Het oordeel van de profeten

Jan van Barneveld • 75 - 1999/2000 • Uitgave: 7
Het is niet makkelijk onszelf en de toestand van onze kerken zuiver en eerlijk te beoordelen. We zien wel dat onze samenleving het stadium van Sodom en Gomorra al bijna gepasseerd is. Wij leven als 'Lot in Sodom' en zuchten zelfs af en toe over de toenemende goddeloosheid en smerigheid in ons land. Maar onze kerken? Hoe staat het daarmee? En hoe staat het met u en met mij? Zijn we al aan een opwekking toe? Willen we eigenlijk wel een opwekking? Paulus raadt ons dringend aan onszelf te beoordelen, opdat 'wij niet onder het oordeel komen'.

HET GONST VAN DE ACTIVITEITEN
* Velen van ons hebben de zendingstent op de grote Walibipinksterconferentie van Opwekking bezocht. Wat een activiteiten! Wat een enorm aantal organisaties die een goed werk voor de Heer doen! Waarschijnlijk stond daar nog geen 10% van wat er in ons land gaande is op het gebied van zending, evangelisatie, onderwijs en hulpverlening!

* Als u een lijst van conferenties, seminars, trainingen en zendingsdagen naloopt dan komt u snel tot de ontdekking dat u ieder weekend wel drie of vier samenkomsten kunt bezoeken.
* Elke week rolt er een keur van geestelijke tijdschriften, mededelingenbladen en bemoedigende en leerzame geschriften (met acceptgirokaarten!) in uw brievenbus.
* Het RD en het ND prijzen om het hardst de heerlijkheden van de Gereformeerde Leer en evangelische bladen vertellen juichend van de wonderen Gods die wereldwijd in 'hun' kringen geschieden.
* En dan de EO. Laten we 'onze' EO niet vergeten. Een geweldige boom met een enorm aantal takken die zich over bijna geheel reformatorisch en evangelisch Nederland uitstrekken.
De familiedag, de jongerendag en al die activiteiten in het land! Met de EA en een aantal andere organisaties en kerken wordt 'Project 2000' voorbereid. Dit is een grote campagne met als doel aan het begin van het nieuwe millennium ons land met het Evangelie te bereiken.

SARDES EN LAODICEA?
Wat een activiteiten! Wat gebeurt er toch veel in 'christelijk Nederland'! Wat een groot aantal 'werken'! En toch.....en toch voelen we dat er iets mis is! De opwekking blijft uit. De afval zet door. Geestelijke leiders constateren een enorme oppervlakkigheid in ons geloofsleven. Zonde is in onze gemeenten doorgedrongen. Zou het oordeel van de gemeente van Sardes dan ook voor ons gelden: 'Ik weet uw werken, dat u de naam hebt dat u leeft, maar u bent dood' (openb.3:1). Veel werken en toch dood! En tegelijk het oordeel over Laodicea, de materieel rijke gemeente van de eindtijd: 'Ik weet uw werken, dat u noch koud bent, noch heet' (Openb. 3:15). Veel werken, maar zonder het vuur van Gods Geest en dus weinig resultaat! Israël maakte in de tijd van de profeet Haggaï hetzelfde mee: 'U hebt wel veel gezaaid, maar weinig binnengehaald' (2:1). Zijn die gouden vullingen, waarover de laatste maanden zoveel wordt gesproken, naast een zegen soms ook een waarschuwing van de Heer: Gouden vullingen in plaats van een echt gebit? Of worden we zo door de Here Jezus opgewekt om van Hem 'te kopen goud dat in het vuur gelouterd is'? Dat is het 'goud' van een machtige, door de Heilige Geest bewerkte opwekking, waar een diep en ernstig zondebesef bij hoort.

OORDEEL OVER GODS HUIS
Een recent onderzoek wees uit dat 95% van de Nederlanders vindt dat je best kunt geloven zonder de kerk. Een simpele, maar zeer schokkende constatering. Dit betekent immers dat ook een groot aantal christenen van mening is dat de kerk, de gemeente, niet nodig is. Heeft de kerk dan helemaal afgedaan? Petrus zegt: 'Want het is nu de tijd dat het oordeel begint bij het huis van God; als het bij ons begint, wat zal het einde zijn van hen die ongehoorzaam blijven aan het Evangelie van God?' (1Petrus 4:17). Het oordeel over het 'huis van God' in ons land is in volle gang. De kerk is Laodicea en Sardes tegelijk geworden. Is er wel een kerk of gemeente zonder grote problemen en/of narigheid? De zwakte van de gemeente komt ook tot uiting doordat veel geestelijke leiders bijna bezwijken onder de aanvallen van de tegenstander. Het blijkt dat de zo emotionele profeet Hosea niet alleen de situatie in het Israël van zijn tijd, maar ook de toestand van de kerk in ons land profetisch haarscherp getekend heeft: De Here heeft een rechtsgeding met de bewoners van het land (de leden van de kerk), omdat er geen trouw, geen liefde en geen kennis van God is in het land (in de kerk of gemeente)' (4:1). Eén van de ergste zaken die de profeet noemt is: 'Vijandschap in het huis van zijn God' (9:8). Hoe vaak is het voorgekomen en komt het voor dat broeders (en zusters) in een gemeente boos uiteen gaan! Hoeveel gelovigen zwerven er niet, zonder een vast geestelijk huis, van de ene samenkomst naar de andere! De oordelen, die Hosea over Israël uitspreekt komen nu in geestelijke zin over ons, over 'kerkelijk Nederland'. Zeg niet: "De profeten zijn voor Israël". Waarom Israël wel en wij niet!

KOMT ER NOG EEN OPWEKKING?
Ons verstand zegt dat alleen een geestelijke opwekking nog herstel en redding kan brengen. Over die opwekking is en wordt veel geschreven en Goddank is er ook veel gebed voor. Er zijn drie stromingen van denken over die opwekking:
* De eerste stroming zegt dat er geen opwekking meer komt. De grote afval die nu plaats vindt, zal doorgaan totdat de Gemeente wordt opgenomen. Alleen hier en daar zal de Here af en toe nog plaatselijk een doorbraak kunnen geven.
* De tweede stroming, die u vooral in charismatische kringen tegenkomt, maar ook wel onder evangelische gelovigen, juicht over de grote dingen die de Heer nog gaat doen. Profetieën en visioenen over de komende machtige dingen die de Heer gaat doen, volgen elkaar met grote regelmaat op. Met de profeet Jeremia, die reageerde op een positieve profetie van Hananja, kunnen we alleen zeggen: Amen, zo doe de Here! De Here vervulle de woorden die u gesproken hebt…' (28:6).
* Meer in de lijn van de profeet Hosea ligt de hoop van een groep gelovigen die verwachten dat de Heer na een oordeel (door vuur of door water) nog een opwekking zal geven. Immers de hoofdstukken 1,2 en 3, die het oordeel aankondigen, eindigen met een boodschap van herstel. Dat komt telkens terug, niet alleen bij Hosea, maar ook bij veel andere profeten.

GEEST VAN VEROOTMOEDIGING
Bemoedigend is dat veel mede-gelovigen ernstig en biddend met deze zaken bezig zijn. Er is veel waarvoor wij ons moeten verootmoedigen voor de Here, onze God. De werkgroep Boete 1999 hoopt op 21 september in de Domkerk in Utrecht een nationale verootmoedigingsbijeenkomst te beleggen. Het gaat om schuldbelijdenis tegenover het Joodse volk. In de tien dagen die hieraan voorafgaan (deze tien dagen vallen samen met de 'tien verschrikkelijke dagen van inkeer die het Joodse volk houdt als voorbereiding op Yom Kippoer) zullen kerken, groepen en individuele gelovigen zich ernstig op onze relatie met en onze schuld tegenover het Joodse volk bezinnen. In het verlengde van deze verootmoedigingsbijeenkomst zal er de 26e november weer een grote samenkomst in de Domkerk gehouden worden. In die bijeenkomst komen ook veel andere zaken aan de orde, waarvoor wij schuld moeten belijden. Er zijn contacten en er is voortdurend overleg tussen beide werkgroepen die deze verootmoedigingssamenkomsten voorbereiden. Maar, we kunnen organiseren zoveel we willen. Als het bij organiseren blijft, voegt het alleen maar toe aan onze 'werken', waarvan de Here Jezus tegen de gemeente van Sardes zegt: 'Ik heb geen van uw werken vol bevonden voor mijn God' (Openb. 3:1). Het blijft dan bij 'holle woorden' (Hosea 10:4). Alleen Gods Geest kan een geest van diepe verootmoediging en schuldbesef in ons leggen.

OORDELEN EN GEBED
Laten we nog even teruggaan naar de profeet Hosea en zijn profetie doortrekken naar de oordelen over het 'Huis van God', de kerk, in ons land. Wij bidden dat deze ernstige vermaningen van de Heer, een geest van diepe verootmoediging in ons zal bewerken.
* '…zij is Mijn vrouw niet, en Ik ben haar man niet' (2:1). Wat is dat erg! Wat zijn wij, als gemeenten, toch ver van de heerlijkheid van de Here Jezus afgedwaald!
'…anders zal Ik haar naakt uitkleden' (2:2). Wat is er bij ons over van de kracht van het Evangelie dan wat vormendienst, een beetje 'kerkje spelen'?
* '…haar maken als een woestijn, haar doen worden als een dor land en haar doen sterven van dorst' (2:2). Zo ervaren velen bij ons de toestand van kerken en gemeenten!
* Eén van de meest vreselijke profetieën is waar de profeet zegt: 'Omdat u de wet van uw God vergeten hebt, zal ook Ik uw zonen vergeten' (4:6). 'Heer, wees ons en onze kinderen genadig!'

Een teken van hoop is dat de gebedsbeweging groeit. Veel mede-gelovigen zijn er zich diep van bewust dat alleen de weg van gebed, van roepen naar de Heer, nog open ligt. Wij geloven dat dit een werk is van Gods Geest en wij nodigen u uit om deze ernstige zaken dagelijks in gebed te brengen.

drs. Jan van Barneveld