Het nieuwe testament en de koran
Joop Schotanus • 78 - 2002/03 • Uitgave: 10
Er zijn mensen die jarenlang bijbelonderwijs hebben gehad en toch nog niet echt weten waar het wezenlijk om gaat. Men kan allerlei losse informatie bijeen vergaren uit de Bijbel en het te pas of te onpas toepassen op huidige situaties zonder te beseffen dat men nog geen greep heeft op de wezenlijke inhoud van de Bijbel. Dit verklaart in vele gevallen de onderlinge verdeeldheid van bijbelgelovige mensen. Dit geldt evenzeer als verklaring voor de verschillende benadering van de Koran. Men haalt er een vers uit dat spreekt over vrede en vergeet dat de algemene teneur van de Koran haat en oorlog tegenover de zogenaamde ongelovigen predikt. De Koran heeft nog wel het voordeel dat het geen tweedeling kent, zoals wij het Oude en het Nieuwe Testament kennen. Zo kan men uit de Bijbel ook verzen aanhalen over oorlog, die in de Oudtestamentische situatie van Israël een plaats hadden, maar die in geen enkel opzicht gelden voor de Nieuwtestamentische situatie van de Gemeente van Christus. De algemene teneur van het Nieuwe Testament is liefde en vrede.
Theorie en praktijk
Er is in het Nieuwe Testament geen enkele oproep aan de gelovigen om de niet-gelovigen te straffen en te vernederen. Om hun hoofden af te slaan als wel de toppen van hun vingers en dergelijke. Nergens roept de Here God ons op om een vuil werk voor Hem op te knappen en medemensen door onze handen Zijn goddelijke straf te laten ondergaan. Dat dit in de middeleeuwse kerkgeschiedenis voorgekomen is laat alleen maar zien dat die kerk beslist niet de Kerk van Christus was, terwijl de tegen-kerk van die kerk vaak veel meer de Kerk van Christus was. Daarom moeten we van harte instemmen met het Lutherlied: "Geen aardse macht begeren wij", hoewel de Reformatie in haar houding tegenover de zogenaamde wederdopers toont het oude zuurdeeg niet kwijtgeraakt te zijn en een deel van die wederdopers ook een tijd gekend hebben van streven naar machtsposities.
Koran ademt sfeer van de dood
Op een fatalistische manier kan men eventueel de genade en barmhartigheid van Allah ervaren als men zich tenminste houdt aan de voorschriften uit de Koran en de traditie. Deze voorschriften behelzen ook het uitvoeren van de dreigementen tegenover 'ongelovigen', inclusief Joden en Christenen. De Koran ademt de sfeer van de dood. In vele landen waar het Mohammedanisme het voor het zeggen heeft, worden Christenen en Joden ter dood gebracht. Denk eens aan wat er gebeurt in Zuid Soedan, Indonesië, Nigeria en verder in het Midden Oosten etc. Het is overduidelijk dat de macht van de Islam dood en verderf inhoudt. Islam is in wezen onverdraagzaam. In de meest extreme vorm betekent dat: wie het niet met ons eens is, moet sterven. Deze theorie steekt in sommige landen soms heel scherp af tegen de vriendelijke en gastvrije Mohammedanen, die hun deuren wijd open zetten voor gasten en vreemdelingen.
Christus wil het leven
Tegenover de Koran zien we dat de Here Jezus de banden van de dood doorbreekt en ons het LEVEN schenkt. De ware volgelingen van Christus zijn er nu op uit om medemensen deelgenoot te maken van het leven dat ze in Christus ontvangen hebben. Daar is zending en evangelisatie op gericht. De dood verdraagt dat leven niet. De duisternis verdraagt dat licht niet. De schrijvers van de boeken van het Nieuwe Testament hebben allen vanuit dat nieuwe leven geschreven over het geheim van dat leven van liefde en vrede. De mensen die daardoor tot geloof in Christus komen, hebben nu een klankbodem voor een nieuwe manier van leven. Het N.T. is in overeenstemming met de eeuwenlange voorzeggingen van het O.T. Het is onderdeel van de belofte van de komst van de Messias. De Geest die uitgestort is getuigt nu met onze geest dat de oorsprong van Het Woord goddelijk is en geeft een innerlijke herkenning en erkenning. Dit Woord nodigt uit en roept op tot onderzoek en uitleg en zou nooit geschreven zijn als het niet om Christus ging, die het Leven is.
De gezindheid van Christus schenkt overwinning
Van Christus hebben we de Bergrede ontvangen, waarbij we ontdekken dat de dingen die menselijk gesproken tegen ons verstand ingaan, van doorslaggevende betekenis zijn voor ons gaan en staan in deze wereld. In de gezindheid van Christus kunnen we overwinnaars zijn. Denk aan een Nazi-beul die in tranen uitbarst, omdat zijn slachtoffer hem de liefde van Christus blijft tonen. Vele voorbeelden zouden genoemd kunnen worden van de overwinning van de liefde over de haat, van de overwinning van het leven op de dood. De ander niet benaderen vanuit een houding van hoogmoed en heerszucht, maar vanuit de houding van Christus, die gezegd heeft: "Leert van Mij, dat Ik nederig ben en zachtmoedig". Vanuit deze wortel groeit liefde en vrede. De liefde die harde harten breekt en de vrede die je heel ontspannen maakt. Niet het strijden en het vechten, maar de overgave doet ons meester zijn op ons levensgebied.
Zonder liefde gaat het niet
Als we gaan inzien hoe moeilijk het voor ons vaak is om ons theocratisch cultuurtje af te leggen, dan zullen we ook begrip gaan krijgen voor anderen, die in een bepaalde cultuur groot gebracht worden. Er zijn mensen die zo toegeeflijk zijn dat ze hun eigen geestelijke verworvenheden gaan opgeven of op de tweede plaats stellen om anderen te bereiken. Maar met de ware liefde van Christus moet het mogelijk zijn om je eigen geestelijk bezit in stand te houden en toch open te staan voor mensen die anders denken en doen. We waarderen de moed, het geduld en de liefde van hen die zich veel moeite getroosten om het Evangelie aan Moslims door te geven. We zijn dankbaar voor de gebedsgemeenschap voor Moslims, die ons ook allerlei informatie verschaft over het werk onder Moslims en tegelijkertijd laat weten hoe Christenen hebben te lijden onder hun heerszuchtige systemen. Het antwoord op deze situatie is niet onverdraagzaamheid, maar liefde. Een liefde die voortkomt uit de liefde van God, die deze wereld zo lief gehad heeft dat Hij Zijn enige Zoon gegeven heeft, opdat een ieder die in Hem gelooft niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe.
Joop Schotanus
Theorie en praktijk
Er is in het Nieuwe Testament geen enkele oproep aan de gelovigen om de niet-gelovigen te straffen en te vernederen. Om hun hoofden af te slaan als wel de toppen van hun vingers en dergelijke. Nergens roept de Here God ons op om een vuil werk voor Hem op te knappen en medemensen door onze handen Zijn goddelijke straf te laten ondergaan. Dat dit in de middeleeuwse kerkgeschiedenis voorgekomen is laat alleen maar zien dat die kerk beslist niet de Kerk van Christus was, terwijl de tegen-kerk van die kerk vaak veel meer de Kerk van Christus was. Daarom moeten we van harte instemmen met het Lutherlied: "Geen aardse macht begeren wij", hoewel de Reformatie in haar houding tegenover de zogenaamde wederdopers toont het oude zuurdeeg niet kwijtgeraakt te zijn en een deel van die wederdopers ook een tijd gekend hebben van streven naar machtsposities.
Koran ademt sfeer van de dood
Op een fatalistische manier kan men eventueel de genade en barmhartigheid van Allah ervaren als men zich tenminste houdt aan de voorschriften uit de Koran en de traditie. Deze voorschriften behelzen ook het uitvoeren van de dreigementen tegenover 'ongelovigen', inclusief Joden en Christenen. De Koran ademt de sfeer van de dood. In vele landen waar het Mohammedanisme het voor het zeggen heeft, worden Christenen en Joden ter dood gebracht. Denk eens aan wat er gebeurt in Zuid Soedan, Indonesië, Nigeria en verder in het Midden Oosten etc. Het is overduidelijk dat de macht van de Islam dood en verderf inhoudt. Islam is in wezen onverdraagzaam. In de meest extreme vorm betekent dat: wie het niet met ons eens is, moet sterven. Deze theorie steekt in sommige landen soms heel scherp af tegen de vriendelijke en gastvrije Mohammedanen, die hun deuren wijd open zetten voor gasten en vreemdelingen.
Christus wil het leven
Tegenover de Koran zien we dat de Here Jezus de banden van de dood doorbreekt en ons het LEVEN schenkt. De ware volgelingen van Christus zijn er nu op uit om medemensen deelgenoot te maken van het leven dat ze in Christus ontvangen hebben. Daar is zending en evangelisatie op gericht. De dood verdraagt dat leven niet. De duisternis verdraagt dat licht niet. De schrijvers van de boeken van het Nieuwe Testament hebben allen vanuit dat nieuwe leven geschreven over het geheim van dat leven van liefde en vrede. De mensen die daardoor tot geloof in Christus komen, hebben nu een klankbodem voor een nieuwe manier van leven. Het N.T. is in overeenstemming met de eeuwenlange voorzeggingen van het O.T. Het is onderdeel van de belofte van de komst van de Messias. De Geest die uitgestort is getuigt nu met onze geest dat de oorsprong van Het Woord goddelijk is en geeft een innerlijke herkenning en erkenning. Dit Woord nodigt uit en roept op tot onderzoek en uitleg en zou nooit geschreven zijn als het niet om Christus ging, die het Leven is.
De gezindheid van Christus schenkt overwinning
Van Christus hebben we de Bergrede ontvangen, waarbij we ontdekken dat de dingen die menselijk gesproken tegen ons verstand ingaan, van doorslaggevende betekenis zijn voor ons gaan en staan in deze wereld. In de gezindheid van Christus kunnen we overwinnaars zijn. Denk aan een Nazi-beul die in tranen uitbarst, omdat zijn slachtoffer hem de liefde van Christus blijft tonen. Vele voorbeelden zouden genoemd kunnen worden van de overwinning van de liefde over de haat, van de overwinning van het leven op de dood. De ander niet benaderen vanuit een houding van hoogmoed en heerszucht, maar vanuit de houding van Christus, die gezegd heeft: "Leert van Mij, dat Ik nederig ben en zachtmoedig". Vanuit deze wortel groeit liefde en vrede. De liefde die harde harten breekt en de vrede die je heel ontspannen maakt. Niet het strijden en het vechten, maar de overgave doet ons meester zijn op ons levensgebied.
Zonder liefde gaat het niet
Als we gaan inzien hoe moeilijk het voor ons vaak is om ons theocratisch cultuurtje af te leggen, dan zullen we ook begrip gaan krijgen voor anderen, die in een bepaalde cultuur groot gebracht worden. Er zijn mensen die zo toegeeflijk zijn dat ze hun eigen geestelijke verworvenheden gaan opgeven of op de tweede plaats stellen om anderen te bereiken. Maar met de ware liefde van Christus moet het mogelijk zijn om je eigen geestelijk bezit in stand te houden en toch open te staan voor mensen die anders denken en doen. We waarderen de moed, het geduld en de liefde van hen die zich veel moeite getroosten om het Evangelie aan Moslims door te geven. We zijn dankbaar voor de gebedsgemeenschap voor Moslims, die ons ook allerlei informatie verschaft over het werk onder Moslims en tegelijkertijd laat weten hoe Christenen hebben te lijden onder hun heerszuchtige systemen. Het antwoord op deze situatie is niet onverdraagzaamheid, maar liefde. Een liefde die voortkomt uit de liefde van God, die deze wereld zo lief gehad heeft dat Hij Zijn enige Zoon gegeven heeft, opdat een ieder die in Hem gelooft niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe.
Joop Schotanus
