Het overwinningsleven
Joop Schotanus • 82 - 2006/07 • Uitgave: 24
In het leven van een christen gaat het slechts om één soort gehoorzaamheid. De gehoorzaamheid die voortkomt uit een persoonlijke relatie met de Here. Dus het in stand houden van onze relatie met de Here is doorslaggevend, zoals we dat o.a. in 1 Johannes 1 vinden. Door het belijden van onze zonden veren we terug in gemeenschap met de Here. Dat mag de normale toestand van een gelovige zijn. Deze gemeenschap met de Here en met medegelovigen, is na onze wedergeboorte het meest bepalende voor het christenleven.
Deze nieuwe levensvorm wordt beheerst door een sterke drang om voor anderen tot zegen te zijn. Dit begeren om tot welzijn te zijn, is de beste bescherming tegen welke verleiding dan ook. Het almaar berusten in het zondaar zijn berooft ons van de bescherming tegen verleiding. Want door de begeerte om tot zegen te zijn voor anderen worden ongewenste begeerten in de kiem gedood. Het sluit misleidende begeerten uit. Het is van geestelijk levensbelang om alle gelovigen in Nederland met deze boodschap tot in het hart te bereiken! De Here God zit niet te wachten op sterke mensen die in eigen kracht de verleiding aankunnen. Wij hebben de neiging om van alles en nog wat te proberen om overwinning te hebben over zonden en tekortkomingen. Hij laat ons vastlopen in onze idealen door eigen inspanning. We bereiken er niets mee.
Je loopt helemaal vast als je dan ook nog, zoals we in een eerder opinieartikel zagen, uitgaat van de kerkelijke papieren, die je vertellen dat je het goede niet wil doen en je geneigd blijft tot het kwade. En dat de allerheiligsten nog maar een heel klein begin hebben van gehoorzaamheid. Dan blijft het een nimmer eindigende cyclus van falen en balen en telkens weer opnieuw beginnen. Daar word je toch helemaal onrustig van, terwijl de Here Jezus nodigt: Komt allen tot Mij en ik zal u rust geven.
Onze levensfeer is doordrenkt van Wetten en Regels om de wereld, de maatschappij nog wat leefbaar te houden. Het is fataal om dat over te dragen naar het geestelijk leven. Onze gewoonten hebben ons gevormd tot wat we zijn. Dat bepaalt vaak hoe wij ageren en reageren op mensen en omstandigheden. Van nature zijn we geneigd een bepaald beeld van onszelf in stand te houden. We hebben van jongsaf aan een eigen levenspatroon ontwikkeld (aangeleerd en aangewend). Dat zijn niet altijd positieve zaken. Dat is vaak heel ik-gericht geweest. Uit het leven halen wat er uit te halen valt. Altijd jezelf op de voorgrond stellen, of het tegenovergestelde heel bewust niet op willen vallen. Alles aanwenden om je eigen verlangens te verwezenlijken. Steunen op wat je tot nu toe hebt bereikt. Paulus noemt dat roemen in het vlees (Fil. 3:7-10) Het vlees is lang niet altijd akelig. Het vlees kan er zelfs heel aantrekkelijk en zelfs geestelijk uitzien.
Het is leven en werken in vertrouwen, op eigen kracht en kunnen, i.p.v. steunen op Gods kracht en werk in ons. De Heer moet ons ontdoen van onze eigen mogelijkheden. Hoe meer ik probeer te werken in eigen kracht en inzicht, hoe moeilijker het wordt. De nieuwe schepping moet door ons oude levenspatroon bevrijdend heenbreken. We moeten bevrijd worden van de overwoekeringen van ons oude levenspatroon. Optimale bruikbaarheid ligt in de doorbraak van de nieuwe mens. Van binnenuit worden we al overwinnend omgevormd tot een nieuw levenspatroon, opdat Christus in ons gestalte krijgt. De buitenkant (ons zintuiglijk vlees) voelde zich altijd wel thuis bij onze oude natuur, maar nu we een nieuwe binnenkant hebben gekregen, ontstaat er wrijving. Wie in Christus is, is een nieuwe schepping. Want Zijn maaksel zijn wij om herschapen in Christus Jezus goede werken te doen. Daarmee wordt de oude mens, die geneigd was tot het kwade, uitgeschakeld. Het is veel meer dan alleen maar vergeving ontvangen. Niet alleen ontvangen, maar vervangen! Ook al zijn we in de kern vernieuwd, dan blijft het vlees ons toch nog parten spelen. Dingen die ons negatief of positief kunnen beïnvloeden; die we of in het vlees, of in de Geest tegemoet treden. Alleen dat laatste betekent overwinning.
Joop Schotanus
Deze nieuwe levensvorm wordt beheerst door een sterke drang om voor anderen tot zegen te zijn. Dit begeren om tot welzijn te zijn, is de beste bescherming tegen welke verleiding dan ook. Het almaar berusten in het zondaar zijn berooft ons van de bescherming tegen verleiding. Want door de begeerte om tot zegen te zijn voor anderen worden ongewenste begeerten in de kiem gedood. Het sluit misleidende begeerten uit. Het is van geestelijk levensbelang om alle gelovigen in Nederland met deze boodschap tot in het hart te bereiken! De Here God zit niet te wachten op sterke mensen die in eigen kracht de verleiding aankunnen. Wij hebben de neiging om van alles en nog wat te proberen om overwinning te hebben over zonden en tekortkomingen. Hij laat ons vastlopen in onze idealen door eigen inspanning. We bereiken er niets mee.
Je loopt helemaal vast als je dan ook nog, zoals we in een eerder opinieartikel zagen, uitgaat van de kerkelijke papieren, die je vertellen dat je het goede niet wil doen en je geneigd blijft tot het kwade. En dat de allerheiligsten nog maar een heel klein begin hebben van gehoorzaamheid. Dan blijft het een nimmer eindigende cyclus van falen en balen en telkens weer opnieuw beginnen. Daar word je toch helemaal onrustig van, terwijl de Here Jezus nodigt: Komt allen tot Mij en ik zal u rust geven.
Onze levensfeer is doordrenkt van Wetten en Regels om de wereld, de maatschappij nog wat leefbaar te houden. Het is fataal om dat over te dragen naar het geestelijk leven. Onze gewoonten hebben ons gevormd tot wat we zijn. Dat bepaalt vaak hoe wij ageren en reageren op mensen en omstandigheden. Van nature zijn we geneigd een bepaald beeld van onszelf in stand te houden. We hebben van jongsaf aan een eigen levenspatroon ontwikkeld (aangeleerd en aangewend). Dat zijn niet altijd positieve zaken. Dat is vaak heel ik-gericht geweest. Uit het leven halen wat er uit te halen valt. Altijd jezelf op de voorgrond stellen, of het tegenovergestelde heel bewust niet op willen vallen. Alles aanwenden om je eigen verlangens te verwezenlijken. Steunen op wat je tot nu toe hebt bereikt. Paulus noemt dat roemen in het vlees (Fil. 3:7-10) Het vlees is lang niet altijd akelig. Het vlees kan er zelfs heel aantrekkelijk en zelfs geestelijk uitzien.
Het is leven en werken in vertrouwen, op eigen kracht en kunnen, i.p.v. steunen op Gods kracht en werk in ons. De Heer moet ons ontdoen van onze eigen mogelijkheden. Hoe meer ik probeer te werken in eigen kracht en inzicht, hoe moeilijker het wordt. De nieuwe schepping moet door ons oude levenspatroon bevrijdend heenbreken. We moeten bevrijd worden van de overwoekeringen van ons oude levenspatroon. Optimale bruikbaarheid ligt in de doorbraak van de nieuwe mens. Van binnenuit worden we al overwinnend omgevormd tot een nieuw levenspatroon, opdat Christus in ons gestalte krijgt. De buitenkant (ons zintuiglijk vlees) voelde zich altijd wel thuis bij onze oude natuur, maar nu we een nieuwe binnenkant hebben gekregen, ontstaat er wrijving. Wie in Christus is, is een nieuwe schepping. Want Zijn maaksel zijn wij om herschapen in Christus Jezus goede werken te doen. Daarmee wordt de oude mens, die geneigd was tot het kwade, uitgeschakeld. Het is veel meer dan alleen maar vergeving ontvangen. Niet alleen ontvangen, maar vervangen! Ook al zijn we in de kern vernieuwd, dan blijft het vlees ons toch nog parten spelen. Dingen die ons negatief of positief kunnen beïnvloeden; die we of in het vlees, of in de Geest tegemoet treden. Alleen dat laatste betekent overwinning.
Joop Schotanus
