Evangelischen: een gevaar!
Joop Schotanus • 75 - 1999/2000 • Uitgave: 4
In de afgelopen decennia zijn de Evangelischen een beetje over de streep gehaald om hun politieke verantwoordelijkheid onder ogen te zien en nu blijken ze een struikelblok te worden in de samenwerking RPF / GPV. Professor Kamphuis beschouwt hen als een gevaar voor de Kerk van Christus en professor Trimp moet er niet aan denken met Evangelischen in dezelfde partij te zitten. De pers geeft het allemaal zwart op wit door aan het lezend publiek.
REDEN TOT ONGERUSTHEID (?)
Er zullen vele Zoeklichtlezers zijn die zich de laatste tijd afgevraagd hebben welke kant het uitgaat met de genoemde samenwerking. We weten dat globaal genomen de Vrijgemaakt Gereformeerden niet achter de Zoeklichtgedachte staan. Bij de RPF was dat van oorsprong duidelijk anders. Daar had men een uitgesproken visie op de problematiek rond Israël en de Palestijnen bijvoorbeeld. Dit verklaart de onrust die er onlangs ontstond over een rapport, waarin men het gevoel kreeg dat de RPF haar standpunt aangaande Israël scheen af te zwakken ter wille van de samenwerking met het Gereformeerd Politiek Verbond (GPV). We nemen ondertussen bij de Evangelischen gevoelens van onbehagen waar over deze samensprekingen, hoewel er over de samenwerking op lokaal niveau weinig reden tot ongerustheid is.
AANPASSINGSVERMOGEN VAN DE EVANGELISCHEN
Er is bij de Evangelischen een goed aanpassingsvermogen aanwezig. Vooral als men denkt dat iets in goede bestuurlijke handen is, zal men tamelijk gemakkelijk het roer uit handen geven. Dit heeft soms tot gevolg dat men achteraf tot de ontdekking komt dat hun directe invloed vaak gaat afnemen en andere invloeden meer ruimte krijgen. Dat gebeurt in het omroepbestel en ook in de politiek. Ook nu zijn er die zich afvragen in wat voor een wespennest ze terecht gekomen zijn.
EVANGELISCHEN EEN GEVAAR! VOOR WIE?
Een professor mag dan wel beweren dat Evangelischen een gevaar voor de kerk vormen, maar dan stellen we allereerst de vraag voor welke kerk die Evangelischen een gevaar zijn? In Zuid- Amerika schijnen zij vooral een gevaar te zijn voor de Rooms Katholieke kerk. In Oost Europa zijn ze een gevaar voor de zogenaamde Orthodoxe Kerk. Elders in de wereld zelfs voor de Synagoge. Tevens mag de vraag gesteld worden over welk gevaar we het hebben. In voornoemde gevallen gaat het om de aantrekkingskracht die hun boodschap heeft voor arme verloren zondaren, die met hun nood tot Christus vluchten, omdat ze die in hun kerk niet kwijt konden. Zij kwamen zo onder beslag van de duidelijke boodschap van verlossing, dat ze wederomgeboren werden door de Heilige Geest en tot de zekerheid van geloof kwamen. Waar ze ook onenigheid over zouden kunnen krijgen, maar nooit over een 'veronderstelde' wedergeboorte.
Na die indrukwekkende ommekeer stond die wedergeboorte als een paal boven water. Niet te verwarren met doopwater! Evangelischen zijn dus een gevaar voor die kerken die bang zijn voor deze radikale boodschap van verlossing. Hiermee willen we stellen dat de vrees van de professor meer zegt van de soort kerk die hij in stand wil houden, dan van de Evangelischen, waar we bang voor zouden moeten zijn.
EEN ADVIES
In alle bescheidenheid zouden we de professoren c.s. de raad willen geven om het kluwen van hun kerkleer beetje bij beetje te ontwarren. De zaak draadje voor draadje aan te pakken en te ontdekken hoe het ene het andere nog in de weg kan zitten. Laat ik u maar rechtstreeks aanspreken en zeggen dat u zo lang door moet gaan totdat u terecht komt bij de eenvoud van het Evangelie van Christus en u komt te staan in de vrijheid van de kinderen Gods. David moest ook het harnas van Saul afleggen. Begin maar heel eenvoudig de gedachten van professor Graafland over het ambt te lezen. Misschien komt u er nog eens toe om boeken te lezen van de congregationalist Martin Lloyd Jones. Luister naar de mensen in uw kerk, die sedert lang reeds deze weg van evangelische vernieuwing hebben bewandeld en die het een vreugde vinden om met Evangelischen aan dezelfde (bestuurs)tafel te zitten en dit ervaren als een zegen.
Joop Schotanus
REDEN TOT ONGERUSTHEID (?)
Er zullen vele Zoeklichtlezers zijn die zich de laatste tijd afgevraagd hebben welke kant het uitgaat met de genoemde samenwerking. We weten dat globaal genomen de Vrijgemaakt Gereformeerden niet achter de Zoeklichtgedachte staan. Bij de RPF was dat van oorsprong duidelijk anders. Daar had men een uitgesproken visie op de problematiek rond Israël en de Palestijnen bijvoorbeeld. Dit verklaart de onrust die er onlangs ontstond over een rapport, waarin men het gevoel kreeg dat de RPF haar standpunt aangaande Israël scheen af te zwakken ter wille van de samenwerking met het Gereformeerd Politiek Verbond (GPV). We nemen ondertussen bij de Evangelischen gevoelens van onbehagen waar over deze samensprekingen, hoewel er over de samenwerking op lokaal niveau weinig reden tot ongerustheid is.
AANPASSINGSVERMOGEN VAN DE EVANGELISCHEN
Er is bij de Evangelischen een goed aanpassingsvermogen aanwezig. Vooral als men denkt dat iets in goede bestuurlijke handen is, zal men tamelijk gemakkelijk het roer uit handen geven. Dit heeft soms tot gevolg dat men achteraf tot de ontdekking komt dat hun directe invloed vaak gaat afnemen en andere invloeden meer ruimte krijgen. Dat gebeurt in het omroepbestel en ook in de politiek. Ook nu zijn er die zich afvragen in wat voor een wespennest ze terecht gekomen zijn.
EVANGELISCHEN EEN GEVAAR! VOOR WIE?
Een professor mag dan wel beweren dat Evangelischen een gevaar voor de kerk vormen, maar dan stellen we allereerst de vraag voor welke kerk die Evangelischen een gevaar zijn? In Zuid- Amerika schijnen zij vooral een gevaar te zijn voor de Rooms Katholieke kerk. In Oost Europa zijn ze een gevaar voor de zogenaamde Orthodoxe Kerk. Elders in de wereld zelfs voor de Synagoge. Tevens mag de vraag gesteld worden over welk gevaar we het hebben. In voornoemde gevallen gaat het om de aantrekkingskracht die hun boodschap heeft voor arme verloren zondaren, die met hun nood tot Christus vluchten, omdat ze die in hun kerk niet kwijt konden. Zij kwamen zo onder beslag van de duidelijke boodschap van verlossing, dat ze wederomgeboren werden door de Heilige Geest en tot de zekerheid van geloof kwamen. Waar ze ook onenigheid over zouden kunnen krijgen, maar nooit over een 'veronderstelde' wedergeboorte.
Na die indrukwekkende ommekeer stond die wedergeboorte als een paal boven water. Niet te verwarren met doopwater! Evangelischen zijn dus een gevaar voor die kerken die bang zijn voor deze radikale boodschap van verlossing. Hiermee willen we stellen dat de vrees van de professor meer zegt van de soort kerk die hij in stand wil houden, dan van de Evangelischen, waar we bang voor zouden moeten zijn.
EEN ADVIES
In alle bescheidenheid zouden we de professoren c.s. de raad willen geven om het kluwen van hun kerkleer beetje bij beetje te ontwarren. De zaak draadje voor draadje aan te pakken en te ontdekken hoe het ene het andere nog in de weg kan zitten. Laat ik u maar rechtstreeks aanspreken en zeggen dat u zo lang door moet gaan totdat u terecht komt bij de eenvoud van het Evangelie van Christus en u komt te staan in de vrijheid van de kinderen Gods. David moest ook het harnas van Saul afleggen. Begin maar heel eenvoudig de gedachten van professor Graafland over het ambt te lezen. Misschien komt u er nog eens toe om boeken te lezen van de congregationalist Martin Lloyd Jones. Luister naar de mensen in uw kerk, die sedert lang reeds deze weg van evangelische vernieuwing hebben bewandeld en die het een vreugde vinden om met Evangelischen aan dezelfde (bestuurs)tafel te zitten en dit ervaren als een zegen.
Joop Schotanus
