Eerst de Jood…
Jan van Barneveld • 90 - 2014 • Uitgave: 13
De Bijbel onthult veel geestelijke geheimen en wetmatigheden. Eén van die regels is momenteel heel actueel. ‘Eerst de Jood en ook de Griek’, zegt Paulus. Vijanden van Israël vertalen deze uitspraak met ‘Eerst zaterdag, dan zondag’. Is er ook verband tussen toenemende vervolgingen van medechristenen en deze wetmatigheid van Paulus?
Van de vaak afschuwelijke christenvervolgingen kijken we alleen naar het Midden-Oosten. In het bijzonder naar Syrië. Twee voorbeelden uit Syrië staan in het kader. Komt het ook onze kant op? Komt de macht van de islam over Europa en dus ook over ons land?
Wetmatigheden
Aan Paulus zijn een aantal belangrijke geestelijke ‘geheimenissen’ en wetmatigheden geopenbaard. Vier voorbeelden: Het ‘geheim van de gedeeltelijke verharding over Israël’ (Romeinen 11:25). Het geheim dat wij bij de ‘laatste bazuin’ weggevoerd in de lucht en veranderd zullen worden (1 Korintiërs 15:52 en 1 Tessalonicenzen 4:5-17). Het geheim dat wij mede-erfgenamen van de belofte in de Here Jezus zijn (Efeziërs 3:6).
Een actuele wetmatigheid is Genesis 12:3. Israël als toetssteen voor de volken wat betreft Gods zegen of vloek. Dit is een ernstige zaak nu bijna heel de wereld te hoop loopt tegen Gods volk. Helaas ook ons land. Dit artikel gaat uit van uitspraken van Paulus aan het begin van zijn onderwijsbrief aan de gemeente te Rome. Driemaal zegt hij: ‘Eerst de Jood, en/maar ook de Griek’. De eerste keer in verband met de kracht van het Evangelie (Romeinen 1:9). De andere twee keren houden verband met verdrukking en benauwdheid respectievelijk met heerlijkheid en vrede (Romeinen 2:10,11).
Israël als waarschuwing
Na de stichting van de moderne staat Israël werden ongeveer 850.000 Joden uit een twaalftal moslimlanden rond Israël verdreven. Zij werden beroofd van al hun bezittingen. Families van velen van hen woonden eeuwen voordat de islam bestond al in die landen. Daar zijn nog maar zo’n 5.000 Joden overgebleven.
Wat zien we nu gebeuren? Sinds het begin van de Arabische lente, voorjaar 2010, worden christenen in die landen hardvochtig vervolgd en verjaagd. Het zijn juist die landen waar de wieg stond van ons, gelovigen-uit-de-volken. Vooral in Syrië waar niet alleen de jihadistische (fanatiek islamitische) milities zich schuldig maken aan gruwelijke moorden en verwoestingen met wrede christenvervolgingen. Ook het Vrije Syrische Leger doet mee. Het erge is dat juist die groepen door het Westen, door de VS en de EU, worden gesteund.
De tegenstander, Assad en zijn leger, zijn ook schuldig aan afschuwelijke misdaden tegen de menselijkheid. Maar onder Assad hadden christenen in Syrië nog enige bescherming. Dus eerst werden de Joden uit die landen verjaagd en nu de christenen! Een voorbeeld van het principe van Paulus: ‘Eerst de Jood en ook de Griek’. In het kader vindt u twee verdrietige verhalen uit Syrië, die een waarschuwing voor ons zijn. In Egypte zijn vele duizenden, vooral Koptische christenen onder het korte bewind van de Moslimbroederschap (Morsi) vermoord. In Irak waren, voor de Amerikaanse inval, ongeveer 1 miljoen christenen, waarvan er nu minder dan de helft over is. Kanunnik Andrew White van de Anglicaanse kerk in Bagdad vertelt dat de laatste tien jaar bijna 1300 leden van zijn gemeente zijn vermoord.
Koran
David Parsons van de Internationale Christelijke Ambassade in Jeruzalem en genoemde priester Andrew White uit Bagdad zijn eenstemmig: “Israël is in het Midden-Oosten het enige land waar christenen vrijheid hebben, in vrede leven en zich veilig voelen.” In de rest van het Midden-Oosten heeft het vervolgen en verdrijven van christenen zelfs kenmerken van genocide. “Eerst de Jood, maar ook de Griek,” zucht Paulus. Er is één verschil: Joden kunnen nu naar Israël. Christenen in het Midden-Oosten voelen zich in de steek gelaten door hun Westerse geloofsgenoten. De bisschop van Peshawar (Pakistan) constateerde keihard: “Europese landen geven niets om ons.” En de Syrisch-orthodoxe aartsbisschop Boutros Alnemeh klaagde: “We hebben wanhopig om hulp gevraagd, maar niemand heeft ons gehoord.” Het moorden en zelfs kruisigen gaat ‘gewoon’ door. Zoals Soera 5:33 van de Koran zegt: ‘De vergelding van hen die Allah en zijn Boodschapper bestrijden… is dat zij ter dood gebracht worden of gekruisigd.’
Hitler en Europa
Hitler probeerde Europa ‘Judenfrei’ te maken. Daarna stonden de Bijbelgetrouwe christenen op zijn lijst om uitgeroeid te worden. Geestelijk hadden de Nazi’s al veel kerken vernietigd. In die kerken was het kruis van Christus vervangen door het Nazi hakenkruis. Ook Hitler redeneerde: ‘Eerst zaterdag en dan zondag’. Goddank is het Hitler niet gelukt. Uit de as van de vernietigingskampen van de Shoa verrees in 1948 Israël. Een veilige tehuis voor Joden.
Momenteel vluchten Joden uit Frankrijk en de Oekraïne naar Israël. Wat Hitler niet gelukt is, krijgt Europa voor elkaar. ‘Joodse leven onhoudbaar in Europa’ kopte het ND eind april. Vrees voor toenemend en keihard antisemitisme en campagnes om besnijdenis en ritueel slachten te verbieden zijn de twee voornaamste oorzaken. Eind mei waren er minstens drie doden bij een antisemitische aanslag bij het Joods Museum te Brussel. Nu ‘de Griek’, dus wij. Europa – en ook ons land – ligt onder de aanval van islamisering. ‘Eerst de Jood maar ook de Griek.’ Wij komen snel aan de beurt. Voor Europa geldt: Reformatie of islamisering. Die opwekking begint bij ons, kerk van de Here Jezus.
Groot gevaar
In Duitsland wordt begin 2015 een grote stap naar islamisering gezet. Vanaf moskeeën wordt dan dagelijks de gebedsoproep uitgeroepen over het land. In ons land gebeurt dat ook steeds vaker. Geestelijk dreigt een groot gevaar. Over ons land wordt uitgeroepen: “Allah is de grootste” (4x). En: “Er is geen andere god om te aanbidden.”
De Bijbel zegt: ‘alle goden van de volken zijn afgoden’ (Psalm 96:4). Het dagelijks proclameren van deze islamitische gebedsoproep claimt het land of de stad voor de afgod van de islam. En is keiharde afwijzing van de God van Israël en van de Here Jezus. Onze proclamatie daarentegen is: Jezus is Heer!
Jan van Barneveld
Kader:
Het Vrije Syrische Leger had het Aramese dorp Ma’aloela aangevallen. Aramees is de taal die de Here Jezus ook sprak. Dertig christenen werden na de aanval vermist. Een aantal van hen werd vermoord. Een jonge vrouw was haar verloofde kwijt. Ze probeerde hem via zijn mobiel te bereiken. Een onbekende stem antwoordde: “Wij zijn van het Vrije Syrische Leger. Wist je dat je verloofde lid was van een militie van Assad? We hebben zijn keel afgesneden.” De jihadisten hadden Atef, haar verloofde, met het mes op de keel, voor de keus gesteld: Bekeren tot de islam of de dood. Hij weigerde. De moordenaar spotte: “Jezus kwam hem niet redden.”
Een tweede verhaal speelde in Raqqa, in het noorden van Syrië. Eind februari had ISIS (Islamitische Staat van Irak en de Levant) daar de macht overgenomen. Onder dwang tekenden twintig christenleiders uit Raqqa een dhimmi-overeenkomst met de islamitische machthebbers. De dhimmi-status is bestemd voor christenen en Joden in een islamitisch land. Zij betalen een pittige Dhimmi-belasting (zie Soera 9:29), als protectiegeld voor een ‘beschermde minderheid’. Zij mogen geen kerken repareren, geen kerkklokken luiden, geen christelijke symbolen dragen, geen optochten voor begrafenissen of trouwerijen, de vrouwen moeten sluiers dragen en de Bijbel mag niet zo luid gelezen worden dat het buiten hoorbaar is. De ISIS-vertegenwoordiger verklaarde: “Als zij weigeren blijft er niets anders tussen hen en ISIS dan het zwaard.” Als de islamisering van onze samenlevingen in een tempo doorgaat zoals nu, zal ds. Plaisier het nog meemaken dat hij een dhimmi-verdrag moet ondertekenen.
Van de vaak afschuwelijke christenvervolgingen kijken we alleen naar het Midden-Oosten. In het bijzonder naar Syrië. Twee voorbeelden uit Syrië staan in het kader. Komt het ook onze kant op? Komt de macht van de islam over Europa en dus ook over ons land?
Wetmatigheden
Aan Paulus zijn een aantal belangrijke geestelijke ‘geheimenissen’ en wetmatigheden geopenbaard. Vier voorbeelden: Het ‘geheim van de gedeeltelijke verharding over Israël’ (Romeinen 11:25). Het geheim dat wij bij de ‘laatste bazuin’ weggevoerd in de lucht en veranderd zullen worden (1 Korintiërs 15:52 en 1 Tessalonicenzen 4:5-17). Het geheim dat wij mede-erfgenamen van de belofte in de Here Jezus zijn (Efeziërs 3:6).
Een actuele wetmatigheid is Genesis 12:3. Israël als toetssteen voor de volken wat betreft Gods zegen of vloek. Dit is een ernstige zaak nu bijna heel de wereld te hoop loopt tegen Gods volk. Helaas ook ons land. Dit artikel gaat uit van uitspraken van Paulus aan het begin van zijn onderwijsbrief aan de gemeente te Rome. Driemaal zegt hij: ‘Eerst de Jood, en/maar ook de Griek’. De eerste keer in verband met de kracht van het Evangelie (Romeinen 1:9). De andere twee keren houden verband met verdrukking en benauwdheid respectievelijk met heerlijkheid en vrede (Romeinen 2:10,11).
Israël als waarschuwing
Na de stichting van de moderne staat Israël werden ongeveer 850.000 Joden uit een twaalftal moslimlanden rond Israël verdreven. Zij werden beroofd van al hun bezittingen. Families van velen van hen woonden eeuwen voordat de islam bestond al in die landen. Daar zijn nog maar zo’n 5.000 Joden overgebleven.
Wat zien we nu gebeuren? Sinds het begin van de Arabische lente, voorjaar 2010, worden christenen in die landen hardvochtig vervolgd en verjaagd. Het zijn juist die landen waar de wieg stond van ons, gelovigen-uit-de-volken. Vooral in Syrië waar niet alleen de jihadistische (fanatiek islamitische) milities zich schuldig maken aan gruwelijke moorden en verwoestingen met wrede christenvervolgingen. Ook het Vrije Syrische Leger doet mee. Het erge is dat juist die groepen door het Westen, door de VS en de EU, worden gesteund.
De tegenstander, Assad en zijn leger, zijn ook schuldig aan afschuwelijke misdaden tegen de menselijkheid. Maar onder Assad hadden christenen in Syrië nog enige bescherming. Dus eerst werden de Joden uit die landen verjaagd en nu de christenen! Een voorbeeld van het principe van Paulus: ‘Eerst de Jood en ook de Griek’. In het kader vindt u twee verdrietige verhalen uit Syrië, die een waarschuwing voor ons zijn. In Egypte zijn vele duizenden, vooral Koptische christenen onder het korte bewind van de Moslimbroederschap (Morsi) vermoord. In Irak waren, voor de Amerikaanse inval, ongeveer 1 miljoen christenen, waarvan er nu minder dan de helft over is. Kanunnik Andrew White van de Anglicaanse kerk in Bagdad vertelt dat de laatste tien jaar bijna 1300 leden van zijn gemeente zijn vermoord.
Koran
David Parsons van de Internationale Christelijke Ambassade in Jeruzalem en genoemde priester Andrew White uit Bagdad zijn eenstemmig: “Israël is in het Midden-Oosten het enige land waar christenen vrijheid hebben, in vrede leven en zich veilig voelen.” In de rest van het Midden-Oosten heeft het vervolgen en verdrijven van christenen zelfs kenmerken van genocide. “Eerst de Jood, maar ook de Griek,” zucht Paulus. Er is één verschil: Joden kunnen nu naar Israël. Christenen in het Midden-Oosten voelen zich in de steek gelaten door hun Westerse geloofsgenoten. De bisschop van Peshawar (Pakistan) constateerde keihard: “Europese landen geven niets om ons.” En de Syrisch-orthodoxe aartsbisschop Boutros Alnemeh klaagde: “We hebben wanhopig om hulp gevraagd, maar niemand heeft ons gehoord.” Het moorden en zelfs kruisigen gaat ‘gewoon’ door. Zoals Soera 5:33 van de Koran zegt: ‘De vergelding van hen die Allah en zijn Boodschapper bestrijden… is dat zij ter dood gebracht worden of gekruisigd.’
Hitler en Europa
Hitler probeerde Europa ‘Judenfrei’ te maken. Daarna stonden de Bijbelgetrouwe christenen op zijn lijst om uitgeroeid te worden. Geestelijk hadden de Nazi’s al veel kerken vernietigd. In die kerken was het kruis van Christus vervangen door het Nazi hakenkruis. Ook Hitler redeneerde: ‘Eerst zaterdag en dan zondag’. Goddank is het Hitler niet gelukt. Uit de as van de vernietigingskampen van de Shoa verrees in 1948 Israël. Een veilige tehuis voor Joden.
Momenteel vluchten Joden uit Frankrijk en de Oekraïne naar Israël. Wat Hitler niet gelukt is, krijgt Europa voor elkaar. ‘Joodse leven onhoudbaar in Europa’ kopte het ND eind april. Vrees voor toenemend en keihard antisemitisme en campagnes om besnijdenis en ritueel slachten te verbieden zijn de twee voornaamste oorzaken. Eind mei waren er minstens drie doden bij een antisemitische aanslag bij het Joods Museum te Brussel. Nu ‘de Griek’, dus wij. Europa – en ook ons land – ligt onder de aanval van islamisering. ‘Eerst de Jood maar ook de Griek.’ Wij komen snel aan de beurt. Voor Europa geldt: Reformatie of islamisering. Die opwekking begint bij ons, kerk van de Here Jezus.
Groot gevaar
In Duitsland wordt begin 2015 een grote stap naar islamisering gezet. Vanaf moskeeën wordt dan dagelijks de gebedsoproep uitgeroepen over het land. In ons land gebeurt dat ook steeds vaker. Geestelijk dreigt een groot gevaar. Over ons land wordt uitgeroepen: “Allah is de grootste” (4x). En: “Er is geen andere god om te aanbidden.”
De Bijbel zegt: ‘alle goden van de volken zijn afgoden’ (Psalm 96:4). Het dagelijks proclameren van deze islamitische gebedsoproep claimt het land of de stad voor de afgod van de islam. En is keiharde afwijzing van de God van Israël en van de Here Jezus. Onze proclamatie daarentegen is: Jezus is Heer!
Jan van Barneveld
Kader:
Het Vrije Syrische Leger had het Aramese dorp Ma’aloela aangevallen. Aramees is de taal die de Here Jezus ook sprak. Dertig christenen werden na de aanval vermist. Een aantal van hen werd vermoord. Een jonge vrouw was haar verloofde kwijt. Ze probeerde hem via zijn mobiel te bereiken. Een onbekende stem antwoordde: “Wij zijn van het Vrije Syrische Leger. Wist je dat je verloofde lid was van een militie van Assad? We hebben zijn keel afgesneden.” De jihadisten hadden Atef, haar verloofde, met het mes op de keel, voor de keus gesteld: Bekeren tot de islam of de dood. Hij weigerde. De moordenaar spotte: “Jezus kwam hem niet redden.”
Een tweede verhaal speelde in Raqqa, in het noorden van Syrië. Eind februari had ISIS (Islamitische Staat van Irak en de Levant) daar de macht overgenomen. Onder dwang tekenden twintig christenleiders uit Raqqa een dhimmi-overeenkomst met de islamitische machthebbers. De dhimmi-status is bestemd voor christenen en Joden in een islamitisch land. Zij betalen een pittige Dhimmi-belasting (zie Soera 9:29), als protectiegeld voor een ‘beschermde minderheid’. Zij mogen geen kerken repareren, geen kerkklokken luiden, geen christelijke symbolen dragen, geen optochten voor begrafenissen of trouwerijen, de vrouwen moeten sluiers dragen en de Bijbel mag niet zo luid gelezen worden dat het buiten hoorbaar is. De ISIS-vertegenwoordiger verklaarde: “Als zij weigeren blijft er niets anders tussen hen en ISIS dan het zwaard.” Als de islamisering van onze samenlevingen in een tempo doorgaat zoals nu, zal ds. Plaisier het nog meemaken dat hij een dhimmi-verdrag moet ondertekenen.
