er geen duidelijk onderscheid wordt gemaakt. Daarom is er nog al eens verwarring op dit terrein en niet in het minst omdat men de Gemeente laat opgaan in het Verbond voor Israël. Er zijn er die wel een heerlijke toekomst voor Israël zien, maar dan de Gemeente ook inpersen in het Verbond voor Israël. Een soort mengvorm. Deze mengvorm leidt vaak tot een 'verjoodsing' van de Gemeente, waarbij het niet houden van de rustdag op de sabbat centraal staat. Vanuit Boskoop is er een dergelijke kleine beweging die ons, mensen van de Zoeklichtvisie, bedreigt met de ondergang in het Vuuroordeel, omdat wij geen pleidooi houden voor het herinvoeren van de sabbat. Wij stellen duidelijk dat wat er over het toekomstig Israël als natie gezegd wordt en met wat er in de brieven van Paulus over de toekomst van de Gemeente van Messiasgelovige Joden en Messiasgelovige heidenen gezegd wordt betrekking heeft op twee verschillende werelden. Daarom is het belangrijk om te weten hoe we de Bijbel al onderscheidend moeten lezen.
Joop Schotanus
DE EINDTIJDREDE
Verder, als men uitgaat van het herstel van Israël als onderdeel van een glorietijd van de Gemeente in de eindtijd, zal men bijvoorbeeld de eindtijdrede van de Here Jezus als vanzelfsprekend mede toepassen op de Gemeente van Christus. In dat geval zal men ook geen onderscheid maken tussen Jezus komt voor Zijn Gemeente' en Jezus komt voor Israël'. Dan zal men 1 Thess. 4:13-18 ook een andere dan de gebruikelijke uitleg moeten geven. Bovendien, als men het slot van de wereldgeschiedenis ziet als een moment en niet als een fase met verschillende onderdelen, wat moet men dan bijvoorbeeld met de 'eerste en een tweede opstanding' uit het boek Openbaring?
ONDERSCHEIDEND LEZEN
Het verbaast ons hoe de leer van de eindtijd uit Lucas 21 en Mattheüs 24 vaak uitgelegd wordt alsof de Here Jezus deze woorden niet met het oog op de bestemming van Israël gesproken zou hebben maar uitsluitend voor de Gemeente. Natuurlijk schuilt er voor ons ook een duidelijke boodschap in die eindrede. Het helpt ons de tekenen der tijden te onderscheiden. De geestelijke principes uit het Oude Testament en de Evangeliën kunnen heel goed van toepassing zijn op ons persoonlijk leven, maar we mogen de concrete toepassing voor Israël niet zodanig op de Gemeente toepassen dat we Israël uit het gezicht verliezen. We willen blijven benadrukken dat de hoop voor Israël als toekomstig herstelde natie anders is dan de toekomst van de Gemeente van Messiasgelovige Joden en Messiasgelovige heidenen. Om hier duidelijkheid in te krijgen zal men onderscheidend moeten lezen.
TER ILLUSTRATIE
De gelijkenis van de tien bruidsmeisjes is vaak een typisch voorbeeld van een eenzijdige toepassing (Matth. 25:1-13). De noodzaak tot waakzaamheid (het centrale thema van de gelijkenis) is natuurlijk ook van toepassing op ons in de bedeling van de Gemeente. Daarmee alleen kan dan echter aan de verdere details in de gelijkenis niet helemaal recht gedaan worden. Als men geen zicht heeft op het feit dat God de draad weer opneemt met Israël, dan zal men inhoudelijk en contextueel niet voldoende aan een juiste uitleg toekomen. De betekenis ervan kan ook gezien worden in het kader van de 'rede der laatste dingen', die betrekking heeft op de weg naar het herstel van Israël (zie o.a.Matth. 24: 40-42). Hier hebben we dus een voorstelling van het overblijvende gelovige deel van Israël in de Grote Verdrukking. Het ene deel zal aangenomen en het andere deel verworpen worden. De Here Jezus garandeert de voortzetting van Israël als volk in de eindtijd (:34). Net als in de kerk zal er in Israël in godsdienstig opzicht een uiterlijke gelijkenis zijn, terwijl erin werkelijkheid een tweedeling is tussen de waarachtig door de Heilige Geest wederomgeborenen en de niet wederomgeborenen. Voor het ene deel van de bruidsmeisjes is de slaap een teken van een berusting in overgave, voor het andere deel een valse berusting.
ONDERSCHEIDEND PREDIKEN
Hiermee wordt gewoonlijk bedoeld dat men in de prediking rekening moet houden met het feit dat zich onder het gehoor niet-wederomgeboren luisteraars bevinden, die anders aangesproken moeten worden dan de waarachtig gelovigen. In het bovenstaande verband bedoel ik met onderscheidend prediken dat als we spreken van de wederkomst van Christus, dat wij dan duidelijk onderscheid moeten maken tussen Jezus komt voor Zijn Gemeente' en Jezus komt voor Israël'. Als men niet gelooft in een duizendjarig Vrederijk dan zal men bijvoorbeeld Jes. 65 uitleggen als een voorstelling van de hemelse toestand van gelovigen. Met zulke voorstellingen moet je dan maar uit de voeten kunnen. Wij weten ons overigens oprecht verbonden met alle waarachtig gelovigen, onafhankelijk van hun visie op de toekomst des Heren, maar we vinden het zo jammer dat hele rijke gedeelten van de Bijbel voor hen zo verwarrend en onduidelijk blijven, terwijl er soms maar een kleine sleutel nodig is om hiertoe opening te verschaffen.
CONCLUSIE
Veel bijbelstudiemateriaal houdt geen rekening met bovenomschreven onderscheiding. Omdat er geen duidelijk onderscheid wordt gemaakt. Daarom is er nog al eens verwarring op dit terrein en niet in het minst omdat men de Gemeente laat opgaan in het Verbond voor Israël. Er zijn er die wel een heerlijke toekomst voor Israël zien, maar dan de Gemeente ook inpersen in het Verbond voor Israël. Een soort mengvorm. Deze mengvorm leidt vaak tot een 'verjoodsing' van de Gemeente, waarbij het niet houden van de rustdag op de sabbat centraal staat. Vanuit Boskoop is er een dergelijke kleine beweging die ons, mensen van de Zoeklichtvisie, bedreigt met de ondergang in het Vuuroordeel, omdat wij geen pleidooi houden voor het herinvoeren van de sabbat. Wij stellen duidelijk dat wat er over het toekomstig Israël als natie gezegd wordt en met wat er in de brieven van Paulus over de toekomst van de Gemeente van Messiasgelovige Joden en Messiasgelovige heidenen gezegd wordt betrekking heeft op twee verschillende werelden. Daarom is het belangrijk om te weten hoe we de Bijbel al onderscheidend moeten lezen.
Joop Schotanus
