Gods belofte... verworpen en aanvaard

ds. Theo Niemeijer • 75 - 1999/2000 • Uitgave: 20
"…en de zijnen hebben Hem niet aangenomen, doch allen, die Hem aangenomen hebben, hun heeft Hij macht gegeven om kinderen Gods te worden." (uit: Johannes 1 vers ll en 12)

Eindelijk was dan het grote moment aangebroken... Gods belofte werd vervuld! De Here Jezus werd in de stad Bethlehem geboren, precies zoals in Micha 5:1 aangekondigd werd! Hij moest in Bethlehem geboren worden omdat David daar ook geboren was en de Messias als de zoon van David op de troon van David zou regeren. Het dreigde even anders te gaan want Maria, die van de Here Jezus zwanger was, woonde in Nazareth, een heel eind van Bethlehem verwijderd. Maar door een opgelegde bevolkingsinschrijving moesten Maria en Jozef naar Bethlehem en precies op dat moment werd de Here Jezus geboren… dus tóch in Bethlehem. Gods beloften worden niet zomaar - maar juist tot in de kleinste details vervuld!

Heel bijzonder is het, te ontdekken hoe de langverwachte vervulling van Gods belofte ontvangen werd. Sommigen hebben deze gebeurtenis naast zich neer gelegd en volkomen genegeerd, anderen hebben Gods belofte hatelijk verworpen, weer anderen hebben op een vijandelijke manier Gods belofte willen vernietigen, maar er waren ook mensen, die Gods belofte liefdevol omarmden.

Zo lezen we in de Bijbel dat de huizen en herbergen in Bethlehem overvol waren en dat er voor de geboorte van de Here Jezus in deze stad geen plaats was. De meeste herbergen hadden achter de logementen een onderkomen waar de reisdieren konden overnachten en waarschijnlijk is de Here Jezus in zo'n soort "parkeergarage- geboren. Het was echt niet zo'n romantisch stalletje met mooi schoon goud-geel stro en heerlijk ruikend en krakend hooi! Nee, dat hebben wij er van gemaakt. De Here Jezus werd in diepe nederigheid geboren en uit nood in een voerbak neergelegd. Die voerbakken waren niet precies op de maat van een pasgeboren baby gemaakt… ze waren waarschijnlijk veel langer, zodat naar alle waarschijnlijkheid aan het ene einde dat kleine hoopje mens lag en aan het andere einde de dieren hun voedsel uit de voerbak aten.

Zo werd het grote wonder, waar vele millennia naar uitgekeken werd, door bijna alle mensen in Bethlehem niet opgemerkt. Ze hebben het genegeerd, precies zoals het vandaag ook gebeurt. De meeste mensen hebben geen flauw benul van de betekenis van het Kerstfeest. Ze denken alleen maar aan het gezellig maken van hun huis, lekker eten en de wintersportvakantie terwijl de kern, waar alles om draait, genegeerd wordt. Voor de Belofte van God was toen… maar ook nu geen plaats!

Aan Herodes en de schriftgeleerden is de geboorte van de Here Jezus niet ontgaan - ze konden deze gebeurtenis dus niet negeren. Ze kregen met de geboorte van de Here Jezus te maken via hun werk (als koning en theoloog) dus ze moesten er wel wat mee doen. De koning voelde zich in zijn positie bedreigd en stelde zich dan ook direct listig en vijandig op, de schriftgeleerden vonden het wel interessant, onderzochten de zaak maar wisten er geen raad mee en negeerden het gebeuren. Wat heeft de geboorte een vijandschap in het hart van Herodes ontketend. Een vreselijke moordpartij in Bethlehem was het gevolg. Dezelfde vijandschap zien we ook vandaag terug. Net zoals Herodes zien velen de Here Jezus als een bedreiging voor hun leven en zetten alles op alles om het geloof in de Here Jezus te bestrijden en uit te roeien. Anderen vinden het wel interessant, verdiepen zich dan ook wel in het geloof maar laten het verder links liggen.

Gelukkig zien we ook andere reacties! We zien de wijze mannen uit het Oosten (waarschijnlijk Mesopotamië) komen om hun kostbaarheden voor de Here Jezus te ontsluiten en Hem te aanbidden. Ook wij mogen onze harten voor Hem ontsluiten en ons leven, wat voor Hem zo kostbaar is, Hem aanbieden. Er zijn herders die voor de Here Jezus alles in de steek laten om Hem te kunnen bewonderen en te delen in de vreugde. We lezen over een oude Simeon die in de tempel was toen de Here Jezus, net veertig dagen oud, aan de Here God voorgesteld werd. Voor hem was het grote moment van zijn leven aangebroken, hij zou de Messias zien voordat hij sterven zou! Wat een indrukwekkende gebeurtenis, toen hij het kind van Maria overnam en de Zoon van God in zijn oude armen mocht houden. Hij omarmde zijn Messias en begon zijn God te loven en te danken met de woorden: "Nu laat Gij Here uw dienstknecht gaan in vrede, naar uw woord, want mijn ogen hebben uw heil gezien, dat Gij bereid hebt voor het aangezicht van alle volken" (Lucas 2:29).

Hoe zullen we Hem ontvangen, hoe zullen we Hem begroeten? Ik hoop, dat de wijzen, de herders en Simeon deze vraag voor u zullen beantwoorden.

ds. Theo Niemeijer