Heeft u de tijd, of heeft de tijd u?
Gert van de Weerd • 91 - 2015 • Uitgave: 14/15
Het was zomaar een gesprek op een verjaardag over vrije tijd en relaties. Dat is belangrijk, daarover was men het roerend eens. De rode draad was echter, dat niemand de tijd kon vinden om voldoende in die relaties te ‘investeren’ (zo noemen we dat tegenwoordig). Iemand zei: “Het lijkt wel of we steeds drukker worden.” Allen knikten, maar daar bleef het bij; een oplossing werd niet geboden.
Moderne communicatiemiddelen hebben het leven aangenamer gemaakt, zo is de algemene mening en vrijwel niemand stelt dat standpunt ter discussie. Vol trots tonen we de nieuwste smartphone aan vrienden en familie. Wauw, een Samsung Galaxy Edge…? Die haalt het niet bij de nieuwe Apple iPhone-6 zegt de ander. In het verbaal geweld dat daarna volgt, raken de toehoorders al snel overtuigd dat hun mobieltje hopeloos verouderd is. Consumentendwang noemen we dat, een machtige drive die ons tot kopen dwingt.
Het is zondagmorgen; koffiedrinken bij oma en opa. Zo rond half twaalf loopt de familie binnen. De een komt uit de kerk, de ander van huis. Als bij afspraak wordt niet over de preek gesproken. Niet iedereen gaat nog naar de kerk, dus… Meer dan de helft ‘checkt zijn mail’ en stuurt nog even een reactie. Er is nauwelijks sprake van een gesprek. Opa zegt er wat van en met tegenzin worden de mobieltjes opgeborgen. Wat geforceerd komt toch nog een gesprek op gang. Plotseling staat er een op en loopt naar buiten – stil alarm zegt zijn vrouw wijsgerig – hij verwacht een telefoontje.
Zondagavond; ik val bij een vriend binnen. Hij zit achter zijn laptop en timmert driftig op de toetsen. “Hartstikke druk,” zegt hij ongevraagd. “Ik moet de vergadering van morgen voorbereiden en nog een boel mails beantwoorden.” Ik begrijp het, drink snel een kop koffie en druip af. Hoezo weekend…?
Zonder protest geaccepteerd
In de ratrace van het leven is communicatie het sleutelwoord. Dat heeft de kwaliteit van leven niet verbeterd; het is jachtiger geworden. Tijd voor bezinning is er zelden, want altijd en overal zijn we bereikbaar en dat legt een zware belasting op mensen. Zo zijn we ongemerkt loyale supporters van een 24-uurs-economie geworden.
‘En toen Hij de menigte weggestuurd had, klom Hij de berg op om er in afzondering te bidden’ (Matteüs 14:23).
Voor de moderne mens is de vijfdaagse werkweek afgeschaft. Overdag zijn we op ons werk. De avond dient om mails te beantwoorden en de volgende dag voor te bereiden. Tussendoor beantwoorden we telefoontjes en chatten we met jan en alleman. Indien de regering de vijfdaagse werkweek zou afschaffen, zou dat tot massaal maatschappelijk verzet geleid hebben. Nu het door de achterdeur is gekomen, accepteren we het zonder protest.
‘En toen Hij afscheid van hen genomen had, ging Hij naar de berg om te bidden’ (Marcus 6:46).
Maak eens een lijstje
Maak eens een lijstje hoeveel tijd je nog voor jezelf neemt, om eens rustig je gedachten te ordenen. Wanneer was je laatste goede gesprek? Hoeveel uur per week besteed je aan bezinning en Bijbelstudie? Hoe lang is het geleden, dat je aan je dochtertje een verhaaltje vertelde voor het slapen gaan? – We geven onze kinderen een iPad; kunnen ze leuk een spelletje doen. En op zaterdagmorgen houden we ze zoet met vrij tv-kijken – maakt niet uit wat, als ze maar rustig zijn. Zo wordt de opvoeding onpersoonlijker en vervreemden we van onze eigen kinderen.
‘Het gebeurde in die dagen dat Hij naar buiten ging, naar de berg, om te bidden; en Hij bleef heel de nacht in gebed tot God’ (Lucas 6:12).
Onze vriendenkring (?) heeft zich gigantisch uitgebreid. En dankzij Facebook en Twitter voegen we er nog dagelijks toe. We communiceren voortdurend via een familie- of vrienden-app. Zo blijft – bij gebrek aan voldoende persoonlijk contact – de band toch nog bestaan.
‘Maar Hij vertrok naar de woestijnen en bad daar’ (Lucas 5:16).
Blijft er dan helemaal geen vrije tijd over? Gelukkig wel, hoewel niet zo veel. Maar, voor elk moment dat die vrijheid aanbreekt, staat er iets klaar om dat te vullen. De film – die je moet zien – met een druk op de knop verschijnen ze op onze tv. Op eenvoudige wijze worden tv-programma’s opgeroepen die we gemist hebben en de kortere periodes van vrije tijd vullen we met spannende spelletjes, die aanvankelijk gratis aangeboden worden, maar via een listig systeem van verleiding ons tot voortdurend betalen dwingt.
‘Omdat Jezus nu wist dat zij zouden komen en Hem met geweld mee zouden nemen om Hem koning te maken, trok Hij Zich opnieuw terug op de berg, Hij Zelf alleen’ (Johannes 6:15).
Verlangt u te leven?
Zijn dan al die verworvenheden slecht? Neen, ze kunnen ook ten goede aangewend worden. Maar zoals eens over de boekdrukkunst gezegd werd, geldt dat ook hier: Het is een stap naar de hemel en een stap naar de hel. De praktijk is echter, dat consumentendwang de ultieme drijfveer is en die heeft satanische wortels. Gaat er een belletje rinkelen…?
‘…en het maakt dat niemand kan kopen of verkopen…’ (Openbaring 13:17).
Christenen zijn koningskinderen en daar dienen we ons naar te gedragen. Koningskinderen verdienen echte rust en die verkrijg je alleen in Christus. Dat vereist, dat je Hem volgt en dat heeft consequenties voor de wijze waarop je met je tijd omgaat. Gaat u voor geleefd worden? Of, verlangt u te LEVEN?
‘Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast bent, en Ik zal u rust geven’ (Matteüs 11:28).
Gert van de Weerd
Moderne communicatiemiddelen hebben het leven aangenamer gemaakt, zo is de algemene mening en vrijwel niemand stelt dat standpunt ter discussie. Vol trots tonen we de nieuwste smartphone aan vrienden en familie. Wauw, een Samsung Galaxy Edge…? Die haalt het niet bij de nieuwe Apple iPhone-6 zegt de ander. In het verbaal geweld dat daarna volgt, raken de toehoorders al snel overtuigd dat hun mobieltje hopeloos verouderd is. Consumentendwang noemen we dat, een machtige drive die ons tot kopen dwingt.
Het is zondagmorgen; koffiedrinken bij oma en opa. Zo rond half twaalf loopt de familie binnen. De een komt uit de kerk, de ander van huis. Als bij afspraak wordt niet over de preek gesproken. Niet iedereen gaat nog naar de kerk, dus… Meer dan de helft ‘checkt zijn mail’ en stuurt nog even een reactie. Er is nauwelijks sprake van een gesprek. Opa zegt er wat van en met tegenzin worden de mobieltjes opgeborgen. Wat geforceerd komt toch nog een gesprek op gang. Plotseling staat er een op en loopt naar buiten – stil alarm zegt zijn vrouw wijsgerig – hij verwacht een telefoontje.
Zondagavond; ik val bij een vriend binnen. Hij zit achter zijn laptop en timmert driftig op de toetsen. “Hartstikke druk,” zegt hij ongevraagd. “Ik moet de vergadering van morgen voorbereiden en nog een boel mails beantwoorden.” Ik begrijp het, drink snel een kop koffie en druip af. Hoezo weekend…?
Zonder protest geaccepteerd
In de ratrace van het leven is communicatie het sleutelwoord. Dat heeft de kwaliteit van leven niet verbeterd; het is jachtiger geworden. Tijd voor bezinning is er zelden, want altijd en overal zijn we bereikbaar en dat legt een zware belasting op mensen. Zo zijn we ongemerkt loyale supporters van een 24-uurs-economie geworden.
‘En toen Hij de menigte weggestuurd had, klom Hij de berg op om er in afzondering te bidden’ (Matteüs 14:23).
Voor de moderne mens is de vijfdaagse werkweek afgeschaft. Overdag zijn we op ons werk. De avond dient om mails te beantwoorden en de volgende dag voor te bereiden. Tussendoor beantwoorden we telefoontjes en chatten we met jan en alleman. Indien de regering de vijfdaagse werkweek zou afschaffen, zou dat tot massaal maatschappelijk verzet geleid hebben. Nu het door de achterdeur is gekomen, accepteren we het zonder protest.
‘En toen Hij afscheid van hen genomen had, ging Hij naar de berg om te bidden’ (Marcus 6:46).
Maak eens een lijstje
Maak eens een lijstje hoeveel tijd je nog voor jezelf neemt, om eens rustig je gedachten te ordenen. Wanneer was je laatste goede gesprek? Hoeveel uur per week besteed je aan bezinning en Bijbelstudie? Hoe lang is het geleden, dat je aan je dochtertje een verhaaltje vertelde voor het slapen gaan? – We geven onze kinderen een iPad; kunnen ze leuk een spelletje doen. En op zaterdagmorgen houden we ze zoet met vrij tv-kijken – maakt niet uit wat, als ze maar rustig zijn. Zo wordt de opvoeding onpersoonlijker en vervreemden we van onze eigen kinderen.
‘Het gebeurde in die dagen dat Hij naar buiten ging, naar de berg, om te bidden; en Hij bleef heel de nacht in gebed tot God’ (Lucas 6:12).
Onze vriendenkring (?) heeft zich gigantisch uitgebreid. En dankzij Facebook en Twitter voegen we er nog dagelijks toe. We communiceren voortdurend via een familie- of vrienden-app. Zo blijft – bij gebrek aan voldoende persoonlijk contact – de band toch nog bestaan.
‘Maar Hij vertrok naar de woestijnen en bad daar’ (Lucas 5:16).
Blijft er dan helemaal geen vrije tijd over? Gelukkig wel, hoewel niet zo veel. Maar, voor elk moment dat die vrijheid aanbreekt, staat er iets klaar om dat te vullen. De film – die je moet zien – met een druk op de knop verschijnen ze op onze tv. Op eenvoudige wijze worden tv-programma’s opgeroepen die we gemist hebben en de kortere periodes van vrije tijd vullen we met spannende spelletjes, die aanvankelijk gratis aangeboden worden, maar via een listig systeem van verleiding ons tot voortdurend betalen dwingt.
‘Omdat Jezus nu wist dat zij zouden komen en Hem met geweld mee zouden nemen om Hem koning te maken, trok Hij Zich opnieuw terug op de berg, Hij Zelf alleen’ (Johannes 6:15).
Verlangt u te leven?
Zijn dan al die verworvenheden slecht? Neen, ze kunnen ook ten goede aangewend worden. Maar zoals eens over de boekdrukkunst gezegd werd, geldt dat ook hier: Het is een stap naar de hemel en een stap naar de hel. De praktijk is echter, dat consumentendwang de ultieme drijfveer is en die heeft satanische wortels. Gaat er een belletje rinkelen…?
‘…en het maakt dat niemand kan kopen of verkopen…’ (Openbaring 13:17).
Christenen zijn koningskinderen en daar dienen we ons naar te gedragen. Koningskinderen verdienen echte rust en die verkrijg je alleen in Christus. Dat vereist, dat je Hem volgt en dat heeft consequenties voor de wijze waarop je met je tijd omgaat. Gaat u voor geleefd worden? Of, verlangt u te LEVEN?
‘Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast bent, en Ik zal u rust geven’ (Matteüs 11:28).
Gert van de Weerd
