Het evangelie als fundament
Joop Schotanus • 77 - 2001/02 • Uitgave: 26
Weten we nog wat we geloven? Kunnen we het nog onder woorden brengen? Durven we dat, hoorbaar en publiekelijk? Zouden onze christelijke leiders hierin niet het voortouw moeten nemen? Dit zijn de vragen waarmee men zich op een voorgangersconferentie op De Bron in Dalfsen heeft bezig gehouden. Deze conferentie werd georganiseerd door Het Platform: 'Geloven in de toekomst'. Men heeft samen nagedacht over een zeer uitgebreide Verklaring van het Evangelie met als thema: Wat geloven wij? Vele evangelische leiders hebben zich door hun handtekening verbonden aan deze Verklaring. Op de conferentie werd een boek gepresenteerd 'DIT GELOVEN WIJ!' Het gaat om de uitwerking van 18 stellingen, die als ijkpunten dienen ter verantwoording van het geloof.
DE BENADERING
Wat opvalt bij het doorlezen van de 18 stellingen is dat er niet in directe zin verwezen wordt naar 'Schrift en Belijdenis', zoals we dat veelal gewend zijn in Nederland. Dit heeft tot gevolg, dat de eenheid die men nastreeft dan ook veel verder reikt dan bijvoorbeeld alleen de gereformeerde gezindte. Voor de evangelicalen valt het fundament van de kerk niet samen met Belijdenisgeschriften. Het gaat om het omgaan met christenen uit allerlei kerken. Men verwijst in de stellingen voortdurend naar de kern van het Evangelie, zoals dat in het Nieuwe Testament te vinden is. Het gaat dus om het Evangelie.
HET EVANGELIE
Heel wat stellingen beginnen met: We verklaren dat het Evangelie enz. Om te voorkomen dat men toch nog niet duidelijk genoeg zou zijn, stelt men tegenover elke positieve benadering, ook de negatieve kant ervan. Door ook duidelijk te maken wat het dan niet betekent, komen 'waar en vals' tegenover elkaar te staan. Men zou de stellingen de 18 artikelen des geloofs kunnen noemen. In de woorden van Paulus is het het Evangelie 'naar de Schriften'. Het moet een Evangelie zijn dat in alle opzichten overeenstemt met wat de Schrift van dat Evangelie zegt. Het Evangelie is het fundament, waar we naar op zoek zijn. Het Evangelie wordt uit de Schrift openbaar.
DE HOEKSTEEN
Als er gesproken wordt over het Evangelie als fundament, dan is Christus de hoeksteen in dat fundament. Via de Schrift kom je bij het Evangelie als fundament van eenheid. Niet slechts dat je gelooft, maar ook wat je gelooft. Via dat Evangelie kom je bij Christus, het allesbeheersende centrum. Paulus spreekt van het geloof 'naar mijn Evangelie en de prediking van Christus'. De oproep is om in geloof tot Hem te komen (1 Petrus 2:4). We missen het doel als de Schrift ons niet brengt bij het Evangelie en als het Evangelie ons niet brengt bij het geloof in Christus. Het is de bedoeling om via de stellingen ons geloof duidelijk en helder te formuleren. Niet alleen om anderen er mee te bereiken, maar ook om elkaar in het ware geloof te herkennen en te erkennen.
STOOTKRACHT VAN DE VERKLARING
Het is natuurlijk niet ondenkbaar, dat gelovigen bepaalde aspecten, die hen dierbaar zijn niet sterk genoeg benadrukt vinden. De aanbeveling om er achter te staan gaat ervan uit dat we één zijn in het meest essentiële. Dat er vrijheid mag zijn in het minder wezenlijke en dat er liefde openbaar wordt in alles. Het zou de verklaring ontkrachten als we zouden proberen er dingen aan toe te voegen, waardoor anderen zich er weer van zouden distantiëren. De kracht van eenheid ligt in het bewustzijn van de gelovige Christus toe te behoren en daarom ook toebehoort aan elke andere gelovige in Christus.
DE PRESENTATIE VAN DE VERKLARING
De waarachtig gelovige kan zeker instemmen met de Verklaring en mij dunkt dat er geen enkel bezwaar hoeft te zijn tegen de ondertekening ervan. Men zal dit met een gerust en blij hart kunnen doen. Ook de initiatiefnemers zullen bij de massa wel vertrouwen inboezemen. Maar het kader waarin men de Verklaring aan de man wil brengen zou wel eens vraagtekens op kunnen roepen. Om daar kritiek op te hebben stelt men zichzelf wel de voorwaarde om met een beter alternatief te komen en dat lijkt me nog niet zo gemakkelijk. De presentatie is ingekaderd in het project Geloven in de Toekomst. Dit doet de vraag opkomen: Hoe mag die toekomst er dan wel uitzien? Zou de schoen daar kunnen wringen? Is het beeld van die toekomst nog hetzelfde als van de negentiende eeuw, dat de huidige bedeling uiteindelijk vol zal zijn van de heerlijkheid van het Evangelie of het beeld van een steeds donkerder wordende toekomst, die uitloopt op de wederkomst van Christus, waarin we blijven voldoen aan de opdracht van de Here Jezus om het Evangelie te allen tijde en op alle plaatsen uit te blijven dragen. Met des temeer nadruk zullen we via Het Zoeklicht graag licht willen verschaffen over die toekomst.
Staan we ervoor? Als evangelicalen uit de Reformatie en van de Evangelische Bewegingen mogen we voor elkaar instaan, over elkaar waken, voor elkaar zorgen, voor elkaar bidden, ons overal in liefde en waarheid naar elkaar uitstrekken, omdat we één familie zijn, één in de Heilige Geest en één in Christus. Zijn we blij als het onze medegelovigen goed gaat? Zijn we verdrietig als er iets mis gaat in de onderlinge verhoudingen? Kennen we de bediening van de Geest? 'Daarom, nu wij deze bediening hebben, verliezen wij de moed niet' (2 Cor. 4:1).
zie: www.ditgelovenwij.nl
Joop Schotanus
DE BENADERING
Wat opvalt bij het doorlezen van de 18 stellingen is dat er niet in directe zin verwezen wordt naar 'Schrift en Belijdenis', zoals we dat veelal gewend zijn in Nederland. Dit heeft tot gevolg, dat de eenheid die men nastreeft dan ook veel verder reikt dan bijvoorbeeld alleen de gereformeerde gezindte. Voor de evangelicalen valt het fundament van de kerk niet samen met Belijdenisgeschriften. Het gaat om het omgaan met christenen uit allerlei kerken. Men verwijst in de stellingen voortdurend naar de kern van het Evangelie, zoals dat in het Nieuwe Testament te vinden is. Het gaat dus om het Evangelie.
HET EVANGELIE
Heel wat stellingen beginnen met: We verklaren dat het Evangelie enz. Om te voorkomen dat men toch nog niet duidelijk genoeg zou zijn, stelt men tegenover elke positieve benadering, ook de negatieve kant ervan. Door ook duidelijk te maken wat het dan niet betekent, komen 'waar en vals' tegenover elkaar te staan. Men zou de stellingen de 18 artikelen des geloofs kunnen noemen. In de woorden van Paulus is het het Evangelie 'naar de Schriften'. Het moet een Evangelie zijn dat in alle opzichten overeenstemt met wat de Schrift van dat Evangelie zegt. Het Evangelie is het fundament, waar we naar op zoek zijn. Het Evangelie wordt uit de Schrift openbaar.
DE HOEKSTEEN
Als er gesproken wordt over het Evangelie als fundament, dan is Christus de hoeksteen in dat fundament. Via de Schrift kom je bij het Evangelie als fundament van eenheid. Niet slechts dat je gelooft, maar ook wat je gelooft. Via dat Evangelie kom je bij Christus, het allesbeheersende centrum. Paulus spreekt van het geloof 'naar mijn Evangelie en de prediking van Christus'. De oproep is om in geloof tot Hem te komen (1 Petrus 2:4). We missen het doel als de Schrift ons niet brengt bij het Evangelie en als het Evangelie ons niet brengt bij het geloof in Christus. Het is de bedoeling om via de stellingen ons geloof duidelijk en helder te formuleren. Niet alleen om anderen er mee te bereiken, maar ook om elkaar in het ware geloof te herkennen en te erkennen.
STOOTKRACHT VAN DE VERKLARING
Het is natuurlijk niet ondenkbaar, dat gelovigen bepaalde aspecten, die hen dierbaar zijn niet sterk genoeg benadrukt vinden. De aanbeveling om er achter te staan gaat ervan uit dat we één zijn in het meest essentiële. Dat er vrijheid mag zijn in het minder wezenlijke en dat er liefde openbaar wordt in alles. Het zou de verklaring ontkrachten als we zouden proberen er dingen aan toe te voegen, waardoor anderen zich er weer van zouden distantiëren. De kracht van eenheid ligt in het bewustzijn van de gelovige Christus toe te behoren en daarom ook toebehoort aan elke andere gelovige in Christus.
DE PRESENTATIE VAN DE VERKLARING
De waarachtig gelovige kan zeker instemmen met de Verklaring en mij dunkt dat er geen enkel bezwaar hoeft te zijn tegen de ondertekening ervan. Men zal dit met een gerust en blij hart kunnen doen. Ook de initiatiefnemers zullen bij de massa wel vertrouwen inboezemen. Maar het kader waarin men de Verklaring aan de man wil brengen zou wel eens vraagtekens op kunnen roepen. Om daar kritiek op te hebben stelt men zichzelf wel de voorwaarde om met een beter alternatief te komen en dat lijkt me nog niet zo gemakkelijk. De presentatie is ingekaderd in het project Geloven in de Toekomst. Dit doet de vraag opkomen: Hoe mag die toekomst er dan wel uitzien? Zou de schoen daar kunnen wringen? Is het beeld van die toekomst nog hetzelfde als van de negentiende eeuw, dat de huidige bedeling uiteindelijk vol zal zijn van de heerlijkheid van het Evangelie of het beeld van een steeds donkerder wordende toekomst, die uitloopt op de wederkomst van Christus, waarin we blijven voldoen aan de opdracht van de Here Jezus om het Evangelie te allen tijde en op alle plaatsen uit te blijven dragen. Met des temeer nadruk zullen we via Het Zoeklicht graag licht willen verschaffen over die toekomst.
Staan we ervoor? Als evangelicalen uit de Reformatie en van de Evangelische Bewegingen mogen we voor elkaar instaan, over elkaar waken, voor elkaar zorgen, voor elkaar bidden, ons overal in liefde en waarheid naar elkaar uitstrekken, omdat we één familie zijn, één in de Heilige Geest en één in Christus. Zijn we blij als het onze medegelovigen goed gaat? Zijn we verdrietig als er iets mis gaat in de onderlinge verhoudingen? Kennen we de bediening van de Geest? 'Daarom, nu wij deze bediening hebben, verliezen wij de moed niet' (2 Cor. 4:1).
zie: www.ditgelovenwij.nl
Joop Schotanus
