Geestelijke strijd om Noord-Korea
Dirk van Genderen • 93 - 2017 • Uitgave: 11
De spanningen om Noord-Korea zijn de afgelopen weken verder opgelopen. Er wordt openlijk gesproken over de mogelijkheid van een kernoorlog. Op de achtergrond van de strijd om Noord-Korea meen ik een geestelijke strijd te zien. De satan wil de grote werken van God in heel Korea kapot maken.
Het is nu ruim een eeuw geleden dat er een opwekking begon in het huidige Noord-Korea. Om de actuele situatie beter te kunnen begrijpen, zal ik u een verslag geven van deze opwekking, die nog altijd doorgaat.
De eerste die het Evangelie in Korea bracht, was zendingsarts dr. C. Allen, in 1845. Rond 1900 waren er in alle grote Koreaanse steden al zendingsposten. Voor de christenen werd de situatie ingewikkeld vanaf het moment dat de Japanners het voor het zeggen hadden in Korea. De spanning was groot, hoe moesten de christenen zich opstellen? Ze zagen geen andere uitweg dan het gebed om de leiding van de Heilige Geest.
De Koreanen wilden maar één ding
In de gebedsbijeenkomsten ontstond een golf van geestelijke zuivering, met belijdenis van zonden en de erkenning van Gods heiligheid. Er werd in Pyongyang ‘s avonds een godsdienstoefening gehouden. Na de preek nodigde dr. Lee uit tot gebed. Er kwam deining in de kerk.
De één na de ander stond op, beleed zijn zonden, viel op de knieën, begon te huilen en smeekte de Heere Jezus om ontferming. Werknemers beleden hun meerderen hun misstappen en omgekeerd. Ouderlingen vroegen predikanten om vergeving. Dominees verzoenden zich met elkaar en betuigden spijt over jaloezie. Ook de oude zendelingen konden zich niet onttrekken aan deze beweging van boete en reiniging. Velen lagen languit op de grond, omdat ze door de macht van hun zonden verpletterd en terneergeslagen waren. De zendelingen in die samenkomst in Korea wisten niet meer wat ze moesten doen. Ze gingen de rijen door, om mensen te troosten met Bijbelwoorden van vergeving. De Koreanen wilden maar één ding: hun verhouding met God moest in orde komen.
Gebed
De Koreaanse opwekking is altijd een gebedsopwekking geweest. In 1906/1907 begonnen de christenen al om 4 uur ’s morgens samen te komen om te bidden en in sommige kerken gebeurt dat nog steeds. Soms waren tienduizend of nog meer bidders bijeen.
De geestelijke strijd was groot. De communisten pakten de leiders eruit, doodden hen, kruisigden hen soms. Langzaamaan veranderde de Noord-Koreaanse kerk in een ondergrondse kerk. Tienduizenden christenen werden in de loop van de jaren gearresteerd en in strafkampen gestopt. Zeer velen zijn op gruwelijke wijze gemarteld en om het leven gekomen.
Opwekking in Noord en Zuid
De opwekking, die begon in Pyongyang, het tegenwoordige centrum van de macht in Noord-Korea, verspreidde zich vanaf 1950 over heel Korea. In dat jaar trokken de communisten vanuit het noorden naar het zuiden. Overal kwamen christenen in bidstonden bijeen. Ze wisten: alleen God kan ons nog redden.
Ook in het Zuiden brak de opwekking uit, op dezelfde wijze als eerder in het noorden. De impact was enorm. Leraren op school konden soms hun lessen niet meer geven omdat leerlingen hun zonden beleden en om vergeving vroegen. Vijanden verzoenden zich met elkaar. Gestolen geld en goed werd teruggegeven. Tot zover de informatie over de opwekking, die nog steeds doorgaat in zowel Zuid- als Noord-Korea.
Geestelijke strijd
Onze gebeden zijn met onze vervolgde broeders en zusters in Noord-Korea. We bidden hun Gods zegen en genade toe en vragen Hem hen zeer nabij te zijn, ook al degenen die veel moeten lijden vanwege hun geloof in de Heere Jezus.
Ik ben ervan overtuigd dat de strijd om Noord-Korea ten diepste een geestelijke strijd is. De bolwerken van satan in het land worden aangevallen en hij slaat krachtig terug.
Laten we meedoen in deze strijd, met geestelijke wapens. In 2 Korintiërs 10:4 en 5 lezen we: ‘De wapens van onze strijd zijn niet vleselijk, maar krachtig door God, tot afbraak van bolwerken. Want wij breken valse redeneringen af en elke hoogte die zich verheft tegen de kennis van God, en wij nemen elke gedachte gevangen om die te brengen tot de gehoorzaamheid aan Christus…’
Dirk van Genderen
Het is nu ruim een eeuw geleden dat er een opwekking begon in het huidige Noord-Korea. Om de actuele situatie beter te kunnen begrijpen, zal ik u een verslag geven van deze opwekking, die nog altijd doorgaat.
De eerste die het Evangelie in Korea bracht, was zendingsarts dr. C. Allen, in 1845. Rond 1900 waren er in alle grote Koreaanse steden al zendingsposten. Voor de christenen werd de situatie ingewikkeld vanaf het moment dat de Japanners het voor het zeggen hadden in Korea. De spanning was groot, hoe moesten de christenen zich opstellen? Ze zagen geen andere uitweg dan het gebed om de leiding van de Heilige Geest.
De Koreanen wilden maar één ding
In de gebedsbijeenkomsten ontstond een golf van geestelijke zuivering, met belijdenis van zonden en de erkenning van Gods heiligheid. Er werd in Pyongyang ‘s avonds een godsdienstoefening gehouden. Na de preek nodigde dr. Lee uit tot gebed. Er kwam deining in de kerk.
De één na de ander stond op, beleed zijn zonden, viel op de knieën, begon te huilen en smeekte de Heere Jezus om ontferming. Werknemers beleden hun meerderen hun misstappen en omgekeerd. Ouderlingen vroegen predikanten om vergeving. Dominees verzoenden zich met elkaar en betuigden spijt over jaloezie. Ook de oude zendelingen konden zich niet onttrekken aan deze beweging van boete en reiniging. Velen lagen languit op de grond, omdat ze door de macht van hun zonden verpletterd en terneergeslagen waren. De zendelingen in die samenkomst in Korea wisten niet meer wat ze moesten doen. Ze gingen de rijen door, om mensen te troosten met Bijbelwoorden van vergeving. De Koreanen wilden maar één ding: hun verhouding met God moest in orde komen.
Gebed
De Koreaanse opwekking is altijd een gebedsopwekking geweest. In 1906/1907 begonnen de christenen al om 4 uur ’s morgens samen te komen om te bidden en in sommige kerken gebeurt dat nog steeds. Soms waren tienduizend of nog meer bidders bijeen.
De geestelijke strijd was groot. De communisten pakten de leiders eruit, doodden hen, kruisigden hen soms. Langzaamaan veranderde de Noord-Koreaanse kerk in een ondergrondse kerk. Tienduizenden christenen werden in de loop van de jaren gearresteerd en in strafkampen gestopt. Zeer velen zijn op gruwelijke wijze gemarteld en om het leven gekomen.
Opwekking in Noord en Zuid
De opwekking, die begon in Pyongyang, het tegenwoordige centrum van de macht in Noord-Korea, verspreidde zich vanaf 1950 over heel Korea. In dat jaar trokken de communisten vanuit het noorden naar het zuiden. Overal kwamen christenen in bidstonden bijeen. Ze wisten: alleen God kan ons nog redden.
Ook in het Zuiden brak de opwekking uit, op dezelfde wijze als eerder in het noorden. De impact was enorm. Leraren op school konden soms hun lessen niet meer geven omdat leerlingen hun zonden beleden en om vergeving vroegen. Vijanden verzoenden zich met elkaar. Gestolen geld en goed werd teruggegeven. Tot zover de informatie over de opwekking, die nog steeds doorgaat in zowel Zuid- als Noord-Korea.
Geestelijke strijd
Onze gebeden zijn met onze vervolgde broeders en zusters in Noord-Korea. We bidden hun Gods zegen en genade toe en vragen Hem hen zeer nabij te zijn, ook al degenen die veel moeten lijden vanwege hun geloof in de Heere Jezus.
Ik ben ervan overtuigd dat de strijd om Noord-Korea ten diepste een geestelijke strijd is. De bolwerken van satan in het land worden aangevallen en hij slaat krachtig terug.
Laten we meedoen in deze strijd, met geestelijke wapens. In 2 Korintiërs 10:4 en 5 lezen we: ‘De wapens van onze strijd zijn niet vleselijk, maar krachtig door God, tot afbraak van bolwerken. Want wij breken valse redeneringen af en elke hoogte die zich verheft tegen de kennis van God, en wij nemen elke gedachte gevangen om die te brengen tot de gehoorzaamheid aan Christus…’
Dirk van Genderen
