Er is hoop!
’Een langgerekt hopen maakt het hart ziek’ (Spreuken 13:12a, NBG).
In onze spreektaal drukt hoop uit dat je iets niet zeker weet. Ik hoop maar dat het gaat gebeuren… Bijbelse hoop is echter een verwachten van iets waarvan we zeker zijn, dat het komt! Maar hier kunnen we wel de mist mee ingaan.
Wij lijden vaak door onze illusie. We hebben ons een beeld gevormd van het leven dat niet overeenkomt met de werkelijkheid. Zo leerden wij de kinderen op onze kinderkampen en in ons gezin het liedje: ‘Blij, blij mijn hart is altijd blij, want Jezus is een vriend van mij’. Maar zijn we altijd blij? En gaat de gebrokenheid van het leven onze gezinnen voorbij? Geneest de Here Jezus altijd onze ziekte? Overkomt een christelijke gemeente geen calamiteiten?
Dé ideale gemeente
Ik las in de afgelopen week de eerste brief aan de Korinthiërs. In die gemeente functioneerden de geestelijke gaven volop. Je zou denken: het is dé ideale gemeente.
Maar er zijn partijschappen en er is groepsvorming, de ene is voor Paulus en de ander voor Apollos. Sommigen zien Paulus helemaal niet zitten en erkenden hem zelfs niet als apostel. En dan waren er ook nog ernstige dwaalleringen die het hart van het Evangelie raakten.
Ja, ook ik heb wel gedacht dat een christelijke gemeente en familie min of meer de dans van gebrokenheid wel zouden ontspringen. Ik ben uit die mooie droom wreed wakker geworden.
Het grote geheim
We mogen zeker uitzien naar positieve veranderingen in ons leven. Er is hoop in elke situatie. Dat mogen we met vastheid omhelzen! En tegelijk moeten we de werkelijkheid onder ogen zien: In onze abnormale wereld is lijden normaal. Het bijzondere is echter dat God lijden gebruikt voor Zijn doel.
Dat grote geheim heb ik mogen ontdekken. Hij gebruikte de grote oneffenheden in mijn leven om mij meer en meer te vormen naar Zijn beeld. Dat is trouwens een voortgaand proces waar Hij nog lang niet mee klaar is. Ook heb ik mogen ervaren, dat God juist in moeilijke tijden heel dicht nabij is. Dát is de zekere hoop: God wil u kracht en moed geven om hand in hand met Jezus te gaan over het ruwe pad.
Deze wereld is nog niet volmaakt en zal het ook niet worden, totdat de grote Dag aanbreekt waar heel de schepping met reikhalzend verlangen naar uitkijkt!
Er is hoop! En die hoop gloort aan de horizon. Er komt een dag dat alle onvolmaaktheid zal hebben afgedaan! (Romeinen 8:18-25 beschrijft dit prachtig!).
Els ter Welle
Hand in hand met Jezus
Over het ruwe pad
Jezus houdt vol liefde
Trouw mijn hand gevat
Stormen mogen woeden
Woest de golven slaan
Hand in hand met Jezus
Kan ik veilig gaan
Uit Johannes de Heer 64
In onze spreektaal drukt hoop uit dat je iets niet zeker weet. Ik hoop maar dat het gaat gebeuren… Bijbelse hoop is echter een verwachten van iets waarvan we zeker zijn, dat het komt! Maar hier kunnen we wel de mist mee ingaan.
Wij lijden vaak door onze illusie. We hebben ons een beeld gevormd van het leven dat niet overeenkomt met de werkelijkheid. Zo leerden wij de kinderen op onze kinderkampen en in ons gezin het liedje: ‘Blij, blij mijn hart is altijd blij, want Jezus is een vriend van mij’. Maar zijn we altijd blij? En gaat de gebrokenheid van het leven onze gezinnen voorbij? Geneest de Here Jezus altijd onze ziekte? Overkomt een christelijke gemeente geen calamiteiten?
Dé ideale gemeente
Ik las in de afgelopen week de eerste brief aan de Korinthiërs. In die gemeente functioneerden de geestelijke gaven volop. Je zou denken: het is dé ideale gemeente.
Maar er zijn partijschappen en er is groepsvorming, de ene is voor Paulus en de ander voor Apollos. Sommigen zien Paulus helemaal niet zitten en erkenden hem zelfs niet als apostel. En dan waren er ook nog ernstige dwaalleringen die het hart van het Evangelie raakten.
Ja, ook ik heb wel gedacht dat een christelijke gemeente en familie min of meer de dans van gebrokenheid wel zouden ontspringen. Ik ben uit die mooie droom wreed wakker geworden.
Het grote geheim
We mogen zeker uitzien naar positieve veranderingen in ons leven. Er is hoop in elke situatie. Dat mogen we met vastheid omhelzen! En tegelijk moeten we de werkelijkheid onder ogen zien: In onze abnormale wereld is lijden normaal. Het bijzondere is echter dat God lijden gebruikt voor Zijn doel.
Dat grote geheim heb ik mogen ontdekken. Hij gebruikte de grote oneffenheden in mijn leven om mij meer en meer te vormen naar Zijn beeld. Dat is trouwens een voortgaand proces waar Hij nog lang niet mee klaar is. Ook heb ik mogen ervaren, dat God juist in moeilijke tijden heel dicht nabij is. Dát is de zekere hoop: God wil u kracht en moed geven om hand in hand met Jezus te gaan over het ruwe pad.
Deze wereld is nog niet volmaakt en zal het ook niet worden, totdat de grote Dag aanbreekt waar heel de schepping met reikhalzend verlangen naar uitkijkt!
Er is hoop! En die hoop gloort aan de horizon. Er komt een dag dat alle onvolmaaktheid zal hebben afgedaan! (Romeinen 8:18-25 beschrijft dit prachtig!).
Els ter Welle
Hand in hand met Jezus
Over het ruwe pad
Jezus houdt vol liefde
Trouw mijn hand gevat
Stormen mogen woeden
Woest de golven slaan
Hand in hand met Jezus
Kan ik veilig gaan
Uit Johannes de Heer 64