Het Koninkrijk: Judenrein ?

Feike ter Velde • 88 - 2012 • Uitgave: 21
De vervangingstheologie is nog niet weg. Laten we dat vooral niet denken. In kerkelijk en in evangelische kringen is die theologie nog springlevend. De pure ontkenning van Israël en van de Jood als Jood wordt op vrome gronden gepropageerd. Wie bezwaar maakt hoort: We zijn helemaal niet tegen Israël, maar de Joden hebben Jezus nodig. Het klinkt goed, bijna Bijbels. Gods Woord bevat nog vele beloften voor Israël… dat is: voor de Joden!
Daarom, Israël houd goede moed! Bijna is uw lijdenstijd volbracht!


De discussie over Israël laait overal weer helemaal op. Israël is in de ogen van de Iraanse leider Ahmadinejad een land dat in het hele Midden-Oosten niet thuis hoort. Joden hebben nooit in het Midden-Oosten gewoond, zegt hij glashard. Ze zijn met behulp van het Westen in Palestina gaan wonen, maar horen er niet. Ze zullen dan ook uiteindelijk worden uitgeroeid. Dat was een recente toespraak van de deze verlichte geest uit Iran. Zeer velen in de islamitische wereld zijn het daarmee eens. Hamas op de Gazastrook en Hezbollah in Zuid-Libanon zijn de vooruitgeschoven posten van de islamitische wereld om Israël te bestoken. In het Westen zijn verschillende mensen uit de theologische wereld bezig met Israël af te rekenen. Vijftienhonderd jaar vervangingstheologie heeft diepe sporen getrokken in het denken van de christelijke kerk.
Gelukkig zien we in ons land hier en daar een geestelijk ontwaken, vooral ook in de gereformeerde orthodoxie. Duidelijk spreken en de Schrift duiden vanuit de profetie is voor velen moeilijk, omdat we elkaar in een soort theologische houdgreep houden. Toch zijn er ook predikanten die moedig durven spreken vanuit de profetie. Het Bijbelse fenomeen ‘het geheimenis van Israël’ – en dan gaat het in de Bijbel om het Joodse volk – is voor sommigen een openbaring geworden. Voor velen echter, ook in de evangelische beweging, echter niet. Integendeel. Onlangs nog kreeg ik van een Amerikaanse theoloog een artikel toegezonden waarin Israël als volk, als Joods volk, niet meer bestaat en door Gods ook niet meer wordt ingeschakeld al zouden ze bestaan. Hoe erg kun je het maken?

Vrede op aarde
De Bijbel verklaart de situatie van het Joodse volk. Profeten van Israël hebben de terugkeer voorzegd vanuit de Diaspora en het herstel in de eindtijd als de Messias van Israël zal komen. Als de Messias is gekomen kan het beloofde Vrederijk aanvangen: het Koninkrijk van God. Omdat dit Koninkrijk gaat komen, is het hele Midden-Oosten nu een kokende pot van volkeren en religies, opgestookt door geesten uit de onderwereld. Alle volkeren van de aarde zijn vandaag tegen de komst van dat Koninkrijk. De Bijbel zegt zelf: de volkeren worden woedend alleen bij die gedachte (Openbaring 11:18). Ook in veel kerkelijke theologie wordt tegen dat Koninkrijk gefulmineerd. Er wordt wel gebeden “Uw koninkrijk kome…”, maar dat moet in hun (theologische) ogen een Koninkrijk worden zonder de Joden. Dat koninkrijk moet Judenrein zijn.
Al vijftienhonderd jaar is Israël, het Joodse volk, in de kerk weg getheologiseerd. Nu Israël weer deel uitmaakt van de volkerenwereld komt dat weer sterker naar voren. Maar dat Koninkrijk komt er, hoe de wereld ook tekeer gaat. Dat betekent dat er rond Israël nog een grote crisis zal komen, zoals die nog nooit eerder is gezien. De profeten zeggen zelfs dat de legers van alle volken zullen oprukken naar Israël en naar Jeruzalem. Ze zullen dat Joodse volk wel eens lesje leren. Ze zullen met elkaar een verbond sluiten om ‘alle Joden uit te roeien, zodat aan de naam van Israël niet meer wordt gedacht’ (Psalm 83:5). Maar dan zal de Here, de God van Israël Wiens naam is JHWH, vanuit de hemel optreden tegen deze legers. Ze zullen vallen op de bergen van Israël.
Iedereen wil graag vrede op aarde. We hebben de Verenigde Naties opgericht en vredeslegers in het leven geroepen. Maar vrede komt er pas als de Vredevorst is gekomen en het Koninkrijk van God op aarde is gekomen. De werkelijkheid is dat de ogen van veel Joden voor deze werkelijkheid zijn gesloten, net als de ogen van veel christenen. We hebben de Bijbel steeds dichtgelaten. Maar op grond van de Bijbel mogen we Israël toeroepen: “Troost, troost mijn volk, zegt uw God” (Jesaja 40:1). Er komt een einde aan het lijden van Israël in deze wereld.

Wetteloos
De wereldkerk heeft eigen theologische gedachten en constructies en daar passen de Profeten en de Apostelen niet in. Maar dat kan de plannen, de heilsplannen van God met deze wereld en met Israël niet veranderen. Na een tijd van wereldomvattende crises – de Bijbel noemt dat de Grote Verdrukking – komt het Vrederijk, het Koninkrijk van God. Jezus roept ons op te letten op de tekenen van de tijd, die te maken hebben met de komst van dat Koninkrijk. Het belangrijkste teken is de terugkeer van de Joden naar een eigen land, na bijna tweeduizend jaar geleefd te hebben onder de volken.
Daarnaast zijn er tal van tekenen in kerk en samenleving die de Bijbel noemt als tekenen van de tijd. De grote wetteloosheid in de samenleving, de immoraliteit en de losbandigheid, om maar een voorbeeld te noemen. Overheden moeten miljarden uitgeven voor veiligheid van de burgers in het eigen land, nog los van defensiebegrotingen. Vandaag roepen mensen buiten de kerk, die zichzelf ongelovigen noemen, op om terug te keren naar de Tien Geboden. Enkel en alleen omdat we wetteloos zijn geworden. We weten niet meer wat te doen en hoe het op te lossen!

Er komen betere tijden
Een belangrijke factor van het christelijk geloof is de toekomstverwachting, gegrond op de Bijbel. De apostel Petrus schrijft in zijn tweede brief dat ‘…het profetische Woord zeer vast is en dat we er wel aan doen er acht op te slaan als een lamp die schijnt in een duistere plaats.’
Zonder de Bijbel leven we in deze wereld als in duisternis, omdat we niet weten wat de toekomst inhoudt. Als we de Bijbel lezen weten we dat wel. Er komen betere tijden, omdat die in Gods Woord worden beloofd. Daarom heeft een christen die de Bijbel gelooft altijd goede moed en vooral ook hoop voor Israël.

Feike ter Velde