Gaza na de oorlog

Feike ter Velde • 90 - 2014 • Uitgave: 22
Vijftig dagen was Israël in oorlog met Gaza. Directe aanleiding was de kidnapping en koelbloedige moord van drie Israëlische schooljongens door leden van Hamas op de Westbank. De oorzaak van de oorlog was de aanhoudende beschieting vanuit Gaza op Israël met steeds verder reikende raketten. Nu kan Hamas ook Jeruzalem en Tel Aviv bereiken. Dat wil zeggen dat de rakettechnologie van Hamas aanzienlijk verbetert. Daaraan komt niet vanzelf een einde gezien de moorddadige plannen van deze terreurorganisatie.

Hamas had vanaf Egyptisch grondgebied in het zuiden heel veel tunnels gegraven om vooral wapens in te voeren in Gaza. Bovendien had men tunnels in het noorden die uitkwamen op Israëls grondgebied om daar burgers te vermoorden. De vijftig dagen durende oorlog, die begon met hevige luchtaanvallen op Hamasdoelen, zoals deze tunnels, woningen en kantoren van Hamasleiders, lanceerplaatsen en lanceervoertuigen, alsmede ondergrondse garages met raketinstallaties op rijdend materieel. De tunnels waren gebouwd van gewapend beton, grotendeels geïmporteerd vanuit Israël en bedoeld voor de bouw van huizen, wegen en bruggen.
Hamas was in oorlogsroes na het, overigens zeer betrekkelijke, succes met steeds verder reikende raketten. Hamasleiders spraken grote woorden, ze wilden van geen enkel compromis weten, wilden niet onderhandelen met Israël, want ze waren immers op weg Israël te vernietigen. Precies zoals het handvest van Hamas zegt. En niet alleen moet de staat Israël worden vernietigd, maar ook alle Joden over de hele wereld, zegt het handvest, waarbij men gewoon de koran citeert. Terecht staat Hamas in veel landen te boek als een criminele organisatie. Natuurlijk niet in de islamitische wereld. Daar bestaat Hamas uit alleen maar helden, die tenminste durven opstaan tegen Israël. Het schatrijke oliestaatje Qatar is de grote financier van de Hamasterreur.

Verrassend akkoord
Egypte, met haar nieuwe militaire regering, wierp zich ook dit keer op, net als ten tijde van president Hosni Mubarak, als bemiddelaar in het conflict. Maar de eisen van Hamas jegens Israël waren buiten elke proportie. Aanvankelijk kwamen er geen onderhandelingen in Cairo en nadat dat er toch van was gekomen liepen de Israëlische diplomaten uiteindelijk maar weg van de gesprekstafel. Daarmee ging het bombarderen door en trokken Israëlische tanks en troepen Gaza binnen.
Toch kwam er plotseling een akkoord uit de bus rollen. In binnen- en buitenland speculeerde politieke commentaren over de plotselinge verandering in de houding van de agressieve Hamasleiders. Hield de geldstroom op uit Qatar? Waren het de burgers in Gaza die de oorlog moe zijn? Er waren er die zich beklaagden over de terreur van Hamas jegens Israël, waardoor zij hun huizen gebombardeerd zagen en hun kinderen omgekomen. Er wordt nog steeds over gespeculeerd.

Sluw verraad
Israël had al in 2012 gezegd en bewezen dat Qatar de grote financier is van de Hamas-terreur tegen Israël. Toen een extra bedrag aan geld uit het rijke Qatar naar Hamas en Fatah ging als aanmoediging, nadat ze ervoor gekozen hadden samen op te trekken, werd dit geblokkeerd door de Verenigde Staten. De normale betaling van grote sommen geld via internationale constructies is wel gewoon doorgegaan. De Israëlische generaal-majoor (bd) en veiligheidsadviseur Yaakov Amidror verklaarde dat Hamas twee trouwe vrienden heeft: Qatar en Turkije. In Qatar zit ook een deel van de Hamas-top, o.a. Khaled Mashaal. De Egyptische minister van buitenlandse zaken, die een staakt-het-vuren wilde organiseren, beklaagde zich erover dat Qatar en Turkije de twee krachten waren die dit beginnende overleg voortdurend ondermijnden. Ook Israël liet dat de wereld weten. Bij ons bleef dat, net als zoveel andere zaken, buiten de berichtgeving.
Het eerste plan tot een staakt-het-vuren was al gelanceerd door Qatar voordat Israëls tanks Gaza binnentrokken. De eisen waren buitensporig hoog en een Israëlisch ‘Ja’ daartegen gelijk zou staan aan zelfmoord. Maar dit plan werd glashard door Qatar aan Westerse landen voorgelegd en ook aan Mahmoud Abbas van Fatah. Qatar heeft steeds aangedrongen op een belangrijke rol van Hamas in de onderhandelingen met Israël. Maar geen fatsoenlijk land wil praten met moordenaars en terroristen die de uitroeiing van alle Joden in de wereld in zijn politieke programma hebben staan. Ook Israël niet!

Staakt het vuren
Als gevolg van het akkoord over een wapenstilstand mogen nu ook inwoners van Gaza bidden in de al-Aqsa moskee te Jeruzalem. Met kleine groepen van maximaal vijfhonderd mannen, uitsluitend van boven de zestig jaar. Want de bedreiging door Hamas is niet weggenomen. De leiders zijn nog steeds springlevend en vuren terroristen nog steeds aan tot het ontwikkelen en – naar gevreesd moet worden – ook het afvuren van raketten op Israël. De bescherming door een antiraketschild, Iron Dome (dat is: IJzeren Koepel), heeft behoorlijk goed gewerkt. Negentig procent van de Hamas-raketten is uit de lucht geschoten. Israël ontwikkelt het system nu nog verder door en noemt het vernieuwde systeem, dat nog niet werkend is: ‘Davids Slinger’.
De Palestijnen zeggen dat Hamas en Fatah nu samen Gaza besturen. Fatah, de organisatie van wijlen Yasser Arafat, moet onder leiding van Mahmoed Abbas een vreedzamer toon aanslaan, zodat Israël politiek onder druk kan worden gezet om de controle over Gaza te versoepelen. Het gevaar is levensgroot dat dan opnieuw grote hoeveelheid wapens wordt binnengesmokkeld.
Een voordeel voor Israël is op dit moment het militaire bewind in Egypte, dat de Moslimbroederschap, de ‘moeder’ van Hamas, zwaar onder de duim houdt. Israël heeft formeel een vredesverdrag met Egypte en dat werpt vruchten af. Vooral nu de Egyptische regering allerlei extreme moslimgroepen in de Sinaï, die Hamas willen ondersteunen in de vernietiging van Israël, bestrijdt.

Dreiging rondom
Ook aan Israëls noordelijke grens rukt het gevaar op. De terreurgroep Islamitische Staat in Syrië is niet ver meer van de Golan-hoogte verwijderd. Bovendien zit daar ook al-Nusra, een andere extreme islamitische terreurgroep, die banden heeft met Al-Qaida. Deze groep is opgekomen als strijdgroep tegen president Assad, maar is inmiddels ook door de VN als terreurgroep aangemerkt. Het zijn ook soennieten, net als Islamitische Staat. Ook zij streven naar een kalifaat, maar dat is geen wonder, omdat het de leer van de koran is. Ze hebben zich vlakbij Israëls grens in de verwoeste stad Kuneitra verschanst.
Hoewel Israël midden in alle geweld een oase van rust is met een groeiende economie, staat heel het Midden-Oosten in brand, tot aan Afghanistan toe. De islamitische dreiging door terreur en de financiering ervan door rijke oliesjeiks blijft voor Israël elke dag reëel. De druk neemt toe voor Israël, aan alle kanten, maar ook is Israëls redding nabij. Want het Koninkrijk komt en de duivel gaat enorm tekeer! Maar… de Overwinning is aan YHWH, de God van Israël!

Feike ter Velde