Het doorstaan van de toets der liefde
Joop Schotanus • 76 - 2000/01 • Uitgave: 26
Deze keer in ons opinieartikel even iets over ons persoonlijk geestelijk leven. Het heeft te maken met gelovigen (en het zijn er niet weinig), die in hun verleden zo verongelijkt zijn, dat het voor de rest van hun leven een stempel op hen heeft gezet. Elke herinnering aan de betrokkene(n) doet hen soms na vele jaren nog altijd boos en gespannen worden. Ze kunnen maar niet los komen van mensen uit het dichtbije of zelfs uit het verre verleden. In de periode van Evangelisch Ontwaken in de zeventiger jaren hebben we vaak gezien hoe in dit soort gevallen er volledige bevrijding plaats vond. Er werd een sleutel ontdekt om tot herstel van relaties te komen.
ONZE ONDERLINGE OMGANG
Er is een oproep in de Bijbel aan ons die alles te maken heeft met onze onderlinge omgang:
'Het elkander aanvaarden, zoals Christus ons aanvaard heeft'.
Naarmate we groeien in ons geloof zullen de bijbelse principes begrijpelijker en gemakkelijker worden. Soms kunnen we elkaar daar heel concreet bij helpen. Nog altijd en steeds weer zijn er gelovigen, die in hun verleden dingen hebben meegemaakt, waar ze nooit meer van los gekomen zijn. Waar ze zodanig in vast zijn blijven steken, dat ze zich er nog voortdurend zelf mee kwellen.
Men kan dan de behoefte krijgen om die ander te laten weten waar het op staat. Men heeft dan de drang om iets uit te praten, terwijl die ander er eigenlijk geen behoefte aan heeft of zich van weinig kwaad bewust is. Dan krijg je dat je door de dingen uit te praten de verstoring van de relatie eerder erger maakt dan dat je iets oplost. Zo kan het gebeuren dat het al maar in de ziel blijft door-etteren.
ONZE VERWACHTING
Als we christen zijn geworden en ons voor die ander gaan inzetten, dan zouden we misschien nog wel heel wat redenen kunnen hebben om van onze medemens daarvoor hartelijkheid te verwachten. Maar heel vaak gebeurt het echter dat de Here onze liefde gaat toetsen om te zien of we ons wel vanuit een goede motivatie hebben ingezet voor die ander. De Here laat ons omgaan met mensen, die soms heel moeilijk hun dankbaarheid onder woorden kunnen brengen of die zo geschonden zijn door het leven dat ze een warm gevoel van dankbaarheid niet eens meer op kunnen brengen.
ONZE WEEGSCHAAL
Het vaat ten koste van ons eigen geestelijk welzijn als we met een soort weegschaaltje door het leven gaan om te zien wat die ander ons nog is verschuldigd. We kunnen dan zo druk bezig zijn om onze 'weegschaal' in evenwicht te houden, dat ons eigen evenwicht verstoord wordt. We zingen het zo gemakkelijk: 'U hebt recht op heel mijn leven', maar hebben dan niet in de gaten dat we daarmee onze eigen rechten opgeven. Het kan vooral mis gaan met de mensen, waar we het nauwst bij betrokken zijn. In de familiekring, in de vriendenkring of in de gemeente werkt dat 'weegschaaltje' heel funest. Hoe meer je van jezelf gegeven hebt en hoe groter je verwachtingen waren, om iets terug te ontvangen (al was het maar een bedankje), hoe dieper je je gegriefd hebt gevoeld.
ONZE REACTIE
Toch is het zo dat als we voor een ander tot zegen willen zijn, we geen negatieve gedachten over die ander kunnen blijven koesteren, hoe erg het met die ander ook gesteld is. We willen vrede houden met alle mensen voor zover het van ons afhangt (Romeinen 12:18). De oplossing ligt in ons eigen hart, alvorens er ook nog maar iets veranderd is in die ander (waar we misschien dag en nacht mee bezig zijn). Dat betekent ook dat als ik een kanaal van Gods zegen voor die ander wil zijn, dat ik elk kwalijk gevoel jegens die ander moet kwijt raken. Het zal dan helemaal niet meer gaan om wat die ander mij heeft aangedaan, maar de Here bepaalt me bij mijn reactie daarop. Heb ik gebeden voor die ander, of heb ik me zelf gekweld met negatieve gedachten over wat er gebeurd of gezegd is? Of heb ik de Here gedankt voor die fijne gelegenheid om door al dat negatieve gedoe te groeien in mijn geloof?
Leer mij uw weg, o Heer! zingen we. Wat is die weg? Hij werd gescholden en schold niet terug en Hij leed, maar nam geen wraak. Beste broeder en zuster, we hebben allemaal wel van die (gecompliceerde) situaties gekend, waarbij ons onrecht is aangedaan. Wie heeft daar nooit op de verkeerde manier op gereageerd? We hadden daar achteraf dan ook veel last van, omdat we ons bewust werden dat onze reactie niet de weg van de Heer was. Ook al stonden we menselijk gesproken helemaal in ons gelijk. Ons gebed mag zijn: Heer breng mij op die plaats waar ik nooit iemand meer iets kwalijk neem, ook al zou ik er menselijkerwijs alle reden toe hebben. Heer, ik vil zo graag iets betekenen voor die ander, die nu nog blind is voor de situatie. Wilt U Uzelf in die ander openbaren en mij daar eventueel voor gebruiken. Ik weet Heer, dat U mij niet kunt gebruiken als er ook nog maar één grammetje van kwalijk gevoel jegens die ander in mijn ziel is.
ONZE HERSTELDE RELATIES
Dit is de enige manier, waarop relaties in stand gehouden of hersteld kunnen worden. Als die levensinstelling niet aanwezig is zullen er telkens weer verhoudingen verstoord worden en kan bij het minste en geringste een fijne relatie vast lopen. Het is soms goed om deze gevoelens met elkaar te delen om bij elkaar steun te vinden, omdat er dan met de genade van de Heer iets aan gedaan kan worden. Zo kunnen we samen groeien in de genade en de kennis van de Heer en hopelijk voor elkaar tot zegen zijn. Als er ergens openbaar kan worden wat we in Christus zijn, dan is het bij het doorstaan van de toets van de liefde in boven omschreven uiterst negatieve situaties en relaties.
Joop Schotanus
ONZE ONDERLINGE OMGANG
Er is een oproep in de Bijbel aan ons die alles te maken heeft met onze onderlinge omgang:
'Het elkander aanvaarden, zoals Christus ons aanvaard heeft'.
Naarmate we groeien in ons geloof zullen de bijbelse principes begrijpelijker en gemakkelijker worden. Soms kunnen we elkaar daar heel concreet bij helpen. Nog altijd en steeds weer zijn er gelovigen, die in hun verleden dingen hebben meegemaakt, waar ze nooit meer van los gekomen zijn. Waar ze zodanig in vast zijn blijven steken, dat ze zich er nog voortdurend zelf mee kwellen.
Men kan dan de behoefte krijgen om die ander te laten weten waar het op staat. Men heeft dan de drang om iets uit te praten, terwijl die ander er eigenlijk geen behoefte aan heeft of zich van weinig kwaad bewust is. Dan krijg je dat je door de dingen uit te praten de verstoring van de relatie eerder erger maakt dan dat je iets oplost. Zo kan het gebeuren dat het al maar in de ziel blijft door-etteren.
ONZE VERWACHTING
Als we christen zijn geworden en ons voor die ander gaan inzetten, dan zouden we misschien nog wel heel wat redenen kunnen hebben om van onze medemens daarvoor hartelijkheid te verwachten. Maar heel vaak gebeurt het echter dat de Here onze liefde gaat toetsen om te zien of we ons wel vanuit een goede motivatie hebben ingezet voor die ander. De Here laat ons omgaan met mensen, die soms heel moeilijk hun dankbaarheid onder woorden kunnen brengen of die zo geschonden zijn door het leven dat ze een warm gevoel van dankbaarheid niet eens meer op kunnen brengen.
ONZE WEEGSCHAAL
Het vaat ten koste van ons eigen geestelijk welzijn als we met een soort weegschaaltje door het leven gaan om te zien wat die ander ons nog is verschuldigd. We kunnen dan zo druk bezig zijn om onze 'weegschaal' in evenwicht te houden, dat ons eigen evenwicht verstoord wordt. We zingen het zo gemakkelijk: 'U hebt recht op heel mijn leven', maar hebben dan niet in de gaten dat we daarmee onze eigen rechten opgeven. Het kan vooral mis gaan met de mensen, waar we het nauwst bij betrokken zijn. In de familiekring, in de vriendenkring of in de gemeente werkt dat 'weegschaaltje' heel funest. Hoe meer je van jezelf gegeven hebt en hoe groter je verwachtingen waren, om iets terug te ontvangen (al was het maar een bedankje), hoe dieper je je gegriefd hebt gevoeld.
ONZE REACTIE
Toch is het zo dat als we voor een ander tot zegen willen zijn, we geen negatieve gedachten over die ander kunnen blijven koesteren, hoe erg het met die ander ook gesteld is. We willen vrede houden met alle mensen voor zover het van ons afhangt (Romeinen 12:18). De oplossing ligt in ons eigen hart, alvorens er ook nog maar iets veranderd is in die ander (waar we misschien dag en nacht mee bezig zijn). Dat betekent ook dat als ik een kanaal van Gods zegen voor die ander wil zijn, dat ik elk kwalijk gevoel jegens die ander moet kwijt raken. Het zal dan helemaal niet meer gaan om wat die ander mij heeft aangedaan, maar de Here bepaalt me bij mijn reactie daarop. Heb ik gebeden voor die ander, of heb ik me zelf gekweld met negatieve gedachten over wat er gebeurd of gezegd is? Of heb ik de Here gedankt voor die fijne gelegenheid om door al dat negatieve gedoe te groeien in mijn geloof?
Leer mij uw weg, o Heer! zingen we. Wat is die weg? Hij werd gescholden en schold niet terug en Hij leed, maar nam geen wraak. Beste broeder en zuster, we hebben allemaal wel van die (gecompliceerde) situaties gekend, waarbij ons onrecht is aangedaan. Wie heeft daar nooit op de verkeerde manier op gereageerd? We hadden daar achteraf dan ook veel last van, omdat we ons bewust werden dat onze reactie niet de weg van de Heer was. Ook al stonden we menselijk gesproken helemaal in ons gelijk. Ons gebed mag zijn: Heer breng mij op die plaats waar ik nooit iemand meer iets kwalijk neem, ook al zou ik er menselijkerwijs alle reden toe hebben. Heer, ik vil zo graag iets betekenen voor die ander, die nu nog blind is voor de situatie. Wilt U Uzelf in die ander openbaren en mij daar eventueel voor gebruiken. Ik weet Heer, dat U mij niet kunt gebruiken als er ook nog maar één grammetje van kwalijk gevoel jegens die ander in mijn ziel is.
ONZE HERSTELDE RELATIES
Dit is de enige manier, waarop relaties in stand gehouden of hersteld kunnen worden. Als die levensinstelling niet aanwezig is zullen er telkens weer verhoudingen verstoord worden en kan bij het minste en geringste een fijne relatie vast lopen. Het is soms goed om deze gevoelens met elkaar te delen om bij elkaar steun te vinden, omdat er dan met de genade van de Heer iets aan gedaan kan worden. Zo kunnen we samen groeien in de genade en de kennis van de Heer en hopelijk voor elkaar tot zegen zijn. Als er ergens openbaar kan worden wat we in Christus zijn, dan is het bij het doorstaan van de toets van de liefde in boven omschreven uiterst negatieve situaties en relaties.
Joop Schotanus
