De strijd om Jeruzalem

Jan van Barneveld • 76 - 2000/01 • Uitgave: 16
Eén van de sterkste bewijzen van de waarheid en de goddelijke oorsprong van de Bijbel is de vervulling van de profetieën van de Bijbel. Deze waarheid staat de laatste maanden weer eens heel duidelijk in de heldere schijnwerpers van het nieuws. De felle strijd om Jeruzalem, die nu gaande is, is duidelijk voorzegd in Gods Woord. De Europese Unie wil meer betrokken worden bij het 'vredesproces'; heel de wereld wordt bij deze strijd betrokken. Ook wij, gelovigen in de Messias, de Here Jezus, de Zoon van de Levende God, spelen hierin een buitengewoon belangrijke rol. We zijn geen toeschouwers, maar zijn intensief betrokken bij de onthulling van het bijbelse, profetische Woord. Wij weten dat het in wezen om een geestelijke strijd gaat. De oorlog om Jeruzalem speelt ook en vooral in de 'hemelse gewesten'.

Door ons geloof in de Here Jezus Christus en in onze gebeden hebben wij daar toegang. Laten we nooit vergeten dat de strijd om Jeruzalem een belangrijke slag is in de worsteling om het komende Koninkrijk van de Here Jezus! In deze oorlog wordt nu iedereen gemobiliseerd. De tegenstander heeft de Islam, een afvallig Christendom, machtige politieke leiders en helaas een deel van Israël aan zijn zijde. Daarom wordt ook u juist nu met extra klem opgeroepen tot de (gebeds)strijd om Jeruzalem en om de komst van Gods Koninkrijk. Met grote ernst en vanuit het diepst van ons hart roepen we elke dag: 'Uw Koninkrijk kome'! En: 'HERE, kom toch spoedig tot Uw doel met Uw volk!'.

EEN OUD ARTIKEL
Ruim vier jaar geleden schreven we het volgende over de 'oorlog om Jeruzalem': 'De Palestijnse Nationale Raad heeft luid en duidelijk laten weten dat zij in de slotonderhandelingen met Israël heel Jeruzalem zullen opeisen. Men beweert zelfs dat 40% van West Jeruzalem Arabisch eigendom is. Ook dit is een onderdeel van de strijd van de Islam om de Heilige Stad. Tijden, situaties en gebeurtenissen door de profeten voorzegd, worden in onze tijd werkelijkheid. Een nieuwe strijdkreet zal in deze oorlog steeds meer gehoord worden: 'Jeruzalem, de heilige stad van de drie grote monotheïstische godsdiensten'. Deze kreet klinkt zo vanzelfsprekend, dat niemand het waagt daar iets tegenin te brengen. Behalve als men de Bijbel kent en gelooft. Deze slogan is ingeslagen en nu is de wereld rijp om Jeruzalem op te delen tussen de drie genoemde godsdiensten en een of ander internationaal beheer. Sinds 1967 is Jeruzalem voor de Palestijnen en voor veel Moslims opeens bijna nog heiliger geworden dan Mekka en Medina. De Stad schijnt met de dag steeds heiliger voor hen te worden.

Waarom sinds 1967? Omdat toen Jeruzalem tijdens de Zesdaagse Oorlog in Joodse handen is gekomen. In een daad van enorme grootmoedigheid heeft Israël toen het praktische, dagelijkse beheer van de Tempelberg aan de Moslim beheersrand, de Waqf overgedragen. Maar van Palestijnse en van Moslim-zijde staat daar alleen maar een steeds toenemende haat en vijandschap tegenover. Dit heeft de afgelopen weken zijn logische, gewelddadige climax gekregen. Men is nu druk bezig aan ingewikkelde, politieke formules, waarbij de 'heilige plaatsen' onder interreligieuze commissies komen en de politieke en bestuurlijke verantwoordelijkheden onder de verschillende partijen worden opgedeeld. De profeet Zacharia heeft het al voorzegd: 'Te dien dage zal Ik Jeruzalem maken tot een steen, die alle naties moeten heffen; allen die hem heffen zullen zich lelijk verwonden' (12:3). Dat gebeurt nu: Men vertilt zich aan die lastige, zware Jeruzalem-steen.

DE STAD VAN DE GROTE KONING
In het O.T. wordt Jeruzalem maar liefst 667 maal genoemd. Als we daar bij optellen de keren dat de 'Heilige Stad' in het N.T. voorkomt, dat komen we ver over de 800 maal. De Joodse traditie kent 72 verschillende namen voor Jeruzalem. U kent vast wel een paar van die namen: Sion (154 keer in het O.T.), de Heilige Berg, Ariël of Vuurhaard, Stad van David, Getrouwe Veste, en Stad van de Grote Koning. De Koning van Israël, de Messias, zal deze stad tot hoofdstad hebben. De God van Israël Zelf heeft deze stad uitgekozen om 'daar Zijn Naam te doen wonen' en 'om daar Zijn Naam te vestigen' (zie Deut. 12:5,13,14; 16:2,12 enz.). In die stad heeft Israëls eredienst plaatsgevonden en zal die eredienst worden hersteld in een nieuwe Tempel. Vandaar dat op dit moment de god van de Islam en de geestelijke machten achter de Islam, de politieke wereldbeheersers van deze duisternis (zie Efe.5:12) en de geestelijke machten die een afvallig christendom voortdrijven, nu samenspannen om Jeruzalem in bezit te krijgen. Maar de Bijbel zegt: 'Want de HERE heeft Sion verkoren; Hij heeft het Zich ter woning begeerd: Dit is Mijn rustplaats voor immer, hier zal Ik wonen, want Ik heb haar begeerd' (Psalm 132:13,14).

Vanuit deze stad zullen Gods wetten over de hele wereld uitgaan en zullen alle volken naar het huis van de God van Jakob gaan om onderwijs te krijgen in Zijn wegen en om te leren in Zijn paden te wandelen. De wegen van de wereld zijn duidelijk doodgelopen. Vrede is ver weg. Burgeroorlogen en terrorisme nemen nog steeds toe. In 1998 stelde mrs. Albright, de minister van buitenlandse Zaken van de VS een lijst op van de 30 gevaarlijkste terroristische groepen. Meer dan de helft ervan hadden een religieuze achtergrond en drijfveer. Dè vrome geesten in deze wereld gaan tekeer tegen de komst van Gods Koninkrijk. Maar als God tot Zijn doel komt met Zijn volk Israël en met Zijn stad Jeruzalem, dan 'zullen zij hun zwaarden tot ploegscharen omsmeden...en zullen zij de oorlog niet meer leren'. De strofe 'vrede op aarde' uit de engelenzang wordt pas dan realiteit.

EEN PROFETISCHE WANDELING
Bijna elk commentaar schuift de schuld voor de afgelopen onlusten om Jeruzalem in de schoenen van de leider van de Likoed-partij, Sharon. Zijn wandeling op de Tempelberg zou de provocatie zijn geveest, waardoor de woede van de Palestijnen en de Israëlische Arabieren is opgewekt. Waarom voelen die Moslims zich geprovoceerd? Omdat ze door hun leiders zijn volgestopt met leugens. Leugens over de persoon van Sharon, leugens over het feit dat de Tempelberg zo'n 'heilige plaats' van de Islam is, leugens over het land Israël, leugens over Jeruzalem dat zo nodig een hoofdstad van een staat Palestina zou moeten zijn en zo een half dozijn meer leugens. Nu jankt de hele wereld mee in het koor van Arafat om de 'vermoorde' Palestijnse jongens. Het is inderdaad heel erg! Maar wat doen die kinderen in straten, waar vreselijk gevaar dreigt? Wie heeft hun schoolboeken volgeschreven met leugens over Israël? Wie stopt hen vol met haat tegen het Joodse volk en zet hen aan tot het gooien met stenen? Israël niet, maar het krijgt wel weer de schuld. De Joden hebben het weer gedaan. Dat is ook de bedoeling en daarvoor worden die kinderen 'opgeofferd'. Laten we, in dit verband, eens kijken naar twee profetische aspecten van die wandeling van Sharon. In de eerste plaats is de houding van velen tegenover Israël door deze gebeurtenissen aan het licht gebracht. De Israëlische Arabieren hebben nu duidelijk kleur bekend. In wezen hebben zij hun plaats binnen Israël verspeeld. Het ND spreekt over het 'moslimdomein de Tempelberg'. Zo spreek je niet over de 'heilige berg van de HERE'! Het ND schrijft over Sharon, die 'in 1982 de man achter de massamoord van het Israëlische leger in de Zuid-Libanese vluchtelingenkampen Sabra en Shatila' was.

Zulke leugens waar een kleine stukje waarheid in zit, zijn als gif dat afglijdt naar de schuilhoeken van de harten van lezers, die niet beter weten. Hier laat het ND zien waar het blad staat: In het kamp van de vijanden van Gods volk. De Palestijnen hebben weer laten zien wie ze zijn en hetzelfde geldt voor velen in de hele wereld. Een tweede, profetisch element van deze wandeling van Sharon vinden we terug bij de profeet Obadja. We lezen in vers 17: 'Maar op de berg Sion zal er ontkoming zijn en die zal een heiligdom wezen'. Het is duidelijk dat de Tempelberg een heiligdom voor de HERE, de God van Israël zal zijn en niet voor Allah of voor een of andere God van één of andere interreligieuze raad, die de Tempelberg zou moeten gaan besturen. Maar dat heiligdom komt er niet automatisch: 'Verlossers zullen de berg Sion bestijgen' profeteert Obadja een paar verzen verder. Zo is de wandeling van Sharon een voorbode van de verlossers, die de berg Sion echt zullen bevrijden.

EEN ZWARE STRIJD
We zien deze strijd om Jeruzalem als een belangrijk teken van de Here God dat er niet veel tijd meer is. Alles spitst zich toe op de stad die de Here God voor Zich heeft uitgekozen. De God van Israël heeft grote plannen met Jeruzalem. 'Te dien tijde zal men Jeruzalem noemen de troon van de HERE en alle volken zullen zich daarheen verzamelen om de Naam van de HERE te Jeruzalem en zij zullen niet meer wandelen naar de verstoktheid van hun boos hart' (Jer. 3:17). En: '…en zij zullen u noemen: De stad van de HERE, het Sion van de Heilige van Israël'. En dreigend klinkt het: 'En de HERE zal Juda op de heilige bodem als Zijn erfdeel in bezit nemen, en Hij zal Jeruzalem nog verkiezen. Zwijg, al wat leeft voor Zijn heilig Aangezicht, want Hij maakt zich op uit zijn heilige woning' (Zach. 2:12.13).

De grote mond van Arafat en de zijnen over de Stad Gods en de zware strijd om het bezit van Jeruzalem heeft de Toorn van de God van Israël opgewekt. Reden te meer voor onze ernstige voorbede. Dat de strijd zwaar en vooral van geestelijke aard is zien we ook in Israël. Immers, hoe is het anders te verklaren dat premier Ehud Barak, die een paar jaar geleden nog zo duidelijk verklaarde dat het ongedeelde Jeruzalem de 'eeuwige' hoofdstad van Israël zou blijven, ineens zo is omgedraaid? En met hem zoveel Israëli's die verblind zijn door het verlangen naar vrede? Hier spelen duistere geestelijke machten een rol, die velen, ook christenen, misleiden.

NIET ZWIJGEN…
Ons aandeel in deze strijd wordt beschreven in Jesaja 62:1 "Om Sions wil zal ik niet zwijgen en om Jeruzalems wil zal ik niet rusten, totdat zijn heil opgaat als een lichtglans en zijn verlossing als een brandende fakkel'. Een paar dagen geleden was burgemeester Olmert van Jeruzalem in ons land. Veel Zoeklichtlezers hebben de Jeruzalemverklaring ook ondertekend. We zijn dankbaar voor dit teken van hartelijke vriendschap dat naar Israël is uitgegaan. Maar we zwijgen ook niet voor de Troon van de Here, onze God, totdat Hij tot Zijn doel is gekomen met Israël en met Jeruzalem. Dan pas 'zullen alle einden van de aarde Hem vrezen'. (Psalm 67:8).

drs. Jan van Barneveld