Engeland en het lot van Europa
Robert de Telder • 75 - 1999/2000 • Uitgave: 13
God zond de wind', luidde de historische uitspraak over het wonder van de vernietiging van de Spaanse Armada in 1588. 'God verbood de wind te waaien', zou de uitspraak kunnen zijn over het wonder van de redding uit Duinkerken in 1940…
Het hierna volgende citaat gaat over dit wonder:
"Want als gedurende deze dagen de wind was opgestoken zou een complete zeeramp het gevolg zijn geweest. Het inladen van de soldaten op de stranden zou trouwens praktisch ondoenlijk zijn geweest. Maar de zee was en bleef kalm en spiegelglad, een week lang. Dat was ongewoon in het Kanaal. Eén dag na afloop van de operatie stak de wind op en beukten hoge golven op de verlaten stranden…" 1)
De laatste 400 jaar is het handelen van Groot-Brittannië als natie dikwijls bepalend geweest voor het verder bestaan van een vrij Europa. Met als gevolg dat de reformatie wortel kon schieten.
De eerste bedreiging was die van Filips II van Spanje die Europa wilde verenigen en de contrareformatie grondvesten. De enige gevaarlijke tegenstander was het protestantse Engeland. In de 16de eeuw namelijk was alleen Noordwest Europa redelijk veilig overgebleven doch verdeeld. Duitsland bijvoorbeeld bestond als eenheidsstaat nog niet maar was samengesteld uit tientallen vorstendommen. Noord-Nederland had zich weliswaar boven de rivieren tegen de opdringende Spanjaarden kunnen handhaven; maar dit alles zou voor Filips II gevallen zijn bij een geslaagde landing in Engeland. Daarom geloof ik ook dat de HERE God verantwoordelijk is voor de vernietiging van de Spaanse Armada op weg naar Engeland in 1588 AD.
Een volgende antichrist die zich aandiende was Napoleon die in de 18de eeuw Europa wilde verenigen en zijn nieuwe orde vestigen. Ook toen was het alleen Engeland dat deze dictator weerstond en garant stond voor een nieuw en vrij Europa. De conventie van Wenen, volgend op de slag bij Waterloo in 1815, zag de langst durende vrede die West-Europa ooit kende.
Een eeuw later stond Engeland aan Franse zijde om ditmaal een Duitse agressie, die tot doel had Europa te veroveren, te weerstaan. De geschiedenis leert dat deze alliantie geen vanzelfsprekendheid was. Groot Brittannië wilde aanvankelijk bij het begin van de Balkan-crisis in juli 1914 neutraal blijven. De Oostenrijkse kroonprins en diens echtgenote waren door een Servische nationalist in Sarajevo, de hoofdstad van Bosnië-Herzegovina, vermoord. Een politieactie van Oostenrijk in Servië was de oorzaak van het uitbreken van de oorlog tussen Oostenrijk en Servië en de daaropvolgende oorlog met Rusland. Als een gevolg van bondgenootschappen tussen de diverse landen stond binnen één maand Europa in brand. Het was door het schenden van de neutraliteit van België dat Engeland aan Duitsland de oorlog verklaarde en aan de zijde van Frankrijk en Rusland aan het conflict ging deelnemen.
Een andere reden voor de Britse interventie was het feit dat Engeland nooit heeft toegestaan dat één mogendheid het op het continent voor het zeggen zou hebben. Een Duitse overwinning was reëel als we bedenken dat pas na de Amerikaanse deelname aan het conflict in 1917 het tij ten gunste van de geallieerden keerde.
Een Britse neutraliteit tijdens de Eerste Wereldoorlog zou zeker tot een Duitse overheersing van Europa geleid hebben.
De geschiedenis kennen we verder. De laatste bedreiging was die van Hitler wanneer deze laatste in 1940 Europa overrompelde.
Een totaal onvoorbereid Engeland had Duitsland in 1939, als gevolg van de Poolse kwestie, de oorlog verklaard en zag zich in 1940 haast verpletterd. Het kleine Britse expeditieleger van slechts 200.000 man zag zich na slechts 10 dagen strijd omsingeld in Vlaanderen en Noord-Frankrijk met slechts één uitweg: de zee. En het is hier dat ik meen dat de HERE God weer heeft ingegrepen. Net zoals bij de vernietiging van de Spaanse Armada gebruikte Hij de natuurelementen.
Alleen met dit grote verschil dat de zee nu kalm bleef, wat de inscheping vanaf de stranden bij Duinkerken mogelijk maakte. Wanneer men enkele degelijke werken over de Tweede Wereldoorlog erop naslaat dan blijkt dat er inderdaad iets ongewoons met de zee gaande was tussen 21 en 31 mei in 1940. Mijn eerste citaat was dat van L.J. Hartog uit zijn boek 'En morgen de hele wereld'. Deze onderzoeker stelt dat de zee een week lang kalm en spiegelglad was en dat één dag na afloop van de evacuatie van het Britse leger de wind opstak en hoge golven op de verlaten stranden beukten.
Een volgende opmerkelijke vaststelling geeft de Standaard Geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog:
…De situatie bij Duinkerken was belangrijk verbeterd. De zee was kalmer, de laaghangende bewolking en de rook van de nog steeds brandende olietanks zorgden voor een voldoende bescherming…
…Want tot op dat ogenblik had het Duitse opperbevel de volle betekenis van wat zich in Duinkerken afspeelde, niet begrepen. Het commando hield lang vast aan de mening dat de omsingelde legers ten dode waren opgeschreven. Nog op 29 mei had een communiqué zelfvoldaan vastgesteld: 'Het lot van het Franse leger in Artois is bezegeld…
Het Britse leger, dat is samengedrongen in het gebied… rondom Duinkerken, gaat eveneens onder onze concentrische aanval de ondergang tegemoet.'
Door deze mening, en door een noodlottige besluiteloosheid ten aanzien van de vraag hoe en waar de aanval het best kon worden voortgezet, gebeurde erin feite vrijwel niets. 'Men krijgt de indruk dat er vandaag helemaal niets gebeurt', beklaagde een officier van het hoofdkwartier van het. Vierde Leger zich op 30 mei, 'het lijkt wel alsof niemand meer belangstelling heeft voor Duinkerken.' 2)
Dit citaat maakt weer de ongewone toestand van de zee duidelijk; de zee was kalmer wordt er opgemerkt. Tevens blijkt er bij het Duitse opperbevel een besluiteloosheid te zijn ten aanzien van de te voeren strategie.
In mijn werk 3) verwees ik naar het feit dat Hitler persoonlijk in de militaire operaties was tussengekomen door zijn beruchte 'Haltebefehl' wat zijn Panzers' betrof. Op 26 mei 1940 vaardigde hij dit bevel uit en liet de vernietiging van de ingesloten geallieerde legers aan de Zuftwaffe' over. Dit halt-bevel, dat in feite de Britten van de vernietiging redde, blijft een mysterie en leidt nog steeds tot een controversiële discussie tussen de historici. Het meest opmerkelijke in dit alles blijft echter de toestand van de zee tijdens deze meidagen van 1940. Een volgend citaat spreekt nogmaals boekdelen:
"De zee is wonderbaarlijk kalm; bij de minste achtervloed zou het gebruik van de stranden onmogelijk zijn, wat tot gevolg zou hebben dat het effect van de evacuatie tot de helft zou worden teruggebracht…
De Duitsers fungeren bij Duinkerken haast als toeschouwers bij de inschepingen. De chef van de generale staf van het VIde leger, generaal Brennecke, geeft aan zijn chef Von Kluge de volgende beschrijving van het schouwspel: 'Grote schepen meren aan de kade. Loopplanken worden uitgelegd. De mannen stormen aan boord. Ze laten al hun materieel achter, maar het is geen aangenaam gevoel te denken dat we straks deze mannen in nieuwe uitrusting weer tegenover ons zullen krijgen…" 4)
We moeten bedenken dat indien het Britse expeditieleger zou zijn vernietigd, Engeland vermoedelijk net als Frankrijk een wapenstilstand met Nazi-Duitsland had moeten sluiten. Zeker met betere voorwaarden dan deze die Frankrijk accepteerde, maar het had in ieder geval geresulteerd in een Nazi-Duitse heerschappij van het Europese continent. Italië was aldus dan ook buiten de oorlog gebleven. Er zou geen oorlog in de Balkan of de Middellandse Zee hebben plaatsgevonden en Duitsland zou vermoedelijk in 1941 er in geslaagd zijn het Rode Leger te vernietigen. Het resultaat zou een nazificering van het hele continent geweest zijn met alle gevolgen van dien.
Dit alles werd vermeden door de redding van het Britse Leger van de stranden bij Duinkerken. Groot-Brittannië kon op deze manier de springplank worden ter bevrijding van West-Europa, door de Amerikanen nadat deze eind 1941 in het conflict betrokken werden.
En nu, aan het einde van de twintigste eeuw is het weer Groot-Brittannië dat een eigen koers vaart ten opzichte van het continent. Een Europees continent dat zich voor de eerste maal in zijn geschiedenis verenigde, en ditmaal zonder militaire dwang van één van de lidstaten. Een Nieuw Romeins Rijk met een Pax Romana ligt binnen de mogelijkheden. Engeland maakt dan sinds 1973 wel deel uit van de EEG, het blijft een eigen koers varen. Vooral wat de EURO, als eenheidsmunt, betreft blijft de uiteindelijke deelname een vraagteken. De huidige Labourregering o.l.v. Tony Blair heeft de bevolking een referendum beloofde alvorens toe te treden tot de muntunie van Euroland! En deze bevolking blijft tot op heden zeer pro-Brits en voor hun eigen munt en soevereiniteit.
Historisch gezien kan men geen verenigd Europa hebben zonder Engeland aangezien dit land op termijn telkens de eenheid op het continent breekt. Ook bijbels profetisch gezien moet Engeland volledig deel gaan uit maken van het te herrijzen Romeinse Rijk. Het oude Rome beheerste namelijk de Britse eilanden tot aan de huidige grens met Schotland.
Dat het bijbelse eindtijd-Europa zich voor onze ogen ontwikkelt, is duidelijk. De nieuwe 'as' is Berlijn-Parijs en deze spil is sterker dan de oude as tussen Nazi-Duitsland en het fascistische Italië.
De term AS' wordt in de media gebruikt en maakt duidelijk dat de politiek van Europa rond deze twee Europese grootmachten draait. Telkens wanneer in Europese aangelegenheden Frankrijk en Duitsland het met elkaar eens zijn, wordt hun wil aan de overige lidstaten opgelegd.
Wanneer men er een historische atlas op naslaat blijkt dat deze twee landen samen met de Benelux het grondgebied van het Rijk van Karel de Grote beslaan. Hetzelfde streven naar eenheid van weleer nemen we waar. Wat nog ontbreekt is een nieuwe Karel de Grote, één leider, die voor alle anderen spreekt en beslissingen neemt 5).
Zal het weer Engeland zijn dat deze as en dit streven breekt? Of is het werkelijk het einde van de eindtijd en gaat Engeland ditmaal volledig op in het komende nieuwe Romeinse Rijk? De tijd zal het uitmaken.
Robert de Telder
1) En morgen de hele wereld - Hoofdstuk
2) Het Belgisch-Noordfranse slagveld - L.J. Hartog - De Gooise uitgeverij - Weesp - ISBN 90 269 8309 3
2) Standaard Geschiedenis var. de Tweede Wereldoorlog - Het epos van Duinkerken: operatie Dvnamo - ISBN 90 02 13795 8
3) Op weg naar Harmageddon - Robert de Telder -het wonder van Duinkerken - blz.35 - ISBN 90.73739.02.0,CIP 1992
4) DE TWEEDE WERELDOORLOG - Deel 1 - Raymond Carrier - W. GAADE - DEN HAAG
5) De Nieuwe Orde in opkomst - Robert de Telder -hoofdstuk 5-ISBN 90.73739.01.2
Het hierna volgende citaat gaat over dit wonder:
"Want als gedurende deze dagen de wind was opgestoken zou een complete zeeramp het gevolg zijn geweest. Het inladen van de soldaten op de stranden zou trouwens praktisch ondoenlijk zijn geweest. Maar de zee was en bleef kalm en spiegelglad, een week lang. Dat was ongewoon in het Kanaal. Eén dag na afloop van de operatie stak de wind op en beukten hoge golven op de verlaten stranden…" 1)
De laatste 400 jaar is het handelen van Groot-Brittannië als natie dikwijls bepalend geweest voor het verder bestaan van een vrij Europa. Met als gevolg dat de reformatie wortel kon schieten.
De eerste bedreiging was die van Filips II van Spanje die Europa wilde verenigen en de contrareformatie grondvesten. De enige gevaarlijke tegenstander was het protestantse Engeland. In de 16de eeuw namelijk was alleen Noordwest Europa redelijk veilig overgebleven doch verdeeld. Duitsland bijvoorbeeld bestond als eenheidsstaat nog niet maar was samengesteld uit tientallen vorstendommen. Noord-Nederland had zich weliswaar boven de rivieren tegen de opdringende Spanjaarden kunnen handhaven; maar dit alles zou voor Filips II gevallen zijn bij een geslaagde landing in Engeland. Daarom geloof ik ook dat de HERE God verantwoordelijk is voor de vernietiging van de Spaanse Armada op weg naar Engeland in 1588 AD.
Een volgende antichrist die zich aandiende was Napoleon die in de 18de eeuw Europa wilde verenigen en zijn nieuwe orde vestigen. Ook toen was het alleen Engeland dat deze dictator weerstond en garant stond voor een nieuw en vrij Europa. De conventie van Wenen, volgend op de slag bij Waterloo in 1815, zag de langst durende vrede die West-Europa ooit kende.
Een eeuw later stond Engeland aan Franse zijde om ditmaal een Duitse agressie, die tot doel had Europa te veroveren, te weerstaan. De geschiedenis leert dat deze alliantie geen vanzelfsprekendheid was. Groot Brittannië wilde aanvankelijk bij het begin van de Balkan-crisis in juli 1914 neutraal blijven. De Oostenrijkse kroonprins en diens echtgenote waren door een Servische nationalist in Sarajevo, de hoofdstad van Bosnië-Herzegovina, vermoord. Een politieactie van Oostenrijk in Servië was de oorzaak van het uitbreken van de oorlog tussen Oostenrijk en Servië en de daaropvolgende oorlog met Rusland. Als een gevolg van bondgenootschappen tussen de diverse landen stond binnen één maand Europa in brand. Het was door het schenden van de neutraliteit van België dat Engeland aan Duitsland de oorlog verklaarde en aan de zijde van Frankrijk en Rusland aan het conflict ging deelnemen.
Een andere reden voor de Britse interventie was het feit dat Engeland nooit heeft toegestaan dat één mogendheid het op het continent voor het zeggen zou hebben. Een Duitse overwinning was reëel als we bedenken dat pas na de Amerikaanse deelname aan het conflict in 1917 het tij ten gunste van de geallieerden keerde.
Een Britse neutraliteit tijdens de Eerste Wereldoorlog zou zeker tot een Duitse overheersing van Europa geleid hebben.
De geschiedenis kennen we verder. De laatste bedreiging was die van Hitler wanneer deze laatste in 1940 Europa overrompelde.
Een totaal onvoorbereid Engeland had Duitsland in 1939, als gevolg van de Poolse kwestie, de oorlog verklaard en zag zich in 1940 haast verpletterd. Het kleine Britse expeditieleger van slechts 200.000 man zag zich na slechts 10 dagen strijd omsingeld in Vlaanderen en Noord-Frankrijk met slechts één uitweg: de zee. En het is hier dat ik meen dat de HERE God weer heeft ingegrepen. Net zoals bij de vernietiging van de Spaanse Armada gebruikte Hij de natuurelementen.
Alleen met dit grote verschil dat de zee nu kalm bleef, wat de inscheping vanaf de stranden bij Duinkerken mogelijk maakte. Wanneer men enkele degelijke werken over de Tweede Wereldoorlog erop naslaat dan blijkt dat er inderdaad iets ongewoons met de zee gaande was tussen 21 en 31 mei in 1940. Mijn eerste citaat was dat van L.J. Hartog uit zijn boek 'En morgen de hele wereld'. Deze onderzoeker stelt dat de zee een week lang kalm en spiegelglad was en dat één dag na afloop van de evacuatie van het Britse leger de wind opstak en hoge golven op de verlaten stranden beukten.
Een volgende opmerkelijke vaststelling geeft de Standaard Geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog:
…De situatie bij Duinkerken was belangrijk verbeterd. De zee was kalmer, de laaghangende bewolking en de rook van de nog steeds brandende olietanks zorgden voor een voldoende bescherming…
…Want tot op dat ogenblik had het Duitse opperbevel de volle betekenis van wat zich in Duinkerken afspeelde, niet begrepen. Het commando hield lang vast aan de mening dat de omsingelde legers ten dode waren opgeschreven. Nog op 29 mei had een communiqué zelfvoldaan vastgesteld: 'Het lot van het Franse leger in Artois is bezegeld…
Het Britse leger, dat is samengedrongen in het gebied… rondom Duinkerken, gaat eveneens onder onze concentrische aanval de ondergang tegemoet.'
Door deze mening, en door een noodlottige besluiteloosheid ten aanzien van de vraag hoe en waar de aanval het best kon worden voortgezet, gebeurde erin feite vrijwel niets. 'Men krijgt de indruk dat er vandaag helemaal niets gebeurt', beklaagde een officier van het hoofdkwartier van het. Vierde Leger zich op 30 mei, 'het lijkt wel alsof niemand meer belangstelling heeft voor Duinkerken.' 2)
Dit citaat maakt weer de ongewone toestand van de zee duidelijk; de zee was kalmer wordt er opgemerkt. Tevens blijkt er bij het Duitse opperbevel een besluiteloosheid te zijn ten aanzien van de te voeren strategie.
In mijn werk 3) verwees ik naar het feit dat Hitler persoonlijk in de militaire operaties was tussengekomen door zijn beruchte 'Haltebefehl' wat zijn Panzers' betrof. Op 26 mei 1940 vaardigde hij dit bevel uit en liet de vernietiging van de ingesloten geallieerde legers aan de Zuftwaffe' over. Dit halt-bevel, dat in feite de Britten van de vernietiging redde, blijft een mysterie en leidt nog steeds tot een controversiële discussie tussen de historici. Het meest opmerkelijke in dit alles blijft echter de toestand van de zee tijdens deze meidagen van 1940. Een volgend citaat spreekt nogmaals boekdelen:
"De zee is wonderbaarlijk kalm; bij de minste achtervloed zou het gebruik van de stranden onmogelijk zijn, wat tot gevolg zou hebben dat het effect van de evacuatie tot de helft zou worden teruggebracht…
De Duitsers fungeren bij Duinkerken haast als toeschouwers bij de inschepingen. De chef van de generale staf van het VIde leger, generaal Brennecke, geeft aan zijn chef Von Kluge de volgende beschrijving van het schouwspel: 'Grote schepen meren aan de kade. Loopplanken worden uitgelegd. De mannen stormen aan boord. Ze laten al hun materieel achter, maar het is geen aangenaam gevoel te denken dat we straks deze mannen in nieuwe uitrusting weer tegenover ons zullen krijgen…" 4)
We moeten bedenken dat indien het Britse expeditieleger zou zijn vernietigd, Engeland vermoedelijk net als Frankrijk een wapenstilstand met Nazi-Duitsland had moeten sluiten. Zeker met betere voorwaarden dan deze die Frankrijk accepteerde, maar het had in ieder geval geresulteerd in een Nazi-Duitse heerschappij van het Europese continent. Italië was aldus dan ook buiten de oorlog gebleven. Er zou geen oorlog in de Balkan of de Middellandse Zee hebben plaatsgevonden en Duitsland zou vermoedelijk in 1941 er in geslaagd zijn het Rode Leger te vernietigen. Het resultaat zou een nazificering van het hele continent geweest zijn met alle gevolgen van dien.
Dit alles werd vermeden door de redding van het Britse Leger van de stranden bij Duinkerken. Groot-Brittannië kon op deze manier de springplank worden ter bevrijding van West-Europa, door de Amerikanen nadat deze eind 1941 in het conflict betrokken werden.
En nu, aan het einde van de twintigste eeuw is het weer Groot-Brittannië dat een eigen koers vaart ten opzichte van het continent. Een Europees continent dat zich voor de eerste maal in zijn geschiedenis verenigde, en ditmaal zonder militaire dwang van één van de lidstaten. Een Nieuw Romeins Rijk met een Pax Romana ligt binnen de mogelijkheden. Engeland maakt dan sinds 1973 wel deel uit van de EEG, het blijft een eigen koers varen. Vooral wat de EURO, als eenheidsmunt, betreft blijft de uiteindelijke deelname een vraagteken. De huidige Labourregering o.l.v. Tony Blair heeft de bevolking een referendum beloofde alvorens toe te treden tot de muntunie van Euroland! En deze bevolking blijft tot op heden zeer pro-Brits en voor hun eigen munt en soevereiniteit.
Historisch gezien kan men geen verenigd Europa hebben zonder Engeland aangezien dit land op termijn telkens de eenheid op het continent breekt. Ook bijbels profetisch gezien moet Engeland volledig deel gaan uit maken van het te herrijzen Romeinse Rijk. Het oude Rome beheerste namelijk de Britse eilanden tot aan de huidige grens met Schotland.
Dat het bijbelse eindtijd-Europa zich voor onze ogen ontwikkelt, is duidelijk. De nieuwe 'as' is Berlijn-Parijs en deze spil is sterker dan de oude as tussen Nazi-Duitsland en het fascistische Italië.
De term AS' wordt in de media gebruikt en maakt duidelijk dat de politiek van Europa rond deze twee Europese grootmachten draait. Telkens wanneer in Europese aangelegenheden Frankrijk en Duitsland het met elkaar eens zijn, wordt hun wil aan de overige lidstaten opgelegd.
Wanneer men er een historische atlas op naslaat blijkt dat deze twee landen samen met de Benelux het grondgebied van het Rijk van Karel de Grote beslaan. Hetzelfde streven naar eenheid van weleer nemen we waar. Wat nog ontbreekt is een nieuwe Karel de Grote, één leider, die voor alle anderen spreekt en beslissingen neemt 5).
Zal het weer Engeland zijn dat deze as en dit streven breekt? Of is het werkelijk het einde van de eindtijd en gaat Engeland ditmaal volledig op in het komende nieuwe Romeinse Rijk? De tijd zal het uitmaken.
Robert de Telder
1) En morgen de hele wereld - Hoofdstuk
2) Het Belgisch-Noordfranse slagveld - L.J. Hartog - De Gooise uitgeverij - Weesp - ISBN 90 269 8309 3
2) Standaard Geschiedenis var. de Tweede Wereldoorlog - Het epos van Duinkerken: operatie Dvnamo - ISBN 90 02 13795 8
3) Op weg naar Harmageddon - Robert de Telder -het wonder van Duinkerken - blz.35 - ISBN 90.73739.02.0,CIP 1992
4) DE TWEEDE WERELDOORLOG - Deel 1 - Raymond Carrier - W. GAADE - DEN HAAG
5) De Nieuwe Orde in opkomst - Robert de Telder -hoofdstuk 5-ISBN 90.73739.01.2
