‘…en een tijdje uit te rusten’
Johan M. Zijlstra • 91 - 2015 • Uitgave: 14/15
Daar zingen wij van, in psalmen, in gezangen, in geestelijke liederen, wij zingen van op adem komen, van rust vooral. Wie zal niet weten van: ‘De Heer is mijn herder… Hij voert mij al zachtkens aan waat’ren der rust.’ Gezang 225 verwoordt het zo ‘Hij gunt aan uw leven rust en duur.’ Kent u ook de regels ‘Leg Heer uw stille dauw van rust op onze duisternis’? Grote kans dat u, lezer, weet van ‘Rust mijn ziel, uw God is Koning.’
Het is wel duidelijk, rust is aantrekkelijk, naar rust kunnen we verlangen, rust hebben we nodig. Niet voor niets heeft de grote Schepper aller dingen het dag- en nachtritme ingesteld. Wat en hoeveel ons lichaam, onze geest ook zou aankunnen, er moet worden gerust, er moet op krachten worden gekomen. Hoe zeggen we dat wel? ’Na gedane arbeid is het goed rusten’.
Rust heeft dan iets van een beloning, een kroon op het werk. Het gaat er blijkbaar niet alleen maar om meer uren te maken, de omzet op een nog hoger peil te brengen, weer meer aan bonus of tantième binnen te halen, het is legitiem en goed om rust te nemen. Heeft God er vanaf de beginne al niet een dag voor ingesteld?
Voorwerk
Marcus verhaalt in het boek dat naar hem genoemd is, in het zesde hoofdstuk over de leerlingen van Jezus die als drukke baasjes aan het werk waren geweest, het was een komen en gaan van mensen geweest, aanloop te over. Nadat ze hun Meester verslag hebben gedaan van hun werkzaamheden, hoe ze zich onder, tussen en voor de mensen hebben ingezet, zegt Hij tegen hen: “Ga met Mij naar een eenzame plaats en rust een weinig.”
Wat kan dat, lezers, van tijd tot tijd aantrekkelijk zijn, een tijdje te rusten, er tussenuit te gaan, een lang weekeinde, een paar dagen, enkele weken. Die tijd breekt misschien voor u op korte termijn weer aan, u gaat er even van tussen. Wellicht was u daar eerder al druk mee, met de voorbereidingen. Immers, soms moet de zomervakantie ’s winters al worden geregeld, besproken vooral. En daar komt wel het een en ander bij kijken, reisgidsen doornemen, een plek reserveren, de nodige inschrijf- en annuleringskosten overmaken, kaarten aanschaffen, je weet maar nooit of je tom-tom of truus-truus feilloos werkt. En ga je buiten de Eurozone, dan is het handig vreemde valuta op zak te hebben. Misschien bent u een kampeerder, hebt u de tent al eens opgezet en al ontbrak er een haring, u voelde zich al als een vis in het water, heerlijk dat vakantiegevoel.
En straks, bij thuiskomst hebben we veel uit te wisselen, foto’s laten zien, verhalen vertellen van ‘hoe warm het was en hoe ver’ Hoewel, tegenwoordig doen we dat niet alleen na de vakantie, al tijdens. Via social media houden we elkaar op de hoogte.
Nieuwe kracht en energie
De leerlingen van Jezus, ik noemde ze al, weet u hoe druk ze waren? Zo druk waren ze geweest, zelfs geen tijd om te eten. Compleet in beslag genomen!? U herkent dat? Kan ons ook overkomen, dit nog te doen, dat nog af te werken. En dan spreekt Jezus tegen hen, Hij nodigt ze uit en spoort ze aan ‘Kom hier en ga met Mij en rust een weinig, rust een tijdje.’
Blijkbaar is dat net zo belangrijk als druk zijn: met Jezus gaan en rusten, relaxen, recreëren, herscheppen. Aan een drukke instrumentalist, een befaamd musicus die altijd druk was met repeteren en uitvoeren, werd eens gevraagd wat hij de mooiste muziek vond. Waarop hij, tot grote verbazing van de interviewer, antwoordde: “Als de motoren van het vliegtuig ronken en ik op weg ben naar mijn vakantiebestemming.”
Jezus zegt, ‘rust een weinig.’ En hoe dat is? Dan is er tijd voor een goed boek, een zwemparadijs, een wandelgebied of wat u maar mooi vindt. Dan is er gelegenheid om te barbecueën, te tennissen en vult u maar aan. Dan kun je weg van de snelweg in alle rust met volle teugen genieten, nieuwe kracht en energie opdoen. Dan mag je het drukke bestaan van hollen en haasten, van jachten en jagen, van rennen en racen, even laten voor wat het is en genieten van ‘rust een weinig’.
Met volle teugen
U en ik lezers, wij willen toch niet dat we zouden moeten zeggen: “Tevergeefs heb ik me afgemat, ik heb al mijn krachten verbruikt, het was voor niets, het heeft geen zin gehad” (Jesaja 49). Je dagelijks werk kunnen doen, wat dat ook is, wat een zegen. Of je warme bakker of koude-grond-tuinder bent, om maar eens wat te noemen, wat geweldig je werk te mogen doen. En te weten, de kracht daarvoor kreeg ik van Boven en de rust, de vakantie is al evenzo een gave van Hem. Wie zo vakantie houdt, ja wis en waarachtig, die ervaart dat er met recht sprake is van vieren, die ziet en geniet van de luister van de schepping, het sterrenlicht, de zon, en verwondert zich zelfs over het rollen van de donder.
Vakantie? Dat is, op de wijze die bij u past, een weinig rusten en opnieuw ervaren:
‘Heer, onze Heer
hoe machtig is uw naam op heel de aarde.’
Ik wens u een onvergetelijke tijd, een periode van optimaal recreëren! Inderdaad, als eens de leerlingen van Jezus mag u blij zijn met een weinig rusten, met een welverdiende vakantie. Om intens van te genieten, en doe dat vooral met volle teugen.
Veilige thuiskomst ook!
Johan M. Zijlstra
Het is wel duidelijk, rust is aantrekkelijk, naar rust kunnen we verlangen, rust hebben we nodig. Niet voor niets heeft de grote Schepper aller dingen het dag- en nachtritme ingesteld. Wat en hoeveel ons lichaam, onze geest ook zou aankunnen, er moet worden gerust, er moet op krachten worden gekomen. Hoe zeggen we dat wel? ’Na gedane arbeid is het goed rusten’.
Rust heeft dan iets van een beloning, een kroon op het werk. Het gaat er blijkbaar niet alleen maar om meer uren te maken, de omzet op een nog hoger peil te brengen, weer meer aan bonus of tantième binnen te halen, het is legitiem en goed om rust te nemen. Heeft God er vanaf de beginne al niet een dag voor ingesteld?
Voorwerk
Marcus verhaalt in het boek dat naar hem genoemd is, in het zesde hoofdstuk over de leerlingen van Jezus die als drukke baasjes aan het werk waren geweest, het was een komen en gaan van mensen geweest, aanloop te over. Nadat ze hun Meester verslag hebben gedaan van hun werkzaamheden, hoe ze zich onder, tussen en voor de mensen hebben ingezet, zegt Hij tegen hen: “Ga met Mij naar een eenzame plaats en rust een weinig.”
Wat kan dat, lezers, van tijd tot tijd aantrekkelijk zijn, een tijdje te rusten, er tussenuit te gaan, een lang weekeinde, een paar dagen, enkele weken. Die tijd breekt misschien voor u op korte termijn weer aan, u gaat er even van tussen. Wellicht was u daar eerder al druk mee, met de voorbereidingen. Immers, soms moet de zomervakantie ’s winters al worden geregeld, besproken vooral. En daar komt wel het een en ander bij kijken, reisgidsen doornemen, een plek reserveren, de nodige inschrijf- en annuleringskosten overmaken, kaarten aanschaffen, je weet maar nooit of je tom-tom of truus-truus feilloos werkt. En ga je buiten de Eurozone, dan is het handig vreemde valuta op zak te hebben. Misschien bent u een kampeerder, hebt u de tent al eens opgezet en al ontbrak er een haring, u voelde zich al als een vis in het water, heerlijk dat vakantiegevoel.
En straks, bij thuiskomst hebben we veel uit te wisselen, foto’s laten zien, verhalen vertellen van ‘hoe warm het was en hoe ver’ Hoewel, tegenwoordig doen we dat niet alleen na de vakantie, al tijdens. Via social media houden we elkaar op de hoogte.
Nieuwe kracht en energie
De leerlingen van Jezus, ik noemde ze al, weet u hoe druk ze waren? Zo druk waren ze geweest, zelfs geen tijd om te eten. Compleet in beslag genomen!? U herkent dat? Kan ons ook overkomen, dit nog te doen, dat nog af te werken. En dan spreekt Jezus tegen hen, Hij nodigt ze uit en spoort ze aan ‘Kom hier en ga met Mij en rust een weinig, rust een tijdje.’
Blijkbaar is dat net zo belangrijk als druk zijn: met Jezus gaan en rusten, relaxen, recreëren, herscheppen. Aan een drukke instrumentalist, een befaamd musicus die altijd druk was met repeteren en uitvoeren, werd eens gevraagd wat hij de mooiste muziek vond. Waarop hij, tot grote verbazing van de interviewer, antwoordde: “Als de motoren van het vliegtuig ronken en ik op weg ben naar mijn vakantiebestemming.”
Jezus zegt, ‘rust een weinig.’ En hoe dat is? Dan is er tijd voor een goed boek, een zwemparadijs, een wandelgebied of wat u maar mooi vindt. Dan is er gelegenheid om te barbecueën, te tennissen en vult u maar aan. Dan kun je weg van de snelweg in alle rust met volle teugen genieten, nieuwe kracht en energie opdoen. Dan mag je het drukke bestaan van hollen en haasten, van jachten en jagen, van rennen en racen, even laten voor wat het is en genieten van ‘rust een weinig’.
Met volle teugen
U en ik lezers, wij willen toch niet dat we zouden moeten zeggen: “Tevergeefs heb ik me afgemat, ik heb al mijn krachten verbruikt, het was voor niets, het heeft geen zin gehad” (Jesaja 49). Je dagelijks werk kunnen doen, wat dat ook is, wat een zegen. Of je warme bakker of koude-grond-tuinder bent, om maar eens wat te noemen, wat geweldig je werk te mogen doen. En te weten, de kracht daarvoor kreeg ik van Boven en de rust, de vakantie is al evenzo een gave van Hem. Wie zo vakantie houdt, ja wis en waarachtig, die ervaart dat er met recht sprake is van vieren, die ziet en geniet van de luister van de schepping, het sterrenlicht, de zon, en verwondert zich zelfs over het rollen van de donder.
Vakantie? Dat is, op de wijze die bij u past, een weinig rusten en opnieuw ervaren:
‘Heer, onze Heer
hoe machtig is uw naam op heel de aarde.’
Ik wens u een onvergetelijke tijd, een periode van optimaal recreëren! Inderdaad, als eens de leerlingen van Jezus mag u blij zijn met een weinig rusten, met een welverdiende vakantie. Om intens van te genieten, en doe dat vooral met volle teugen.
Veilige thuiskomst ook!
Johan M. Zijlstra
