Een ander soort Schriftgeleerde
Het was zomaar een dag. Gewoontegetrouw had ik mijn Bijbel gepakt om een stukje te lezen. En daar was het, opeens die vieze smaak in m’n mond. Door het Woord?!
Herkenbaar misschien? Je context kleurt je bril waarmee je de wereld om je heen beziet. En hoe je je Bijbel leest wordt daar ook door beïnvloed. Om een voorbeeld te noemen: God de Vader. Zoveel christenen worstelen met God de Vader als positief te bezien omdat ze zelf zo’n andere ervaring hebben met hun aardse vader. En natuurlijk, we weten heus wel dat we de mensen niet over God heen moeten leggen, maar dat Híj juist de maat moet bepalen. Maar zonder hulp van de Heilige Geest Die ons leert de Bijbel te lezen door Góds ogen, zouden we allemaal blijven steken in onze menselijke marges.
Ze weten het toch zo goed?
Goed. Het woord waar ik over struikelde was: “Hij was een vaardig schriftgeleerde, bedreven in de wet van Mozes”. Een schriftgeleerde. En daar gingen mijn gedachten! Oei, zo’n betweter. Zo iemand die het allemaal zó goed weet, en voor alles een Bijbeltekst uit z’n mouw schudt. Vaak gebruiken ze het Woord echter als munitie en niet als bouwsteen, verwonden ze hun ‘doel’ en bouwen ze niet op.
Een andere soort schriftgeleerde is diegene die van harte de Heer dient, echt voor Hem leeft en voor veel mensen tot zegen is – maar ten val komt op zo’n manier dat ze zichzelf diskwalificeren voor hun positie. Hoe kán dat toch? Ze weten het toch zo goed? Ze kénnen hun Bijbel toch? Hoe kun je dan zó onderuit gaan en niet meer overeind komen? Gelovigen om hen heen worden hierdoor verwond, gaan twijfelen aan hun eigen geestelijk leven of haken teleurgesteld helemaal af. Niet goed, maar wel erg begrijpelijk als je zo moedig en eerlijk bent om de wonden die geslagen zijn te bezien in hun levens voordat je oordeelt over hun vertrek uit de gemeente of kerk.
En zo stond ik plots, op zomaar een dag, voor een heel fundamentele keuze. Kies ik ervoor om de waarheid van Gods Woord door mijn bril te bezien? Een bril die wat dit betreft flink gekrast, donker gekleurd en beschadigd is? Of kies ik ervoor om, met Gods hulp, door Zíjn ogen naar Zijn Woord te kijken?
Mijn hart gericht op…
Een kort gebed later, riep ik mijn mijmeringen en gevoelens een halt toe en richtte ik me op het Woord. En ik las een aantal verzen verder: ‘Ezra had immers zijn hart erop gericht om de wet van de HEERE te onderzoeken, om die te doen en om in Israël de verordeningen en bepalingen te onderwijzen’ (Ezra 7:10).
Door mij bloot te stellen aan de waarheid en standaard van God Zélf, ontdekte ik opnieuw nóg een soort van Schriftgeleerde!
Iemand die zijn hart erop richt om Gods wet te onderzoeken. Zijn hart, niet zijn hersenen; hartenkennis is zó iets anders dan theoretische hersenkennis!
Iemand die Gods wet onderzoekt met als doel om God beter te leren kennen, Hem zo beter te kunnen gehoorzamen, zodat de relatie met Hem kan verdiepen. Deze persoon is zelf in een continue beweging van groei, afleggen en aandoen, sterven aan ‘zelf’ en leven in Christus.
Iemand die Gods wet is gaan kennen, zelf uitvoert en doorgeeft aan anderen en zo een voorbeeld is in woord en in wandel.
Het is zomaar een ervaring uit mijn leven met de Heer die ik met je wilde delen in dit artikel. Ik hoop dat het je mag bemoedigen om zelf de Bijbel te blijven lezen of weer te gaan lezen. Ook als pijn door medechristenen je aangedaan, je blik vertroebelt. Laat de Heere je gedachten vullen met Zijn Woord van waarheid en genade. Blijf vormbaar en blijf groeien in je wandel met Hem. Zo ben je, of het gezien wordt of niet, een voorbeeld voor anderen – ook voor degenen die je beschadigd hebben.
Corine Daane
