Grenzeloos gedragen gedrag
In de afgelopen tijd schonken de media volop aandacht aan grensoverschrijdend, misdragend gedrag op allerlei terreinen van de samenleving. Terecht wordt er nagedacht over een nieuwe moraal van respectvolle grenzen in onze onderlinge verhoudingen. Op veel plaatsen kwam ook de verlammende pijn naar boven bij hen, die op dit vlak beschadigd zijn.
Uit eigen ervaringen weet ik, dat spreken hierover niet eenvoudig is en het soms vele jaren kan duren voor je je geheim kunt en durft te delen met iemand die je vertrouwt heeft. Er kunnen soms heel wat obstakels zijn die openheid, verwerking, heling en verandering in de weg kunnen staan. Toch kan ik alleen maar zeggen: praat, deel met wie je vertrouwen wel waard is. In de Bijbel lezen we vanaf de eerste bladzijde onverbloemd hoe de mens telkens misdragend, zondig en grensoverschrijdend gedrag laat zien. Jezus zegt in de Bergrede radicaal dat iedereen die naar een vrouw kijkt en haar begeert, in zijn hart al overspel met haar pleegt. Wie kan dan zeggen zonder zonde te zijn?
Menselijke barrière
Maar tegelijk laat het Evangelie ook mooie voorbeelden zien van positief ‘dragend gedrag’. Ik moest denken aan de bekende geschiedenis in de Bijbel waar vier mannen hun zieke vriend graag bij Jezus wilden brengen. Een man die fysiek verlamd was. Maar zo kan je je ook geestelijk voelen, als je je niet (meer) gezien voelt, niet (meer) lijkt mee te tellen, je afgeschreven voelt, of als je geïsoleerd aan de kant van het leven bent terecht gekomen. In deze geschiedenis zien we een mensenmenigte om Jezus heen staan die anderen het zicht op Jezus ontnemen. Ze vormen een barrière, een grens voor de verlamde man, misschien wel door hun eigen ‘breed-uit’ stoere vroomheid. Maar deze vier mannen laten zich niet hinderen door deze menselijke barrière. Ze zoeken grenzeloos creatief met een gelovig doorzettingsvermogen een andere weg. Via het dak, waarin ze een gat maakten, een opening naar de hemel, zoals bij het Joodse Loofhuttenfeest gebruikelijk was! Hierdoor laten ze hun vriend aan touwen zakken, precies voor de Heer.
Dragende mensen
Bijzonder is dat de Heer niet vraagt naar het geloof van de zieke man, maar juist hun gezamenlijke geloof opmerkt! Mooi te zien dat ons, jouw en mijn geloof, gebeden, dragend gedrag er dus ook naar anderen toe doet! Van grote betekenis kan dat zijn, bijvoorbeeld voor je kinderen, kleinkinderen, vrienden, etc. De middelen van de mannen waren beperkt, een paar eenvoudige touwen slechts maar het waren als de ‘koorden van liefde’ uit Hosea die hun vriend bij Jezus brachten. Het was letterlijk op een ‘houtje-touwtje’ manier maar het bereikte zijn doel: de ontmoeting met Jezus, die de man zowel innerlijke vergeving als genezing schonk. De verlamde man mocht zijn bed oprollen en vernieuwd opstaan om zijn weg te gaan.
Het is mooi als je in tijden van ziekte of verdriet dragende mensen om je heen mag hebben, die meeleven en bidden om herstel, genezing, kracht, troost, ook als het ziekbed niet wordt opgerold. Dragende mensen, die uit bewogenheid hun naaste op handen en gebeden willen dragen en verlangen dat mensen bij Jezus komen. Is dat niet de kern van onze opdracht! Juist in de lijdenstijd op weg naar Pasen, zien we dat wat uiterlijk leek op een begrafenis, een feest werd van de opstanding en nieuw leven! Moge het ons ook als kerk maar inspireren om een dragende gemeenschap te zijn. Telkens zoekend naar mogelijkheden om elkaar en de ander niet voor de voeten te lopen maar juist voor Jezus voeten te brengen en te plaatsen in de ruimte van kruis en opstanding. ‘Want de Geest doorbreekt de grenzen die door mensen zijn gemaakt.’
Paul Prijt
