God heeft de sleutels van de toekomst

Ik moest even denken aan een voorval wat ik onlangs meemaakte. Van mijn vader had ik een klein antiek kluisje geërfd waar we wat persoonlijke spulletjes in bewaarden. Maar al een tijdje waren we de sleutel ervan kwijt. Eerst dachten we ‘m nog vast wel ergens terug te vinden, maar helaas. Per toeval stuitte ik op een specialist in het openen van kluizen (nee, niet uit het criminele circuit hoor). Hij was er zelfs mee op tv geweest. Op een avond kwam de ‘kluizen-man’ op bezoek en kreeg warempel de kluis binnen een kwartier, al luisterend, voelend zonder beschadiging open! Ik dacht: zulke mensen zouden we in de wereld bij al die vastgelopen conflictsituaties in groot en klein, best meer kunnen gebruiken.   

Overwinning
In de Bijbel (2 Kronieken 25) lees ik ook van zo’n voorval waar de koning van Juda, Amasja, in oorlogsdreiging terechtkwam. Wanhopig zocht hij de sleutel naar de toekomst, die hij vooral zocht in militaire kracht. De oorlogskas was blijkbaar goed gevuld en dus besloot hij naast zijn eigen leger ook goedgetrainde keurtroepen uit Israël in te huren. Hij was blijkbaar niet geheel zeker van zijn eigen mensen. Daar kon hij de oorlog niet mee winnen moet hij gedacht hebben. Daar moeten we trouwens altijd voor oppassen om je ‘eigen mensen’ te minachten en te denken dat anderen altijd beter zijn. Amasja dacht dus voor veel (belasting) geld zijn overwinning te kunnen kopen. Op dat moment verschijnt een man Gods ten tonele. Hij confronteert de koning niet alleen met zijn gebrek aan vertrouwen op zijn eigen mensen, maar vooral op het gebrek aan vertrouwen op de Heere God. Hij kan immers de overwinning schenken! Hij kan altijd méér doen (zoals in de Statenvertaling staat) dan het geld dat Amasja besteed heeft aan de oorlogskas voor dit huurleger.   

Beslissende sleutels
Nee, de profeet zei niet dat we ons niet zouden mogen of zelfs moeten verdedigen. Maar hij bepaalt ons ook vandaag dat er meer mag zijn dan ons eenzijdig op de oorlogskas te concentreren. We moeten ons vertrouwen op de Heer blijven stellen en standvastig zijn in onze gebeden voor de vrede voor de wereld, voor Oekraïne en shalom van Jeruzalem. Maar ook om te blijven bidden voor wereldleiders van welke signatuur ook. Dat heeft de Heere Jezus ons immers geleerd. Vanuit het diepe besef dat de beslissende sleutels voor de toekomst van deze wereld in handen van de opgestane Heer zijn!   

Jaren geleden, net na de val van de Berlijnse muur, waarvan nu ten onrechte blijkt dat we toen dachten dat er blijvend vrede zou zijn in Europa, was ik voor een kerkelijke conferentie in Lillehammer (Noorwegen). De avond werd geleid door een bekende Duitse tv-presentatrice die nog maar eens de positieve rol bij de val van de muur benadrukte, waarop een van aanwezigen uit Oost-Europa opstond in de zaal en indringend sprak dat verdrukte christenen in Oost-Europa daar jarenlang voor gebeden hadden. Ook het feit dat zij nu daar op dat moment in Lillehammer konden zijn, ervoeren zij als gebedsverhoring. De afgelopen tijd moest ik daar vaak aan terugdenken: hebben we in het vrije westen voldoende dat gebedsstokje overgenomen in de verwachting van Gods toekomst waarvan Hij de sleutels in handen heeft?  

Paul Prijt