Dood is niet dood!
Dirk van Genderen • 92 - 2016 • Uitgave: 23
Schokkend. Huiveringwekkend. Verbijsterend. Bizar. Levensbedreigend. Allemaal woorden die van toepassing zijn op het nieuwe voorstel van het kabinet om hulp bij zelfdoding te gaan bieden aan mensen die niet ziek zijn en hun leven voltooid achten.
We nemen onze levenstijden in onze eigen handen. Hoe anders spreekt David in Psalm 31, terwijl hij wordt bedreigd: ‘Maar ik vertrouw op U, HEERE. Ik zeg: U bent mijn God! Mijn tijden zijn in Uw hand’ (vers 15 en 16a).
Iedereen – vooralsnog alleen ouderen – die niet ziek is en vindt dat het leven voltooid is, krijgt in dit kabinetsvoorstel hulp bij het beëindigen van zijn leven, onder begeleiding van een speciale ‘stervenshulpverlener’.
Minister Schippers van Volksgezondheid(!) verdedigt vol vuur dit wetsvoorstel, dat ze samen met minister Van der Steur (twee VVD’ers!) in wil dienen. Ze wijst op al die mensen die niet ziek zijn, maar er toch van overtuigd zijn dat hun leven voltooid is, waarbij eerst wel moet worden nagegaan of deze mensen niet depressief zijn of niet gedwongen worden hun leven te willen beëindigen.
Commissie Schnabel
Waarom komt het kabinet juist nu met dit voorstel naar buiten? Volgend voorjaar zijn er immers al verkiezingen en het is vrijwel uitgesloten dat zo’n voorstel nog voor de verkiezingen wet wordt. Is het soms het paradepaardje van minister Schippers? Daar lijkt het wel op. Zij wil haar naam verbinden aan deze wet. En tevens zal dit voorstel een rol gaan spelen bij de komende besprekingen voor een nieuwe regering.
Eerder adviseerde de commissie Schnabel het kabinet om de huidige euthanasiewetgeving niet aan te passen. De groep gezonde mensen met een doodswens zou te klein zijn voor ingrijpende nieuwe wetgeving. Verder stelde de commissie dat de meeste mensen die hun leven voltooid achten ook medische klachten hebben, waardoor ze al onder de huidige euthanasiewetgeving vallen.
Toch zet het kabinet door. De beschermwaardigheid van het leven komt er verder door onder druk te staan. Het ongeboren kind in de moederschoot is al vogelvrij en is overgeleverd aan de ‘goedheid’ van zijn/haar ouders of hij/zij het levenslicht mag zien.
Kwetsbare medemensen
Dit is een buitengewoon slecht voorstel van de beide ministers. Ik hoop en bid dat dit nooit wet zal worden. De minister vindt het zeer barmhartig om mensen met een doodswens te helpen bij hun dood. Ik vind het zeer onbarmhartig. Zeker als we daarbij bedenken dat het leven niet afgelopen is met de dood.
De minister gaat ervan uit dat mensen een weloverwogen keuze kunnen maken. Maar ouderen die eenzaam zijn, die weinig aandacht van anderen krijgen, weinig zorg en soms ook nauwelijks meer contact hebben met hun kinderen of andere familie – als ze die hebben – kunnen ertoe komen om te zeggen: “Voor mij hoeft het niet meer.”
Juist de overheid zou zich in moeten zetten voor kwetsbare medemensen, in een uiterste poging hun leven te beschermen. Een samenleving die ruimte geeft om te kiezen voor de dood, zal ten onder gaan. Eerst zijn het de ouderen, later mogelijk ook mensen van middelbare leeftijd en jongeren. En misschien ook wel mensen die ons teveel geld kosten…
Iets beters bieden
Voor degenen die de Heere Jezus mogen kennen en liefhebben, is er na dit leven de hemel en daarna de nieuwe hemel, de nieuwe aarde en het nieuwe Jeruzalem.
Maar voor hen die Hem niet kennen, is het kiezen voor de dood de slechtste keuze die gemaakt kan worden. Zij verwachten dat alles dan voorbij is, maar het eeuwige oordeel zal over hen komen. Dit is de waarheid die de Bijbel ons leert.
Hebben wij mensen die zich overbodig en tot last van anderen voelen, mensen die niet ziek zijn, niet iets beters te bieden dan de dood? Ze zouden in veel gevallen geholpen zijn met meer aandacht en liefde. En een goed woord over de Heere Jezus.
Laten we bidden voor de regering, voor onze politici, dat ze in zullen zien dat dit voorstel geen wet moet worden.
Dirk van Genderen
We nemen onze levenstijden in onze eigen handen. Hoe anders spreekt David in Psalm 31, terwijl hij wordt bedreigd: ‘Maar ik vertrouw op U, HEERE. Ik zeg: U bent mijn God! Mijn tijden zijn in Uw hand’ (vers 15 en 16a).
Iedereen – vooralsnog alleen ouderen – die niet ziek is en vindt dat het leven voltooid is, krijgt in dit kabinetsvoorstel hulp bij het beëindigen van zijn leven, onder begeleiding van een speciale ‘stervenshulpverlener’.
Minister Schippers van Volksgezondheid(!) verdedigt vol vuur dit wetsvoorstel, dat ze samen met minister Van der Steur (twee VVD’ers!) in wil dienen. Ze wijst op al die mensen die niet ziek zijn, maar er toch van overtuigd zijn dat hun leven voltooid is, waarbij eerst wel moet worden nagegaan of deze mensen niet depressief zijn of niet gedwongen worden hun leven te willen beëindigen.
Commissie Schnabel
Waarom komt het kabinet juist nu met dit voorstel naar buiten? Volgend voorjaar zijn er immers al verkiezingen en het is vrijwel uitgesloten dat zo’n voorstel nog voor de verkiezingen wet wordt. Is het soms het paradepaardje van minister Schippers? Daar lijkt het wel op. Zij wil haar naam verbinden aan deze wet. En tevens zal dit voorstel een rol gaan spelen bij de komende besprekingen voor een nieuwe regering.
Eerder adviseerde de commissie Schnabel het kabinet om de huidige euthanasiewetgeving niet aan te passen. De groep gezonde mensen met een doodswens zou te klein zijn voor ingrijpende nieuwe wetgeving. Verder stelde de commissie dat de meeste mensen die hun leven voltooid achten ook medische klachten hebben, waardoor ze al onder de huidige euthanasiewetgeving vallen.
Toch zet het kabinet door. De beschermwaardigheid van het leven komt er verder door onder druk te staan. Het ongeboren kind in de moederschoot is al vogelvrij en is overgeleverd aan de ‘goedheid’ van zijn/haar ouders of hij/zij het levenslicht mag zien.
Kwetsbare medemensen
Dit is een buitengewoon slecht voorstel van de beide ministers. Ik hoop en bid dat dit nooit wet zal worden. De minister vindt het zeer barmhartig om mensen met een doodswens te helpen bij hun dood. Ik vind het zeer onbarmhartig. Zeker als we daarbij bedenken dat het leven niet afgelopen is met de dood.
De minister gaat ervan uit dat mensen een weloverwogen keuze kunnen maken. Maar ouderen die eenzaam zijn, die weinig aandacht van anderen krijgen, weinig zorg en soms ook nauwelijks meer contact hebben met hun kinderen of andere familie – als ze die hebben – kunnen ertoe komen om te zeggen: “Voor mij hoeft het niet meer.”
Juist de overheid zou zich in moeten zetten voor kwetsbare medemensen, in een uiterste poging hun leven te beschermen. Een samenleving die ruimte geeft om te kiezen voor de dood, zal ten onder gaan. Eerst zijn het de ouderen, later mogelijk ook mensen van middelbare leeftijd en jongeren. En misschien ook wel mensen die ons teveel geld kosten…
Iets beters bieden
Voor degenen die de Heere Jezus mogen kennen en liefhebben, is er na dit leven de hemel en daarna de nieuwe hemel, de nieuwe aarde en het nieuwe Jeruzalem.
Maar voor hen die Hem niet kennen, is het kiezen voor de dood de slechtste keuze die gemaakt kan worden. Zij verwachten dat alles dan voorbij is, maar het eeuwige oordeel zal over hen komen. Dit is de waarheid die de Bijbel ons leert.
Hebben wij mensen die zich overbodig en tot last van anderen voelen, mensen die niet ziek zijn, niet iets beters te bieden dan de dood? Ze zouden in veel gevallen geholpen zijn met meer aandacht en liefde. En een goed woord over de Heere Jezus.
Laten we bidden voor de regering, voor onze politici, dat ze in zullen zien dat dit voorstel geen wet moet worden.
Dirk van Genderen
