Feestverlichting is maar tijdelijk

Het raakte me. Want oh, wat laat het een diepe geestelijke armoede zien. Een lied zegt: “De mensheid wordt steeds meer in vrees en angst gehuld”. De duisternis rukt op. En we voelen het op vele manieren. En de oplossing die de wereld ziet? Feestverlichting! Tijdens de coronapandemie werd ertoe opgeroepen om de straten en huizen in december extra te verlichten, in strijd tegen donkerte en eenzaamheid. Corona is wat naar de achtergrond, maar de eenzaamheid is schrijnend gebleven en de donkere dagen worden niet lichter. En nu is er zorg van de energiecrisis bijgekomen! Moet er bezuinigd worden op de feestverlichting? En wanneer minder lichtjes voor minder lichtpuntjes kunnen zorgen, wat zal dit betekenen voor de psyché van veel mensen?  

De harde realiteit
Haal hier alsjeblieft niet je schouders voor op. Heb compassie. Het is een verschrikkelijke realiteit dat het aantal zelfdodingen elk jaar na december toeneemt. Wanneer de onder andere met al de lichtjes gecreëerde feeërieke wereld, weer schijn blijkt te zijn, en niet houdbaar mee te nemen was naar het nieuwe jaar. Januari is de maand van de harde realiteit: we halen de versieringen weg en zien de lege plekken weer extra goed; op de bank, op je bankrekening…  

Jij en ik. Christenen. Dankbaar voor Zijn eerste komst naar de aarde en uitziend naar Zijn wederkomst. Ook wij bereiden ons voor op december. Maar zijn we ons bewust dat we, ook in deze context ín de wereld leven en het verschil kunnen maken? Drie teksten uit Vaders Boek wil ik je meegeven. Mogen dit piketpaaltjes zijn in je voorbereidingen voor de ‘decemberdrukte’!  

·         ‘U bent het licht van de wereld’ (Mattheüs 5:14).
Christus is ons ‘Licht in de nacht’ maar wij zijn, volgens Jezus Christus, het licht in de wereld… Jij bent een wandelend lichtpuntje. Of een fietsend lichtpuntje; terwijl je wacht op het rode licht.  

·         ‘(…) kinderen van God, (…) te midden van een verkeerd en ontaard geslacht, waaronder u schijnt als lichten in de wereld’ (Filippenzen 2:15).
Geliefd kind van God… leef je nog in de wereld? Midden in de wereld? Trek je niet terug in je eigen veilige bubbel van gelijkgestemden – dat is nóóit Gods bedoeling geweest. Om het Licht te verspreiden, moet je de duisternis in! Doe jij dat?

·         ‘Laat uw licht zo schijnen voor de mensen, dat zij uw goede werken zien en uw Vader, Die in de hemelen is, verheerlijken’ (Mattheüs 5:16).
Wil je herkenbaar christen zijn? Als mensen jou zien, herkennen ze door jouw doen en laten jou als ‘dat is er eentje van… de Vader’? Ben jij identificeerbaar als christen of ben je een grijze muis die opgaat in de massa en onzichtbaar is in de donkerte?  

Een glimp van Christus
De donkere dagen… Laten wij helder schijnen! Laat het Licht in de nacht, de hoop van deze wereld, de Morgenster, door jou heen, je buurvrouw bereiken; de moeder op het schoolplein en je duo-collega voor de klas. De persoon voor je in de rij bij de kassa en de man naast je in de lift.  

Ik bid dat je met Christus’ ogen de mensen om je heen zult zien. Vol bewogenheid, uitstrekkende liefde, praktische compassie. Dan heeft elke persoon die jou tegenkwam in de donkerte, een lichtpuntje – een glimp van Christus gezien. Een glimp die niet vergaat als de lichtjes van kerst opgeruimd worden. Een glimp die steeds sterker gaat schijnen naar mate men meer van de Lichtbron ontdekt.  

Corine Daane