De profetieën spreken
ds. Jac. Schouten • 76 - 2000/01 • Uitgave: 13
Het gaat nu echter niet meer alleen om het land, maar vooral gaat het om de stad, om Jeruzalem. In een lange rij melden zich vandaag de gegadigden. Van het Vaticaan tot de Verenigde Naties, van de wereldraad van kerken tot de Islam.
Daarom is de strijd, waarvan wij vandaag getuige zijn, niet zo maar om een politiek belang, het is de geestelijke strijd. De strijd achter de schermen. De strijd tussen God en de macht van satan. Hoeveel machten, zowel politiek als geestelijk, hebben zich niet tot dat doel door satan laten gebruiken?
Ehud Barak is teruggekeerd uit Camp David, minister Levy afgetreden als minister van buitenlandse zaken in Israël en de regeringsmogelijkheid voor Barak tot minder dan de helft gedaald. Vooral is Jeruzalem nu het centrum van alle besprekingen en van alle strijd. Het is bijna adembenemend om dit alles mee te maken. Wat leven wij toch in een grote tijd. Een tijd die ons met grote snelheid voert naar het ogenblik dat de Here Jezus Christus zal wederkomen.
Soms zijn er mensen die zeggen dat wij ons teveel bezighouden met Israël. En inderdaad, de tekenen der tijden gebeuren over een breed scala van de wereldgebeurtenissen. Maar toch, Israël staat in dit alles centraal. De aandacht van de wereld richt zich steeds meer op het Midden-Oosten. Bewust of onbewust beseft men dat daar de beslissingen zullen vallen. Daarom komen wij, bij alle vervullingen van profetieën, die we vandaag voor onze ogen zien gebeuren, steeds weer terug op dat Midden-Oosten. Dat kleine reepje grond aan de oever van de Middellandse zee. Dat kleine volk dat onze aandacht op eist. Maar dat kleine volk ziet zich omringd door de machtige Arabische staten, die ten diepste maar één doel hebben, het Israël onmogelijk te maken om te leven.
Het gaat nu echter niet meer alleen o het land, maar vooral gaat het om de stad, om Jeruzalem. In een lange rij melden zich vandaag de gegadigden. Van het Vaticaan tot de Verenigde Naties, van de wereldraad van kerken tot de Islam. Hoewel wij in een tijd leven dat er wel wat gebeurt op aarde, is zoiets niet eerder gezien. Wat is toch het belang van die stad Jeruzalem? Om dat goed te begrijpen moeten we luisteren naar de Bijbel. Daar wordt ons het grote belang van Jeruzalem getoond.
Nog voordat het volk het beloofde land heeft bereikt maakt God al duidelijk dat er een plaats, een stad, zal zijn, om Zijn Naam daar te doen wonen. Het wordt ons op verschillende plaatsen in het boek Deuteronomium gezegd. In Nehemia 1 vs. 9 wordt dit zelfs gezegd in combinatie met de terugkeer uit de ballingschap van het volk. We weten dat dit allereerst te maken heeft met de terugkeer van het volk uit Babel. Maar is het verkeerd om hierbij te denken aan de grote terugkeer van de einden des hemels, zoals Nehemia het zegt, naar de plaats die God zich heeft verkoren om daar Zijn naam te doen wonen? In ontroerende bewoordingen beschrijft de profeet Ezechiël in hoofdstuk 10 het weggaan van de heerlijkheid des Heren uit de tempel en uit de stad. Maar het blijft daar niet bij. Temidden van alle beloften over de terugkeer van het volk naar het land en naar Jeruzalem lezen wij ook van de terugkeer van de heerlijkheid des Heren in Ezechiël 43. Terecht hebben de bijbelvertalers boven dit hoofdstuk het opschrift geplaatst: De Here keert terug tot tempel. Want deze terugkeer zal straks plaatsvinden in alle heerlijkheid. Het is e Here Jezus Christus die in de bergrede spreekt over Jeruzalem als de stad van de grote Koning.
En dat is nu het probleem. Want Jeruzalem is niet zomaar een stad, al was het eeuwenlang een provinciestadje dat nauwelijks werd opgemerkt. Jeruzalem is niet een stad zoals er velen zijn in deze wereld. Jeruzalem is een stad van God, de stad van de grote Koning. En er is er één die dit heel goed weet, dat is de leider van de macht der duisternis. Daarom heeft deze macht al heel vroeg de gemeente losgemaakt van het volk Israël. Israël was afgeschreven, en Jeruzalem was niet belangrijk. Niet alleen de kerken, maar in navolging van de kerken, nam ook de wereldpolitiek deze houding in. Het zou het beste zijn als het volk, het door God uitverkoren volk, maar geliquideerd werd, van de aardbodem weggevaagd. En wat een pogingen zijn daartoe gedaan. Maar dan zou het ook met Jeruzalem, als de stad van de grote Koning, zijn gedaan.
Daarom is de strijd, waarvan wij vandaag getuige zijn, niet zo maar om een politiek belang, het is de geestelijke strijd. De strijd achter de schermen. De strijd tussen God en de macht van satan. Hoeveel machten, zowel politiek als geestelijk, hebben zich niet tot dat doel door de satan laten gebruiken? En nu zitten we midden in de vredespogingen. Iedereen die dit alles objectief beziet, weet ook hoe geforceerd alles gaat. Alle vredespogingen geschieden onder grote druk van de machtige wereldstaten. Maar de landen en volken die daar direct bij betrok- ken zijn hebben helemaal geen verlangen naar vrede. Het is de Islam maar om één zaak te doen, het bezit van Jeruzalem. Daarom wordt het geen vrede en kunnen wij begrijpen dat de pogingen daartoe in Camp David zijn vastgelopen. En het is mogelijk dat er een tijd van vrede komt, maar het zal slechts een korte tijd zijn, zo lezen wij in 1 Thess. 5. Wanneer de wereld opgelucht ademhaalt en het zal uitroepen: Vrede, vrede, en geen gevaar! dan zal een spoedig verderf de wereld overkomen.
Er zal veel gebeuren. Er zal nog een tijd aanbreken dat Israël in grote benauwdheid zal komen. Maar de Here zal het volk daaruit verlossen. Al heel vroeg in de geschiedenis van Israël is dat door God bekend gemaakt. In Deuteronomium 28 lezen wij welke weg Israël zal gaan als het niet trouw blijft aan de Here God en de geboden die Hij heeft gegeven. Voor heel veel mensen, ook voor veel theologen, eindigt hiermede de geschiedenis van Israël. De zegeningen van Israël zouden zijn overgegaan naar de kerk, maar men heeft vergeten te lezen wat er in Deut. 30 staat. Daar maakt God al bekend dat er een omkeer voor Israël zal komen, samen met een terugkeer. En we hebben de profetenboeken maar door te wandelen om het telkens weer te lezen dat Israël hersteld zal worden in het land dat God hen heeft gegeven tot een eeuwige bezitting.
Het is vooral de profeet Zacharia die van de Here God een diep inzicht heeft gekregen over de toekomst van Israël, en daarbij ook voor de toekomst van de wereld. In deze profetieën zien we hoe de volken rondom - en het is geen vraag welke dat zijn - bedwelmd zijn geworden door hun haat tegen Israël. Jeruzalem wordt tot een schaal van bedwelming die deze volken moeten drinken. Maar daar blijft het niet bij. Jeruzalem wordt tot een lastige steen, die de volken, alle volken, proberen te heffen. Maar dit zal worden tot een zaak waar velen zich aan zullen verwonden. Zeer binnenkort zullen we gaan zien hoe Jeruzalem onderwerp wordt van de vergadering van de Verenigde Naties. Maar zelfs daar blijft het niet bij. Is dat omdat Israël toch het grote belang van de stad niet uit handen wil geven? Lezen we nog duidelijker, dan zien we dat God het doet. God maakt Jeruzalem tot een steen die allen moeten heffen. Wat vandaag gebeurt geschiedt allemaal volgens Gods plan. Daarom zijn deze zaken zo spannend.
Het komt zelfs zo ver dat alle volken zich daarheen zullen verzamelen (Zach. 12 vs. 3). De rij van volken die daaraan zullen meedoen lezen we in Ezech. 38. Maar in Openb. 16 vs. 14 lezen we van de geesten van duivelen, die tekenen doen, welke uitgaan naar de koningen der wereld, om hen te verzamelen tot de oorlog op de grote dag van de almachtige God. In Openb. 16 vs. 16 wordt ons de plaats genoemd waar zij verzameld zullen worden, Armageddon. Een strijd, die uiterlijk gaat tegen Israël, maar uitloopt op een strijd tegen de Here God. Reeds in Ps. 2 lezen we hoe de koningen der aarde zich in slagorde scharen en de machthebbers samen spannen tegen de Here God en Zijn Gezalfde. Wordt dit het einde van Jeruzalem als de stad van God? Neen! In Zach. 12 vs. 4 lezen we dat God Zijn ogen zal openhouden over Juda, inclusief Jeruzalem. God zal waakzaam zijn en vs. 9 zegt ons dat God de volken die optrekken tegen Jeruzalem zal zoeken te verdelgen.
En dan gaat het gebeuren.
In de verzen 10 tot 14 lezen we waar eigenlijk heel de wereld al eeuwenlang op wacht. God gaat Zijn Geest uitgieten over Israël. De Geest van genade en gebeden. Reeds in Num. 11 ontmoeten wij het gebed van Mozes: "Och, ware het gehele volk des Heren profeten, doordat de Here Zijn Geest op hen gave". En in Joël 2 wordt het ons getoond hoe het gaat gebeuren. Een uitstorting van de Heilige Geest, waarvan we in Handelingen 2 een vervulling zien, maar die in Joël 2, wat ons naar de toekomst leidt, veel uitgebreider zal zijn. Want daar lezen wij dat het hele volk in deze geestelijke rijkdom zal delen: Ik zal Mijn Geest uitstorten op al wat leeft, en uw zonen en uw dochters zullen profeteren; uw ouden zullen dromen dromen en uw jongelingen zullen gezichten zien. Ook op de dienstknechten en de dienstmaag- den zal Ik in die dagen Mijn Geest uitstorten". Er staat nog veel meer in Joël 2, maar hier blijkt hoe groot de zegen voor Israël zal zijn. En het heerlijke is dat zij dan allen de Here zullen kennen zo zegt Jeremia. En vervolgens zal het volk Israël zijn Messias-Koning zien. Is dat de grote wederkomst des Heren naar deze aarde? Soms hebben we de gedachte dat de Messias-Koning zich eerst bekend maakt aan Zijn volk en dan pas aan de volken van deze wereld. Als Jozef, de zoon van Jakob, onderkoning geworden in Egypte, zich aan zijn broers bekend maakt is er niemand bij.
Alle Egyptenaren werden weggestuurd. Zo stel ik mij ook de ontmoeting voor tussen de Here en Zijn volk. En dan komt Israël tot berouw en geween, zo zegt Zach. 12. Want zij zullen Hem zien, die zij eenmaal hebben doorstoken. Berouw en geween, maar tegelijk zal het de grote ontmoeting zijn tussen de Here en Zijn volk. Het einde van de lijdensweg van Israël. En het begin van Jeruzalem als stad waar vandaan de vrede zal komen over de gehele aarde. Want van Sion zal de wet uitgaan en des Heren woord uit Jeruzalem.
Als Israël dit alles heeft beleefd zal het worden tot een hoofd der volken. En daarom is Jeruzalem zo belangrijk en zien we hoe vandaag de strijd om Jeruzalem zich gaat toespitsen. Maar het staat reeds vast Wie de Overwinnaar zal zijn: Dat is de komende Koning, onze Heiland en Verlosser, de Messias van Israël. Hij komt, Hij komt op d'aard' te richten, de wereld in gerechtigheid.
ds. Jac. Schouten
Daarom is de strijd, waarvan wij vandaag getuige zijn, niet zo maar om een politiek belang, het is de geestelijke strijd. De strijd achter de schermen. De strijd tussen God en de macht van satan. Hoeveel machten, zowel politiek als geestelijk, hebben zich niet tot dat doel door satan laten gebruiken?
Ehud Barak is teruggekeerd uit Camp David, minister Levy afgetreden als minister van buitenlandse zaken in Israël en de regeringsmogelijkheid voor Barak tot minder dan de helft gedaald. Vooral is Jeruzalem nu het centrum van alle besprekingen en van alle strijd. Het is bijna adembenemend om dit alles mee te maken. Wat leven wij toch in een grote tijd. Een tijd die ons met grote snelheid voert naar het ogenblik dat de Here Jezus Christus zal wederkomen.
Soms zijn er mensen die zeggen dat wij ons teveel bezighouden met Israël. En inderdaad, de tekenen der tijden gebeuren over een breed scala van de wereldgebeurtenissen. Maar toch, Israël staat in dit alles centraal. De aandacht van de wereld richt zich steeds meer op het Midden-Oosten. Bewust of onbewust beseft men dat daar de beslissingen zullen vallen. Daarom komen wij, bij alle vervullingen van profetieën, die we vandaag voor onze ogen zien gebeuren, steeds weer terug op dat Midden-Oosten. Dat kleine reepje grond aan de oever van de Middellandse zee. Dat kleine volk dat onze aandacht op eist. Maar dat kleine volk ziet zich omringd door de machtige Arabische staten, die ten diepste maar één doel hebben, het Israël onmogelijk te maken om te leven.
Het gaat nu echter niet meer alleen o het land, maar vooral gaat het om de stad, om Jeruzalem. In een lange rij melden zich vandaag de gegadigden. Van het Vaticaan tot de Verenigde Naties, van de wereldraad van kerken tot de Islam. Hoewel wij in een tijd leven dat er wel wat gebeurt op aarde, is zoiets niet eerder gezien. Wat is toch het belang van die stad Jeruzalem? Om dat goed te begrijpen moeten we luisteren naar de Bijbel. Daar wordt ons het grote belang van Jeruzalem getoond.
Nog voordat het volk het beloofde land heeft bereikt maakt God al duidelijk dat er een plaats, een stad, zal zijn, om Zijn Naam daar te doen wonen. Het wordt ons op verschillende plaatsen in het boek Deuteronomium gezegd. In Nehemia 1 vs. 9 wordt dit zelfs gezegd in combinatie met de terugkeer uit de ballingschap van het volk. We weten dat dit allereerst te maken heeft met de terugkeer van het volk uit Babel. Maar is het verkeerd om hierbij te denken aan de grote terugkeer van de einden des hemels, zoals Nehemia het zegt, naar de plaats die God zich heeft verkoren om daar Zijn naam te doen wonen? In ontroerende bewoordingen beschrijft de profeet Ezechiël in hoofdstuk 10 het weggaan van de heerlijkheid des Heren uit de tempel en uit de stad. Maar het blijft daar niet bij. Temidden van alle beloften over de terugkeer van het volk naar het land en naar Jeruzalem lezen wij ook van de terugkeer van de heerlijkheid des Heren in Ezechiël 43. Terecht hebben de bijbelvertalers boven dit hoofdstuk het opschrift geplaatst: De Here keert terug tot tempel. Want deze terugkeer zal straks plaatsvinden in alle heerlijkheid. Het is e Here Jezus Christus die in de bergrede spreekt over Jeruzalem als de stad van de grote Koning.
En dat is nu het probleem. Want Jeruzalem is niet zomaar een stad, al was het eeuwenlang een provinciestadje dat nauwelijks werd opgemerkt. Jeruzalem is niet een stad zoals er velen zijn in deze wereld. Jeruzalem is een stad van God, de stad van de grote Koning. En er is er één die dit heel goed weet, dat is de leider van de macht der duisternis. Daarom heeft deze macht al heel vroeg de gemeente losgemaakt van het volk Israël. Israël was afgeschreven, en Jeruzalem was niet belangrijk. Niet alleen de kerken, maar in navolging van de kerken, nam ook de wereldpolitiek deze houding in. Het zou het beste zijn als het volk, het door God uitverkoren volk, maar geliquideerd werd, van de aardbodem weggevaagd. En wat een pogingen zijn daartoe gedaan. Maar dan zou het ook met Jeruzalem, als de stad van de grote Koning, zijn gedaan.
Daarom is de strijd, waarvan wij vandaag getuige zijn, niet zo maar om een politiek belang, het is de geestelijke strijd. De strijd achter de schermen. De strijd tussen God en de macht van satan. Hoeveel machten, zowel politiek als geestelijk, hebben zich niet tot dat doel door de satan laten gebruiken? En nu zitten we midden in de vredespogingen. Iedereen die dit alles objectief beziet, weet ook hoe geforceerd alles gaat. Alle vredespogingen geschieden onder grote druk van de machtige wereldstaten. Maar de landen en volken die daar direct bij betrok- ken zijn hebben helemaal geen verlangen naar vrede. Het is de Islam maar om één zaak te doen, het bezit van Jeruzalem. Daarom wordt het geen vrede en kunnen wij begrijpen dat de pogingen daartoe in Camp David zijn vastgelopen. En het is mogelijk dat er een tijd van vrede komt, maar het zal slechts een korte tijd zijn, zo lezen wij in 1 Thess. 5. Wanneer de wereld opgelucht ademhaalt en het zal uitroepen: Vrede, vrede, en geen gevaar! dan zal een spoedig verderf de wereld overkomen.
Er zal veel gebeuren. Er zal nog een tijd aanbreken dat Israël in grote benauwdheid zal komen. Maar de Here zal het volk daaruit verlossen. Al heel vroeg in de geschiedenis van Israël is dat door God bekend gemaakt. In Deuteronomium 28 lezen wij welke weg Israël zal gaan als het niet trouw blijft aan de Here God en de geboden die Hij heeft gegeven. Voor heel veel mensen, ook voor veel theologen, eindigt hiermede de geschiedenis van Israël. De zegeningen van Israël zouden zijn overgegaan naar de kerk, maar men heeft vergeten te lezen wat er in Deut. 30 staat. Daar maakt God al bekend dat er een omkeer voor Israël zal komen, samen met een terugkeer. En we hebben de profetenboeken maar door te wandelen om het telkens weer te lezen dat Israël hersteld zal worden in het land dat God hen heeft gegeven tot een eeuwige bezitting.
Het is vooral de profeet Zacharia die van de Here God een diep inzicht heeft gekregen over de toekomst van Israël, en daarbij ook voor de toekomst van de wereld. In deze profetieën zien we hoe de volken rondom - en het is geen vraag welke dat zijn - bedwelmd zijn geworden door hun haat tegen Israël. Jeruzalem wordt tot een schaal van bedwelming die deze volken moeten drinken. Maar daar blijft het niet bij. Jeruzalem wordt tot een lastige steen, die de volken, alle volken, proberen te heffen. Maar dit zal worden tot een zaak waar velen zich aan zullen verwonden. Zeer binnenkort zullen we gaan zien hoe Jeruzalem onderwerp wordt van de vergadering van de Verenigde Naties. Maar zelfs daar blijft het niet bij. Is dat omdat Israël toch het grote belang van de stad niet uit handen wil geven? Lezen we nog duidelijker, dan zien we dat God het doet. God maakt Jeruzalem tot een steen die allen moeten heffen. Wat vandaag gebeurt geschiedt allemaal volgens Gods plan. Daarom zijn deze zaken zo spannend.
Het komt zelfs zo ver dat alle volken zich daarheen zullen verzamelen (Zach. 12 vs. 3). De rij van volken die daaraan zullen meedoen lezen we in Ezech. 38. Maar in Openb. 16 vs. 14 lezen we van de geesten van duivelen, die tekenen doen, welke uitgaan naar de koningen der wereld, om hen te verzamelen tot de oorlog op de grote dag van de almachtige God. In Openb. 16 vs. 16 wordt ons de plaats genoemd waar zij verzameld zullen worden, Armageddon. Een strijd, die uiterlijk gaat tegen Israël, maar uitloopt op een strijd tegen de Here God. Reeds in Ps. 2 lezen we hoe de koningen der aarde zich in slagorde scharen en de machthebbers samen spannen tegen de Here God en Zijn Gezalfde. Wordt dit het einde van Jeruzalem als de stad van God? Neen! In Zach. 12 vs. 4 lezen we dat God Zijn ogen zal openhouden over Juda, inclusief Jeruzalem. God zal waakzaam zijn en vs. 9 zegt ons dat God de volken die optrekken tegen Jeruzalem zal zoeken te verdelgen.
En dan gaat het gebeuren.
In de verzen 10 tot 14 lezen we waar eigenlijk heel de wereld al eeuwenlang op wacht. God gaat Zijn Geest uitgieten over Israël. De Geest van genade en gebeden. Reeds in Num. 11 ontmoeten wij het gebed van Mozes: "Och, ware het gehele volk des Heren profeten, doordat de Here Zijn Geest op hen gave". En in Joël 2 wordt het ons getoond hoe het gaat gebeuren. Een uitstorting van de Heilige Geest, waarvan we in Handelingen 2 een vervulling zien, maar die in Joël 2, wat ons naar de toekomst leidt, veel uitgebreider zal zijn. Want daar lezen wij dat het hele volk in deze geestelijke rijkdom zal delen: Ik zal Mijn Geest uitstorten op al wat leeft, en uw zonen en uw dochters zullen profeteren; uw ouden zullen dromen dromen en uw jongelingen zullen gezichten zien. Ook op de dienstknechten en de dienstmaag- den zal Ik in die dagen Mijn Geest uitstorten". Er staat nog veel meer in Joël 2, maar hier blijkt hoe groot de zegen voor Israël zal zijn. En het heerlijke is dat zij dan allen de Here zullen kennen zo zegt Jeremia. En vervolgens zal het volk Israël zijn Messias-Koning zien. Is dat de grote wederkomst des Heren naar deze aarde? Soms hebben we de gedachte dat de Messias-Koning zich eerst bekend maakt aan Zijn volk en dan pas aan de volken van deze wereld. Als Jozef, de zoon van Jakob, onderkoning geworden in Egypte, zich aan zijn broers bekend maakt is er niemand bij.
Alle Egyptenaren werden weggestuurd. Zo stel ik mij ook de ontmoeting voor tussen de Here en Zijn volk. En dan komt Israël tot berouw en geween, zo zegt Zach. 12. Want zij zullen Hem zien, die zij eenmaal hebben doorstoken. Berouw en geween, maar tegelijk zal het de grote ontmoeting zijn tussen de Here en Zijn volk. Het einde van de lijdensweg van Israël. En het begin van Jeruzalem als stad waar vandaan de vrede zal komen over de gehele aarde. Want van Sion zal de wet uitgaan en des Heren woord uit Jeruzalem.
Als Israël dit alles heeft beleefd zal het worden tot een hoofd der volken. En daarom is Jeruzalem zo belangrijk en zien we hoe vandaag de strijd om Jeruzalem zich gaat toespitsen. Maar het staat reeds vast Wie de Overwinnaar zal zijn: Dat is de komende Koning, onze Heiland en Verlosser, de Messias van Israël. Hij komt, Hij komt op d'aard' te richten, de wereld in gerechtigheid.
ds. Jac. Schouten
