Geen ‘doomsday’, maar ‘Lordsday’
Ruud van Campen • 95 - 2019 • Uitgave: 10
De dag van Christus, Filippenzen 2:16
Honderd jaar geleden is Johannes de Heer Het Zoeklicht gaan uitgeven. Zijn motto was de Bijbelse drieslag: Verzoening, Vervulling en vooral Verwachting. V-V-V. Vandaag in 2019 zou ik een letter verder willen gaan: van de ‘v’ naar de ‘w’. W-W-W. En dan denk ik niet aan het world-wide-web van internet, maar aan de Bijbelse kernwoorden Waken, Werken en Wachten.
Heeft de Heere Jezus daar niet op gewezen in Zijn rede over de eindtijd (Mattheüs 24 en 25)? Daarom waakt, want u weet niet op welk moment uw Heere komen zal. Werk met de aan jou gegeven talenten. En wacht, vérwacht Hem al den dag. Denk niet: mijn Heer blijft nog lang weg.
Of nog verder: de ‘x’ en de ‘y’. Dat doet me denken aan de biologieles op school. Twee x’jes aan chromosomen geeft een meisje, maar bij een x en y dan wordt het een jongetje. In onze cultuur moet je flink uitkijken met het bepalen van het geslacht. We worden overspoeld met de genderideologie en de genderneutraliteit. Gods scheppingsordening van mannelijk en vrouwelijk wordt aan de kant gezet.
V, w, x, y en dan de ‘z’. Daar spreekt de Heere Jezus Zelf over op de laatste bladzijde van de Bijbel en wel drie keer: Zie, Ik kom spoedig (Openbaring 22:6, 12, 20). Dat is het kloppend hart! Z-Z-Z. Verwacht u Hem? Nee niet de opname, niet de grote verdrukking, niet een derde wereldoorlog, maar verwacht u Hem zelf?
Verreweg het beste
Paulus zit in de gevangenis en in elk van de vier hoofdstukken schrijft hij over de toekomst. In hoofdstuk 1:23 schrijft hij die ontroerende woorden dat hij verlangt heen te gaan en met Christus te zijn, want dat is verreweg het beste! Toch is dat niet het definitieve einddoel. In het hemels paradijs is het beter dan hier op aarde, want daar is geen zonde meer, maar daar is ook nog geen verheerlijkt lichaam! Het is een tussenstation. Waar Paulus echt naar uitzag is niet zijn eigen, maar Christus’ toekomst.
In hoofdstuk 2:10v zegt hij: ’opdat in de Naam van Jezus, Die zichzelf vernederd heeft tot de kruisdood, alle knie zich zou buigen van hen die in de hemel zijn en die op de aarde zijn en die onder de aarde zijn en elke tong belijdt dat Jezus Christus de Heer is!’ Niet ik naar boven, maar Hij naar beneden. U aan wiens doorboorde voeten eenmaal in het gans heelal, hier, daarboven en hieronder alle knie zich buigen zal. Diezelfde aarde die Hem als kruiseling verworpen heeft zal Hem als Koning vereren. De Man van Smarten als Heer der heerlijkheid aanbidden.
Gods klok
In hoofdstuk 3:20v horen we nog het nog duidelijker: ’de hemelen waaruit wij ook de Heer Jezus Christus als Heiland verwachten die ons vernederd lichaam zal veranderen tot gelijkvormigheid aan Zijn verheerlijkt lichaam’.
Wat een mooie houding siert de maranathachristen: niet met het hoofd naar beneden, starend naar een donker gat in de grond bij de dood, maar het hart naar boven en het hoofd hemelwaarts. We kijken met de hand boven de ogen en zien op naar boven: vandaar zal Hij verschijnen en Zijn gezicht laten zien van achter het wolkendek. Onze lijfspreuk is niet ‘memento mori’, maar ‘maranatha’!
Het Engelse woord voor toekomst is ‘future’, het Bijbelse woord voor toekomst is: ‘adventus’: terugkomst! Niet mijn opneming in de hemel, maar Zijn verschijning op aarde. Dat heb ik lief! Straks komt de Heere eraan en zal de hemel opengaan en zullen de doden opstaan in een verheerlijkt lichaam en heffen we daar het loflied aan.
In hoofdstuk 4:5 lezen we ’De Heer is nabij’. Niet alleen in plaats, maar ook in tijd. Hij is niet alleen dichtbij qua afstand, maar ook dichtbij qua aankomst. Nog even en Hij arriveert. Het is bijna tijd op Gods klok.
‘Doemdag klok’
Kinderen van God te midden van een krom en verdraaid geslacht waaronder u schijnt als lichten in de wereld… met het oog op de dag van Christus (Filippenzen 2:14-16). Wanneer komt de dag? Wanneer, o God, zal de nacht voorgoed ten einde zijn? Komt de tijd dat alles anders wordt?
De politici en wetenschappers hebben een zogenaamde ‘doomsday klok’ ingesteld en bijgehouden sinds 1947. Een doemdagklok die aangeeft hoe dicht de mensheid zich bij een wereldwijde ramp bevindt, die fataal kan worden. In 1947 stond die klok op 7 voor 12 uur middernacht. In 2017 werd zij op 2 en halve minuut voor 12 gezet. Reden: het falend beleid van klimaatverandering en in 2018 staat de klok op 2 minuten voor 12. Reden: toenemende spanningen tussen de VS en Noord-Korea, veranderend klimaat en verspreiding van nepnieuws.
Een maranathachristen begint niet met de oerknal om onder te gaan bij de eindknal. Hij kijkt niet uit naar de laatste nacht, maar naar de nieuwe dág, het licht, de grote morgen zonder wolken. Geen ‘doomsday’, maar de ‘Lord’s day’.
Toen Jezus op aarde was scheen het licht in deze wereld. Sinds Hij van de aarde is weggenomen is het nacht, maar die is ver gevorderd en de dag van Christus is nabij. Die wordt ingeluid door Zijn wederkomst die beschreven wordt in Maleachi 4:2 ‘als de opkomst van de Zon der gerechtigheid met genezing onder haar vleugelen’. Maan (de kerk) en alle sterren (de gelovigen) mogen nu wel schijnen, maar die kunnen de nacht en duisternis niet verdrijven. Dat kan de zon (de Zoon) alleen doen.
Nieuw begin zonder einde
De dag van de Messias komt typologisch overeen met de 7e scheppingsdag. Nu is het de 6e dag: de dag des mensen die zal uitlopen op 666. Straks komt de 7e dag van de heilsgeschiedenis: het messiaanse vrederijk van de Vredevorst Jezus Christus: 777! De grote sabbatdag voor de hele schepping. Rust, liefde en recht, vrede en gerechtigheid, blijdschap en sjaloom wereldwijd. De wereld zal eindelijk op adem komen en alles zal goed worden, of beter gezegd: alles zal recht gezet worden. Wat een heerlijke feestdag zal dat zijn. Het loopt uit op de 8e dag: 888: de nieuwe hemel en de nieuwe aarde, de dag der eeuwigheid, de dag van de drie-ene God. Een nieuw begin zonder einde.
Johannes de Heer zong er al van: “Vol verwachting blijf ik uitzien tot die dag eens dagen zal…” Guido de Bres beleed eerder in zijn NGB art 37: “Daarom verwachten wij die grote dag met groot verlangen om ten volle te genieten de beloften Gods in Jezus Christus onze Heere.” De Jood Maimonides beleed nog eerder in 1 van zijn 13 geloofspunten: “Ik geloof met een volkomen geloof dat de Messias zeker zal komen, en al kan Hij ook lang uitblijven, ik verwacht ieder dag Zijn komst!”
En in onze tijd zingt Sela het lied Maranatha:
Iedereen zal zien hoe Jezus komt
op de wolken met bazuingeschal.
Vol van luister, stralend als de zon;
Heer, hoe lang nog voor U komen zal?
Heel mijn hart juicht als ik U ontmoet!
Wat een vreugde dat U bij mij blijft, voorgoed.
Dan kniel ik neer,
voor U mijn Heer.
Jezus, wacht toch niet langer, kom!
Ruud van Campen
Honderd jaar geleden is Johannes de Heer Het Zoeklicht gaan uitgeven. Zijn motto was de Bijbelse drieslag: Verzoening, Vervulling en vooral Verwachting. V-V-V. Vandaag in 2019 zou ik een letter verder willen gaan: van de ‘v’ naar de ‘w’. W-W-W. En dan denk ik niet aan het world-wide-web van internet, maar aan de Bijbelse kernwoorden Waken, Werken en Wachten.
Heeft de Heere Jezus daar niet op gewezen in Zijn rede over de eindtijd (Mattheüs 24 en 25)? Daarom waakt, want u weet niet op welk moment uw Heere komen zal. Werk met de aan jou gegeven talenten. En wacht, vérwacht Hem al den dag. Denk niet: mijn Heer blijft nog lang weg.
Of nog verder: de ‘x’ en de ‘y’. Dat doet me denken aan de biologieles op school. Twee x’jes aan chromosomen geeft een meisje, maar bij een x en y dan wordt het een jongetje. In onze cultuur moet je flink uitkijken met het bepalen van het geslacht. We worden overspoeld met de genderideologie en de genderneutraliteit. Gods scheppingsordening van mannelijk en vrouwelijk wordt aan de kant gezet.
V, w, x, y en dan de ‘z’. Daar spreekt de Heere Jezus Zelf over op de laatste bladzijde van de Bijbel en wel drie keer: Zie, Ik kom spoedig (Openbaring 22:6, 12, 20). Dat is het kloppend hart! Z-Z-Z. Verwacht u Hem? Nee niet de opname, niet de grote verdrukking, niet een derde wereldoorlog, maar verwacht u Hem zelf?
Verreweg het beste
Paulus zit in de gevangenis en in elk van de vier hoofdstukken schrijft hij over de toekomst. In hoofdstuk 1:23 schrijft hij die ontroerende woorden dat hij verlangt heen te gaan en met Christus te zijn, want dat is verreweg het beste! Toch is dat niet het definitieve einddoel. In het hemels paradijs is het beter dan hier op aarde, want daar is geen zonde meer, maar daar is ook nog geen verheerlijkt lichaam! Het is een tussenstation. Waar Paulus echt naar uitzag is niet zijn eigen, maar Christus’ toekomst.
In hoofdstuk 2:10v zegt hij: ’opdat in de Naam van Jezus, Die zichzelf vernederd heeft tot de kruisdood, alle knie zich zou buigen van hen die in de hemel zijn en die op de aarde zijn en die onder de aarde zijn en elke tong belijdt dat Jezus Christus de Heer is!’ Niet ik naar boven, maar Hij naar beneden. U aan wiens doorboorde voeten eenmaal in het gans heelal, hier, daarboven en hieronder alle knie zich buigen zal. Diezelfde aarde die Hem als kruiseling verworpen heeft zal Hem als Koning vereren. De Man van Smarten als Heer der heerlijkheid aanbidden.
Gods klok
In hoofdstuk 3:20v horen we nog het nog duidelijker: ’de hemelen waaruit wij ook de Heer Jezus Christus als Heiland verwachten die ons vernederd lichaam zal veranderen tot gelijkvormigheid aan Zijn verheerlijkt lichaam’.
Wat een mooie houding siert de maranathachristen: niet met het hoofd naar beneden, starend naar een donker gat in de grond bij de dood, maar het hart naar boven en het hoofd hemelwaarts. We kijken met de hand boven de ogen en zien op naar boven: vandaar zal Hij verschijnen en Zijn gezicht laten zien van achter het wolkendek. Onze lijfspreuk is niet ‘memento mori’, maar ‘maranatha’!
Het Engelse woord voor toekomst is ‘future’, het Bijbelse woord voor toekomst is: ‘adventus’: terugkomst! Niet mijn opneming in de hemel, maar Zijn verschijning op aarde. Dat heb ik lief! Straks komt de Heere eraan en zal de hemel opengaan en zullen de doden opstaan in een verheerlijkt lichaam en heffen we daar het loflied aan.
In hoofdstuk 4:5 lezen we ’De Heer is nabij’. Niet alleen in plaats, maar ook in tijd. Hij is niet alleen dichtbij qua afstand, maar ook dichtbij qua aankomst. Nog even en Hij arriveert. Het is bijna tijd op Gods klok.
‘Doemdag klok’
Kinderen van God te midden van een krom en verdraaid geslacht waaronder u schijnt als lichten in de wereld… met het oog op de dag van Christus (Filippenzen 2:14-16). Wanneer komt de dag? Wanneer, o God, zal de nacht voorgoed ten einde zijn? Komt de tijd dat alles anders wordt?
De politici en wetenschappers hebben een zogenaamde ‘doomsday klok’ ingesteld en bijgehouden sinds 1947. Een doemdagklok die aangeeft hoe dicht de mensheid zich bij een wereldwijde ramp bevindt, die fataal kan worden. In 1947 stond die klok op 7 voor 12 uur middernacht. In 2017 werd zij op 2 en halve minuut voor 12 gezet. Reden: het falend beleid van klimaatverandering en in 2018 staat de klok op 2 minuten voor 12. Reden: toenemende spanningen tussen de VS en Noord-Korea, veranderend klimaat en verspreiding van nepnieuws.
Een maranathachristen begint niet met de oerknal om onder te gaan bij de eindknal. Hij kijkt niet uit naar de laatste nacht, maar naar de nieuwe dág, het licht, de grote morgen zonder wolken. Geen ‘doomsday’, maar de ‘Lord’s day’.
Toen Jezus op aarde was scheen het licht in deze wereld. Sinds Hij van de aarde is weggenomen is het nacht, maar die is ver gevorderd en de dag van Christus is nabij. Die wordt ingeluid door Zijn wederkomst die beschreven wordt in Maleachi 4:2 ‘als de opkomst van de Zon der gerechtigheid met genezing onder haar vleugelen’. Maan (de kerk) en alle sterren (de gelovigen) mogen nu wel schijnen, maar die kunnen de nacht en duisternis niet verdrijven. Dat kan de zon (de Zoon) alleen doen.
Nieuw begin zonder einde
De dag van de Messias komt typologisch overeen met de 7e scheppingsdag. Nu is het de 6e dag: de dag des mensen die zal uitlopen op 666. Straks komt de 7e dag van de heilsgeschiedenis: het messiaanse vrederijk van de Vredevorst Jezus Christus: 777! De grote sabbatdag voor de hele schepping. Rust, liefde en recht, vrede en gerechtigheid, blijdschap en sjaloom wereldwijd. De wereld zal eindelijk op adem komen en alles zal goed worden, of beter gezegd: alles zal recht gezet worden. Wat een heerlijke feestdag zal dat zijn. Het loopt uit op de 8e dag: 888: de nieuwe hemel en de nieuwe aarde, de dag der eeuwigheid, de dag van de drie-ene God. Een nieuw begin zonder einde.
Johannes de Heer zong er al van: “Vol verwachting blijf ik uitzien tot die dag eens dagen zal…” Guido de Bres beleed eerder in zijn NGB art 37: “Daarom verwachten wij die grote dag met groot verlangen om ten volle te genieten de beloften Gods in Jezus Christus onze Heere.” De Jood Maimonides beleed nog eerder in 1 van zijn 13 geloofspunten: “Ik geloof met een volkomen geloof dat de Messias zeker zal komen, en al kan Hij ook lang uitblijven, ik verwacht ieder dag Zijn komst!”
En in onze tijd zingt Sela het lied Maranatha:
Iedereen zal zien hoe Jezus komt
op de wolken met bazuingeschal.
Vol van luister, stralend als de zon;
Heer, hoe lang nog voor U komen zal?
Heel mijn hart juicht als ik U ontmoet!
Wat een vreugde dat U bij mij blijft, voorgoed.
Dan kniel ik neer,
voor U mijn Heer.
Jezus, wacht toch niet langer, kom!
Ruud van Campen
