Ervaringen van een prediker (8)
ds. Gerrit Leuvenink • 87 - 2011 • Uitgave: 19
God laat niet los.
Er stond een zichtbaar verlegen jonge vrouw aan de deur te vertellen dat vader, volgens de dokter, nog maar 14 dagen te leven had. Ze was zenuwachtig, omdat ze nooit naar de kerk gingen maar ‘eigenlijk’ bij de vrijzinnig NH-kerk hoorden. De dominee was met vakantie in Frankrijk. Ze had contact met hem gezocht, maar de boodschap vanaf zijn vakantieplek was: “Geen probleem voor hem wanneer zij op zoek zouden gaan naar een andere dominee.” Wij woonden dichtbij dus…
De man greep me vast en riep: “Ik kan niet sterven, alleen God weet waarom!” Hij vroeg zijn familie om alleen met mij te kunnen praten en hij vertelde me dat zijn grootste probleem was dat hij in zijn jeugd zijn Hemelse Vader voor de familie had ingeruild. Voor zijn huwelijk had hij heel bewust een belofte gedaan aan God. Als jonge man van 19 jaar had Jezus Christus tot zijn hart gesproken en wist hij zich geroepen Hem te dienen. Echter op 25-jarige leeftijd kreeg hij gelegenheid om in het bedrijf van zijn schoonvader te stappen. Langzaam verdween de herinnering aan de belangrijkste belofte. Hij gaf al zijn krachten aan het bedrijf en zijn geloof kwam op de achtergrond. Toen kwam de werkelijkheid!
Nog maar 14 dagen te leven en dan zou hij voor God moeten verschijnen. De belofte stond hem weer helder voor ogen. Hoe moest hij zijn familie vertellen wat er in hem omging. Ze zouden het niet begrijpen, want nooit had hij er immers met hen over gesproken.
Wat een angst en een paniek op het ziekbed, te moeten sterven en het niet te kunnen. Hoe groots mag dan de genade van God boven dat alles uitstijgen. Wijzend op het bloed van Jezus Christus dat reinigt van alle zonden.
In een uitvoerig gesprek kon ik aan de familie uitleggen dat man en vader zijn hele leven een geheim bij zich droeg. God echter maakte de weg vrij voor het kind van God om met schaamte en onder hevige tranen te vertellen waarom hij zo bang was te sterven.
God bracht aan het einde van zijn leven een grote verandering tot stand. De laatste dagen mocht ik met hem zingen, terwijl de familie op afstand stond te luisteren. Ze hadden hun man en vader nooit begrepen, maar wel het Evangelie uit zijn mond gehoord voor hij bewust afscheid nam. In rust en vrede kon hij gaan in de hoop ook hen toch eens te ontmoeten in de hemel.
Nooit zal ik vergeten dat ik God dankte voor het feit dat HIJ de één met vakantie laat gaan en de ander naar een angstig kind van God stuurt. Hoe fantastisch een instrument van God te zijn.
Ds. Gerrit Leuvenink
Er stond een zichtbaar verlegen jonge vrouw aan de deur te vertellen dat vader, volgens de dokter, nog maar 14 dagen te leven had. Ze was zenuwachtig, omdat ze nooit naar de kerk gingen maar ‘eigenlijk’ bij de vrijzinnig NH-kerk hoorden. De dominee was met vakantie in Frankrijk. Ze had contact met hem gezocht, maar de boodschap vanaf zijn vakantieplek was: “Geen probleem voor hem wanneer zij op zoek zouden gaan naar een andere dominee.” Wij woonden dichtbij dus…
De man greep me vast en riep: “Ik kan niet sterven, alleen God weet waarom!” Hij vroeg zijn familie om alleen met mij te kunnen praten en hij vertelde me dat zijn grootste probleem was dat hij in zijn jeugd zijn Hemelse Vader voor de familie had ingeruild. Voor zijn huwelijk had hij heel bewust een belofte gedaan aan God. Als jonge man van 19 jaar had Jezus Christus tot zijn hart gesproken en wist hij zich geroepen Hem te dienen. Echter op 25-jarige leeftijd kreeg hij gelegenheid om in het bedrijf van zijn schoonvader te stappen. Langzaam verdween de herinnering aan de belangrijkste belofte. Hij gaf al zijn krachten aan het bedrijf en zijn geloof kwam op de achtergrond. Toen kwam de werkelijkheid!
Nog maar 14 dagen te leven en dan zou hij voor God moeten verschijnen. De belofte stond hem weer helder voor ogen. Hoe moest hij zijn familie vertellen wat er in hem omging. Ze zouden het niet begrijpen, want nooit had hij er immers met hen over gesproken.
Wat een angst en een paniek op het ziekbed, te moeten sterven en het niet te kunnen. Hoe groots mag dan de genade van God boven dat alles uitstijgen. Wijzend op het bloed van Jezus Christus dat reinigt van alle zonden.
In een uitvoerig gesprek kon ik aan de familie uitleggen dat man en vader zijn hele leven een geheim bij zich droeg. God echter maakte de weg vrij voor het kind van God om met schaamte en onder hevige tranen te vertellen waarom hij zo bang was te sterven.
God bracht aan het einde van zijn leven een grote verandering tot stand. De laatste dagen mocht ik met hem zingen, terwijl de familie op afstand stond te luisteren. Ze hadden hun man en vader nooit begrepen, maar wel het Evangelie uit zijn mond gehoord voor hij bewust afscheid nam. In rust en vrede kon hij gaan in de hoop ook hen toch eens te ontmoeten in de hemel.
Nooit zal ik vergeten dat ik God dankte voor het feit dat HIJ de één met vakantie laat gaan en de ander naar een angstig kind van God stuurt. Hoe fantastisch een instrument van God te zijn.
Ds. Gerrit Leuvenink
