Echt geïnteresseerd?
drs. Theo Visser • 78 - 2002/03 • Uitgave: 3
Eén van de schadelijke kanten van het christendom is dat zo makkelijk en zo snel een groepscode ontstaat. Het is niet best als ik van buiten de kerk kom en ik moet eerst de groepscode breken. Voordat je het weet vraag je van mensen die van buiten komen dat ze zich aanpassen aan onze groepscode. Het komt vast door mijn wereldvreemdheid dat ik steeds weer verrast sta over de verschillende gedachtencategorieën van onkerkelijke mensen. Een voorbeeld? Een vraag als deze: waaraan herken je een wedergeboren christen?
Neem Wim. Sinds een jaar begint hij Christus te volgen. Onlangs stelde ik hem voor aan iemand 'die voor mij een echt voorbeeld is'. Even later staat Wim met een zuur gezicht voor me. "Leuke mensen, die christenen, als ze met je praten zijn ze niet eens echt in je geïnteresseerd, maar staan ze alweer naar iemand anders te kijken."
"Ja", vervolgt hij, "als je echt christen bent blijkt dat toch allereerst in oprechte belangstelling voor anderen?"
Die vraag komt als een boemerang op mij af. In hoeverre zie ik mensen echt staan? In hoeverre merken ze aan mij dat ik me voor hen interesseer om wie ze zijn? In welke mate heb ik belangeloze interesse? Dat uit zich door de naam van iemand goed te herinneren. Niet te vergeten wat me verteld is in een eerder gesprek en daar nog eens naar terug vragen. Die ander regelmatig in het gebed opdragen.
Ik zie het voor me: christenen op de werkvloer die oprecht in hun collega's geïnteresseerd zijn, die anderen peilen, meeleven. "Ik heb vanochtend nog voor je gebeden!" Als iets een krachtig getuigenis vormt in een cultuur waar mensen elkaar voortdurend afvallen en tegenvallen is dit het!
"Mijn kinderen, laat ons niet liefhebben met het woord, noch met de tong, maar met de daad en waarheid!"
Drs. Theo Visser, voorganger van de International Christian Fellowship te Rotterdam
Neem Wim. Sinds een jaar begint hij Christus te volgen. Onlangs stelde ik hem voor aan iemand 'die voor mij een echt voorbeeld is'. Even later staat Wim met een zuur gezicht voor me. "Leuke mensen, die christenen, als ze met je praten zijn ze niet eens echt in je geïnteresseerd, maar staan ze alweer naar iemand anders te kijken."
"Ja", vervolgt hij, "als je echt christen bent blijkt dat toch allereerst in oprechte belangstelling voor anderen?"
Die vraag komt als een boemerang op mij af. In hoeverre zie ik mensen echt staan? In hoeverre merken ze aan mij dat ik me voor hen interesseer om wie ze zijn? In welke mate heb ik belangeloze interesse? Dat uit zich door de naam van iemand goed te herinneren. Niet te vergeten wat me verteld is in een eerder gesprek en daar nog eens naar terug vragen. Die ander regelmatig in het gebed opdragen.
Ik zie het voor me: christenen op de werkvloer die oprecht in hun collega's geïnteresseerd zijn, die anderen peilen, meeleven. "Ik heb vanochtend nog voor je gebeden!" Als iets een krachtig getuigenis vormt in een cultuur waar mensen elkaar voortdurend afvallen en tegenvallen is dit het!
"Mijn kinderen, laat ons niet liefhebben met het woord, noch met de tong, maar met de daad en waarheid!"
Drs. Theo Visser, voorganger van de International Christian Fellowship te Rotterdam
