De toekomst van Israël
ds. Theo Niemeijer • 93 - 2017 • Uitgave: 4
Voor velen lijkt de toekomst voor Israël erg onzeker. Rusland, Iran en Turkije werpen zich de laatste tijd steeds meer op als dé landen die de vrede in het Midden-Oosten moeten bewaken en waarborgen. De onlangs gehouden vredesconferentie die de regeringsleiders van bovengenoemde landen organiseerden met de strijdende partijen in Syrië begint haar vruchten af te werpen.
Grote afwezige was Amerika, dat voor deze bijeenkomst buitengesloten was. De Amerikaanse bemoeienis met het Midden-Oosten bracht de afgelopen periode geen verbetering. De verschillende standpunten werden alleen nog maar scherper ten opzichte van elkaar en de vrede was steeds verder te zoeken.
Minder invloed van Amerika
Nu Donald Trump als president van de VS aangetreden is, lijkt het er op dat de VS zich verder terug zal trekken van de wereldpolitiek en zich in de eerste plaats gaat richten op het eigen land. Zo lijkt het er op dat de invloed van de VS op de wereldpolitiek en dus ook in het Midden-Oosten, de komende tijd verder af zal nemen. Hierdoor zal de druk van Rusland op Europa verder toenemen en de rol van landen zoals China, India, Iran en natuurlijk Rusland in de wereldpolitiek alleen nog maar groter worden. Laat het duidelijk zijn dat in de optiek van deze landen er geen enkele toekomstvisie voor de staat Israël bestaat.
Natuurlijk is het geweldig dat Donald Trump beweert vierkant achter Israël te staan en zelfs van plan is om daadwerkelijk de ambassade van de VS van Tel Aviv naar Jeruzalem te verplaatsen. Een daad die nog geen enkel land durfde te stellen! Maar de vraag is wat deze daad uiteindelijk op zal leveren?
Tweestaten-oplossing?
De zeventig landen die onlangs op uitnodiging van Frankrijk bijeen kwamen om over het Israëlisch-Palestijnse probleem te praten, kwamen opnieuw tot de conclusie dat de ‘Tweestaten-oplossing’ de enige optie is om het Midden-Oostenprobleem op te lossen. En zo werden tijdens deze conferentie de Oslo-akkoorden weer nieuw leven ingeblazen.
Israël wordt met deze voorstellen gedwongen om de Palestijnse staat te erkennen, een staat die honderd jaar geleden nog niet eens bestond en daarvoor ook nooit bestaan heeft. Een staat waarin mensen wonen die niet eens weten wat de etnische achtergrond is van een echte Palestijn, omdat het hier om vluchtelingen gaat van allerlei etnische achtergronden en nooit door de omliggende Arabische landen humaan opgevangen zijn. Zo wordt Israël gedwongen om in vrede met deze Palestijnse staat als buurman te leven die tot op de dag van vandaag het terrorisme hoog in het vaandel heeft en zelf de staat Israël, waarvan de geschiedenis als staat al zo’n 3500 jaar terug gaat, nog steeds niet wenst te erkennen.
Een bloeiende economie
Ondanks alle boycot-activiteiten van met name Europese landen bloeit de economie van Israël als nooit tevoren. De handelscontracten met de Aziatische landen zijn de laatste tijd enorm toegenomen. Wereldwijd schijnt er een grote behoefte te zijn aan de hightech producten van Israël. Wereldwijd schijnt Israël een geliefde handelspartner te zijn die niet meer weg te denken is in vele landen. Daarnaast worden enorme voorraden gas aangeboord in het Middellandse Zeegebied. Gas, waar vele landen op azen en maar al te graag contracten met Israël over af willen sluiten. Vergelijkbare innovatieve uitvindingen in Israël, bijvoorbeeld op het gebied van waterbeheer, vind je verder in geen enkel land in het Midden-Oosten. De ontziltingsfabrieken, waar zeewater ontzilt wordt en bruikbaar gemaakt wordt voor de landbouw en andere bestemmingen, hebben er voor gezorgd dat het waterprobleem voor Israël eigenlijk niet meer bestaat.
Hoe ziet de Bijbelse toekomst voor Israël eruit?
In Joël 3:2 lezen we ‘dat de Here God alle volkeren zal oordelen en met hen in het gericht zal treden ter oorzake van ‘Zijn volk’ en van ‘Zijn erfdeel Israël’ dat zij onder de volken verstrooid hebben, terwijl zij mijn land verdeelden.’ We leven in de tijd waarin het Land, dat de Here God onder ede aan Abraham, Isaäk en Jakob als een eeuwigdurende bezitting beloofd en gegeven heeft (zie Genesis 13:15 en 17:8), verdeeld wordt. De Gazastrook, die wettelijk aan de stam Juda beloofd werd, wordt nu door de Hamas-Palestijnen beheerd. Hetzelfde geldt voor de Westelijke Jordaanoever met steden als Sichem, Samaria en Jericho. Deze stad werd als eerste door Jozua overwonnen, maar wordt nu door Palestijnen van Abbas beheerd.
In Ezechiël 47:13-20 worden de grenzen van het beloofde land duidelijk aangegeven. Hier wordt de oostgrens van het land gelijk getrokken met de loop van de Jordaan, de noordgrens gaat zelfs tot aan Hamat, dat nog veel noordelijker ligt dan de Golanhoogte en het gehele Hermonmassief omvat. De zuidgrens loop langs de beek van Egypte, bij Kades, dat nog ver ten zuiden van Beersheva ligt. De oppervlakte van het land in de tijd van het Messiaanse vrederijk zal dus aanzienlijk groter zijn dan het huidige Israël, dat door de huidige grenzen bepaald wordt.
We moeten niet vergeten dat dit land het 'erfdeel van de Here God Zelf' genoemd wordt en dat het Zijn land is.
Jeruzalem
In Psalm 132:13-14 laat de Here God geen misverstand bestaan over de toekomstige status van Jeruzalem: ‘Want de HERE heeft Sion verkoren. Hij heeft het zich ter woning begeerd: Dit is mijn rustplaats voor immer, hier zal Ik wonen, want haar heb ik begeerd.’ Het gaat hier om de naam Jahweh, de God van Israël.
Ook al ontkent Unesco van de VN dat er ooit een Joodse tempel in Jeruzalem gestaan heeft, de geschiedenis bewijst en maakt duidelijk dat Salomo op de tempelberg de prachtige tempel gebouwd heeft. Haggaï 2:10 maakt ons duidelijk dat de toekomstige heerlijkheid van deze tempel nog vele malen groter zal zijn.
De engel Gabriël beloofde Maria dat ‘de Here God de troon van David aan de Here Jezus zal geven en dat Hij op deze troon over het huis van Jakob zal heersen tot in eeuwigheid en dat aan Zijn koningschap nooit meer een einde zal komen.’ De troon van David heeft nooit ergens anders gestaan dan in Jeruzalem. Zo zal Jeruzalem de eeuwige hoofdstad worden, van waaruit de Here Jezus over de gehele wereld zal regeren.
Heerschappij, die gegeven wordt
Deze troon wordt aan de Here Jezus door Zijn Vader gegeven. In Openbaring 13 lezen we over de antichrist, die zijn troon van de duivel ontvangt (vers 2). En ook de antichrist heeft zijn oog gericht op Jeruzalem om zich daar door alle mensen te laten aanbidden als de Messias.
De antichrist zal niet om Israël heen kunnen om voor de rest van de wereld geloofwaardig te zijn. We lezen in de Bijbel dat hij met Israël een verbond zal sluiten. Israël gelooft niet in een Messias die ook de Zoon van God is. De Messias moet van het nageslacht van David zijn en volledig uit de mensen (dus man en vrouw) geboren zijn. We lezen van de antichrist dat hij niet vanuit de hemel, maar vanuit de volkerenzee zich zal openbaren, dus een aardse afkomst zal hebben. Hij zal zich in de tempel zetten om zich te laten aanbidden, tot het moment waarop het Joodse volk de schellen van de ogen vallen en ontdekken dat dit de antichrist is waarover Daniël gesproken heeft. Dan zal de Here Jezus wederkomen, waarbij het Joodse volk zijn ware Messias zal herkennen en aannemen. Dan zal het land voorgoed aan Israël toekomen, zoals God beloofd heeft en Israël tot een zegen voor de gehele wereld worden.
Wat een geweldige toekomst is er nog voor Israël weggelegd, het zal alleen vervuld worden via ‘zijn tijden en gelegenheden’ zoals we in Handelingen 1:7 kunnen lezen.
Theo Niemeijer
Grote afwezige was Amerika, dat voor deze bijeenkomst buitengesloten was. De Amerikaanse bemoeienis met het Midden-Oosten bracht de afgelopen periode geen verbetering. De verschillende standpunten werden alleen nog maar scherper ten opzichte van elkaar en de vrede was steeds verder te zoeken.
Minder invloed van Amerika
Nu Donald Trump als president van de VS aangetreden is, lijkt het er op dat de VS zich verder terug zal trekken van de wereldpolitiek en zich in de eerste plaats gaat richten op het eigen land. Zo lijkt het er op dat de invloed van de VS op de wereldpolitiek en dus ook in het Midden-Oosten, de komende tijd verder af zal nemen. Hierdoor zal de druk van Rusland op Europa verder toenemen en de rol van landen zoals China, India, Iran en natuurlijk Rusland in de wereldpolitiek alleen nog maar groter worden. Laat het duidelijk zijn dat in de optiek van deze landen er geen enkele toekomstvisie voor de staat Israël bestaat.
Natuurlijk is het geweldig dat Donald Trump beweert vierkant achter Israël te staan en zelfs van plan is om daadwerkelijk de ambassade van de VS van Tel Aviv naar Jeruzalem te verplaatsen. Een daad die nog geen enkel land durfde te stellen! Maar de vraag is wat deze daad uiteindelijk op zal leveren?
Tweestaten-oplossing?
De zeventig landen die onlangs op uitnodiging van Frankrijk bijeen kwamen om over het Israëlisch-Palestijnse probleem te praten, kwamen opnieuw tot de conclusie dat de ‘Tweestaten-oplossing’ de enige optie is om het Midden-Oostenprobleem op te lossen. En zo werden tijdens deze conferentie de Oslo-akkoorden weer nieuw leven ingeblazen.
Israël wordt met deze voorstellen gedwongen om de Palestijnse staat te erkennen, een staat die honderd jaar geleden nog niet eens bestond en daarvoor ook nooit bestaan heeft. Een staat waarin mensen wonen die niet eens weten wat de etnische achtergrond is van een echte Palestijn, omdat het hier om vluchtelingen gaat van allerlei etnische achtergronden en nooit door de omliggende Arabische landen humaan opgevangen zijn. Zo wordt Israël gedwongen om in vrede met deze Palestijnse staat als buurman te leven die tot op de dag van vandaag het terrorisme hoog in het vaandel heeft en zelf de staat Israël, waarvan de geschiedenis als staat al zo’n 3500 jaar terug gaat, nog steeds niet wenst te erkennen.
Een bloeiende economie
Ondanks alle boycot-activiteiten van met name Europese landen bloeit de economie van Israël als nooit tevoren. De handelscontracten met de Aziatische landen zijn de laatste tijd enorm toegenomen. Wereldwijd schijnt er een grote behoefte te zijn aan de hightech producten van Israël. Wereldwijd schijnt Israël een geliefde handelspartner te zijn die niet meer weg te denken is in vele landen. Daarnaast worden enorme voorraden gas aangeboord in het Middellandse Zeegebied. Gas, waar vele landen op azen en maar al te graag contracten met Israël over af willen sluiten. Vergelijkbare innovatieve uitvindingen in Israël, bijvoorbeeld op het gebied van waterbeheer, vind je verder in geen enkel land in het Midden-Oosten. De ontziltingsfabrieken, waar zeewater ontzilt wordt en bruikbaar gemaakt wordt voor de landbouw en andere bestemmingen, hebben er voor gezorgd dat het waterprobleem voor Israël eigenlijk niet meer bestaat.
Hoe ziet de Bijbelse toekomst voor Israël eruit?
In Joël 3:2 lezen we ‘dat de Here God alle volkeren zal oordelen en met hen in het gericht zal treden ter oorzake van ‘Zijn volk’ en van ‘Zijn erfdeel Israël’ dat zij onder de volken verstrooid hebben, terwijl zij mijn land verdeelden.’ We leven in de tijd waarin het Land, dat de Here God onder ede aan Abraham, Isaäk en Jakob als een eeuwigdurende bezitting beloofd en gegeven heeft (zie Genesis 13:15 en 17:8), verdeeld wordt. De Gazastrook, die wettelijk aan de stam Juda beloofd werd, wordt nu door de Hamas-Palestijnen beheerd. Hetzelfde geldt voor de Westelijke Jordaanoever met steden als Sichem, Samaria en Jericho. Deze stad werd als eerste door Jozua overwonnen, maar wordt nu door Palestijnen van Abbas beheerd.
In Ezechiël 47:13-20 worden de grenzen van het beloofde land duidelijk aangegeven. Hier wordt de oostgrens van het land gelijk getrokken met de loop van de Jordaan, de noordgrens gaat zelfs tot aan Hamat, dat nog veel noordelijker ligt dan de Golanhoogte en het gehele Hermonmassief omvat. De zuidgrens loop langs de beek van Egypte, bij Kades, dat nog ver ten zuiden van Beersheva ligt. De oppervlakte van het land in de tijd van het Messiaanse vrederijk zal dus aanzienlijk groter zijn dan het huidige Israël, dat door de huidige grenzen bepaald wordt.
We moeten niet vergeten dat dit land het 'erfdeel van de Here God Zelf' genoemd wordt en dat het Zijn land is.
Jeruzalem
In Psalm 132:13-14 laat de Here God geen misverstand bestaan over de toekomstige status van Jeruzalem: ‘Want de HERE heeft Sion verkoren. Hij heeft het zich ter woning begeerd: Dit is mijn rustplaats voor immer, hier zal Ik wonen, want haar heb ik begeerd.’ Het gaat hier om de naam Jahweh, de God van Israël.
Ook al ontkent Unesco van de VN dat er ooit een Joodse tempel in Jeruzalem gestaan heeft, de geschiedenis bewijst en maakt duidelijk dat Salomo op de tempelberg de prachtige tempel gebouwd heeft. Haggaï 2:10 maakt ons duidelijk dat de toekomstige heerlijkheid van deze tempel nog vele malen groter zal zijn.
De engel Gabriël beloofde Maria dat ‘de Here God de troon van David aan de Here Jezus zal geven en dat Hij op deze troon over het huis van Jakob zal heersen tot in eeuwigheid en dat aan Zijn koningschap nooit meer een einde zal komen.’ De troon van David heeft nooit ergens anders gestaan dan in Jeruzalem. Zo zal Jeruzalem de eeuwige hoofdstad worden, van waaruit de Here Jezus over de gehele wereld zal regeren.
Heerschappij, die gegeven wordt
Deze troon wordt aan de Here Jezus door Zijn Vader gegeven. In Openbaring 13 lezen we over de antichrist, die zijn troon van de duivel ontvangt (vers 2). En ook de antichrist heeft zijn oog gericht op Jeruzalem om zich daar door alle mensen te laten aanbidden als de Messias.
De antichrist zal niet om Israël heen kunnen om voor de rest van de wereld geloofwaardig te zijn. We lezen in de Bijbel dat hij met Israël een verbond zal sluiten. Israël gelooft niet in een Messias die ook de Zoon van God is. De Messias moet van het nageslacht van David zijn en volledig uit de mensen (dus man en vrouw) geboren zijn. We lezen van de antichrist dat hij niet vanuit de hemel, maar vanuit de volkerenzee zich zal openbaren, dus een aardse afkomst zal hebben. Hij zal zich in de tempel zetten om zich te laten aanbidden, tot het moment waarop het Joodse volk de schellen van de ogen vallen en ontdekken dat dit de antichrist is waarover Daniël gesproken heeft. Dan zal de Here Jezus wederkomen, waarbij het Joodse volk zijn ware Messias zal herkennen en aannemen. Dan zal het land voorgoed aan Israël toekomen, zoals God beloofd heeft en Israël tot een zegen voor de gehele wereld worden.
Wat een geweldige toekomst is er nog voor Israël weggelegd, het zal alleen vervuld worden via ‘zijn tijden en gelegenheden’ zoals we in Handelingen 1:7 kunnen lezen.
Theo Niemeijer
