Europa, Nederland, pas op!
Dirk van Genderen • 89 - 2013 • Uitgave: 17
Nederland, o Nederland… Europa, o Europa… ‘Here, vergeef ons, wees ons genadig.’ Enkele weken geleden is er iets heel ernstigs gebeurd. De EU gaat Israël zwaar onder druk zetten. Konden we maar uit de EU stappen… Als ik het voor het zeggen had, zou ik in de EU-vergadering over deze kwestie hebben aangekondigd dat Nederland ogenblikkelijk uit de EU stapt wanneer deze maatregel van kracht wordt.
De EU-maatregel richt zich met name tegen Judea en Samaria en ook tegen Oost-Jeruzalem en de Golan. Gebieden die in de volksmond de ‘bezette gebieden’ worden genoemd. Terwijl de Here in Zijn Woord deze gebieden Zijn land noemt. Hiermee keert de EU, inclusief Nederland, zich tegen Gods oogappel, zoals Israël en het Joodse volk in Zacharia 2:8 worden genoemd. Daar klinkt een ernstige waarschuwing om dat nooit te doen, omdat je daarmee God zelf aanraakt. Europa, Nederland, pas op! Laat onze regering zich hier zo snel mogelijk van distantiëren.
Israël onder druk
De EU keert zich tegen de Joodse nederzettingen op de Westbank. In de nieuwe verordening wordt het lidstaten verboden samen te werken met Israëlische instellingen in dit gebied of deze op enige manier te steunen. Douanefaciliteiten voor Israël worden in de toekomst niet langer gehandhaafd voor producten uit nederzettingen.
Verdragen tussen de EU-landen en Israël moeten in de toekomst een clausule bevatten, waarin uitdrukkelijk wordt verklaard dat Oost-Jeruzalem, de Westelijke Jordaanoever en de Golanhoogte geen onderdeel zijn van de staat Israël en dat de verdragen dus niet voor deze gebieden gelden.
Israël staat onder druk, Israël zal meer onder druk komen te staan. Dat geeft de Bijbel duidelijk aan. De volken zetten Israël onder druk om het land te delen. Het is voorzegd in de Bijbel, we zien het voor onze ogen, in de krant, op het nieuws, in het Journaal, werkelijkheid worden. Lees maar, Joël 3:1-3a.
‘Want zie, in die dagen en in die tijd, als Ik een omkeer zal brengen in de gevangenschap van Juda en Jeruzalem, zal Ik alle heidenvolken bijeenbrengen en hen doen afdalen naar het dal van Josafat. Daar zal Ik met hen een rechtszaak voeren, vanwege Mijn volk en Mijn eigendom Israël, dat zij onder de heidenvolken verstrooid hebben. Mijn land hebben zij verdeeld. Zij hebben het lot geworpen over Mijn volk.’
De Palestijnen worden niet onder druk gezet, nee, Israël vangt de klappen op van de wereld. De Palestijnen willen maar niet een deel van Israël, nee, ze willen heel Israël. Israël steekt de Palestijnen telkens een uitgestoken hand toe, terwijl de Palestijnen die uitgestoken hand telkens weer wegslaan.
Geestelijke strijd
Misschien, en ik zeg dat voorzichtig, mogen we hier Gods hand in zien. Dat Hij het is, Die verhindert dat de Palestijnen een eigen staat krijgen.
Verwonderd vraag je je af hoe het toch komt dat het altijd Israël is dat de klappen op moet vangen. Ook op die vraag geeft de Bijbel een antwoord. Ten diepste gaat het hier om een geestelijke strijd in de onzichtbare wereld, die zichtbaar wordt in het conflict tussen Israël en de Palestijnen.
En nu de geruchten hardnekkig zijn dat binnenkort toch onderhandelingen starten tussen Israël en de Palestijnen, wellicht in Amerika, bid ik dat het nooit zover zal komen dat Israël een deel van Jeruzalem of andere stukken land weg zal geven dat God hun heeft gegeven.
Bekering
We blijven bidden om vrede voor Jeruzalem (Psalm 122:6). We blijven bidden om de bekering van Israël, de bekering van de Palestijnen, de bekering van de Arabieren. Er zijn rijke beloften voor Israël, maar ook voor landen als Egypte en Iran. Er komt een dag dat de wereld verbaasd zal staan. Heel Israël zal zalig worden (Romeinen 11:26), de Here zal zich over Egypte ontfermen (Jesaja 19:18-25), de Egyptenaren en de Assyriërs zullen samen met Israël de Here dienen (Jesaja 19:23) en de Here zal Zijn troon opstellen in Elam, dat is Iran (Jeremia 49:38).
Dit alles en nog veel meer gaat zeker gebeuren. Gods Woord zegt het immers. We mogen hoop hebben voor de toekomst. Hoe somber het vandaag ook mag lijken, de Here regeert. Alleen Hij is de Vredevorst. Zijn rijk is komende.
Laten wij ondertussen, in Zijn kracht, tekenen van hoop oprichten, door ons vertrouwen op Hem te stellen en vredestichters te zijn in onze eigen omgeving.
Dirk van Genderen
De EU-maatregel richt zich met name tegen Judea en Samaria en ook tegen Oost-Jeruzalem en de Golan. Gebieden die in de volksmond de ‘bezette gebieden’ worden genoemd. Terwijl de Here in Zijn Woord deze gebieden Zijn land noemt. Hiermee keert de EU, inclusief Nederland, zich tegen Gods oogappel, zoals Israël en het Joodse volk in Zacharia 2:8 worden genoemd. Daar klinkt een ernstige waarschuwing om dat nooit te doen, omdat je daarmee God zelf aanraakt. Europa, Nederland, pas op! Laat onze regering zich hier zo snel mogelijk van distantiëren.
Israël onder druk
De EU keert zich tegen de Joodse nederzettingen op de Westbank. In de nieuwe verordening wordt het lidstaten verboden samen te werken met Israëlische instellingen in dit gebied of deze op enige manier te steunen. Douanefaciliteiten voor Israël worden in de toekomst niet langer gehandhaafd voor producten uit nederzettingen.
Verdragen tussen de EU-landen en Israël moeten in de toekomst een clausule bevatten, waarin uitdrukkelijk wordt verklaard dat Oost-Jeruzalem, de Westelijke Jordaanoever en de Golanhoogte geen onderdeel zijn van de staat Israël en dat de verdragen dus niet voor deze gebieden gelden.
Israël staat onder druk, Israël zal meer onder druk komen te staan. Dat geeft de Bijbel duidelijk aan. De volken zetten Israël onder druk om het land te delen. Het is voorzegd in de Bijbel, we zien het voor onze ogen, in de krant, op het nieuws, in het Journaal, werkelijkheid worden. Lees maar, Joël 3:1-3a.
‘Want zie, in die dagen en in die tijd, als Ik een omkeer zal brengen in de gevangenschap van Juda en Jeruzalem, zal Ik alle heidenvolken bijeenbrengen en hen doen afdalen naar het dal van Josafat. Daar zal Ik met hen een rechtszaak voeren, vanwege Mijn volk en Mijn eigendom Israël, dat zij onder de heidenvolken verstrooid hebben. Mijn land hebben zij verdeeld. Zij hebben het lot geworpen over Mijn volk.’
De Palestijnen worden niet onder druk gezet, nee, Israël vangt de klappen op van de wereld. De Palestijnen willen maar niet een deel van Israël, nee, ze willen heel Israël. Israël steekt de Palestijnen telkens een uitgestoken hand toe, terwijl de Palestijnen die uitgestoken hand telkens weer wegslaan.
Geestelijke strijd
Misschien, en ik zeg dat voorzichtig, mogen we hier Gods hand in zien. Dat Hij het is, Die verhindert dat de Palestijnen een eigen staat krijgen.
Verwonderd vraag je je af hoe het toch komt dat het altijd Israël is dat de klappen op moet vangen. Ook op die vraag geeft de Bijbel een antwoord. Ten diepste gaat het hier om een geestelijke strijd in de onzichtbare wereld, die zichtbaar wordt in het conflict tussen Israël en de Palestijnen.
En nu de geruchten hardnekkig zijn dat binnenkort toch onderhandelingen starten tussen Israël en de Palestijnen, wellicht in Amerika, bid ik dat het nooit zover zal komen dat Israël een deel van Jeruzalem of andere stukken land weg zal geven dat God hun heeft gegeven.
Bekering
We blijven bidden om vrede voor Jeruzalem (Psalm 122:6). We blijven bidden om de bekering van Israël, de bekering van de Palestijnen, de bekering van de Arabieren. Er zijn rijke beloften voor Israël, maar ook voor landen als Egypte en Iran. Er komt een dag dat de wereld verbaasd zal staan. Heel Israël zal zalig worden (Romeinen 11:26), de Here zal zich over Egypte ontfermen (Jesaja 19:18-25), de Egyptenaren en de Assyriërs zullen samen met Israël de Here dienen (Jesaja 19:23) en de Here zal Zijn troon opstellen in Elam, dat is Iran (Jeremia 49:38).
Dit alles en nog veel meer gaat zeker gebeuren. Gods Woord zegt het immers. We mogen hoop hebben voor de toekomst. Hoe somber het vandaag ook mag lijken, de Here regeert. Alleen Hij is de Vredevorst. Zijn rijk is komende.
Laten wij ondertussen, in Zijn kracht, tekenen van hoop oprichten, door ons vertrouwen op Hem te stellen en vredestichters te zijn in onze eigen omgeving.
Dirk van Genderen
