Geestelijke wapens
Jan van Barneveld • 89 - 2013 • Uitgave: 11
In een oorlog hebben we wapens nodig. Wees maar gerust, geachte lezer, we gaan u geen last opleggen. U krijgt ook geen klaaglied over de gevaarlijke toestand in en rond Israël. Geen gejammer over de treurige toestand van ons land. We willen u alleen informeren over de strijd om het Koninkrijk en Bijbelse wapens die de HERE ons ter beschikking stelt. Geestelijke wapens die Israël helpen in de oorlog die over hun rug wordt uitgevochten. Wapens om onze kinderen te beschermen. Krachtige wapens tegen de islamitische tsunami die over Nederland spoelt.
Bijbel tegen Koran
De hele Bijbel proclameert: ‘De aarde en haar volheid is van de HERE’ (Psalm 24:1, 1 Korintiërs 10:26). Nu de Koran: ‘aan wie behoort de aarde…Aan Allah’ (Soera 23:84,85). Nog een vers (soera) uit het heilige boek van de islam: ‘Verheven is Allah, de wezenlijke koning’ (Soera 20:114 en 23:116). De Bijbel zegt: ‘De HERE zal Koning worden over de hele aarde’ (Zacharia 14:9). En: ‘Want de HERE, de Allerhoogste, is geducht, een groot Koning over de hele aarde. Hij brengt volken onder ons’ (Psalm 47:3,4). Wie is ‘ons’? Israël!
Nu staan ze scherp en duidelijk tegenover elkaar: Koran tegenover Bijbel. Sharia in de hand van de Mahdi, de islamitische messias, tegenover ‘het Woord van de HERE’ dat zal ‘uitgaan uit Jeruzalem’. Islamitische volken tegenover Gods volk, Israël en Bijbelgetrouwe christenen. Allah, de godheid van de islam tegenover de God van Abraham, Isaäk en Israël (1 Koningen 18:36, 1 Kronieken 29:18). Dat betekent oorlog.
Drie veldtochten
‘Bestrijdt hen die niet geloven in Allah’ (Soera 9:29). Daarmee is de islam bezig. Recep Tayyip Erdogan, de premier van Turkije, maakte al in 1989 zijn strijdplan bekend: “Minaretten zijn onze bajonetten, koepels (van moskeeën) onze helmen en de getrouwen onze soldaten.” Al twee keer in de geschiedenis hebben moslimlegers West-Europa bijna onder de voet gelopen.
De eerste keer vlak na de dood van Mohammed (570-632). In 638 werd Jeruzalem veroverd. Halverwege de 7e eeuw was Noord-Afrika onder de voet gelopen en de kerk bijna helemaal verdwenen. Toen begon de opmars in Europa. Die ‘jihad’ werd in 722 bij Poitier (Tours?) in Frankrijk gestopt. De tweede opmars kwam vanuit het Turkse, Ottomaanse kalifaat. Die legers werden in 1683 bij Wenen verslagen.
Nu slaat de islam overal toe. In het Midden-Oosten op weg naar het ‘Herstelde Ottomaanse Rijk’. Het is heel goed mogelijk dat de gammele EU binnenkort als een rijpe vrucht in hun handen valt. De landen die de Gog-oorlog (Ezechiël 38,39) tegen Israël voeren en de landen die ‘Israël als volk willen verdelgen’ (Psalm 83:5-9) zijn allemaal islamitische landen.
Nederland
Kort iets over de werking van enkele islamitische wapens in ons land. De minaretten en de oproepen tot gebed vanuit die minaretten hebben in hun geestelijke strijd tegen Gods Koninkrijk grote invloed. De halve maan op de minaretten is een symbool van de godheid van de islam, van Allah. Toen Mohammed Mekka veroverde, trof hij op het plein waar de Ka’aba met de beroemde ‘zwarte steen’ zich bevindt, 365 afgodsbeelden aan. Op één na werden al die afgodsbeelden op de vuilnishoop gegooid. Alleen het beeld van Allah, de maangod bleef. Zo werd Allah de godheid van de islam.
Vanaf die hoge minaretten kijkt die godheid over ons land uit en verkondigt dat ‘Allah heer is over Nederland’. Moslims proclameren dat soms openlijk in een nijdige of overmoedige bui: “Nederland is van Allah. Dus van ons. Dus blijven wij.” Vanuit zeven of acht moskeeën in ons land wordt dagelijks de islamitische oproep tot gebed uitgeroepen. Wat wordt geroepen? “Allah is de grootste.” Zo wordt de heerschappij van de godheid van de islam over ons land uitgeroepen, geproclameerd. Dat heeft een uitwerking in de geestelijke wereld. En vanuit dat gezichtspunt zijn die gebedsoproepen en minaretten met halve maan regelrechte en keiharde aanvallen op Nederland.
Israël en de maan
In Openbaring 12 wordt een symbool in de hemel getoond. Een prachtige vrouw, die Israël voorstelt. Zij heeft ‘de maan onder haar voeten’ (12:1). Israël vertreedt de islam. Israël is het grootste struikelblok voor de derde opmars van de islam. Dit is één van de redenen waarom Israël door veel moslims fel wordt gehaat. In Psalm 83 bidt Israël: ‘Overdek hun aangezicht met schande, opdat zij uw naam zoeken, o, HERE’ (Psalm 83:17). ‘Hun’ zijn islamitische volken die Israël willen vernietigen. Eigenlijk bidt Israël om hun bekering! Dit gebeurt nu al enigszins. Moslims, vooral jongeren, teleurgesteld in de islam, zoeken God en vinden de Here Jezus (Isa in de Koran) als Zoon van de Allerhoogste God, Verlosser en komende Koning.
Een Bijbels wapen
Een proclamatie is een openlijke bekendmaking of een afkondiging van de overheid. Een Bijbelse proclamatie is een afkondiging van de Allerhoogste of een openlijke bekendmaking van een Bijbels feit. Ook de verkondiging van het Evangelie is een proclamatie van de HERE. In 2 Samuel 12:26-31 staat een voorbeeld van toepassing en belang van proclameren. Davids generaal Joab had Rabba, de hoofdstad van de Ammonieten, bijna veroverd. Hij stuurde een bode naar koning David: ‘Vergader gij de rest van het leger en… neem de stad in, opdat niet ik de stad inneem en mijn naam over haar wordt uitgeroepen.’ De naam en het gezag van David en niet die van Joab moesten over Rabba worden uitgeroepen.
Zo proclameren de Here Jezus en Johannes het Koninkrijk van God. Als in onze vertalingen staat: ‘prediken, uitroepen of verkondigen’, geven andere vertalingen vaak het woord ‘proclameren’. Als de HERE groot gemaakt wordt, heeft dat effect in de hemelse gewesten en van daaruit ook op aarde. De ruimte ontbreekt om de meer dan 100 voorbeelden uit de Schrift te noemen, laat staan te behandelen. Proclameren is een van de belangrijkste en machtigste wapens in de strijd om het Koninkrijk. We zien de macht van het proclameren van de islam (minaret, moskee en gebedsoproepen) aan de geestelijke druk die er ligt op de meeste islamitische landen.
Proclameren
Wij proclameren niet alleen onze redding door bijvoorbeeld Johannes 3:16, of 1 Johannes 3:1,2 te belijden. Elke dag proclameren wij dat Jezus HEER is! Wij belijden: ‘De HERE is Koning, voor eeuwig en altijd’ (Psalm 10:16). Ook over Nederland. Dit proclameert elke gelovige en in elke kerk. Het ‘Wie met de mond belijdt…’ (Romeinen 10:9) geldt ook voor deze belangrijke proclamatie. Jezus is Heer. Hij is Heer over mijn leven, Hij is Heer over ons land. Hij is de Koning van Israël. Hij is het hoofd van de gemeente. Dit neutraliseert niet alleen de schreeuw van de islam, maar brengt ook het zegenrijke Heer-zijn van Jezus over ons land.
Jan van Barneveld
Bijbel tegen Koran
De hele Bijbel proclameert: ‘De aarde en haar volheid is van de HERE’ (Psalm 24:1, 1 Korintiërs 10:26). Nu de Koran: ‘aan wie behoort de aarde…Aan Allah’ (Soera 23:84,85). Nog een vers (soera) uit het heilige boek van de islam: ‘Verheven is Allah, de wezenlijke koning’ (Soera 20:114 en 23:116). De Bijbel zegt: ‘De HERE zal Koning worden over de hele aarde’ (Zacharia 14:9). En: ‘Want de HERE, de Allerhoogste, is geducht, een groot Koning over de hele aarde. Hij brengt volken onder ons’ (Psalm 47:3,4). Wie is ‘ons’? Israël!
Nu staan ze scherp en duidelijk tegenover elkaar: Koran tegenover Bijbel. Sharia in de hand van de Mahdi, de islamitische messias, tegenover ‘het Woord van de HERE’ dat zal ‘uitgaan uit Jeruzalem’. Islamitische volken tegenover Gods volk, Israël en Bijbelgetrouwe christenen. Allah, de godheid van de islam tegenover de God van Abraham, Isaäk en Israël (1 Koningen 18:36, 1 Kronieken 29:18). Dat betekent oorlog.
Drie veldtochten
‘Bestrijdt hen die niet geloven in Allah’ (Soera 9:29). Daarmee is de islam bezig. Recep Tayyip Erdogan, de premier van Turkije, maakte al in 1989 zijn strijdplan bekend: “Minaretten zijn onze bajonetten, koepels (van moskeeën) onze helmen en de getrouwen onze soldaten.” Al twee keer in de geschiedenis hebben moslimlegers West-Europa bijna onder de voet gelopen.
De eerste keer vlak na de dood van Mohammed (570-632). In 638 werd Jeruzalem veroverd. Halverwege de 7e eeuw was Noord-Afrika onder de voet gelopen en de kerk bijna helemaal verdwenen. Toen begon de opmars in Europa. Die ‘jihad’ werd in 722 bij Poitier (Tours?) in Frankrijk gestopt. De tweede opmars kwam vanuit het Turkse, Ottomaanse kalifaat. Die legers werden in 1683 bij Wenen verslagen.
Nu slaat de islam overal toe. In het Midden-Oosten op weg naar het ‘Herstelde Ottomaanse Rijk’. Het is heel goed mogelijk dat de gammele EU binnenkort als een rijpe vrucht in hun handen valt. De landen die de Gog-oorlog (Ezechiël 38,39) tegen Israël voeren en de landen die ‘Israël als volk willen verdelgen’ (Psalm 83:5-9) zijn allemaal islamitische landen.
Nederland
Kort iets over de werking van enkele islamitische wapens in ons land. De minaretten en de oproepen tot gebed vanuit die minaretten hebben in hun geestelijke strijd tegen Gods Koninkrijk grote invloed. De halve maan op de minaretten is een symbool van de godheid van de islam, van Allah. Toen Mohammed Mekka veroverde, trof hij op het plein waar de Ka’aba met de beroemde ‘zwarte steen’ zich bevindt, 365 afgodsbeelden aan. Op één na werden al die afgodsbeelden op de vuilnishoop gegooid. Alleen het beeld van Allah, de maangod bleef. Zo werd Allah de godheid van de islam.
Vanaf die hoge minaretten kijkt die godheid over ons land uit en verkondigt dat ‘Allah heer is over Nederland’. Moslims proclameren dat soms openlijk in een nijdige of overmoedige bui: “Nederland is van Allah. Dus van ons. Dus blijven wij.” Vanuit zeven of acht moskeeën in ons land wordt dagelijks de islamitische oproep tot gebed uitgeroepen. Wat wordt geroepen? “Allah is de grootste.” Zo wordt de heerschappij van de godheid van de islam over ons land uitgeroepen, geproclameerd. Dat heeft een uitwerking in de geestelijke wereld. En vanuit dat gezichtspunt zijn die gebedsoproepen en minaretten met halve maan regelrechte en keiharde aanvallen op Nederland.
Israël en de maan
In Openbaring 12 wordt een symbool in de hemel getoond. Een prachtige vrouw, die Israël voorstelt. Zij heeft ‘de maan onder haar voeten’ (12:1). Israël vertreedt de islam. Israël is het grootste struikelblok voor de derde opmars van de islam. Dit is één van de redenen waarom Israël door veel moslims fel wordt gehaat. In Psalm 83 bidt Israël: ‘Overdek hun aangezicht met schande, opdat zij uw naam zoeken, o, HERE’ (Psalm 83:17). ‘Hun’ zijn islamitische volken die Israël willen vernietigen. Eigenlijk bidt Israël om hun bekering! Dit gebeurt nu al enigszins. Moslims, vooral jongeren, teleurgesteld in de islam, zoeken God en vinden de Here Jezus (Isa in de Koran) als Zoon van de Allerhoogste God, Verlosser en komende Koning.
Een Bijbels wapen
Een proclamatie is een openlijke bekendmaking of een afkondiging van de overheid. Een Bijbelse proclamatie is een afkondiging van de Allerhoogste of een openlijke bekendmaking van een Bijbels feit. Ook de verkondiging van het Evangelie is een proclamatie van de HERE. In 2 Samuel 12:26-31 staat een voorbeeld van toepassing en belang van proclameren. Davids generaal Joab had Rabba, de hoofdstad van de Ammonieten, bijna veroverd. Hij stuurde een bode naar koning David: ‘Vergader gij de rest van het leger en… neem de stad in, opdat niet ik de stad inneem en mijn naam over haar wordt uitgeroepen.’ De naam en het gezag van David en niet die van Joab moesten over Rabba worden uitgeroepen.
Zo proclameren de Here Jezus en Johannes het Koninkrijk van God. Als in onze vertalingen staat: ‘prediken, uitroepen of verkondigen’, geven andere vertalingen vaak het woord ‘proclameren’. Als de HERE groot gemaakt wordt, heeft dat effect in de hemelse gewesten en van daaruit ook op aarde. De ruimte ontbreekt om de meer dan 100 voorbeelden uit de Schrift te noemen, laat staan te behandelen. Proclameren is een van de belangrijkste en machtigste wapens in de strijd om het Koninkrijk. We zien de macht van het proclameren van de islam (minaret, moskee en gebedsoproepen) aan de geestelijke druk die er ligt op de meeste islamitische landen.
Proclameren
Wij proclameren niet alleen onze redding door bijvoorbeeld Johannes 3:16, of 1 Johannes 3:1,2 te belijden. Elke dag proclameren wij dat Jezus HEER is! Wij belijden: ‘De HERE is Koning, voor eeuwig en altijd’ (Psalm 10:16). Ook over Nederland. Dit proclameert elke gelovige en in elke kerk. Het ‘Wie met de mond belijdt…’ (Romeinen 10:9) geldt ook voor deze belangrijke proclamatie. Jezus is Heer. Hij is Heer over mijn leven, Hij is Heer over ons land. Hij is de Koning van Israël. Hij is het hoofd van de gemeente. Dit neutraliseert niet alleen de schreeuw van de islam, maar brengt ook het zegenrijke Heer-zijn van Jezus over ons land.
Jan van Barneveld
