Een kijkje achter de gordijnen van leven en dood
Els ter Welle • 95 - 2019 • Uitgave: 1
‘Vrouwe dwaasheid roept: ‘Alles wat verboden is, is heerlijk!’ Maar als je naar haar luistert, zul je sterven. Je zult in het land van de dood terechtkomen’ (Spreuken 9:17-18 BGT).
Veel ongelovige mensen denken dat met de dood alles afgelopen is. Het lichaam wordt begraven of gecremeerd en dat is het dan. De ziel van de mens is echter onsterfelijk. Maar waar leeft die dan verder?
In het Oude Testament gingen de doden naar de ‘sheol’. Het is een verzamelplaats van doden waar de zielen van rechtvaardigen zijn gescheiden van de zielen van onrechtvaardigen.
Indrukwekkend
Dat zien we op indrukwekkende wijze weergegeven in het verhaal van de arme Lazarus en de rijke man. De Here Jezus schuift hier de gordijnen tussen het leven en de dood even opzij en laat ons een indrukwekkend kijkje nemen in het dodenrijk (Lukas 16:19-31). Het lichaam van de rijke man wordt met veel pracht en praal naar een mooi graf gebracht. Over de begrafenis van Lazarus wordt niets gezegd. Het zal niet veel hebben ingehouden.
De arme man, die onder de zweren zat en bedelde aan de deur van de rijke, was een goed en godvrezend mens. De rijke, die elke dag weelderig en voor zichzelf leefde, was onbarmhartig en hield totaal geen rekening met God. Beiden sterven en komen in die onzichtbare wereld: het dodenrijk. Voor Lazarus is dat het einde van al zijn lijden. Hij wordt door engelen gedragen in de schoot van Abraham. Dat is een Joodse uitdrukking voor het toppunt van gelukzaligheid en heerlijkheid in het hiernamaals.
Edelvrouw of sloerie?
Ook de rijke man komt daar aan. Maar waar hij terechtkomt, is het vreselijk. ‘Toen de rijke in het dodenrijk zijn ogen opsloeg, onder pijnigingen, zag hij Abraham van verre en Lazarus in zijn schoot. En hij riep en zeide: Vader Abraham heb medelijden met mij en zend Lazarus, opdat hij de top van zijn vinger in water dope en mijn tong verkoele, want ik lijd pijn in deze vlam’ (Lukas 16:23-24 NBG).
Abrahams antwoord daarop is schokkend: ‘Er is een diepe afgrond tussen ons. Daardoor kunnen wij niet bij jullie komen, en jullie kunnen niet bij ons komen’ (Lukas 16:26 BGT).
Spreuken 9 stelt ons voor de keuze. Kiezen we voor de uitnodiging van de edelvrouw Wijsheid of van de sloerie dwaasheid? Het gaat om leven of dood. De scheiding na overlijden is definitief. Daarom: kies juist, kies voor de Here Jezus die de Wijsheid is, en je leeft en zult leven tot in alle eeuwigheid!
Els ter Welle
Veel ongelovige mensen denken dat met de dood alles afgelopen is. Het lichaam wordt begraven of gecremeerd en dat is het dan. De ziel van de mens is echter onsterfelijk. Maar waar leeft die dan verder?
In het Oude Testament gingen de doden naar de ‘sheol’. Het is een verzamelplaats van doden waar de zielen van rechtvaardigen zijn gescheiden van de zielen van onrechtvaardigen.
Indrukwekkend
Dat zien we op indrukwekkende wijze weergegeven in het verhaal van de arme Lazarus en de rijke man. De Here Jezus schuift hier de gordijnen tussen het leven en de dood even opzij en laat ons een indrukwekkend kijkje nemen in het dodenrijk (Lukas 16:19-31). Het lichaam van de rijke man wordt met veel pracht en praal naar een mooi graf gebracht. Over de begrafenis van Lazarus wordt niets gezegd. Het zal niet veel hebben ingehouden.
De arme man, die onder de zweren zat en bedelde aan de deur van de rijke, was een goed en godvrezend mens. De rijke, die elke dag weelderig en voor zichzelf leefde, was onbarmhartig en hield totaal geen rekening met God. Beiden sterven en komen in die onzichtbare wereld: het dodenrijk. Voor Lazarus is dat het einde van al zijn lijden. Hij wordt door engelen gedragen in de schoot van Abraham. Dat is een Joodse uitdrukking voor het toppunt van gelukzaligheid en heerlijkheid in het hiernamaals.
Edelvrouw of sloerie?
Ook de rijke man komt daar aan. Maar waar hij terechtkomt, is het vreselijk. ‘Toen de rijke in het dodenrijk zijn ogen opsloeg, onder pijnigingen, zag hij Abraham van verre en Lazarus in zijn schoot. En hij riep en zeide: Vader Abraham heb medelijden met mij en zend Lazarus, opdat hij de top van zijn vinger in water dope en mijn tong verkoele, want ik lijd pijn in deze vlam’ (Lukas 16:23-24 NBG).
Abrahams antwoord daarop is schokkend: ‘Er is een diepe afgrond tussen ons. Daardoor kunnen wij niet bij jullie komen, en jullie kunnen niet bij ons komen’ (Lukas 16:26 BGT).
Spreuken 9 stelt ons voor de keuze. Kiezen we voor de uitnodiging van de edelvrouw Wijsheid of van de sloerie dwaasheid? Het gaat om leven of dood. De scheiding na overlijden is definitief. Daarom: kies juist, kies voor de Here Jezus die de Wijsheid is, en je leeft en zult leven tot in alle eeuwigheid!
Els ter Welle
