Het grijze gebied heeft duistere kanten

Henk van Blijderveen • 95 - 2019 • Uitgave: 2
Ieder mens heeft te maken met de aantrekkingskracht van het grijze gebied, het schemergebied waarin kleine overtredinkjes verdoezeld worden. Wie ervoor kiest om dat gebied te betreden, moet er echter wél wat voor doen: toneelspelen, liegen en bedriegen. En de beloning? Onrust, vermoeidheid en een knagend geweten.

Nee, voor een rustig leven in het wit heeft een mens grenzen nodig. Onze Schepper weet dat als geen ander. Hij trekt een kaarsrechte grens. Alles wat niet wit is, is zwart. Zelfs lichtgrijs! Deze duidelijke grens loopt door de hele Bijbel: nergens vinden we een ‘maar’, een ‘misschien’ of een grijs gebied. Kijk, dat is nu het wezen van God. Hij kent geen halve waarheden, want Hij ís de Waarheid.

‘Het Woord van God is levend en krachtig en scherper dan enig tweesnijdend zwaard, en het dringt door tot op de scheiding van ziel en geest, van gewrichten en merg, en het oordeelt de overleggingen en gedachten van het hart’ (Hebreeën 4:12).

Volkomen anoniem
Duidelijk toch? Hoe kan het dan, dat we als christen zo vaak op zoek gaan naar wat nog net wel/niet kan? Ik denk dat het antwoord heel simpel is: we voeden ons onvoldoende met Gods Woord en verlangen te weinig naar vervulling met Zijn Geest. Zo ontstaat een leegte die onze oude natuur benut om ons in het grijze gebied te trekken. Nee, niet als eindstation, maar als tussenstation voor het zwarte gebied. Want daar kan de kat volkomen anoniem en onbeperkt in het donker worden geknepen.

Om dat verraderlijke grijze gebied wat concreter te maken, zal ik u enkele praktijkvoorbeelden (en drogredenen) geven:

• Grijs betaalde hand- en spandiensten.
Iedereen doet het toch?
• Een pornosite bezoeken.
Eén keertje maar…
• Wat cijfertjes manipuleren op het aanslagbiljet.
Ik kan het geld dit jaar goed gebruiken.
• Stilzwijgend een fout van de kassamedewerker van de super in uw voordeel accepteren.
Een andere keer is het misschien wel weer in mijn nadeel.
• Verzwijgen van een veroorzaakte kras op het portier van de naast u geparkeerde auto.
Het is mijzelf ook al eens aangedaan.
• Een keer een glaasje te veel.
De boog kan niet altijd gespannen zijn.

Een stemmetje
Ik neem aan dat ik niet de enige ben die dat geruststellende stemmetje zo af en toe hoor fluisteren? Het stemmetje, dat rechtvaardigingen aandraagt, waardoor grijs zowaar wit lijkt te worden.
Maar weet u, het is een stemmetje dat ongelukkig maakt. Het moedigt ons namelijk aan om de regie in eigen hand te nemen en ons los te maken van de afhankelijkheid en wil van God.

Liefde voor Jezus
Tja, wat kan deze materie moeilijk zijn! En dat, terwijl het eigenlijk helemaal niet zo moeilijk hoeft te zijn. Want als u de liefde van Jezus tot uzelf door laat dringen, dan kan het niet anders, dan dat Hij uw Alles wordt. Uw grote Liefde. En wie wil dan nog de grenzen opzoeken? Nee, dan haal je je grootste vreugde uit het leven naar Zijn wil en tot Zijn eer.

Wilt u uw liefde voor Jezus voeden? Voedt u dan met Hem. Lees uw Bijbel en betrek Hem bij alles. Hij zal u helpen om binnen Gods veilige grenzen te blijven. De grenzen van het wit waarbinnen u vrede met God, medemens en uzelf zult ervaren.

En mocht u onverhoopt toch de fout ingaan, blijf dan niet hangen in schuld en frustratie, maar ga ermee naar de Here Jezus. Hij zal u beslist niet afwijzen. Want als u oprecht berouw heeft, dan is het Zijn verlangen om te vergeven. Hij wilde het zelfs zó graag, dat Hij er Zijn leven voor gaf!

Henk van Blijderveen