God meer gehoorzamen…
Bert Boer • 97 - 2021 • Uitgave: 1
God meer gehoorzamen dan mensen. Waar ligt de grens?
De overheid heeft aan de kerken een dringend advies gegeven om af te schalen naar maximaal 30 bezoekers. De ene kerk geeft hier gehoor aan en de andere kerk geeft gedeeltelijk of geen gehoor aan dit advies. Het leidt in menig kerkelijke gemeente tot onderlinge verdeeldheid. En veelal gaat de discussie dan over de vraag in hoeverre je de overheid wel of niet moet gehoorzamen en hoe het zit met het getuigenis naar de buitenwereld.
In Romeinen 13 gaat het over onze verhouding tot de overheid. Daar staat het volgende: ’Ieder mens moet zich onderwerpen aan de gezagsdragers, aan de overheden die over hem gesteld zijn’ (vers 1). Let goed op wat hier staat. Je moet onderscheid maken tussen ‘onderwerpen’ enerzijds en ‘gehoorzamen’ anderzijds. In Romeinen 13 vers 1 staat niet ‘gehoorzamen’ maar ‘onderwerpen’. Onderwerpen is een passieve houding, waarbij je de ander als jouw meerdere erkent. Gehoorzaamheid daarentegen is een actieve daad, waarbij je opvolgt wat de ander jou opdraagt. Normaal gesproken vloeit gehoorzaamheid voort uit onderwerping. Maar toch gaat dat niet altijd op.
De grens van gehoorzaamheid
Gehoorzaamheid aan de overheid heeft grenzen. Als je iets moet doen of laten en je daardoor ongehoorzaam wordt aan God, wordt het tijd om ongehoorzaam te worden aan de overheid. Je onderwerpt je wel aan de overheid. In die zin dat je bereid bent om de consequenties van je ongehoorzaamheid te dragen. Laten we dit even naar de actualiteit van vandaag trekken. Moeten wij door de adviezen die zijn gegeven iets doen of iets laten waardoor wij God ongehoorzaam worden? Dat is de cruciale vraag.
Een predikant hoorde ik in een preek zeggen dat het tijd wordt dat wij God meer gaan gehoorzamen dan mensen, en hij stoelde dat op Hebreeën 10 vers 25 waar staat dat wij onze eigen bijeenkomst niet moeten verzuimen. Dit zou dan het argument zijn om de bezoekersaantallen van een kerkdienst niet af te schalen. Als die onderlinge bijeenkomst alleen maar kan plaatsvinden in een kerkgebouw waar de hele gemeente samenkomt, zou je wellicht zo kunnen redeneren. Een onderlinge bijeenkomst staat echter los van het aantal bezoekers of de plek waar je samenkomt. Er is al sprake van een ‘bijeenvergadering’ wanneer je twee of drie mensen bij je thuis uitnodigt om samen je leven met elkaar te delen, samen te bidden en samen de Bijbel te lezen. Die onderlinge bijeenkomst hoef je dus helemaal niet te verzuimen, ook al kun je nu met een beperkter aantal mensen samenkomen in de kerk. Gehoor geven aan de dringende adviezen van de overheid betekent niet dat je dan ongehoorzaam bent aan God, want je hoeft niets te doen of te laten wat in strijd is met Zijn wil.
Een eenzijdig beeld van samenkomsten
Veel gelovigen hebben denk ik een veel te eenzijdig beeld van het samenkomen dat zich beperkt tot de kerkdienst op zondagmorgen. Wellicht is aan die kerkdienst een veel te groot gewicht toegekend en is het regelmatig doordeweeks ontmoeten van geloofsgenoten om elkaar op te bouwen in het geloof te veel op de achtergrond geraakt. Veel kerken werken met huiskringen, waarbij gemeenteleden elkaar doordeweeks ontmoeten, maar die krijgen nu ook met beperkingen te maken. Als dan het in nog kleinere aantallen samenkomen van broeders en zusters niet een intrinsiek verlangen is, komt alles stil te liggen.
Zou het niet zo kunnen zijn dat de Heere God juist deze beperkingen wil gebruiken om ons te leren meer in afhankelijkheid van Hem te leven en het geestelijke leven niet te beperken tot de zondagse kerkgang, maar dat het meer verweven zal zijn met ons totale leven? Is de verdeeldheid die nu ontstaat niet een teken van geestelijke onvolwassenheid?
Omgaan met meningsverschillen
De adviezen van de overheid dwingen ons dus niet om ongehoorzaam te zijn aan God. Toch leidt de veelheid van meningen over de huidige situatie rond het coronavirus tot verdeeldheid. Je kunt van mening verschillen over de ernst van de situatie. Je kunt van mening verschillen over de betrouwbaarheid van testen. Je kunt erover discussiëren of de cijfers wel of niet kloppen, of regeringsleiders wel capabel en eerlijk zijn. Je kunt discussiëren over mogelijk verborgen agenda’s van de Wereldgezondheidsorganisatie, maar moet dit alles onze onderlinge discussies gaan beheersen?
In de Bijbel lees ik over Gods plan dat de schepping van de heerschappij van satan zal worden verlost en dat Jezus Christus zal regeren. In de Bijbel lees ik ook over de mens die zich, naarmate dit moment steeds dichterbij komt, van God afkeert met alle gevolgen van dien. Ik lees over de mens die de schepping uitholt. De schepping zucht in al haar delen. Ik lees over weeën die over de aarde komen. In Mattheüs 24 zijn dat onder andere epidemieën. Er zal corruptie en verleiding zijn, want satan is de vader van de leugen en hij is nog steeds de overste van deze wereld. En één ding is zeker, namelijk dat machten en krachten werkzaam zijn die bewerken dat wij onder het mom van veiligheid en gezondheid onze privacy steeds meer moeten opgeven, wat straks ruim baan zal geven voor de regering van de antichrist.
Wat moet nu onze mening en houding zijn?
Wat is nu de juiste houding die je zou moeten aannemen temidden van dit alles? In een tijd dat we juist als gelovigen zo’n behoefte hebben aan wederzijdse steun en bemoediging dreigt die satan een voet tussen de deur te krijgen en door de veelheid van meningen verwijdering in gemeenten te bewerkstelligen.
In Handelingen 4 geven Petrus en Johannes bij de overheden aan dat zij God meer moeten gehoorzamen. De situatie is daar zo dat Petrus en Johannes naar aanleiding van de genezing van de kreupele man bij de tempel niet meer in de Naam van Jezus mogen onderwijzen en verkondigen. Wat de dringende adviezen met betrekking tot het coronavirus betreft hebben wij nog niet met een overheid te maken die kerken bewust tegenwerkt. Wij krijgen slechts dringende adviezen en als wij afwijken van die adviezen zal niet worden gehandhaafd op basis van grondwet artikel 6.
Het meer gehoorzamen van God in Handelingen 4 is van een hele andere orde. We kunnen iets leren van wat zich daar afspeelt. Bij Petrus en Johannes is dit het diepe verlangen om in de Naam van Jezus te onderwijzen en te verkondigen. Het wordt hoogtijd dat wij als volgelingen van Jezus Christus onze focus gaan verleggen als die nu nog ligt op de meningsverschillen die er zijn.
Waar spreek je over? Waar je hart vol van is stroomt je mond van over. Blijf niet discussiëren over wat waar of niet waar is, maar ga getuigen van Hem Die de Waarheid is. Ga spreken en onderwijzen in de Naam van Jezus. Spreken en onderwijzen op gezag van Zijn Naam betekent dat je een boodschap van hoop brengt, dat je Gods liefde en genade verkondigt en in je eigen leven laten zien hoe Hij dat in jou uitwerkt. Je respecteert en accepteert je broeder en zuster die wellicht iets anders tegen de huidige situatie aankijkt en zo laat je aan de wereld zien Wie ons met elkaar verbindt. Dat is God meer gehoorzamen.
In Handelingen 4 vers 13 staat dat de geestelijke leiders Petrus en Johannes herkenden als mensen die met Jezus samen geweest waren. Hier zal bedoeld zijn dat ze gezien hebben dat Petrus en Johannes fysiek in Jezus’ aanwezigheid waren en dat ze met Hem zijn opgetrokken. Maar toen ik dat las, vertaalde ik het voor mezelf geestelijk. Wat zou ik graag willen dat mensen mij herkennen, dat ze ons zullen herkennen, als mensen die met de Heere Jezus zijn geweest? Die dagelijks met Hem optrekken, die bidden in Zijn Naam, die Zijn Naam verkondigen, die Hem aanbidden. Als wij dagelijks met de Heere Jezus omgaan en in ons ruimte geven aan de werking van Gods Geest, dan zullen mensen zien dat wij veranderen. Dan wordt het karakter van de Heere Jezus, we noemen dat de vrucht van de Geest, steeds meer zichtbaar in ons. Laten we in dat opzicht samen God meer gehoorzaam zijn.
Een spoedige bijeenvergadering
Er is één onderlinge bijeenkomst (bijeenvergadering) die je beslist niet moet verzuimen en dat is wanneer de bazuin zal klinken en de aartsengel zal roepen. Als we een optelsom maken van alle gebeurtenissen op dit moment in de wereld zou dat moment wel eens heel dichtbij kunnen zijn. Laat er dan toch geen sprake van afschaling zijn, maar dat velen in deze tijd de Heere Jezus nog als Redder en Verlosser zullen aannemen. Samen verlangend uitzien naar de komst van de Heere Jezus verbindt ons met elkaar en dringt ons om te getuigen van de hoop die in ons is.
Bert Boer
De overheid heeft aan de kerken een dringend advies gegeven om af te schalen naar maximaal 30 bezoekers. De ene kerk geeft hier gehoor aan en de andere kerk geeft gedeeltelijk of geen gehoor aan dit advies. Het leidt in menig kerkelijke gemeente tot onderlinge verdeeldheid. En veelal gaat de discussie dan over de vraag in hoeverre je de overheid wel of niet moet gehoorzamen en hoe het zit met het getuigenis naar de buitenwereld.
In Romeinen 13 gaat het over onze verhouding tot de overheid. Daar staat het volgende: ’Ieder mens moet zich onderwerpen aan de gezagsdragers, aan de overheden die over hem gesteld zijn’ (vers 1). Let goed op wat hier staat. Je moet onderscheid maken tussen ‘onderwerpen’ enerzijds en ‘gehoorzamen’ anderzijds. In Romeinen 13 vers 1 staat niet ‘gehoorzamen’ maar ‘onderwerpen’. Onderwerpen is een passieve houding, waarbij je de ander als jouw meerdere erkent. Gehoorzaamheid daarentegen is een actieve daad, waarbij je opvolgt wat de ander jou opdraagt. Normaal gesproken vloeit gehoorzaamheid voort uit onderwerping. Maar toch gaat dat niet altijd op.
De grens van gehoorzaamheid
Gehoorzaamheid aan de overheid heeft grenzen. Als je iets moet doen of laten en je daardoor ongehoorzaam wordt aan God, wordt het tijd om ongehoorzaam te worden aan de overheid. Je onderwerpt je wel aan de overheid. In die zin dat je bereid bent om de consequenties van je ongehoorzaamheid te dragen. Laten we dit even naar de actualiteit van vandaag trekken. Moeten wij door de adviezen die zijn gegeven iets doen of iets laten waardoor wij God ongehoorzaam worden? Dat is de cruciale vraag.
Een predikant hoorde ik in een preek zeggen dat het tijd wordt dat wij God meer gaan gehoorzamen dan mensen, en hij stoelde dat op Hebreeën 10 vers 25 waar staat dat wij onze eigen bijeenkomst niet moeten verzuimen. Dit zou dan het argument zijn om de bezoekersaantallen van een kerkdienst niet af te schalen. Als die onderlinge bijeenkomst alleen maar kan plaatsvinden in een kerkgebouw waar de hele gemeente samenkomt, zou je wellicht zo kunnen redeneren. Een onderlinge bijeenkomst staat echter los van het aantal bezoekers of de plek waar je samenkomt. Er is al sprake van een ‘bijeenvergadering’ wanneer je twee of drie mensen bij je thuis uitnodigt om samen je leven met elkaar te delen, samen te bidden en samen de Bijbel te lezen. Die onderlinge bijeenkomst hoef je dus helemaal niet te verzuimen, ook al kun je nu met een beperkter aantal mensen samenkomen in de kerk. Gehoor geven aan de dringende adviezen van de overheid betekent niet dat je dan ongehoorzaam bent aan God, want je hoeft niets te doen of te laten wat in strijd is met Zijn wil.
Een eenzijdig beeld van samenkomsten
Veel gelovigen hebben denk ik een veel te eenzijdig beeld van het samenkomen dat zich beperkt tot de kerkdienst op zondagmorgen. Wellicht is aan die kerkdienst een veel te groot gewicht toegekend en is het regelmatig doordeweeks ontmoeten van geloofsgenoten om elkaar op te bouwen in het geloof te veel op de achtergrond geraakt. Veel kerken werken met huiskringen, waarbij gemeenteleden elkaar doordeweeks ontmoeten, maar die krijgen nu ook met beperkingen te maken. Als dan het in nog kleinere aantallen samenkomen van broeders en zusters niet een intrinsiek verlangen is, komt alles stil te liggen.
Zou het niet zo kunnen zijn dat de Heere God juist deze beperkingen wil gebruiken om ons te leren meer in afhankelijkheid van Hem te leven en het geestelijke leven niet te beperken tot de zondagse kerkgang, maar dat het meer verweven zal zijn met ons totale leven? Is de verdeeldheid die nu ontstaat niet een teken van geestelijke onvolwassenheid?
Omgaan met meningsverschillen
De adviezen van de overheid dwingen ons dus niet om ongehoorzaam te zijn aan God. Toch leidt de veelheid van meningen over de huidige situatie rond het coronavirus tot verdeeldheid. Je kunt van mening verschillen over de ernst van de situatie. Je kunt van mening verschillen over de betrouwbaarheid van testen. Je kunt erover discussiëren of de cijfers wel of niet kloppen, of regeringsleiders wel capabel en eerlijk zijn. Je kunt discussiëren over mogelijk verborgen agenda’s van de Wereldgezondheidsorganisatie, maar moet dit alles onze onderlinge discussies gaan beheersen?
In de Bijbel lees ik over Gods plan dat de schepping van de heerschappij van satan zal worden verlost en dat Jezus Christus zal regeren. In de Bijbel lees ik ook over de mens die zich, naarmate dit moment steeds dichterbij komt, van God afkeert met alle gevolgen van dien. Ik lees over de mens die de schepping uitholt. De schepping zucht in al haar delen. Ik lees over weeën die over de aarde komen. In Mattheüs 24 zijn dat onder andere epidemieën. Er zal corruptie en verleiding zijn, want satan is de vader van de leugen en hij is nog steeds de overste van deze wereld. En één ding is zeker, namelijk dat machten en krachten werkzaam zijn die bewerken dat wij onder het mom van veiligheid en gezondheid onze privacy steeds meer moeten opgeven, wat straks ruim baan zal geven voor de regering van de antichrist.
Wat moet nu onze mening en houding zijn?
Wat is nu de juiste houding die je zou moeten aannemen temidden van dit alles? In een tijd dat we juist als gelovigen zo’n behoefte hebben aan wederzijdse steun en bemoediging dreigt die satan een voet tussen de deur te krijgen en door de veelheid van meningen verwijdering in gemeenten te bewerkstelligen.
In Handelingen 4 geven Petrus en Johannes bij de overheden aan dat zij God meer moeten gehoorzamen. De situatie is daar zo dat Petrus en Johannes naar aanleiding van de genezing van de kreupele man bij de tempel niet meer in de Naam van Jezus mogen onderwijzen en verkondigen. Wat de dringende adviezen met betrekking tot het coronavirus betreft hebben wij nog niet met een overheid te maken die kerken bewust tegenwerkt. Wij krijgen slechts dringende adviezen en als wij afwijken van die adviezen zal niet worden gehandhaafd op basis van grondwet artikel 6.
Het meer gehoorzamen van God in Handelingen 4 is van een hele andere orde. We kunnen iets leren van wat zich daar afspeelt. Bij Petrus en Johannes is dit het diepe verlangen om in de Naam van Jezus te onderwijzen en te verkondigen. Het wordt hoogtijd dat wij als volgelingen van Jezus Christus onze focus gaan verleggen als die nu nog ligt op de meningsverschillen die er zijn.
Waar spreek je over? Waar je hart vol van is stroomt je mond van over. Blijf niet discussiëren over wat waar of niet waar is, maar ga getuigen van Hem Die de Waarheid is. Ga spreken en onderwijzen in de Naam van Jezus. Spreken en onderwijzen op gezag van Zijn Naam betekent dat je een boodschap van hoop brengt, dat je Gods liefde en genade verkondigt en in je eigen leven laten zien hoe Hij dat in jou uitwerkt. Je respecteert en accepteert je broeder en zuster die wellicht iets anders tegen de huidige situatie aankijkt en zo laat je aan de wereld zien Wie ons met elkaar verbindt. Dat is God meer gehoorzamen.
In Handelingen 4 vers 13 staat dat de geestelijke leiders Petrus en Johannes herkenden als mensen die met Jezus samen geweest waren. Hier zal bedoeld zijn dat ze gezien hebben dat Petrus en Johannes fysiek in Jezus’ aanwezigheid waren en dat ze met Hem zijn opgetrokken. Maar toen ik dat las, vertaalde ik het voor mezelf geestelijk. Wat zou ik graag willen dat mensen mij herkennen, dat ze ons zullen herkennen, als mensen die met de Heere Jezus zijn geweest? Die dagelijks met Hem optrekken, die bidden in Zijn Naam, die Zijn Naam verkondigen, die Hem aanbidden. Als wij dagelijks met de Heere Jezus omgaan en in ons ruimte geven aan de werking van Gods Geest, dan zullen mensen zien dat wij veranderen. Dan wordt het karakter van de Heere Jezus, we noemen dat de vrucht van de Geest, steeds meer zichtbaar in ons. Laten we in dat opzicht samen God meer gehoorzaam zijn.
Een spoedige bijeenvergadering
Er is één onderlinge bijeenkomst (bijeenvergadering) die je beslist niet moet verzuimen en dat is wanneer de bazuin zal klinken en de aartsengel zal roepen. Als we een optelsom maken van alle gebeurtenissen op dit moment in de wereld zou dat moment wel eens heel dichtbij kunnen zijn. Laat er dan toch geen sprake van afschaling zijn, maar dat velen in deze tijd de Heere Jezus nog als Redder en Verlosser zullen aannemen. Samen verlangend uitzien naar de komst van de Heere Jezus verbindt ons met elkaar en dringt ons om te getuigen van de hoop die in ons is.
Bert Boer
