Heeft de mens nog waarde?

Bert Reinds • 89 - 2013 • Uitgave: 9
Afgelopen week reed ik door Zwolle en zag dat een gebouw, in mijn tijd gebouwd, er niet meer stond. Het was nog geen 30 jaar oud. Ik dacht: ‘Je zal de architect zijn geweest, dan is jouw ontwerp toch vrij snel niets meer waard’. Het lijkt wel alsof de houdbaarheidsdatum van onze ‘spullen’ steeds korter wordt. We leven in een weggooicultuur. Helaas kom ik deze houding ook tegen bij mensen.

Mensen die zo met elkaar omgaan alsof het lijkt dat de één waardevoller is dan de ander. Steeds meer mensen komen in het ‘rek met afgeprijsde artikelen’ te liggen, omdat hun houdbaarheidsdatum is verstreken.

• Op straat word je in elkaar geslagen en doodgeschopt, omdat je iemand wijst op onacceptabel gedrag. Denk aan de recente tv-beelden van jongeren die een individu in elkaar schopten in Eindhoven.
• Tijdens de rapporten- of teamvergadering is jouw kind een ‘bespreekgeval’ in plaats van een persoon met een naam.
• Ouders gaan scheiden omdat ze elkaar niet meer zo leuk vinden en de stem van het kind is ondergeschikt.
• Je zoon is met z’n vriendin naar bed geweest, nu heeft zij het uitgemaakt en voelt hij zich tweedehands. Maar hij vindt in zijn omgeving alleen maar onverschilligheid, dus zwijgt hij en stikt in zijn verdriet.
• Als je huidskleur anders is dan blank, ben je een zwarte of een spleetoog en wanneer er iets misgaat, ben je meestal de eerste verdachte, alsof je een tweederangsburger bent. Wist u trouwens dat de wereldbevolking maar voor ongeveer 10% uit blanken bestaat. Zou God de rest voor de prullenbak hebben gemaakt?
• Jij bent puber, hebt puisten of scheve tanden, rood haar, te dik. Elke dag krijg je dat te horen.
• Jij bent een belangrijk persoon in je leven kwijtgeraakt, maar niemand is geïnteresseerd in jouw verdriet. Ze vinden jou een zeur, iemand die de aandacht trekt, je moet sterk zijn en vooral het snel ‘een plek geven’.
• Je hebt soms twijfel over het bestaan van God en wanneer je dat uit word je bestempeld als een ongelovige en volgepropt met allerlei geestelijk tips.

Reservebank
Je vraagt je werkelijk af of de mens nog wel waarde heeft. God schiep de mens toch als kroon op de Schepping. Wat zijn we ver van huis. We hebben elkaar gedevalueerd tot een ding! Hebben we er wat aan, dan mag het meedoen, hebben we er niets aan dat wordt ‘het’ op de reservebank gezet.
Een voorbeeld van een dergelijke houding kwam ik tegen in gesprek met een leraar van een basisschool: “Een ouder kwam bij hem en zei: Geef maar niet zoveel aandacht aan die laagontwikkelde kinderen, die komen later toch aan de schop te staan, maar investeer tijd in slimmere, want die hebben iets te bereiken.”

Doorspelen
Het is maar goed dat uw Schepper daar anders over denkt. Daarom krijgt u als navolger van Hem de gelegenheid tegengas te geven en in Zijn voetsporen op mensen te reageren. Het onderstaande gedeelte laat zien, hoe uw Schepper uw waarde en die van de ander ziet.
“Mijn schoonvader heeft in de laatste periode van zijn leven een verhaal in een tijdschrift gelezen dat hem geweldig aansprak. Het had alles te maken met een eigen jeugdherinnering van hem. Als klein jongetje al speelde hij orgel en als hij aan het oefenen was, kwam zijn vader wel eens achter hem staan en die speelde dan de akkoorden eromheen, zodat het iele kinderspel een waar concert werd. Maar mijn schoonvader raakte daarvan wel in de war, want hij moest dan toch dat gespeel van vader bijbenen. Zijn vader zei dan, als hij zag zijn zoon wilde stoppen: “Deurspeel’n jong, deurspeel’n.”
In dat tijdschrift stond een gelijksoortig verhaal en daarbij stond een uitleg die verwees naar de Here God. Mijn schoonvader liet het overtypen op een kaartje en hij heeft het nog een paar keer aan mijn schoonmoeder gevraagd of ze nog wel wist waar het lag, want, zo zei hij: “Het kan nog wel eens van pas komen.” Op de begrafenis is het voorgelezen, daar kwam het van pas. Laat het je bemoedigen wanneer je kiest om kwetsbaar te zijn en tegelijkertijd merkt dat het niet eenvoudig is, dat je denkt: ik stop ermee!

“Wat we doen en presteren is nauwelijks de moeite waard. We doen misschien ons uiterste best, maar de muziek die we maken in het ‘concert des levens’ is niet erg indrukwekkend. Maar met de hand van de hemelse Meester kan er werkelijk iets moois tot stand komen. Je mag steeds Zijn stem horen die zegt: “Niet stoppen, maar doorspelen.” Hij slaat zijn armen om jou heen en Zijn vaardige en machtige handen zetten jouw zwakheid om tot kracht.”

Bedenk altijd: “God roept u niet omdat u bekwaam bent, maar Hij bekwaamt u omdat u geroepen bent.” Gods wijsheid gewenst bij het uitwerken van deze gedachte in uw omgeving.

Bert Reinds