De oude vijand is terug
Feike ter Velde • 90 - 2014 • Uitgave: 20
De NAVO zat politiek in het slop. Na het optreden op de Balkan tegen Servië en het verjagen van Khadaffi leken de klussen geklaard. “Hoe nu verder?” zo leek de vraag. De NAVO-leden in Europa besparen al jaren op hun defensiebudgetten, tot ergernis van de Verenigde Staten. Nu lijkt zelfs in Nederland een meerderheid te bestaan voor het ophogen van het defensiebudget, crisis of geen crisis. Wat is er gebeurd?
Deze zomer is de wereld een beetje veranderd. De spanningen in Europa zijn aanzienlijk opgelopen door de agressieve houding van Rusland en met name van president Poetin. In enkele weken tijd hadden we te maken met een economische boycot van Rusland voor verschillende Europese producten, met name uit de land- en tuinbouw. Europa en de Verenigde Staten sloegen daarbij de handen ineen en onze tuinbouw zit hier en daar in problemen. Rusland was een groeiend afzetgebied voor de Nederlandse tuinbouw. Het Russische probleem lijkt niet snel op te lossen.
Hetze tegen Poetin
Met name vanuit Nederland, maar ook uit andere delen van de wereld is er gedurende de afgelopen Olympische Spelen een hysterische campagne gevoerd tegen Rusland, dat een wet had aangenomen om jonge kinderen af te schermen van agressieve homopropaganda. Onmiddellijk werd dit als anti-homowet bestempeld, wat in feite sterk overdreven is. Veel erger is de straatterreur tegen homoseksuelen in Rusland. Groepen mannen die schandalig geweld vertonen, mensen letterlijk in elkaar slaan en mishandelen, waaraan de overheid, met name de politie, meestal niets doet. Het gaat hier om bepaalde knokploegen met fascistische trekken. Maar de hetze tegen president Poetin in de media werd ergerlijk. Politieke leiders zagen zich genoodzaakt bijwoning van het openingsceremonieel af te zeggen. Dat moet Poetin zeer hebben gekwetst. De invloed van de Russisch-orthodoxe kerk op de samenleving en op het denken over homoseksualiteit in Rusland moet ook niet worden onderschat. Er is echter in Rusland een levendige homoseksuele subcultuur. Ook in Moskou bestaan zaken als homobars.
De hetze tegen Poetin was daarom sterk overdreven en vooral aangeblazen door Westerse propagandisten. Toen Poetin de wet in 2013 ondertekende was er in de krant nauwelijks meer over te lezen dan enkele regels. Enkele weken daarna was het de New York Times, een bekende en grote Amerikaanse krant, die Rusland afschilderde als een soort schurkenstaat waarin een wet is aangenomen die elke homo, ook sporters, trainers, journalisten of familieleden zonder meer in de gevangenis kan doen belanden. Toen dit werd opgepikt door de homolobby in het Westen waren de rapen gaar. Voor een zorgvuldige en kritische benadering bestond in de media onmiddellijk geen enkele ruimte meer. Praatprogramma’s, artikelen in de geschreven media, documentaires, het kon niet op. Rusland als gastheer van de Olympische Winterspelen 2014 moest aan de wand worden gespijkerd. En dat is gebeurd. De New York Times loog het verhaal bij elkaar en de leugens werden in alle media aan de man gebracht als waarheid. Uiteraard vermeldde men nergens dat de Russische wet was bedoeld ter bescherming van minderjarigen en dat zelfs het woord homoseksualiteit of aanverwante woorden nergens in de wettekst voorkomt.
De hysterische hetze tegen Poetin in het Westen stond en staat onder regie van de wijdvertakte homolobby in onze maatschappij. In Rusland is homoseksualiteit niet wettelijk verboden, wel in meer dan zeventig andere landen in de wereld, waaronder twaalf Amerikaanse(!) staten. Ik ben geen verdediger van Vladimir Poetin, maar de hetze die leidt tot allerlei spanningen, nu zelfs wereldwijd, vereist een eerlijker en nuchtere benadering. De Westerse homolobby is hiermee een gevaar geworden voor de wereldvrede.
De islam
De bloedige opmars van Islamitische Staat (IS) heeft in de hele wereld tot een schrikreactie geleid. Dachten goedwillende mensen dat de islam een vreedzame religie was, thans zijn velen, helaas niet allen, wakker geworden. De verschrikkelijke wandaden van deze islamitische strijders heeft alle grenzen van menselijkheid overschreden. Als bloeddorstige beesten gaan ze tekeer om alles en iedereen uit te moorden die het met hun ideeën waagt oneens te zijn. Massale executies, onthoofdingen, verkrachtingen, het is aan de orde van de dag in delen van Irak en Syrië.
De Verenigde Staten trachten nu een internationale coalitie samen te stellen om de strijd tegen de oprukkende islamitische verschrikking aan te binden. Terwijl de Verenigde Naties zich bezig houden met de afschaffing van Zwarte Piet, staat de wereld in brand en neemt gelukkig Amerika het voortouw. De coalitie zal vooral uit NAVO-landen bestaan. Vooralsnog zal de strijd tegen IS vanuit de lucht plaatsvinden, zonder dat er grondtroepen aan te pas komen. Die grondtroepen moeten Irak en Syrië zelf leveren.
De vraag is hoe president Assad van Syrië, die nog steeds de touwtjes in handen heeft in de door hem gedomineerde gebieden in Syrië, in het plaatje past. Ook is de vraag hoe Iran – dat Amerika altijd zag als de grote satan – kan en moet worden ingeschakeld om tegen de soennitische moordenaars ten strijde te trekken. Er zijn berichten die zeggen dat de geestelijke leider van Iran, ayatollah Khamenei, aan militaire commandanten van Iran toestemming heeft gegeven om met Amerikaanse en Iraakse officieren te overleggen over een gezamenlijk uit te voeren strijd. De aangewezen commandant van Iran die overleg met de VS zal voeren staat op een Amerikaanse terreurlijst. De IS is voor Iran een schrikbeeld, omdat alle sjiieten door soennieten als ketters en ongelovigen worden beschouwd. Iran heeft inmiddels militairen in Irak die deelnemen aan de strijd tegen IS.
Sharia-politie in Europa
Inmiddels treden islamieten in Europa steeds brutaler op de voorgrond met islamitische acties. Onlangs kwam er het bericht dat islamieten in de Duitse stad Wuppertal een sharia-politie had opgericht, die ’s nachts door de stad patrouilleert. Men eist een zone in het centrum van de stad die door de sharia wordt gecontroleerd: geen alcohol, geen muziek of kansspelen, geen prostitutie of drugs. Ze lopen Turkse winkels binnen en dwingen het personeel geen alcohol te verkopen. Men heeft aangekondigd deze activiteiten verder uit te zullen breiden.
Te laat?
Bij al deze ontwikkelingen ligt het voor de hand dat onze Westerse landen zoeken naar een nieuwe impuls om onze vrijheden te verdedigen. Poetins heimwee naar de oude Sovjet-Unie – is de oude vijand terug? – een oprukkende islam in en buiten Europa, het zijn de ingrediënten voor nieuwe impulsen om een zwakke NAVO, die werd opgericht om onze vrije wereld te verdedigen, te genezen. Maar is het niet te laat? Maken onze politici niet steeds de verkeerde keuzes?
Angst en onzekerheid gaan steeds meer het beeld bepalen in onze vrije wereld door de tekenen van de tijd!
Feike ter Velde
Deze zomer is de wereld een beetje veranderd. De spanningen in Europa zijn aanzienlijk opgelopen door de agressieve houding van Rusland en met name van president Poetin. In enkele weken tijd hadden we te maken met een economische boycot van Rusland voor verschillende Europese producten, met name uit de land- en tuinbouw. Europa en de Verenigde Staten sloegen daarbij de handen ineen en onze tuinbouw zit hier en daar in problemen. Rusland was een groeiend afzetgebied voor de Nederlandse tuinbouw. Het Russische probleem lijkt niet snel op te lossen.
Hetze tegen Poetin
Met name vanuit Nederland, maar ook uit andere delen van de wereld is er gedurende de afgelopen Olympische Spelen een hysterische campagne gevoerd tegen Rusland, dat een wet had aangenomen om jonge kinderen af te schermen van agressieve homopropaganda. Onmiddellijk werd dit als anti-homowet bestempeld, wat in feite sterk overdreven is. Veel erger is de straatterreur tegen homoseksuelen in Rusland. Groepen mannen die schandalig geweld vertonen, mensen letterlijk in elkaar slaan en mishandelen, waaraan de overheid, met name de politie, meestal niets doet. Het gaat hier om bepaalde knokploegen met fascistische trekken. Maar de hetze tegen president Poetin in de media werd ergerlijk. Politieke leiders zagen zich genoodzaakt bijwoning van het openingsceremonieel af te zeggen. Dat moet Poetin zeer hebben gekwetst. De invloed van de Russisch-orthodoxe kerk op de samenleving en op het denken over homoseksualiteit in Rusland moet ook niet worden onderschat. Er is echter in Rusland een levendige homoseksuele subcultuur. Ook in Moskou bestaan zaken als homobars.
De hetze tegen Poetin was daarom sterk overdreven en vooral aangeblazen door Westerse propagandisten. Toen Poetin de wet in 2013 ondertekende was er in de krant nauwelijks meer over te lezen dan enkele regels. Enkele weken daarna was het de New York Times, een bekende en grote Amerikaanse krant, die Rusland afschilderde als een soort schurkenstaat waarin een wet is aangenomen die elke homo, ook sporters, trainers, journalisten of familieleden zonder meer in de gevangenis kan doen belanden. Toen dit werd opgepikt door de homolobby in het Westen waren de rapen gaar. Voor een zorgvuldige en kritische benadering bestond in de media onmiddellijk geen enkele ruimte meer. Praatprogramma’s, artikelen in de geschreven media, documentaires, het kon niet op. Rusland als gastheer van de Olympische Winterspelen 2014 moest aan de wand worden gespijkerd. En dat is gebeurd. De New York Times loog het verhaal bij elkaar en de leugens werden in alle media aan de man gebracht als waarheid. Uiteraard vermeldde men nergens dat de Russische wet was bedoeld ter bescherming van minderjarigen en dat zelfs het woord homoseksualiteit of aanverwante woorden nergens in de wettekst voorkomt.
De hysterische hetze tegen Poetin in het Westen stond en staat onder regie van de wijdvertakte homolobby in onze maatschappij. In Rusland is homoseksualiteit niet wettelijk verboden, wel in meer dan zeventig andere landen in de wereld, waaronder twaalf Amerikaanse(!) staten. Ik ben geen verdediger van Vladimir Poetin, maar de hetze die leidt tot allerlei spanningen, nu zelfs wereldwijd, vereist een eerlijker en nuchtere benadering. De Westerse homolobby is hiermee een gevaar geworden voor de wereldvrede.
De islam
De bloedige opmars van Islamitische Staat (IS) heeft in de hele wereld tot een schrikreactie geleid. Dachten goedwillende mensen dat de islam een vreedzame religie was, thans zijn velen, helaas niet allen, wakker geworden. De verschrikkelijke wandaden van deze islamitische strijders heeft alle grenzen van menselijkheid overschreden. Als bloeddorstige beesten gaan ze tekeer om alles en iedereen uit te moorden die het met hun ideeën waagt oneens te zijn. Massale executies, onthoofdingen, verkrachtingen, het is aan de orde van de dag in delen van Irak en Syrië.
De Verenigde Staten trachten nu een internationale coalitie samen te stellen om de strijd tegen de oprukkende islamitische verschrikking aan te binden. Terwijl de Verenigde Naties zich bezig houden met de afschaffing van Zwarte Piet, staat de wereld in brand en neemt gelukkig Amerika het voortouw. De coalitie zal vooral uit NAVO-landen bestaan. Vooralsnog zal de strijd tegen IS vanuit de lucht plaatsvinden, zonder dat er grondtroepen aan te pas komen. Die grondtroepen moeten Irak en Syrië zelf leveren.
De vraag is hoe president Assad van Syrië, die nog steeds de touwtjes in handen heeft in de door hem gedomineerde gebieden in Syrië, in het plaatje past. Ook is de vraag hoe Iran – dat Amerika altijd zag als de grote satan – kan en moet worden ingeschakeld om tegen de soennitische moordenaars ten strijde te trekken. Er zijn berichten die zeggen dat de geestelijke leider van Iran, ayatollah Khamenei, aan militaire commandanten van Iran toestemming heeft gegeven om met Amerikaanse en Iraakse officieren te overleggen over een gezamenlijk uit te voeren strijd. De aangewezen commandant van Iran die overleg met de VS zal voeren staat op een Amerikaanse terreurlijst. De IS is voor Iran een schrikbeeld, omdat alle sjiieten door soennieten als ketters en ongelovigen worden beschouwd. Iran heeft inmiddels militairen in Irak die deelnemen aan de strijd tegen IS.
Sharia-politie in Europa
Inmiddels treden islamieten in Europa steeds brutaler op de voorgrond met islamitische acties. Onlangs kwam er het bericht dat islamieten in de Duitse stad Wuppertal een sharia-politie had opgericht, die ’s nachts door de stad patrouilleert. Men eist een zone in het centrum van de stad die door de sharia wordt gecontroleerd: geen alcohol, geen muziek of kansspelen, geen prostitutie of drugs. Ze lopen Turkse winkels binnen en dwingen het personeel geen alcohol te verkopen. Men heeft aangekondigd deze activiteiten verder uit te zullen breiden.
Te laat?
Bij al deze ontwikkelingen ligt het voor de hand dat onze Westerse landen zoeken naar een nieuwe impuls om onze vrijheden te verdedigen. Poetins heimwee naar de oude Sovjet-Unie – is de oude vijand terug? – een oprukkende islam in en buiten Europa, het zijn de ingrediënten voor nieuwe impulsen om een zwakke NAVO, die werd opgericht om onze vrije wereld te verdedigen, te genezen. Maar is het niet te laat? Maken onze politici niet steeds de verkeerde keuzes?
Angst en onzekerheid gaan steeds meer het beeld bepalen in onze vrije wereld door de tekenen van de tijd!
Feike ter Velde
