Een inclusieve wereld en een bezige bruid

Roy Kloet • 97 - 2021 • Uitgave: 3
Ik zie het beeld uit de documentaire 'Een mysterie ontrafeld' nog voor me. Van een hemelse Bruiloft die snel aanstaande is. Waar in lijn met de Galileïsche traditie, de Bruidegom alles gereedgemaakt heeft. Die Bruidegom is onze Here Jezus Christus. Hij ziet er vol verlangen naar uit om Zijn bruid, de gemeente, op te halen. Hij wacht alleen nog op het teken van Zijn Vader.

Ik kan me niet onttrekken aan een droevige indruk daarbij, van de bruid. Zij is heel druk, maar niet met de voorbereidingen op Zijn komst. Ze wordt inbeslaggenomen door belangrijke wereldthema’s. Het coronavirus, vaccinaties en mutaties. Of door de machts- en verkiezingsstrijd in de wereld, de VS of hier. Of door maatschappelijke thema’s zoals duurzaamheid, gelijkheid, diversiteit, inclusie. Het is het beeld van een afgeleide bruid, die niet uitziet naar Zijn komst. Die niet gereed staat. Die soms niet verlangt.

Slaapt de bruid?
Een grote groep christenen, en kerkgaanden, is volstrekt niet bezig met de komst van de Heer. ‘Het is al zo vaak aangekondigd’, ‘het zal nog niet zo’n vaart lopen’, of ‘het heeft mijn interesse niet’, lijkt vaak de gedachte. Maar gaat dat niet in tegen de Bijbelse opdracht om te leven uit verwachting? (Filippenzen 3:20, Titus 2:13, 2 Petrus 3:3-4). Of voorbij aan de vele tekenen rond Zijn komst? Hij geeft ons Zijn Woord, inclusief de unieke belofte uit Openbaring 1 vers 3, ook niet voor niets. En daarbij: we verwachten toch onze Bruidegom? We zien toch verlangend uit naar Hem? Niet uitzien getuigt van weinig liefde.

Amir Tsarfati stelt dat "christenen altijd geaccepteerd willen worden door de wereld. Ze zijn bezig om wereldse ideeën over te nemen en te omarmen, zodat mensen hen aardig vinden.” Zo worden Bijbelse profetieën, die bijna een derde van de hele Bijbel beslaan, steeds vaker genegeerd. J.D. Farag noemt het “Bijbels analfabetisme.” Sommige kerken zijn groot of hun boodschap slaat aan, niet omdat ze het Woord prediken, maar omdat ze het Woord niet prediken. En mensen een goed gevoel geven.
Zeker nu willen mensen zich goed voelen. In de nationale Nieuwjaarszegen 2021 klonk de hoopgevende boodschap aan alle Nederlanders: “(…) ten diepste hebben we het leven niet zelf in de hand. Vertrouw erop dat God erbij is, ook als het moeilijk is.” Dit werd aangekleed met dans, kunst en muziek, woorden over Jakob en eigen ervaringen. Wat ontbrak: elke verwijzing naar de Here Jezus Christus en de oproep tot bekering.

Vaak ook klinkt er in kerken (of livestreams) een eigentijds geluid op maatschappelijke thema’s. Denk aan duurzaamheid, gelijkheid, diversiteit, inclusie . Kerken willen groen en inclusief zijn. Deze bewogenheid is mooi en heeft een kern van waarheid. Rentmeesterschap, opkomen voor kwetsbaren en strijden tegen ongelijkheid: niemand was meer bewogen dan onze Here Jezus. Onze keuzes zouden, in navolging van Hem, die bewogenheid moeten reflecteren. Maar wat ook opvalt aan veel boodschappen is de eenzijdigheid. Het grote accent op Gods liefde voor de wereld, de schepping, de mens.

Het wereldtoneel
De populaire boodschap van Gods liefde voor de wereld en de mens, staat op spanning met het Bijbelse beeld van de wereld in de laatste dagen.

Over het wereldtoneel staat geschreven dat het ene volk (ethnos ) tegen het andere zal opstaan, en het ene koninkrijk tegen het andere. Op verschillende plaatsen zijn er hongersnoden, besmettelijke ziekten en aardbevingen (Mattheüs 24:7-8; Markus 13:8; Lukas 21:10-11). Over de mensen die dan leven somt Paulus 18 eigenschappen op. Zij zijn liefhebbers van zichzelf, geldzuchtig, grootsprekers, hoogmoedig, lasteraars, hun ouders ongehoorzaam, ondankbaar, onheilig, zonder natuurlijke liefde, onverzoenlijk, kwaadsprekers, onmatig, wreed, zonder liefde voor het goede, verraders, roekeloos, verwaand, meer liefhebbers van zingenot dan liefhebbers van God (2 Timotheüs 3:2-4).

In Zijn ongekende liefde voorziet God in de oplossing, ook nu, door Zijn Zoon (Johannes 3:16). Maar met de mond vol van inclusiviteit, loopt menigeen tegenwoordig met een grote boog om Christus heen (en na Johannes3:16 volgen de verzen 17 en 18). Velen zien de Bijbel niet als absolute waarheid, maar als bron van inspirerende verhalen. Men wil zich niet naar Zijn beeld aanpassen, maar Hem naar ons beeld. Menigeen wil inclusief zijn, maar dan wel exclusief Christus.

Bijbelse waarheid verdedigen
Kerken lijken soms wel een erg meegaande, vriendschappelijke houding met de wereld te hebben. Dat schaadt de ernst van Zijn Boodschap, de absolute waarheid van Gods Woord. De woorden van J.C. Ryle van ruim een eeuw geleden zijn juist nu zo actueel: “Hij die durft te zeggen van de éne lering, dat is waar en van de andere lering, dat is vals, moet verwachten dat hij bekrompen en liefdeloos wordt genoemd. Hij zal de eer van mensen verliezen. (…) [Maar] laat ons niet beschaamd zijn om de Bijbelse waarheid te verdedigen en vast te staan in de waarheid van Gods Woord. Laat ons niet zijn als de waakhond die niet blaft als de inbreker binnenkomt, of de nachtwachter die geen alarm geeft bij gevaar.”

De laatste dagen zijn als de dagen van Noach (Mattheüs 24:36-42; 2 Petrus 3:6-7), waarin de mensen hun eigen gang gingen. Men had niet door dat er een vreselijke zondvloed aan kwam. Henoch werd al vóór de zondvloed opgenomen, hij wandelde met God: ‘En Henoch wandelde met God, en hij was niet meer, want God had hem opgenomen’ (Genesis 5:24). Als de dag van opname van de gemeente (als Henoch), een ongekend zware tijd voor Israël (als Noach), en de ondergang van alle goddeloze mensen aanstaande is, dan past een alarmerende boodschap. Dan is een zachte heelmeester – of een meegaande kerk – dodelijk!

Is de bruid nuchter en bemoedigend?
Sommige onderwerpen hebben een extra lading voor christenen die bekend zijn met de aanstaande komst van Christus. Denk aan corona(vaccinatie), of aan ‘The Great Reset’ . Begrijpelijk, want hierin zien zij Zijn nabijheid bevestigd. Ook ik merk die lading en ik geloof dat dit de laatste dagen zijn.
In 1 Thessalonizencen 5 staat: ’Maar laten wij, die van de dag zijn, nuchter zijn, bekleed met het borstharnas van geloof en liefde, en met de hoop op de zaligheid als helm. Want God heeft ons niet bestemd tot toorn, maar tot het verkrijgen van de zaligheid, door onze Heere Jezus Christus, Die voor ons gestorven is, opdat wij, hetzij wij waken, hetzij wij slapen, samen met Hem zouden leven. Bemoedig elkaar daarom, en bouw de één de ander op, zoals u trouwens al doet’ (vers 8-11).

Waar ik in mijn vorige artikel op wees: er bestaat een risico op fascinatie. Laten we daar voor waken. Immers, fascinatie gaat snel voorbij aan: de oproep tot nuchterheid (1 Thessalonicenzen 5:8), het uitzien naar de zaligheid en naar Hem als Bruidegom (vers 9), en de opdracht tot bemoediging en opbouw van elkaar (vers 11). Corona, vaccinatie en de ‘Great Reset’ worden anders eerder splijtzwammen zonder nuchterheid, dan dat zij bijdragen aan- en getuigen van een hoopvolle verwachting.

Verlangt de bruid en is zij gereed?
Wat is de oproep aan ons? Ten eerste: de Here zegt: ‘Wanneer nu deze dingen beginnen te geschieden, kijk dan omhoog en hef uw hoofd op, omdat uw verlossing nabij is’ (Lukas 21:28-30; Markus 13:28-33). Kijk dus omhoog, de Bruidegom verwachtend.

Ten tweede: ‘En Hij sprak tot hen een gelijkenis: Kijk naar de vijgenboom en naar alle bomen. Zodra ze uitlopen en u dat ziet, weet u uit uzelf dat de zomer al nabij is’ (Lukas 21:28-30; Markus 13:28-33). Kijk naar de vijgenboom, naar Israël. Bid voor hen en toon betrokkenheid. Als bruid weet u wat komen gaat voor Israël. Israël heeft nog maar weinig vrienden en staat straks in de frontlinie van de strijd.
“De laatste dagen zullen worden gekenmerkt door een enorme tsunami van antisemitisme. Jeruzalem zal daarbij een belangrijke rol spelen. (…) Deze tsunami van Jodenhaat zal voorafgaand aan de wederkomst van Jezus Christus een finale poging én verleiding van satan mogelijk maken, om een oorlogsmoe en misleid Israël tot een “vredesverdrag” te bewegen met als heimelijk doel om het na 3,5 jaar volledig van de kaart te vegen (Daniël 9:24; Openbaring 12:15), zodat aan de naam van Israël niet meer gedacht wordt (Psalm 83:5).”

Gelukkig komt er een ommekeer, God heeft in de oplossing voorzien (Romeinen 11:23-26). Ogen gaan open en uit Israël zal klinken: ’Gezegend is Hij Die komt in de Naam van de Heere!’ (Mattheüs 23:39b).

Tot slot, ten derde: ‘Nu het nog dag is’, getuig van het Licht der wereld. Deel het Evangelie , voordat ‘er een nacht komt waarin niemand kan werken’ (Johannes 9:4). ‘De zaligheid is in geen ander, want er is onder de hemel geen andere Naam onder de mensen gegeven waardoor wij zalig moeten worden’ (Handelingen 4:12).

Zie uit, Zijn bruid!

Roy Kloet