Het beste komt nog….
Feike ter Velde • 92 - 2016 • Uitgave: 24
Het Koninkrijk komt!
Bij alle somberheid over wereld en toekomst moeten we onszelf en elkaar steeds weer wijzen op de komst van het Koninkrijk. Want dat uitzicht maakt ons blij en tilt ons boven de dingen van alledag. Het is het grote thema van de Here Jezus en Zijn apostelen: de komst van het Koninkrijk.
Dit paste in het verwachtingspatroon van het Joodse volk: de Messias komt en dan wordt alles anders. Zij zuchtten toen onder het juk van de Romeinen. Toch bleef de hoop levend. Tot op vandaag. Ook voor ons!
De Joodse schrijver – eerst chemicus – Primo Levi heeft ons een grote verzameling literatuur nagelaten. Hij was een overlevende van Auschwitz, die daarna sterk leefde met zijn herinneringen. Uiteindelijk werden ze hem te machtig. Hij kon niet verder. Hij stapte, denkt men, zelf uit het leven. Zijn herinneringen gingen al terug op zijn jeugdjaren in het fascistische Italië van vóór de Tweede Wereldoorlog. Als kind werd hij gepest om zijn Jood-zijn en na zijn universitaire opleiding als chemicus kreeg hij om diezelfde reden geen baan. Hij werd al vroeg depressief. Zijn hele wereld was donker en ook na de bevrijding uit Auschwitz is het nooit helemaal licht geworden in zijn leven.
Hoezeer Joden ook uitzien naar het komende Koninkrijk als de Messias komt en hoezeer christenen ernaar uitzien… wachten is het sleutelwoord. Daar zit iets in van een tragiek, vooral voor Joden die Auschwitz overleefden, zoals Primo Levi.
Steeds stand gehouden
Toch is het altijd weer verbazingwekkend te zien hoe Joden het leven weer oppakken. De staat Israël is daar een tekenend voorbeeld van. Drie jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog werd de staat Israël uitgeroepen. Maar onmiddellijk kwam de aanval van de omringende Arabische landen om alle Joden de zee in te drijven. Die streden een oorlog die ze nooit winnen konden, gezien de krachtsverhoudingen. Maar door de God van Israël konden ze standhouden en de overwinning behalen. Evenals in de overlevingsoorlogen daarna.
Veel Joodse gezinnen, heel veel gezinnen, betreuren echter het verlies van zonen en dochters door de kogels van haatdragende vijanden. Toch, over het algemeen gesproken worden ze niet depressief en gaan ze niet bij de pakken neerzitten. De gelovige Jood weet dat hij in deze wereld verdrukking lijdt en dat er voortdurend en wereldwijd vijanden van Israël en de Joden zijn, die het gemunt hebben op zijn leven.
Boodschap van hoop
Van wat er in Israël gebeurt kunnen wij, christenen, leren dat ook wij altijd mogen doorgaan met het oog op de toekomst, want het beste komt nog! Bij de Joden is dat de Messiasverwachting, bij de christenen is het de komst van het Koninkrijk. Want als de Koning van Israël verschijnt in Jeruzalem, komt ook wereldwijd het Koninkrijk van God op aarde. Dat zicht op de Bijbelse toekomst verbindt de Gemeente van Christus aan het volk van de Joden. Hun hoop is onze hoop en onze hoop is hun hoop. Bij alle treurnis die zich in onze wereld voordoet mogen we dat blijde vooruitzicht toch hebben en vasthouden!
Al wordt het leven van alle kanten bedreigd en verkwanseld, we weten dat het Licht over ons zal opgaan. In Israël wordt dikwijls gelezen:
‘Sta op, wordt verlicht, want uw licht komt en de heerlijkheid des Heren gaat over u op. Want zie, duisternis zal de aarde bedekken en donkerheid de natiën, maar over u zal de Here opgaan en Zijn heerlijkheid zal over u gezien worden. Volken zullen opgaan naar uw licht en koningen naar uw stralende opgang’ (Jesaja 60:1-3).
Dát is de boodschap van hoop: het Koninkrijk komt!
Het Koninkrijk is nabij
Juist tegen die boodschap loopt de theologie, althans in Europa en in Nederland, te hoop. Niemand weet waar die afkeer van het komende Koninkrijk vandaan komt. Het wordt ontkend en er worden allerlei draaien aan gegeven, maar een feit blijft: van een concreet Koninkrijk op aarde, zoals de Bijbel daar concreet over spreekt, kan geen sprake zijn.
In onze theologie lag vooral de nadruk op de rechtvaardigmaking van de zondaar. Heel belangrijk natuurlijk, maar de Bijbel zegt méér, namelijk dat Jezus ook eens zal regeren op de troon van Zijn vader David (Lucas 1:32,33). De prediking van Jezus en de discipelen was dat het Koninkrijk nabij gekomen was. Immers, de Koning zélf was in hun midden.
Als Israël toen Jezus als zijn Koning had aanvaard – na Zijn dood en Opstanding – dan was Hij Koning in Jeruzalem geworden (Handelingen 3:20). De komst van het Koninkrijk hangt nauw samen met de bekering van Israël. Maar in Gods heilsplan lagen de dingen toch nog net iets anders.
Verwarring
Het geheimenis van Christus en het geheimenis van Israël bezorgt kerk en theologie al eeuwen lang veel hoofdbrekens. Er is van alles geprobeerd: van Social Gospel – sociale gerechtigheid in de jaren ’60 – tot Kingdom Now theologie – ‘alle zieken moeten nu genezen’ – in onze dagen. Er zijn kerkelijke vergaderingen geweest die hun predikanten zelfs verboden om over het komende Koninkrijk te preken. De een vindt het een geestelijk koninkrijk en de ander juist niet. De een ziet een rol voor Israël en de ander helemaal niet.
Kortom, er is sprake van een chaotische wirwar van meningen, dozijnen boeken en geschriften en nooit werd het verlossende woord gesproken. Alleen de Schrift, Gods Woord. Dat Woord moeten we léren en dúrven naspreken. En als we de uitleg niet weten, dan kunnen we er gerust over zwijgen. Maar we mogen nooit onze kennis of visie misbruiken om de betekenis van de teksten over het Koninkrijk te veranderen of om te buigen naar ons standpunt. Want het Koninkrijk van God dat komt, is niet een blauwdruk voor een betere wereld of een metafoor voor sociale gerechtigheid. Het Koninkrijk zal machtig baan breken in deze wereld, maar… de Grote Verdrukking gaat eraan vooraf. Vandaag is de kerk in crisis….wereldwijd. Maar dat hoeft niet zo te blijven. De PKN-dominee W.M. Dekker schreef: ‘Het probleem van mensen is dat zij God niet serieus nemen. Ze nemen Hem niet serieus als actor van de geschiedenis en laatste oordeel over hun bestaan. Als we God nu wel serieus nemen, dan moeten we zijn oordeel aanvaarden.’
Dwars door alles heen klinkt de Boodschap van het komende Koninkrijk! En dat geeft uitzicht, hoop en blijdschap! Het beste komt dus nog!
Feike ter Velde
Bij alle somberheid over wereld en toekomst moeten we onszelf en elkaar steeds weer wijzen op de komst van het Koninkrijk. Want dat uitzicht maakt ons blij en tilt ons boven de dingen van alledag. Het is het grote thema van de Here Jezus en Zijn apostelen: de komst van het Koninkrijk.
Dit paste in het verwachtingspatroon van het Joodse volk: de Messias komt en dan wordt alles anders. Zij zuchtten toen onder het juk van de Romeinen. Toch bleef de hoop levend. Tot op vandaag. Ook voor ons!
De Joodse schrijver – eerst chemicus – Primo Levi heeft ons een grote verzameling literatuur nagelaten. Hij was een overlevende van Auschwitz, die daarna sterk leefde met zijn herinneringen. Uiteindelijk werden ze hem te machtig. Hij kon niet verder. Hij stapte, denkt men, zelf uit het leven. Zijn herinneringen gingen al terug op zijn jeugdjaren in het fascistische Italië van vóór de Tweede Wereldoorlog. Als kind werd hij gepest om zijn Jood-zijn en na zijn universitaire opleiding als chemicus kreeg hij om diezelfde reden geen baan. Hij werd al vroeg depressief. Zijn hele wereld was donker en ook na de bevrijding uit Auschwitz is het nooit helemaal licht geworden in zijn leven.
Hoezeer Joden ook uitzien naar het komende Koninkrijk als de Messias komt en hoezeer christenen ernaar uitzien… wachten is het sleutelwoord. Daar zit iets in van een tragiek, vooral voor Joden die Auschwitz overleefden, zoals Primo Levi.
Steeds stand gehouden
Toch is het altijd weer verbazingwekkend te zien hoe Joden het leven weer oppakken. De staat Israël is daar een tekenend voorbeeld van. Drie jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog werd de staat Israël uitgeroepen. Maar onmiddellijk kwam de aanval van de omringende Arabische landen om alle Joden de zee in te drijven. Die streden een oorlog die ze nooit winnen konden, gezien de krachtsverhoudingen. Maar door de God van Israël konden ze standhouden en de overwinning behalen. Evenals in de overlevingsoorlogen daarna.
Veel Joodse gezinnen, heel veel gezinnen, betreuren echter het verlies van zonen en dochters door de kogels van haatdragende vijanden. Toch, over het algemeen gesproken worden ze niet depressief en gaan ze niet bij de pakken neerzitten. De gelovige Jood weet dat hij in deze wereld verdrukking lijdt en dat er voortdurend en wereldwijd vijanden van Israël en de Joden zijn, die het gemunt hebben op zijn leven.
Boodschap van hoop
Van wat er in Israël gebeurt kunnen wij, christenen, leren dat ook wij altijd mogen doorgaan met het oog op de toekomst, want het beste komt nog! Bij de Joden is dat de Messiasverwachting, bij de christenen is het de komst van het Koninkrijk. Want als de Koning van Israël verschijnt in Jeruzalem, komt ook wereldwijd het Koninkrijk van God op aarde. Dat zicht op de Bijbelse toekomst verbindt de Gemeente van Christus aan het volk van de Joden. Hun hoop is onze hoop en onze hoop is hun hoop. Bij alle treurnis die zich in onze wereld voordoet mogen we dat blijde vooruitzicht toch hebben en vasthouden!
Al wordt het leven van alle kanten bedreigd en verkwanseld, we weten dat het Licht over ons zal opgaan. In Israël wordt dikwijls gelezen:
‘Sta op, wordt verlicht, want uw licht komt en de heerlijkheid des Heren gaat over u op. Want zie, duisternis zal de aarde bedekken en donkerheid de natiën, maar over u zal de Here opgaan en Zijn heerlijkheid zal over u gezien worden. Volken zullen opgaan naar uw licht en koningen naar uw stralende opgang’ (Jesaja 60:1-3).
Dát is de boodschap van hoop: het Koninkrijk komt!
Het Koninkrijk is nabij
Juist tegen die boodschap loopt de theologie, althans in Europa en in Nederland, te hoop. Niemand weet waar die afkeer van het komende Koninkrijk vandaan komt. Het wordt ontkend en er worden allerlei draaien aan gegeven, maar een feit blijft: van een concreet Koninkrijk op aarde, zoals de Bijbel daar concreet over spreekt, kan geen sprake zijn.
In onze theologie lag vooral de nadruk op de rechtvaardigmaking van de zondaar. Heel belangrijk natuurlijk, maar de Bijbel zegt méér, namelijk dat Jezus ook eens zal regeren op de troon van Zijn vader David (Lucas 1:32,33). De prediking van Jezus en de discipelen was dat het Koninkrijk nabij gekomen was. Immers, de Koning zélf was in hun midden.
Als Israël toen Jezus als zijn Koning had aanvaard – na Zijn dood en Opstanding – dan was Hij Koning in Jeruzalem geworden (Handelingen 3:20). De komst van het Koninkrijk hangt nauw samen met de bekering van Israël. Maar in Gods heilsplan lagen de dingen toch nog net iets anders.
Verwarring
Het geheimenis van Christus en het geheimenis van Israël bezorgt kerk en theologie al eeuwen lang veel hoofdbrekens. Er is van alles geprobeerd: van Social Gospel – sociale gerechtigheid in de jaren ’60 – tot Kingdom Now theologie – ‘alle zieken moeten nu genezen’ – in onze dagen. Er zijn kerkelijke vergaderingen geweest die hun predikanten zelfs verboden om over het komende Koninkrijk te preken. De een vindt het een geestelijk koninkrijk en de ander juist niet. De een ziet een rol voor Israël en de ander helemaal niet.
Kortom, er is sprake van een chaotische wirwar van meningen, dozijnen boeken en geschriften en nooit werd het verlossende woord gesproken. Alleen de Schrift, Gods Woord. Dat Woord moeten we léren en dúrven naspreken. En als we de uitleg niet weten, dan kunnen we er gerust over zwijgen. Maar we mogen nooit onze kennis of visie misbruiken om de betekenis van de teksten over het Koninkrijk te veranderen of om te buigen naar ons standpunt. Want het Koninkrijk van God dat komt, is niet een blauwdruk voor een betere wereld of een metafoor voor sociale gerechtigheid. Het Koninkrijk zal machtig baan breken in deze wereld, maar… de Grote Verdrukking gaat eraan vooraf. Vandaag is de kerk in crisis….wereldwijd. Maar dat hoeft niet zo te blijven. De PKN-dominee W.M. Dekker schreef: ‘Het probleem van mensen is dat zij God niet serieus nemen. Ze nemen Hem niet serieus als actor van de geschiedenis en laatste oordeel over hun bestaan. Als we God nu wel serieus nemen, dan moeten we zijn oordeel aanvaarden.’
Dwars door alles heen klinkt de Boodschap van het komende Koninkrijk! En dat geeft uitzicht, hoop en blijdschap! Het beste komt dus nog!
Feike ter Velde
