De profetieën spreken

ds. Jac. Schouten • 76 - 2000/01 • Uitgave: 1
Bij het onderzoeken van de profetieën moeten we niet alleen denken aan de woorden, welke zijn uitgesproken, maar ook aan mensen of plaatsen, alsmede bepaalde gebeurtenissen, die een profetisch gegeven in zich hebben. We noemen dat typen en komen daarmee terecht in de typologie, waarmee we voorzichtig moeten omgaan, want alleen dat kunnen we daarvoor gebruiken, als dat verder in de Bijbel heel duidelijk is. Zo zien we de persoon van Jozef in Egypte als een type van de Here Jezus. Zo ook Jona, de profeet, door de Here Jezus zelf zo genoemd.

Nu willen wij vanuit de oudheid, ook een type naar voren halen. Het merkwaardige hiervan is dat dit type wel verdwenen lijkt, maar toch steeds aanwezig is.

We hebben het over Babel.
En we horen koning Nebukadnezar de woorden spreken die Babel altijd hebben vergezeld en die het hart van het streven van Babel vormen:
"Is dat niet het grote Babel dat ik gebouwd heb tot een koninklijke woonstede door de sterkte mijner macht en tot eer mijner majesteit" (Dan.4 vs.29).

We zien dan ook dat Babel vanaf het begin een wereldmacht is geweest met een machtige dictator aan het hoofd, waarmede ook de trend gezet was voor alle machthebbers na deze, tot in onze dagen toe.

NIMROD EN ZIJN OPVOLGERS
Het is in Gen. 10 dat Babel voor het eerst wordt genoemd, samen met de naam van de machthebber, die daar in het eerst heeft geheerst. Nimrod wordt de eerste machthebber genoemd en het begin van zijn koninkrijk was Babel. Het was Nimrod die de grote stad bouwde. Wat dat precies is geweest, weten we niet, maar zijn rijk was groot. Het strekte zich uit over een groot deel van het huidige Midden-Oosten, met een grote uitloper Azië in.

Deze Nimrod behoorde tot de geweldigen uit de voortijd die we ook in Gen. 6 tegenkomen. Daarvan lezen we dat zij reuzen waren. Later, ook na de zondvloed, komen we deze reuzen tegen als de kinderen van Enak. Uiteindelijk worden de laatsten van hen door koning David vernietigd. Er is een gedachte dat deze reuzen te maken hebben met de vermenging van de "zonen Gods" met de dochters der mensenkinderen. In dit licht bezien krijgt het bestaan van deze Nimrod wel een bijzondere betekenis. Deze man blijkt, zoals hier wordt gezegd, een geweldig jager te zijn voor het aangezicht des Heren. Maar is dit wel zo? De Septuagint, de Griekse vertaling van het Oude Testament, geeft een andere lezing; een geweldig jager tegenover de Here. Naar onze gedachten klopt dat beter met de werkelijkheid. Want deze Nimrod sticht een stad, een rijk, waarmee hij de fundamenten legt voor de tegenstand, die er heel de geschiedenis door tegen de Here God is geweest.

DE MACHT VAN DE MENS
Want Babel is de stad waar de mens het voor het zeggen heeft. De stad van de macht van de mens. Maar ook is Babel de plaats van de godsdienst van de mens, die God de rug heeft toegekeerd. Babel gaat op deze wijze de plaats worden waar de mensen een politiek, godsdienstige eenheid willen vormen.

Hoe ernstig dit alles wel is wordt duidelijk als we zien welk een grote plaats de profeten Jesaja en Jeremia aan Babel wijden. Hier ontdekken we de diepe achtergrond van Babel, zoals dit rijk zich in de toekomst, als de gemeente van deze aarde is weggenomen, zal manifesteren. Een politieke wereldmacht met een zeer occult gegeven. En zal het de mens ook lukken? We zien de machthebbers verschijnen.

Nebukadnezar, die het grote beeld voor zichzelf liet bouwen, waarvoor de mensen moesten neerknielen. Na hen kwamen de keizers van Rome, die zich als God lieten aanbidden. En dan hun opvolgers, tot in onze dagen toe, een Hitler en een Stalin.

Totdat straks de komende wereldheerser zal verschijnen, die zich in de tempel Gods zal zetten om zich te laten zien dat hij een god is.

Want één ding is duidelijk:
Wereldmacht en godsdienst moeten samen gaan. Reeds in Gen.11 wordt ons dit getoond door de torenbouw van Babel. De toren was een occult gegeven. We zien dat in deze gegevens: een stad met een toren, een naam en zelfs de top van die stad die naar de hemel moest reiken. Op die toren van Babel zal zeker een tempel hebben moeten staan van Bel, de god van Babel. Een tempel, gewijd aan de afgoden. Daarom dat harde ingrijpen van de Here God. Want achter de afgoden staan altijd de demonen.

HET BEELD
Dat is ook het beeld dat ons in Dan. 3 wordt getoond.
In het dal wordt een gouden beeld gebouwd. Opmerkelijk zijn de maten van dit beeld: zestig el en zes el. We denken daarbij aan het getal van de komende antichrist. Zijn getal zal zijn zeshonderdzesenzestig. De mens komt nooit hoger dan zes, zelfs de komende machthebber niet. Want het volmaakte getal is zeven. En daar komt de mens niet aan toe.

Dat dit hele gebeuren in het dal Dura afgodisch was, wordt duidelijk in Dan. 3 vs. 12, waar gesproken wordt over "uw goden". Eveneens in de verzen 17 en 18 waar we de drie vrienden van Daniël horen zeggen: " het zij u bekend, o koning, dat wij uw goden niet vereren, en het gouden beeld dat gij hebt opgericht, niet aanbidden". Deze jonge mannen staan model voor allen die dat in de loop der geschiedenis hebben gezegd. Het waren er velen en ze zijn er vandaag. Babel, in het begin van de geschiedenis ontstaan, zal blijven totdat Babel in de tijd van het einde zal ondergaan. Dat einde dient zich aan in de persoon van de antichrist.

Het zal niet lang meer duren en de mensheid is gereed om hem te ontvangen, hem te aanbidden als een god. In Openb. 13 vs. 8 lezen wij dat allen die op de aarde wonen, hem (het beest) zullen aanbidden.

In vs. 12 en 15 wordt het nog sterker gezegd. De macht van de satan zal zo ver gaan dat er door de valse profeet wonderen en tekenen gedaan zullen worden, wat zal leiden tot een sterkere aanbidding.

Hier zien we de moderne afgodendienst tot een hoogtepunt komen, wat tegelijk het dieptepunt van de mensheid is. De mensen wenden zich af van de Here God, die hemel en aarde gemaakt heeft, om zich te wenden tot pseudogoden.

OCCULTISME
Het occulte van Babel, wat eeuwenlang, min of meer sluimerend aanwezig is geweest, om soms ineens duidelijk te worden, zal zich in de eindtijd op een geweldige wijze manifesteren. En de mens, die van God niet wil weten, zal zich voor de pseudo-god buigen. Het profetisch Woord maakt ons duidelijk dat we met rasse schreden op weg zijn naar de laatste manifestatie van Babel. Babel als het grote culturele, economische en godsdienstige centrum van de wereld. Er zijn mensen die denken aan een herbouw van de grote stad Babel. Anderen denken aan een macht die vooral in het Westen naar voren zal komen.

Als er al een stad verschijnt die als het toekomstige Babel zal kunnen optreden, zal deze stad toch het centrum zijn van het grote en machtige eindrijk. Op het moment dat we deze regels schrijven, zijn in de Ver. Staten enkele mannen bezig om de machtigste van het land te worden. En daarbij wellicht de machtigste man van de wereld. Hoewel we ook niet moeten uitsluiten dat Europa zeer snel bezig is om de Ver. Staten naar de kroon te stoten en zelf tot een grootmacht te worden. De economie is ook een niet te onderschatten macht, door alle megafusies die plaats vinden. Grote ondernemingen, de banken, en nog veel meer, het wordt allemaal tot een eenheid.

Maar het belangrijkste zal zijn dat in die tijd de politieke macht een verbond zal sluiten met de godsdienstige macht. Maar wel een godsdienstige macht, waarbij alle godsdiensten zijn betrokken. De moslimlanden zien dit alles aarzelend aan, maar in Europa neemt de integratie van de verschillende godsdiensten toe. Openbaring 17 laat ons de godsdienst zien in de vorm van de vrouw die zit op het beest. De eenheid van politiek en godsdienst, welke nagestreefd werd door de grondleggers van Babel, Nimrod en de torenbouwers, wat door Nebukadnezar op een machtige wijze werd door gevoerd, zal in het einde zijn volmaking vinden.

Het zal de grote tegenstander van God en mensen, de satan, lukken om op deze wijze deze tegenstand tot een bijzondere hoogte te voeren. Maar dan zal de tijd zijn aangebroken dat de demonische machten ten onder zullen gaan.

Want Jezus Christus is de grote Overwinnaar.

Babel was er vanaf het begin, Babel gaat in het einde ten onder. Alzo spreken de profetieën.

ds. Jac. Schouten