Het loon voor ogen
Martin Penning • 95 - 2019 • Uitgave: 3
Het zal je niet ontgaan zijn ‘de Nashville-verklaring’. Zowel binnen als buiten de kerk is er flink gereageerd. Nu gaat het mij niet om de inhoud van de verklaring of hoe deze in de publiciteit is gebracht. Wat mij nogal intrigeerde was de reactie van de Minister van Emancipatie, Ingrid van Engelenhoven (D66).
Ze zei op Twitter het volgende: “Emancipatie is nog lang niet af. Dit zijn stappen terug in de tijd. We hebben nog een lange weg te gaan.”
Deze minister heeft als taak om er naar te streven om mensen die in een achtergestelde positie staan, naar een volwaardige plaats in de samenleving te brengen. Maar waar het nu op gaat lijken is dat alle burgers hun leven zo mogen gaan inrichten, zolang we dat maar doen naar de richtlijnen die de overheid voorschrijft.
Denken als de overheid
Dit is echter het tegenovergestelde van emancipatie. De burgers in Nederland moeten gaan denken zoals de overheid denkt. Als je denkt zoals de overheid denkt ontvang je subsidie en wil de overheid, zover het in haar vermogen ligt, helpen. Als je over de belangrijke thema’s van de overheid anders denkt, dan beschouwt de minister van Emancipatie je als iemand die leeft in het verleden en is haar werk nog lang niet af.
Wat hier door elkaar loopt, is enerzijds het niet discrimineren van personen en anderzijds het instemmen met een bepaalde opvatting. Wanneer je dat onderscheid loslaat, maak je inbreuk op ons oudste en meest fundamentele grondrecht, de vrijheid van geweten en levensovertuiging. Op grond van de Bijbel kan ik niet altijd instemmen met de denkbeelden van de overheid en haar besluiten toejuichen. Dat wil nog niet zeggen dat ik groepen wegzet als minderwaardig of zelfs dat ik groepen haat.
Niet laten besmetten
De overheid stelt voor ons een dagelijks hoeveelheid gerechten en wijn vast. Aan het einde van de drie jaar kunnen we dan in dienst treden bij de overheid. Maar God is op zoek naar mannen en vrouwen die in hun hart voornemen zich niet te laten besmetten met de gerechten van de koning. God geeft deze mensen genade en barmhartigheid. De smaad van Christus is een grotere rijkdom dan de schatten van Egypte, want we hebben het loon voor ogen.
Martin Penning
Ze zei op Twitter het volgende: “Emancipatie is nog lang niet af. Dit zijn stappen terug in de tijd. We hebben nog een lange weg te gaan.”
Deze minister heeft als taak om er naar te streven om mensen die in een achtergestelde positie staan, naar een volwaardige plaats in de samenleving te brengen. Maar waar het nu op gaat lijken is dat alle burgers hun leven zo mogen gaan inrichten, zolang we dat maar doen naar de richtlijnen die de overheid voorschrijft.
Denken als de overheid
Dit is echter het tegenovergestelde van emancipatie. De burgers in Nederland moeten gaan denken zoals de overheid denkt. Als je denkt zoals de overheid denkt ontvang je subsidie en wil de overheid, zover het in haar vermogen ligt, helpen. Als je over de belangrijke thema’s van de overheid anders denkt, dan beschouwt de minister van Emancipatie je als iemand die leeft in het verleden en is haar werk nog lang niet af.
Wat hier door elkaar loopt, is enerzijds het niet discrimineren van personen en anderzijds het instemmen met een bepaalde opvatting. Wanneer je dat onderscheid loslaat, maak je inbreuk op ons oudste en meest fundamentele grondrecht, de vrijheid van geweten en levensovertuiging. Op grond van de Bijbel kan ik niet altijd instemmen met de denkbeelden van de overheid en haar besluiten toejuichen. Dat wil nog niet zeggen dat ik groepen wegzet als minderwaardig of zelfs dat ik groepen haat.
Niet laten besmetten
De overheid stelt voor ons een dagelijks hoeveelheid gerechten en wijn vast. Aan het einde van de drie jaar kunnen we dan in dienst treden bij de overheid. Maar God is op zoek naar mannen en vrouwen die in hun hart voornemen zich niet te laten besmetten met de gerechten van de koning. God geeft deze mensen genade en barmhartigheid. De smaad van Christus is een grotere rijkdom dan de schatten van Egypte, want we hebben het loon voor ogen.
Martin Penning
