"De strijd om Jeruzalem is begonnen"

Feike ter Velde • 77 - 2001/02 • Uitgave: 12
Een Palestijnse leider voor de tv-camera

"Zie, Ik maak Jeruzalem tot een schaal der bedwelming voor alle volken in het rond; ja ook tegen Juda zal het gaan bij de belegering van Jeruzalem. Te dien dage zal Ik Jeruzalem maken tot een steen, die alle natiën moeten heffen; allen die hem heffen zullen zich deerlijk verwonden. En alle volken der aarde zullen zich daarheen verzamelen" (Zacharia 12:3) zegt de HERE.

Het kan vandaag aan niemand, die Gods Woord serieus neemt, ontgaan zijn: niet alleen dat we in profetische tijden leven, maar vooral dat de strijd om Jeruzalem is begonnen. Het teken van de eindtijd en de eindstrijd. Eeuwen lang zongen we in de Kerk: 'biij komt, Hij komt om d'aard' te richten". Die tijd is nu zeer dichtbij gekomen als we letten op de tekenen. De strijd om Jeruzalem is begonnen.

Heel de Islamitische wereld staat op scherp. Natuurlijk heeft men minachting voor Jasser Arafat, de leider van de Palestijnen. Maar de Palestijnen als zodanig kan men goed gebruiken als dagelijkse gesel voor Israël. Men duldt geen Joodse staat op "heilige Islamitische grond", zo kan men overal in de Islamitische media lezen. Het grondgebied van de staat Israël behoort aan de Arabieren, die men de laatste decennia 'Palestijnen' noemt. Sinds de oprichting van de staat Israël is er een Palestijns 'volk' dat een eigen staat wil. Echter niet de staat die men aangeboden kreeg van de Verenigde Naties in 1947, maar een staat die heel 'Palestina' beslaat, inclusief Tel Aviv, Haifa, Beer Scheba en alle andere steden en dorpen. Dat is het Islamitische denken en hoe men ook aan politieke oplossingen denkt in de sfeer van vredesonderhandelingen, zó denkt de Islamitische wereld en zó denkt elke moslim, die de Koran serieus neemt. Israël weigert om de strijd een 'religieuze' oorlog te noemen, maar gevreesd moet worden dat het meer en meer duidelijk wordt dat het om een Islamitische heilige oorlog gaat. Heel de Islamitische wereld staat erbij aan te moedigen, applaudiseert bij elke heldendaad en is zo -rede schuldig aan al het bloed vergieten.

Saddam Hoessein van Irak betaalt aan elk Palestijns gezin, waar een 'strijder' omkomt in de strijd tegen Israël tienduizend(!) dollar in kontanten. Men heeft gemeld dat er honderden zelfmoord commando's klaar staan om Israël in het hart te treffen, zoals onlangs in Jeruzalem, waar zestien mensen omkwamen waaronder een uit Nederland afkomstig Joods gezin. Geen woord van afkeuring uit welke Islamitische staat dan ook tegen zulk moorddadig uitroeien van mensen.

Wie heeft het niet gezien of gelezen, hoe jonge Palestijnen wordt voorgehouden dat ze onmiddellijk naar Allah's heiligdom gaan om daar met zeven maagden en tal van heerlijkheden een leven van lol te krijgen, omdat ze Allah's taak hebben volbracht door Joden te vermoorden? Primitieve jongeren zijn bereid hun lichaam vol te hangen met explosieven om zich vervolgens op te blazen in een Joods warenhuis of een Joods restaurant. Saddam Hoessein betaalt daar tienduizend dollar voor!

In Libanon is de Hezbollah - Partij van Allah - actief en wordt met de dag gevaarlijker voor Israël. Ze worden vooral financieel gesteund en bewapend door Iran. Ze beschikken over achtduizend(!) Katusjaraketten, maar nu ook over grotere types raketten die verder gelegen doelen in Israël kunnen treffen.

Hezbollah wordt actief door Syrië gesteund en door Iran van wapens voorzien. Dit betekent dat het treffen met Hezbollah een treffen met Syrië betekent, waarbij het snel kan escaleren tot een grotere oorlog in het Midden-Oosten. Achter de oorlog staat het religieuze fanatisme van de Islam met de wens Jeruzalem te bevrijden van de Joden. Arafat en zijn clan hebben duidelijk gemaakt geen vrede te wensen. Hij is van mening dat het tij op zijn hand is, dat de wereld, Europa voorop, achter zijn eisen staat en dat hij voortdurend kan rekenen op de steun van de Islamistische landen. Omdat elke vredesdaad jegens Israël voor Arafat betekent dat zijn interne macht taant ten gunste van de radicale Harnas en andere fanatieke stromingen onder de Palestijnen zijn er onder Israëlische politici nog maar weinigen die geloven in een vreedzame regeling met Arafat.

Arafats politiek is erop gericht om internationale waarneming in Israël te verkrijgen, vooral ook met vertegenwoordigers uit Europa. Arafat weet als geen ander dat vooral Frankrijk en Engeland het Palestijnse standpunt krachtig zullen promoten. Als die internationale waarneming er komt wordt de wereld betrokken bij de strijd om Jeruzalem. Het "Alle volken zullen tegen Jeruzalem ten strijde trekken in de eindtijd" naar Zacharia 12:3 is dan niet alleen meer bijbeltekst maar tastbare werkelijkheid geworden.

Feike ter Velde