De zoete Zoutzee
Jan van Barneveld • 92 - 2016 • Uitgave: 20
Onze tijd is vol profetische signalen. Profetieën over aardbevingen en andere weeën die de Here Jezus noemt in Zijn eindtijdrede. Tekenen van het herstel van Israël en profetieën die op het punt staan vervuld te worden. Onrust onder de volken, antisemitisme en een boosaardige wrevel tegen de Joodse staat Israël zijn ook tekenen van onze bijna-eindtijd.
Soms gebeurt er iets leuks, een verrassend profetisch signaal dat er grote dingen door de hand van de HERE gaan gebeuren. Deze keer is het de Dode Zee die iets van Gods grote daden voorzegt.
In de tijd van Abraham en Lot was het gebied rond de Dode Zee een vruchtbare vlakte: ‘Lot… zag dat de hele streek van de Jordaan rijk aan water was… tot Soar toe als de hof van de HERE’ (Genesis 13:10). Lot woonde in een streek als het Paradijs! Toen regende zwavel en vuur op Sodom en Gomorra. De hele streek werd verwoest (Genesis 19:24,25). Het landschap veranderde in een zoutvlakte. Het zoutgehalte van het meer is tienmaal meer dan van de oceanen. In de Dode Zee kan niets leven.
‘Dode’ Zee
De laatste jaren is het waterpeil met ongeveer een meter per jaar gedaald. Er zijn twee oorzaken. De Jordaan brengt nauwelijks vers water naar de Dode Zee, omdat ‘onderweg’ het water gebruikt wordt voor bevloeiing en door verdamping. De oever van de Dode Zee wordt steeds breder en er ontstaan gevaarlijke zinkputten en poelen.
Een jonge vrouw uit Jeruzalem, Samantha Siegel, op trektocht in het Dode Zeegebied, deed een ongelooflijke ontdekking. Tot haar verbazing zag ze dat er poelen met zoet water langs de kust waren ontstaan. Er zwommen zelfs vissen in. Dit natuurverschijnsel was in strijd met de natuurwetten. Het zoute water van de Dode Zee en het land dat bedekt is met een dikke zoutlaag, laten geen plantengroei en zeker geen vissen toe.
De Ben Gurion Universiteit stuurde een team duikers om een en ander te onderzoeken. Door al dat zout stonden zij voor een bijna onmogelijke taak. Toch ontdekten zij op de bodem grote kraters van 15 meter doorsnee en 20 meter diep. De wanden waren vol micro-organismen. De Dode Zee is dus niet helemaal dood meer. Er zijn vissen in poelen en zinkputten en organismen in de diepte.
Zacharia en Ezechiël
Dit zijn voorboden van wat in het Vrederijk gaat gebeuren. Leest u maar mee:
‘Dan zullen te dien dage levende wateren uit Jeruzalem vlieten. De helft daarvan naar de oostelijke en de helft naar de westelijke zee; in de zomer zowel als in de winter’ (Zacharia 14:8). Dat zal gebeuren na de wederkomst van de Here Jezus op de Olijfberg (Zacharia 14:3).
Een profetie van Ezechiël leert ons dat dit de Tempelbeek is: ‘Dit water stroomt naar de oostelijke landstreek, en vloeit af naar de Vlakte en komt in de (Dode) Zee… zodat haar water gezond wordt.’ Vissers kunnen hun hart ophalen en er zullen altijd groene vruchtbomen groeien (Ezechiël 47:1-12). De eerste vissen zwemmen er al. Het is alsof de HERE Israël en ons een vriendelijk knipoogje geeft: Het komt allemaal goed!
Jan van Barneveld
(Dit is een samenvatting van een artikel van Adam Ekiyahu Berkowitz in Breaking Israel News, 27 juli 2016).
Soms gebeurt er iets leuks, een verrassend profetisch signaal dat er grote dingen door de hand van de HERE gaan gebeuren. Deze keer is het de Dode Zee die iets van Gods grote daden voorzegt.
In de tijd van Abraham en Lot was het gebied rond de Dode Zee een vruchtbare vlakte: ‘Lot… zag dat de hele streek van de Jordaan rijk aan water was… tot Soar toe als de hof van de HERE’ (Genesis 13:10). Lot woonde in een streek als het Paradijs! Toen regende zwavel en vuur op Sodom en Gomorra. De hele streek werd verwoest (Genesis 19:24,25). Het landschap veranderde in een zoutvlakte. Het zoutgehalte van het meer is tienmaal meer dan van de oceanen. In de Dode Zee kan niets leven.
‘Dode’ Zee
De laatste jaren is het waterpeil met ongeveer een meter per jaar gedaald. Er zijn twee oorzaken. De Jordaan brengt nauwelijks vers water naar de Dode Zee, omdat ‘onderweg’ het water gebruikt wordt voor bevloeiing en door verdamping. De oever van de Dode Zee wordt steeds breder en er ontstaan gevaarlijke zinkputten en poelen.
Een jonge vrouw uit Jeruzalem, Samantha Siegel, op trektocht in het Dode Zeegebied, deed een ongelooflijke ontdekking. Tot haar verbazing zag ze dat er poelen met zoet water langs de kust waren ontstaan. Er zwommen zelfs vissen in. Dit natuurverschijnsel was in strijd met de natuurwetten. Het zoute water van de Dode Zee en het land dat bedekt is met een dikke zoutlaag, laten geen plantengroei en zeker geen vissen toe.
De Ben Gurion Universiteit stuurde een team duikers om een en ander te onderzoeken. Door al dat zout stonden zij voor een bijna onmogelijke taak. Toch ontdekten zij op de bodem grote kraters van 15 meter doorsnee en 20 meter diep. De wanden waren vol micro-organismen. De Dode Zee is dus niet helemaal dood meer. Er zijn vissen in poelen en zinkputten en organismen in de diepte.
Zacharia en Ezechiël
Dit zijn voorboden van wat in het Vrederijk gaat gebeuren. Leest u maar mee:
‘Dan zullen te dien dage levende wateren uit Jeruzalem vlieten. De helft daarvan naar de oostelijke en de helft naar de westelijke zee; in de zomer zowel als in de winter’ (Zacharia 14:8). Dat zal gebeuren na de wederkomst van de Here Jezus op de Olijfberg (Zacharia 14:3).
Een profetie van Ezechiël leert ons dat dit de Tempelbeek is: ‘Dit water stroomt naar de oostelijke landstreek, en vloeit af naar de Vlakte en komt in de (Dode) Zee… zodat haar water gezond wordt.’ Vissers kunnen hun hart ophalen en er zullen altijd groene vruchtbomen groeien (Ezechiël 47:1-12). De eerste vissen zwemmen er al. Het is alsof de HERE Israël en ons een vriendelijk knipoogje geeft: Het komt allemaal goed!
Jan van Barneveld
(Dit is een samenvatting van een artikel van Adam Ekiyahu Berkowitz in Breaking Israel News, 27 juli 2016).
