Die uw jeugd vernieuwt als die van een arend
Henk Schouten • 79 - 2003/04 • Uitgave: 8
Die uw jeugd vernieuwt als die van een arend
Vaak ontbreekt het in ons leven aan lof aan God. Wanneer de lofprijs afwezig is, dan is er dikwijls ook gebrek aan blijdschap. Misschien komt dat wel, omdat we de boodschap van Psalm 103:2 zo snel vergeten. Daar staat: vergeet niet één van Zijn weldaden.
In een zestal artikelen wil ik van die weldaden schrijven.
❖ Die al uw ongerechtigheden vergeeft
❖ Die al uw krankheden geneest
❖ Die uw leven verlost van de groeve
❖ Die u kroont met goedertierenheid en barmhartigheid
❖ Die uw ziel verzadigt met het goede
❖ Die uw jeugd vernieuwt als die van een arend
De eeuwige jeugd, wie zou die niet willen bezitten? Jong, sterk, geen rimpels, weinig zorg want een heel leven lacht je tegemoet. De werkelijkheid is anders. Met het klimmen van de jaren neemt de kracht af, de rimpels worden groeven, zorgen nemen toe en de nog te goed hebbende dagen tellen af. Alle mogelijke smeerseltjes en pillen houden dat proces niet tegen en een facelift of figuurcorrectie kan niet verbloemen of verhinderen dat je ouder wordt. De jeugd legt het altijd af tegen het verouderingsproces, onverbiddelijk!
Nu zegt deze psalm dat onze jeugd zich vernieuwt als die van een arend. Hoe komt de psalmdichter ertoe zo te schrijven. Is het een fraai stuk poëzie of zit er een diepere boodschap in deze woorden? Zou het waar zijn? Ik ga voor het laatste. Wat is ons bekend van de arend? De arend neemt na iedere rui toe in schoonheid en kracht. Na iedere rui wordt de vogel mooier. Hij schudt met geweld de oude veren van zich af en vliegt daarbij steeds de zon tegemoet. Door de zonnestralen op zijn nieuwe veren lijken de veren goudgeel van kleur. Vandaar dat men ook spreekt van de gouden adelaar. (Hier vinden we ook de aanleiding, waardoor de arend in menig militair beeld gebruikt wordt). Tijdens de ruitijd is het dier oerlelijk, maar daarna weer schitterend in pracht. Twee dingen zijn voor ons belangrijk. Allereerst het verlies van de veren, maar ook het zich baden in de zon. In de voor ons liggende vakantieperiode zullen velen zich baden in de zon, maar leggen ze ook hun oude veren af?
Bekend is de tekst uit Jesaja 40:31. Daar lezen we: Wie de Here verwachten, putten nieuwe kracht; zij varen op met vleugelen als renden. Zij die de Here verwachten, moeten echter door de ruitijd heen. In 2 Corinthe 4:16 staat het zo: Al vervalt ook de uiterlijke mens, nochtans wordt de innerlijke van dag tot dag vernieuwd. Anders gezegd, we moeten ons oude leven afleggen en de nieuwe mens aandoen, die vernieuwd wordt tot de volle kennis naar het beeld van zijn Schepper (Col. 3:9-10). Dat is een proces van afschudden van die oude veren, dat gaat niet altijd even gemakkelijk. Die veren immers horen bij ons, zijn een deel van ons. In dat ruiproces is het zaak om gericht te zijn op de Here, zoals die arend vliegt naar de zon. Net als die arend, die een gouden glans krijgt, mogen ook wij meer en meer gaan lijken op onze Here. Wie de Here verwachten, baden zich in het zonlicht van Zijn goedertierenheid en trouw. Al word je tijdelijk beroofd van schoonheid en ben je in de rui van het leven onaanzienlijk en veracht, de hemelglans zal ons een nieuwe en onbekende, maar blijvende schittering geven. Dan zal onze jeugd zich vernieuwen, net als bij die arend. Ook dat is één van de weldaden van onze Here Jezus, waarvoor we Hem mogen loven.
Ja, Heer hervorm mij naar Uw beeld,
t is al wat mij bekoort;
gedoog niet, dat de zonde leeft in t hart dat U behoort.
Blijf met Uw liefde zo nabij,
dat ik de zonde schuw
Dat steeds Uw wil de mijne zij,
maak mij een beeld van U
(Bundel Joh. de Heer 187:3)
ds. Henk Schouten
Vaak ontbreekt het in ons leven aan lof aan God. Wanneer de lofprijs afwezig is, dan is er dikwijls ook gebrek aan blijdschap. Misschien komt dat wel, omdat we de boodschap van Psalm 103:2 zo snel vergeten. Daar staat: vergeet niet één van Zijn weldaden.
In een zestal artikelen wil ik van die weldaden schrijven.
❖ Die al uw ongerechtigheden vergeeft
❖ Die al uw krankheden geneest
❖ Die uw leven verlost van de groeve
❖ Die u kroont met goedertierenheid en barmhartigheid
❖ Die uw ziel verzadigt met het goede
❖ Die uw jeugd vernieuwt als die van een arend
De eeuwige jeugd, wie zou die niet willen bezitten? Jong, sterk, geen rimpels, weinig zorg want een heel leven lacht je tegemoet. De werkelijkheid is anders. Met het klimmen van de jaren neemt de kracht af, de rimpels worden groeven, zorgen nemen toe en de nog te goed hebbende dagen tellen af. Alle mogelijke smeerseltjes en pillen houden dat proces niet tegen en een facelift of figuurcorrectie kan niet verbloemen of verhinderen dat je ouder wordt. De jeugd legt het altijd af tegen het verouderingsproces, onverbiddelijk!
Nu zegt deze psalm dat onze jeugd zich vernieuwt als die van een arend. Hoe komt de psalmdichter ertoe zo te schrijven. Is het een fraai stuk poëzie of zit er een diepere boodschap in deze woorden? Zou het waar zijn? Ik ga voor het laatste. Wat is ons bekend van de arend? De arend neemt na iedere rui toe in schoonheid en kracht. Na iedere rui wordt de vogel mooier. Hij schudt met geweld de oude veren van zich af en vliegt daarbij steeds de zon tegemoet. Door de zonnestralen op zijn nieuwe veren lijken de veren goudgeel van kleur. Vandaar dat men ook spreekt van de gouden adelaar. (Hier vinden we ook de aanleiding, waardoor de arend in menig militair beeld gebruikt wordt). Tijdens de ruitijd is het dier oerlelijk, maar daarna weer schitterend in pracht. Twee dingen zijn voor ons belangrijk. Allereerst het verlies van de veren, maar ook het zich baden in de zon. In de voor ons liggende vakantieperiode zullen velen zich baden in de zon, maar leggen ze ook hun oude veren af?
Bekend is de tekst uit Jesaja 40:31. Daar lezen we: Wie de Here verwachten, putten nieuwe kracht; zij varen op met vleugelen als renden. Zij die de Here verwachten, moeten echter door de ruitijd heen. In 2 Corinthe 4:16 staat het zo: Al vervalt ook de uiterlijke mens, nochtans wordt de innerlijke van dag tot dag vernieuwd. Anders gezegd, we moeten ons oude leven afleggen en de nieuwe mens aandoen, die vernieuwd wordt tot de volle kennis naar het beeld van zijn Schepper (Col. 3:9-10). Dat is een proces van afschudden van die oude veren, dat gaat niet altijd even gemakkelijk. Die veren immers horen bij ons, zijn een deel van ons. In dat ruiproces is het zaak om gericht te zijn op de Here, zoals die arend vliegt naar de zon. Net als die arend, die een gouden glans krijgt, mogen ook wij meer en meer gaan lijken op onze Here. Wie de Here verwachten, baden zich in het zonlicht van Zijn goedertierenheid en trouw. Al word je tijdelijk beroofd van schoonheid en ben je in de rui van het leven onaanzienlijk en veracht, de hemelglans zal ons een nieuwe en onbekende, maar blijvende schittering geven. Dan zal onze jeugd zich vernieuwen, net als bij die arend. Ook dat is één van de weldaden van onze Here Jezus, waarvoor we Hem mogen loven.
Ja, Heer hervorm mij naar Uw beeld,
t is al wat mij bekoort;
gedoog niet, dat de zonde leeft in t hart dat U behoort.
Blijf met Uw liefde zo nabij,
dat ik de zonde schuw
Dat steeds Uw wil de mijne zij,
maak mij een beeld van U
(Bundel Joh. de Heer 187:3)
ds. Henk Schouten
