Heiligheid voor geluk
dr. A.W. Tozer / vert. Herman de Heus • 80 - 2004/05 • Uitgave: 21
Heiligheid voor geluk
Een zelfzuchtig verlangen naar geluk, is even zondig als elk ander zelfzuchtig verlangen. Het komt voort uit het vlees en heeft daarom geen enkele waarde voor God. "Daarom dat de gezindheid van het vlees vijandschap is tegen God; want het onderwerpt zich niet aan de wet Gods; trouwens het kan dat ook niet" (Rom. 8:7).
Steeds meer beginnen de mensen allerlei overtredingen te rechtvaardigen door te zeggen dat ze "alleen maar een beetje geluk proberen te vinden". Voordat het moderne jonge meisje toestemt in een huwelijk, zal ze haar toekomstige echtgenoot openlijk vragen of hij haar gelukkig kan maken, dit in plaats van zichzelf af te vragen of zij geluk in het leven van haar partner kan brengen. De vaste "liefdesrubrieken" in de tijdschriften zijn als het ware doordrenkt met de tranen van zelfmedelijden van diegenen die "het geluk zoeken". De psychiaters worden rijk door het steeds toenemende aantal patiënten dat verantwoorde hulp zoekt bij hun zucht naar geluk. Het is al niet eens ongewoon meer dat gewelddaden gepleegd worden tegen mensen wier enige "overtreding" is dat ze iemands geluk in gevaar hebben gebracht.
Dit is een verkeerd begrijpen van de hedonistische filosofie van de oude Grieken en haar toepassen op het leven van iedere dag in onze twintigste eeuw. Het doodt elke edele trek in ons karakter en maakt slappelingen van allen die zich dit inzicht, bewust of onbewust, eigen hebben gemaakt. Het is het credo van de massa geworden. Praktisch niemand twijfelt eraan of we zijn geboren om gelukkig te zijn. Niemand vraagt zich af of de gevallen mens recht heeft op geluk of dat het op den duur goed voor hem zou zijn. Het enige belangrijke is: hoe haal ik het meeste geluk uit het leven. Bijna alle populaire boeken en toneelstukken stellen dat het gewettigde doel van de dramatische levensstrijd is het verkrijgen van het geluk. Ik meen dat deze hartstochtelijke zucht naar geluk een even groot kwaad is als de zucht naar geld, populariteit of succes. Hij komt voort uit een verkeerde kijk op onszelf en op onze toestand. De mens die echte zelfkennis bezit, kan niet blijven geloven in zijn recht op geluk. Eén enkele blik in eigen hart, zal hem dermate ontgoochelen, dat hij zeer waarschijnlijk zichzelf juist veroordelen zal en Gods oordeel over hem zien als het enige juiste. De opvatting dat het het onvervreemdbaar recht van de mens is gelukkig te zijn, is in de grond anti-God en anti-Christus. En het feit dat deze stelling zo alom aanvaard is vertelt ons heel wat over onze hedendaagse samenleving.
De invloed van dit moderne Hedonisme laat zich ook gelden onder kinderen Gods. Te vaak wordt het evangelie voorgesteld als zijnde een middel tot geluk, tot gemoedsrust of geborgenheid. Er zijn zelfs mensen die Gods Woord gebruiken om zich te "ontspannen", alsof het een verdovingsmiddel is. Hoezeer dit alles verkeerd is zult u ontdekken eenvoudig door het Nieuwe Testament eenmaal mediterend door te lezen. Het accent valt daar niet op geluk, maar op heiligheid. Het gaat God veel meer om de gesteldheid van ons hàrt, dan om die van onze gevoelens. Het staat zonder enige twijfel vast dat de wil van God uiteindelijk geluk zal brengen aan diegenen die hem gehoorzamen, maar het belangrijkste blijft, hoe heilig we zijn en niet hoe gelukkig we zijn. De soldaat verwacht ook geen geluk als hij ten strijde trekt; hij wil het gevecht zo gauw mogelijk leveren de oorlog winnen zodat hij terug kan keren naar zijn huis en zijn geliefden. Daar zal hij zijn geluk vinden; maar terwijl er nog oorlog is, is het zijn eerste taak een goed soldaat te zijn en zich als een man te gedragen, ongeacht zijn gevoelens.
De zucht naar geluk kan een valstrik worden. Men kan zichzelf misleiden door een soort godsdienstige vreugde te cultiveren echter zonder een hiermee samengaand rechtvaardig leven te bezitten. Een christen mag niet verlangen gelukkig te zijn wanneer hij niet ook heilig leeft. Zijn gehele aandacht moet geconcentreerd zijn op het leren kennen en doen van de wil van God, het aan Christus overlatend hoe gelukkig hij zal worden.
Voor diegenen die dit alles werkelijk ernstig opvatten heb ik een suggestie. Zeg God dat het uw verlangen is heilig te zijn, wat het ook kost en vraag Hem dan u nooit meer geluk te schenken dan u heiligheid bezit. Wanneer uw heiligheid besmet wordt moge uw vreugde dan verminderen.
En vraag Hem u te heiligen, of dit gelukkig maakt of niet. Wees ervan overtuigd dat u, uiteindelijk, even gelukkig zult zijn als u heilig bent; maar laat het, om te beginnen, uw enige verlangen zijn om God te dienen en meer te zijn als Jezus.
Wanneer we een dergelijk standpunt in durven nemen, mogen we verwachten dat een nieuwe innerlijke reiniging het gevolg zal zijn.
En we zullen, daar God Zichzelf niet verloochenen kan, zeer zeker een hoge mate van geluk vinden, maar dan een geluk dat voortspruit uit een intiemere gemeenschap met God, een verheven geluk dat onzelfzuchtig is en vrij van elke besmetting van het leven.
dr. A.W. Tozer
Vertaling: Herman de Heus
Een zelfzuchtig verlangen naar geluk, is even zondig als elk ander zelfzuchtig verlangen. Het komt voort uit het vlees en heeft daarom geen enkele waarde voor God. "Daarom dat de gezindheid van het vlees vijandschap is tegen God; want het onderwerpt zich niet aan de wet Gods; trouwens het kan dat ook niet" (Rom. 8:7).
Steeds meer beginnen de mensen allerlei overtredingen te rechtvaardigen door te zeggen dat ze "alleen maar een beetje geluk proberen te vinden". Voordat het moderne jonge meisje toestemt in een huwelijk, zal ze haar toekomstige echtgenoot openlijk vragen of hij haar gelukkig kan maken, dit in plaats van zichzelf af te vragen of zij geluk in het leven van haar partner kan brengen. De vaste "liefdesrubrieken" in de tijdschriften zijn als het ware doordrenkt met de tranen van zelfmedelijden van diegenen die "het geluk zoeken". De psychiaters worden rijk door het steeds toenemende aantal patiënten dat verantwoorde hulp zoekt bij hun zucht naar geluk. Het is al niet eens ongewoon meer dat gewelddaden gepleegd worden tegen mensen wier enige "overtreding" is dat ze iemands geluk in gevaar hebben gebracht.
Dit is een verkeerd begrijpen van de hedonistische filosofie van de oude Grieken en haar toepassen op het leven van iedere dag in onze twintigste eeuw. Het doodt elke edele trek in ons karakter en maakt slappelingen van allen die zich dit inzicht, bewust of onbewust, eigen hebben gemaakt. Het is het credo van de massa geworden. Praktisch niemand twijfelt eraan of we zijn geboren om gelukkig te zijn. Niemand vraagt zich af of de gevallen mens recht heeft op geluk of dat het op den duur goed voor hem zou zijn. Het enige belangrijke is: hoe haal ik het meeste geluk uit het leven. Bijna alle populaire boeken en toneelstukken stellen dat het gewettigde doel van de dramatische levensstrijd is het verkrijgen van het geluk. Ik meen dat deze hartstochtelijke zucht naar geluk een even groot kwaad is als de zucht naar geld, populariteit of succes. Hij komt voort uit een verkeerde kijk op onszelf en op onze toestand. De mens die echte zelfkennis bezit, kan niet blijven geloven in zijn recht op geluk. Eén enkele blik in eigen hart, zal hem dermate ontgoochelen, dat hij zeer waarschijnlijk zichzelf juist veroordelen zal en Gods oordeel over hem zien als het enige juiste. De opvatting dat het het onvervreemdbaar recht van de mens is gelukkig te zijn, is in de grond anti-God en anti-Christus. En het feit dat deze stelling zo alom aanvaard is vertelt ons heel wat over onze hedendaagse samenleving.
De invloed van dit moderne Hedonisme laat zich ook gelden onder kinderen Gods. Te vaak wordt het evangelie voorgesteld als zijnde een middel tot geluk, tot gemoedsrust of geborgenheid. Er zijn zelfs mensen die Gods Woord gebruiken om zich te "ontspannen", alsof het een verdovingsmiddel is. Hoezeer dit alles verkeerd is zult u ontdekken eenvoudig door het Nieuwe Testament eenmaal mediterend door te lezen. Het accent valt daar niet op geluk, maar op heiligheid. Het gaat God veel meer om de gesteldheid van ons hàrt, dan om die van onze gevoelens. Het staat zonder enige twijfel vast dat de wil van God uiteindelijk geluk zal brengen aan diegenen die hem gehoorzamen, maar het belangrijkste blijft, hoe heilig we zijn en niet hoe gelukkig we zijn. De soldaat verwacht ook geen geluk als hij ten strijde trekt; hij wil het gevecht zo gauw mogelijk leveren de oorlog winnen zodat hij terug kan keren naar zijn huis en zijn geliefden. Daar zal hij zijn geluk vinden; maar terwijl er nog oorlog is, is het zijn eerste taak een goed soldaat te zijn en zich als een man te gedragen, ongeacht zijn gevoelens.
De zucht naar geluk kan een valstrik worden. Men kan zichzelf misleiden door een soort godsdienstige vreugde te cultiveren echter zonder een hiermee samengaand rechtvaardig leven te bezitten. Een christen mag niet verlangen gelukkig te zijn wanneer hij niet ook heilig leeft. Zijn gehele aandacht moet geconcentreerd zijn op het leren kennen en doen van de wil van God, het aan Christus overlatend hoe gelukkig hij zal worden.
Voor diegenen die dit alles werkelijk ernstig opvatten heb ik een suggestie. Zeg God dat het uw verlangen is heilig te zijn, wat het ook kost en vraag Hem dan u nooit meer geluk te schenken dan u heiligheid bezit. Wanneer uw heiligheid besmet wordt moge uw vreugde dan verminderen.
En vraag Hem u te heiligen, of dit gelukkig maakt of niet. Wees ervan overtuigd dat u, uiteindelijk, even gelukkig zult zijn als u heilig bent; maar laat het, om te beginnen, uw enige verlangen zijn om God te dienen en meer te zijn als Jezus.
Wanneer we een dergelijk standpunt in durven nemen, mogen we verwachten dat een nieuwe innerlijke reiniging het gevolg zal zijn.
En we zullen, daar God Zichzelf niet verloochenen kan, zeer zeker een hoge mate van geluk vinden, maar dan een geluk dat voortspruit uit een intiemere gemeenschap met God, een verheven geluk dat onzelfzuchtig is en vrij van elke besmetting van het leven.
dr. A.W. Tozer
Vertaling: Herman de Heus
