Het geloofsvertrouwen in de Psalmen - Ps. 55:23
Feike ter Velde • 76 - 2000/01 • Uitgave: 25
“Werp uw bekommernis op de Here, Hij zal voor u zorgen”
Ps. 55:23
Het gaat hier om lasten, die een mens meedraagt. Bekommernis, dat zijn de zorgen van het leven in al zijn schakeringen. En wie heeft daar geen weet van? Natuurlijk, de één torst er meer mee dan de ander. Maar iedereen kent wel die diepe innerlijke onrust, onzekerheid, angst soms over wat gebeurt en nog gebeuren kan. Je
kunt de zorgen niet ontvluchten. Ze zijn een zware last. Nachten zonder slaap, dagen met hoofdpijn en dodelijke vermoeidheid kunnen de gevolgen zijn van de zorgen. Hier krijgen we een gratis advies: "Werp uw bekommernis op de Here".
Iedereen kent perioden van zorg, rijken en armen, jongeren en ouderen, gelovigen en ongelovigen. Ze kunnen gewoon niet uitblijven in het leven en je kunt ze niet ontvluchten. Sommige mensen lijkt het buitengewoon goed te gaan, zorgen lijken ze niet te kennen. Maar dat is slechts de buitenkant. Zorgen komen en gaan en de last ervan kan heel zwaar zijn.
Zorgen kunnen ons ook brengen tot verkeerde gedachten over God en over onszelf. We kunnen gaan denken dat God niet geïnteresseerd is: "Verberg u niet voor mijn smeking" (:1). Ze kunnen ons doen vluchten uit het leven van alle dag: "O, had ik vleugelen als een duif, ik zou wegvliegen en een woonplaats zoeken; zie, ver zou ik heenvlieden, ik zou vernachten in de woestijn" (:7.8). Dat doen velen. Ze zijn er dan ook niet meer voor de naasten, die ook en soms dezelfde zorgen hebben. Ze sluiten zich af uit zelfbescherming. Zorgen kunnen ook een soort zelfbeklag bewerken die tot zonde kan worden: "Want het is geen vijand die mij smaadt, dat zou ik dragen..." (:13). We maken dan de zorg zelf tot object van innerlijke bespiegelingen die ons niet verder kunnen helpen.
Zorgen kunnen ons ook bitter maken jegens anderen: "De dood overvalle hen…" (:16). Bitterheid roept de meest verschrikkelijke wraakgevoelens in een mens wakker. Maar bitterheid helpt niet in het omgaan met de zorgen zelf.
Gods Woord raadt ons aan: "Werp uw bekommernis op de Here". Dat is een hele stap, een grote innerlijke beslissing, die kordaat moet worden genomen. We moeten ons daarbij realiseren dat er een concrete belofte bij wordt gegeven: "Hij zal voor u zorgen". Dat is te zeggen: Hij neemt niet alleen de zware last van de zorgen over, nee, Hij zorgt geheel en al. We worden eigenlijk opgeroepen 'onszelf' aan Hem over te geven; ons te werpen in Zijn vaderarmen. Hij wil ons, mèt onze zorgen(!), dragen. De zorgen kunnen nog lange tijd blijven, het kan zelfs, naar onze maatstaven, niet goed aflopen. Er komt geen genezing, maar het loopt uit op het sterven van een geliefde. Vurig had je gebeden, maar Gods wegen blijken anders. In onze overgave aan Hem geven we niet alleen onszelf, maar ook onze zorgen. Hij helpt ons dragen. Hij behoedt ons voor de dodelijke verbittering en haar verwoestende kracht in het leven van Gods kind.
Is het moeilijk jezelf over te geven? Toch niet als de Here Zelf ons, bij monde van David Zijn knecht, hiertoe uitnodigt? Doe het maar in het geloof, wetende dat Hij alle zorgen, alle verdriet en alle, soms verstikkende, angsten kent. Onze Heiland is er Zelf heel diep doorheen gegaan. Zoek de binnenkamer en zeg Hem hardop, dat je Hem volkomen vertrouwt. Spreek het uit met je mond en geloof met je hart, dat Hij, de God van hemel en aarde, de Vader van onze Here Jezus Christus, je draagt, zodat rivieren van zorg je niet wegspoelen Ues.43:2).
Daarom: "Werp uw bekommernis op de Here, Hij zal voor u zorgen"!
Feike ter Velde
Ps. 55:23
Het gaat hier om lasten, die een mens meedraagt. Bekommernis, dat zijn de zorgen van het leven in al zijn schakeringen. En wie heeft daar geen weet van? Natuurlijk, de één torst er meer mee dan de ander. Maar iedereen kent wel die diepe innerlijke onrust, onzekerheid, angst soms over wat gebeurt en nog gebeuren kan. Je
kunt de zorgen niet ontvluchten. Ze zijn een zware last. Nachten zonder slaap, dagen met hoofdpijn en dodelijke vermoeidheid kunnen de gevolgen zijn van de zorgen. Hier krijgen we een gratis advies: "Werp uw bekommernis op de Here".
Iedereen kent perioden van zorg, rijken en armen, jongeren en ouderen, gelovigen en ongelovigen. Ze kunnen gewoon niet uitblijven in het leven en je kunt ze niet ontvluchten. Sommige mensen lijkt het buitengewoon goed te gaan, zorgen lijken ze niet te kennen. Maar dat is slechts de buitenkant. Zorgen komen en gaan en de last ervan kan heel zwaar zijn.
Zorgen kunnen ons ook brengen tot verkeerde gedachten over God en over onszelf. We kunnen gaan denken dat God niet geïnteresseerd is: "Verberg u niet voor mijn smeking" (:1). Ze kunnen ons doen vluchten uit het leven van alle dag: "O, had ik vleugelen als een duif, ik zou wegvliegen en een woonplaats zoeken; zie, ver zou ik heenvlieden, ik zou vernachten in de woestijn" (:7.8). Dat doen velen. Ze zijn er dan ook niet meer voor de naasten, die ook en soms dezelfde zorgen hebben. Ze sluiten zich af uit zelfbescherming. Zorgen kunnen ook een soort zelfbeklag bewerken die tot zonde kan worden: "Want het is geen vijand die mij smaadt, dat zou ik dragen..." (:13). We maken dan de zorg zelf tot object van innerlijke bespiegelingen die ons niet verder kunnen helpen.
Zorgen kunnen ons ook bitter maken jegens anderen: "De dood overvalle hen…" (:16). Bitterheid roept de meest verschrikkelijke wraakgevoelens in een mens wakker. Maar bitterheid helpt niet in het omgaan met de zorgen zelf.
Gods Woord raadt ons aan: "Werp uw bekommernis op de Here". Dat is een hele stap, een grote innerlijke beslissing, die kordaat moet worden genomen. We moeten ons daarbij realiseren dat er een concrete belofte bij wordt gegeven: "Hij zal voor u zorgen". Dat is te zeggen: Hij neemt niet alleen de zware last van de zorgen over, nee, Hij zorgt geheel en al. We worden eigenlijk opgeroepen 'onszelf' aan Hem over te geven; ons te werpen in Zijn vaderarmen. Hij wil ons, mèt onze zorgen(!), dragen. De zorgen kunnen nog lange tijd blijven, het kan zelfs, naar onze maatstaven, niet goed aflopen. Er komt geen genezing, maar het loopt uit op het sterven van een geliefde. Vurig had je gebeden, maar Gods wegen blijken anders. In onze overgave aan Hem geven we niet alleen onszelf, maar ook onze zorgen. Hij helpt ons dragen. Hij behoedt ons voor de dodelijke verbittering en haar verwoestende kracht in het leven van Gods kind.
Is het moeilijk jezelf over te geven? Toch niet als de Here Zelf ons, bij monde van David Zijn knecht, hiertoe uitnodigt? Doe het maar in het geloof, wetende dat Hij alle zorgen, alle verdriet en alle, soms verstikkende, angsten kent. Onze Heiland is er Zelf heel diep doorheen gegaan. Zoek de binnenkamer en zeg Hem hardop, dat je Hem volkomen vertrouwt. Spreek het uit met je mond en geloof met je hart, dat Hij, de God van hemel en aarde, de Vader van onze Here Jezus Christus, je draagt, zodat rivieren van zorg je niet wegspoelen Ues.43:2).
Daarom: "Werp uw bekommernis op de Here, Hij zal voor u zorgen"!
Feike ter Velde
