Een hoopvolle vijgenboom
Paul Prijt • 97 - 2021 • Uitgave: 7
In onze tuin staat sinds een paar maanden een heuse vijgenboom. Het was een afscheidscadeau als bestuurder van de Evangelische Basisschool in Eindhoven. Een school die ik nog steeds ervaar als een geschenk van de Heer. Onze stad kwam op Koningsdag uitgebreid digitaal in beeld als stad van kennis en design in de ‘Brainport-regio’. De aankomst van onze koning en de mooie Daf cabrio met het pientere pookje stond daar symbool voor.
Maar de samenleving leeft natuurlijk niet van het menselijke brein alleen maar zou de Bijbelse opdracht mogen leren verstaan om de Heere God en de naaste lief te hebben met heel je hart, ziel en verstand. Ze horen alle drie onlosmakelijk bij elkaar. Brainport heeft ook ‘Soulport’ nodig. Een belangrijke opdracht, die we nog steeds hebben en hopelijk behouden in het christelijke onderwijs naar de nieuwe generaties toe! Vanzelfsprekend is dat niet, zoals zoveel van het christelijke getuigenis niet vanzelfsprekend (meer) is in deze wereld. Juist die vijgenboom is een prachtig hoopvol symbool dat Gods werk doorgaat en nodigt ons uit daar onze verantwoordelijkheid in te (blijven) nemen.
Onbezorgdheid
In de Bijbel komen we die vijgenboom regelmatig tegen: als beeld van Israël maar vooral als beeld van onbezorgdheid, rust en vrede. Zoals van de regeerperiode van koning Salomo gezegd werd, maar ook als toekomstig perspectief in Micha ‘dat ieder zal zitten onder zijn wijnrank en onder zijn vijgenboom, door niemand opgeschrikt’. Die gedachte van rust en onbezorgd genieten na gedane bestuurlijke arbeid zat vast achter dat cadeau van de vijgenboom verscholen, maar in zo’n zorgeloze wereld leven we helaas geenszins. We hoeven maar te kijken naar onze eigen samenleving met een toenemende polarisering. In de politiek lijkt het dualisme op basis van vertrouwen en respect in samenwerking en controle nogal doorgeslagen naar een soort ‘duellisme’ waarin regelmatig met woorden als scherpe sabels geschermd wordt in plaats van gouden appels op zilveren schalen. Een slecht voorbeeld lijkt me voor de cultuur in bedrijven, organisaties en kerken waar juist samenwerking in vertrouwen nodig is. Het symbool van de vijgenboom zou in menige vergaderruimte niet misstaan! Ook bij de economische zorgen bij het herstel na corona kunnen de hoopvolle woorden van Habakuk van de vijgenboom ons bemoedigen: dat ook als deze geen vruchten draagt ‘ik zal juichen voor de HEER’. Kijkend naar de zorgelijke ontwikkelingen rondom de vijgenboom Israël zelf is er vooral reden voor blijvend gebed voor de vrede van Jeruzalem en de wereld!
Ontspanning en inspanning
De vijgenboom is daarom eigenlijk niet een boom om in alle rust en onbezorgdheid je pensioen door te brengen maar vooral ook een boom die ons bepaalt bij onze opdracht van vandaag. Om in de ontspannenheid van ons geloofsvertrouwen ons juist in te spannen voor Zijn zaak. We worden juist zoals Natanaël en Zacheüs geroepen vanonder of vanuit de vijgenboom om de Heere Jezus te volgen en te dienen op het stukje van de wereld dat jou en mij is toevertrouwd. De Spreukendichter zei: ‘Wie een vijgenboom met zorg omringt, zal zijn vruchten eten.’ De vijgenboom is dus geen vakantieboom om er alleen onder te genieten maar een boom die ons ook vanuit profetisch perspectief oproept tot zorg, inzet en uitzicht. In een gezond Bijbels ritme van ontspanning en inspanning.
Paul Prijt
Maar de samenleving leeft natuurlijk niet van het menselijke brein alleen maar zou de Bijbelse opdracht mogen leren verstaan om de Heere God en de naaste lief te hebben met heel je hart, ziel en verstand. Ze horen alle drie onlosmakelijk bij elkaar. Brainport heeft ook ‘Soulport’ nodig. Een belangrijke opdracht, die we nog steeds hebben en hopelijk behouden in het christelijke onderwijs naar de nieuwe generaties toe! Vanzelfsprekend is dat niet, zoals zoveel van het christelijke getuigenis niet vanzelfsprekend (meer) is in deze wereld. Juist die vijgenboom is een prachtig hoopvol symbool dat Gods werk doorgaat en nodigt ons uit daar onze verantwoordelijkheid in te (blijven) nemen.
Onbezorgdheid
In de Bijbel komen we die vijgenboom regelmatig tegen: als beeld van Israël maar vooral als beeld van onbezorgdheid, rust en vrede. Zoals van de regeerperiode van koning Salomo gezegd werd, maar ook als toekomstig perspectief in Micha ‘dat ieder zal zitten onder zijn wijnrank en onder zijn vijgenboom, door niemand opgeschrikt’. Die gedachte van rust en onbezorgd genieten na gedane bestuurlijke arbeid zat vast achter dat cadeau van de vijgenboom verscholen, maar in zo’n zorgeloze wereld leven we helaas geenszins. We hoeven maar te kijken naar onze eigen samenleving met een toenemende polarisering. In de politiek lijkt het dualisme op basis van vertrouwen en respect in samenwerking en controle nogal doorgeslagen naar een soort ‘duellisme’ waarin regelmatig met woorden als scherpe sabels geschermd wordt in plaats van gouden appels op zilveren schalen. Een slecht voorbeeld lijkt me voor de cultuur in bedrijven, organisaties en kerken waar juist samenwerking in vertrouwen nodig is. Het symbool van de vijgenboom zou in menige vergaderruimte niet misstaan! Ook bij de economische zorgen bij het herstel na corona kunnen de hoopvolle woorden van Habakuk van de vijgenboom ons bemoedigen: dat ook als deze geen vruchten draagt ‘ik zal juichen voor de HEER’. Kijkend naar de zorgelijke ontwikkelingen rondom de vijgenboom Israël zelf is er vooral reden voor blijvend gebed voor de vrede van Jeruzalem en de wereld!
Ontspanning en inspanning
De vijgenboom is daarom eigenlijk niet een boom om in alle rust en onbezorgdheid je pensioen door te brengen maar vooral ook een boom die ons bepaalt bij onze opdracht van vandaag. Om in de ontspannenheid van ons geloofsvertrouwen ons juist in te spannen voor Zijn zaak. We worden juist zoals Natanaël en Zacheüs geroepen vanonder of vanuit de vijgenboom om de Heere Jezus te volgen en te dienen op het stukje van de wereld dat jou en mij is toevertrouwd. De Spreukendichter zei: ‘Wie een vijgenboom met zorg omringt, zal zijn vruchten eten.’ De vijgenboom is dus geen vakantieboom om er alleen onder te genieten maar een boom die ons ook vanuit profetisch perspectief oproept tot zorg, inzet en uitzicht. In een gezond Bijbels ritme van ontspanning en inspanning.
Paul Prijt
