De nieuwe wereldorde (5)
Robert de Telder • 77 - 2001/02 • Uitgave: 23
DE BONDGENOTEN VAN RUSLAND
Libië
Libië blijft een buitenbeentje in de internationale gemeenschap der volken. Het land heeft zich verder geprofileerd als de vijand van Israël en staat bekend voor zijn banden met het internationale terrorisme. Volgens de profeet Ezechiël is het in de eindtijd een bondgenoot van Magog.
Het land streeft naar gebiedsuitbreiding. bezet defacto het noordelijke gedeelte van het buurland Tsjaad en heeft aspiraties naar Tunesië en Egypte toe. Elke bedoeien uit de oostelijke Sahara in Egypte kan bijvoorbeeld aanspraak maken op de Libische nationaliteit. Dit alles past in het bijbelse plaatje. In de Hebreeuwse grondtekst staat er Put voor Libië wat in de oudheid reeds op een groter gebied betrekking had. Zo schrijft onze historicus Josephus dat Put in zijn dagen stond voor de Romeinse provincie Afrika. Dit betekent, naar onze tijd toe vertaald, dat het bijbelse Put wel eens een toekomstige federatie van Noord-Afrikaanse landen zou kunnen zijn.
Ethiopië, Eindtijd-Bondgenoot van Rusland tegen Israël. Met de identificatie van dit land met het bijbelse Rush heb ik de bal misgeslagen. Ik heb me in 1985 laten leiden door wat Hal Lindsey in zijn 'De planeet die aarde heette' over Ethiopië meende te kunnen invullen. Het land zat toen nog in het Sovjetblok met zelfs een contingent Cubaanse huurlingen actief in de strijdkrachten.
Dit moet een les zijn voor elk geforceerd 'willen inpassen van actuele ontwikkelingen in het bijbelse eindtijdkader Niettemin zat ik niet ver naast mijn stelling dat Ethiopië zich naar het noorden, naar Soedan. moest uitbreiden. Het is inderdaad Soedan dat zich heden als het bijbelse Kush profileert. Ethiopië zit heden, na het marxistische avontuur, economisch en militair aan de grond. Het noordelijke Eritrea heeft zich zelfs kunnen afscheiden en is onafhankelijk. Historisch gezien lag het gebied van Kush zuidelijk van Egypte. De XXVste dynastie had er haar basis.
Perzië
De identificatie van Perzië blijft correct temeer daar dit land na meer dan 2000 jaar zijn naam behouden heeft. Het is kwestie van de actualiteit te volgen. Uiteindelijk zullen gemeenschappelijke belangen maken dat Perzië samen met Magog tegen Israël zal marcheren. Intussen blijft Iran oftewel Perzië vijand nummer 1 van de Joodse staat.
Togarma en Gomer
Mijn plaatsing van Togarma op de landkaart, met name in Oost-Europa blijft geldig. Gomer heb ik in 1985 met Oost-Duitsland geïdentificeerd, weer in de lijn van Hal Lindsey. Wanneer ik dit kleine hoofdstuk herlees, ben ik niet meer zo gelukkig met de summiere vermelding dat Gomer Duitsland is. Sedert de hereniging in 1989 hebben we Duitsland een andere koers zien varen. Het is samen met Frankrijk de ware ‘as’ geworden waar de rest van Europa om draait. Nochtans is het mijn verwachting dat dit niet zal blij duren. De verplaatsing van de hoofdstad van Bonn naar Berlijn, van west naar oost, moet een teken aan de wand zijn.
Het is gepast om het bijbelse Gomer nader toe te lichten. De Bijbel maakt ons duidelijk. dat we dit land in Europa moeten situeren. We vinden 'Gomer' in de volkerenlijst uit Genesis 10 terug. Gomer is één der nakomelingen van Jafet, een zoon van Noach. Na de spraakverwarring te Babel is Gomer naar de kustlanden, of anders gezegd naar Europa, uitgeweken. Flavius Josephus wijst erop dat de kusteilanden in Europa zich uitstrekken van Cadiz in Spanje tot aan de rivier de Don in Rusland. De Don gold in de oudheid als de grens tussen Europa en Azië!
Genesis 10:L5: 'Dit zijn de nakomelingen der zonen van Noach: Sem. Cham en Jafet; hun werden namelijk zonen geboren na de vloed. De zonen van Jafet waren Gomer. Magog. Madai, Javan, Tubal, Mesech en Tiras. En de zonen van Gomer waren Askenaz Rifath en Togarma. En de zonen van Javan waren Elisa, Tarsis, de Kittieten en de Donanieten. Naar dezen zijn de kustlanden der volken in hun landen verdeeld, elk naar zijn taal, naar hun geslacht onder hun volken." (NBG-1951 vertaling)
Robert de Telder
Libië
Libië blijft een buitenbeentje in de internationale gemeenschap der volken. Het land heeft zich verder geprofileerd als de vijand van Israël en staat bekend voor zijn banden met het internationale terrorisme. Volgens de profeet Ezechiël is het in de eindtijd een bondgenoot van Magog.
Het land streeft naar gebiedsuitbreiding. bezet defacto het noordelijke gedeelte van het buurland Tsjaad en heeft aspiraties naar Tunesië en Egypte toe. Elke bedoeien uit de oostelijke Sahara in Egypte kan bijvoorbeeld aanspraak maken op de Libische nationaliteit. Dit alles past in het bijbelse plaatje. In de Hebreeuwse grondtekst staat er Put voor Libië wat in de oudheid reeds op een groter gebied betrekking had. Zo schrijft onze historicus Josephus dat Put in zijn dagen stond voor de Romeinse provincie Afrika. Dit betekent, naar onze tijd toe vertaald, dat het bijbelse Put wel eens een toekomstige federatie van Noord-Afrikaanse landen zou kunnen zijn.
Ethiopië, Eindtijd-Bondgenoot van Rusland tegen Israël. Met de identificatie van dit land met het bijbelse Rush heb ik de bal misgeslagen. Ik heb me in 1985 laten leiden door wat Hal Lindsey in zijn 'De planeet die aarde heette' over Ethiopië meende te kunnen invullen. Het land zat toen nog in het Sovjetblok met zelfs een contingent Cubaanse huurlingen actief in de strijdkrachten.
Dit moet een les zijn voor elk geforceerd 'willen inpassen van actuele ontwikkelingen in het bijbelse eindtijdkader Niettemin zat ik niet ver naast mijn stelling dat Ethiopië zich naar het noorden, naar Soedan. moest uitbreiden. Het is inderdaad Soedan dat zich heden als het bijbelse Kush profileert. Ethiopië zit heden, na het marxistische avontuur, economisch en militair aan de grond. Het noordelijke Eritrea heeft zich zelfs kunnen afscheiden en is onafhankelijk. Historisch gezien lag het gebied van Kush zuidelijk van Egypte. De XXVste dynastie had er haar basis.
Perzië
De identificatie van Perzië blijft correct temeer daar dit land na meer dan 2000 jaar zijn naam behouden heeft. Het is kwestie van de actualiteit te volgen. Uiteindelijk zullen gemeenschappelijke belangen maken dat Perzië samen met Magog tegen Israël zal marcheren. Intussen blijft Iran oftewel Perzië vijand nummer 1 van de Joodse staat.
Togarma en Gomer
Mijn plaatsing van Togarma op de landkaart, met name in Oost-Europa blijft geldig. Gomer heb ik in 1985 met Oost-Duitsland geïdentificeerd, weer in de lijn van Hal Lindsey. Wanneer ik dit kleine hoofdstuk herlees, ben ik niet meer zo gelukkig met de summiere vermelding dat Gomer Duitsland is. Sedert de hereniging in 1989 hebben we Duitsland een andere koers zien varen. Het is samen met Frankrijk de ware ‘as’ geworden waar de rest van Europa om draait. Nochtans is het mijn verwachting dat dit niet zal blij duren. De verplaatsing van de hoofdstad van Bonn naar Berlijn, van west naar oost, moet een teken aan de wand zijn.
Het is gepast om het bijbelse Gomer nader toe te lichten. De Bijbel maakt ons duidelijk. dat we dit land in Europa moeten situeren. We vinden 'Gomer' in de volkerenlijst uit Genesis 10 terug. Gomer is één der nakomelingen van Jafet, een zoon van Noach. Na de spraakverwarring te Babel is Gomer naar de kustlanden, of anders gezegd naar Europa, uitgeweken. Flavius Josephus wijst erop dat de kusteilanden in Europa zich uitstrekken van Cadiz in Spanje tot aan de rivier de Don in Rusland. De Don gold in de oudheid als de grens tussen Europa en Azië!
Genesis 10:L5: 'Dit zijn de nakomelingen der zonen van Noach: Sem. Cham en Jafet; hun werden namelijk zonen geboren na de vloed. De zonen van Jafet waren Gomer. Magog. Madai, Javan, Tubal, Mesech en Tiras. En de zonen van Gomer waren Askenaz Rifath en Togarma. En de zonen van Javan waren Elisa, Tarsis, de Kittieten en de Donanieten. Naar dezen zijn de kustlanden der volken in hun landen verdeeld, elk naar zijn taal, naar hun geslacht onder hun volken." (NBG-1951 vertaling)
Robert de Telder
