De nieuwe wereldorde (2)
Robert de Telder • 77 - 2001/02 • Uitgave: 18
DE NIEUWE ORDE IN OPKOMST - (1985), opnieuw beschouwd, hoofdstuk per hoofdstuk becommentarieerd vanuit de hedendaagse ontwikkeling.
Het was met enige verbazing dat ik merkte hoe de Amerikaanse president Bush sr. in 1991. na de Golfoorlog, de woorden 'een nieuwe orde in de mond nam en deze slogan lanceerde in de hoop en verwachting op een algemene vredesregeling voor het Midden-Oosten. De titel van mijn boek daarentegen had ik ontleend aan Hitler en zijn nazi's die ook naar een nieuwe orde en een Duizendjarig Rijk streefden. Ik zag het als een menselijk streven voor -het oprichten van een messiaans vrederijk; net zoals Nimrod in den beginne. Dezelfde demonen zijn nog altijd aan het werk. Dat Bush de titel van mijn boek in de mond nam, vond ik boeiend.
Madrid, 3 november 1991. Voor de eerste maal in de geschiedenis zitten alle partijen in het Arabisch-Israëlisch conflict aan één tafel.
Na de Golfoorlog volgde dan ook de eerste poging om tot een vredesregeling met Israël en zijn buurlanden te komen. Het resultaat was de zogenaamde Madridconferentie van november 1991. Onder leiding van Sovjet-Rusland en de VS zaten Israël en al zijn buurlanden aan de onderhandelingstafel. De Palestijnen hadden samen met de Jordaanse delegatie een vertegenwoordiging. Het was de eerste keer in de geschiedenis dat alle partijen aan één tafel zaten. Dit laatste was dan wel het enige resultaat van de vergadering, naast het feit dat de Palestijnse afvaardiging akkoord ging om over een autonomie van de zogenaamde bezette gebieden met Israël verder te onderhandelen. Een tweede ronde is er niet gekomen. Hetzelfde jaar verdween de Sovjet-Unie om plaats te maken voor een soort Gemenebest van landen met Rusland als leider. Het jaar daarop werd voor Bush sr. een verkiezingsjaar waarin hij verloor van Bill Clinton. Het resultaat daarvan waren twee ambtstermijnen van vier jaar voor deze man met een regering.
Het vredesakkoord van 1994 tussen Rabin en Arafat wordt in Washington onder het welwillend oog van Clinton met een handdruk bezegeld. Dat akkoord heeft Israël niet altijd goed gedaan. Wat namelijk volgde waren de Oslo-onderhandelingen waar Israël, onder druk van de VS. tot een voorlopig akkoord moest komen met de voormalige terroristen- leider Arafat. Het akkoord voorzag in autonome gebieden voor de Arabieren in Gaza, Samaria en Judea. Gaza werd voor een groot gedeelte autonoom Arabisch gebied. Dit laatste hebben we voorspeld op basis van bijbelse teksten. De Bijbel spreekt over een onafhankelijk Flistea in de eindtijd. Wat Rabin in gang zette heeft hij niet kunnen beëindigen. De man werd in het openbaar in Israël vanwege zijn vredespolitiek vermoord. Zijn opvolgers, respectievelijk Netanjahoe en Barak waren minder bereid tot het opgeven van land zonder een allesomvattend akkoord. De moedwil van Arafat bleek tijdens de Camp David gésprekken tussen -hem en Barak, de premier van Israël, en onder supervisie van Clinton in diens laatste ambtsjaar als president van de VS. Arafat was niet bereid tot enige territoriale concessie en bleef bij zijn eis op het recht van terugkeer naar de Joodse staat van alle Palestijnse vluchtelingen sinds 1948 en hun nakomelingen. Sinds de huidige premier van Israël, Sharon. aan is getreden woedt er in Israël een Palestijnse volksopstand waarvan het einde momenteel nog niet in zicht is.
Wat ik niet gezien heb in 1985. toen ik aan DE NIEUWE ORDE IN OPKOMST werkte, was de komende val van de Berlijnse muur. Achteraf bekeken was de getallensymboliek nochtans heel treffend. Duitsland dat zich tijdens de Tweede Wereldoorlog op zulk een verschrikkelijke manier vergrepen heeft. aan het Joodse volk door middel van genocide, werd in 1945 verslagen en daarop' vier jaar bezet- In 1949 werd in het westen de Bondsrepubliek opgericht en onder Russische voogdij in het oosten de DDR. Wat volgde was een deling die exact veertig jaar geduurd heeft. Vier en veertig zijn getallen die in de Bijbel dikwijls met oordeel te maken hebben. Denk aan de veertigjarige ballingschap inde woestijn o.l.v. Mozes. In 1989 werd als het ware een vloek over Duitsland opgeheven. Voor hoelang?
Welke profetische richting zal Duitsland uitgaan? Later daarover meer. Hoe verder met Israël? Komt er nog een oorlog in het Midden-Oosten? Wordt Europa in deze strijd betrokken? Hoe zal de 10-statenbond van de profeet Daniël zich verder ontwikkelen?
Robert de Telder
Het was met enige verbazing dat ik merkte hoe de Amerikaanse president Bush sr. in 1991. na de Golfoorlog, de woorden 'een nieuwe orde in de mond nam en deze slogan lanceerde in de hoop en verwachting op een algemene vredesregeling voor het Midden-Oosten. De titel van mijn boek daarentegen had ik ontleend aan Hitler en zijn nazi's die ook naar een nieuwe orde en een Duizendjarig Rijk streefden. Ik zag het als een menselijk streven voor -het oprichten van een messiaans vrederijk; net zoals Nimrod in den beginne. Dezelfde demonen zijn nog altijd aan het werk. Dat Bush de titel van mijn boek in de mond nam, vond ik boeiend.
Madrid, 3 november 1991. Voor de eerste maal in de geschiedenis zitten alle partijen in het Arabisch-Israëlisch conflict aan één tafel.
Na de Golfoorlog volgde dan ook de eerste poging om tot een vredesregeling met Israël en zijn buurlanden te komen. Het resultaat was de zogenaamde Madridconferentie van november 1991. Onder leiding van Sovjet-Rusland en de VS zaten Israël en al zijn buurlanden aan de onderhandelingstafel. De Palestijnen hadden samen met de Jordaanse delegatie een vertegenwoordiging. Het was de eerste keer in de geschiedenis dat alle partijen aan één tafel zaten. Dit laatste was dan wel het enige resultaat van de vergadering, naast het feit dat de Palestijnse afvaardiging akkoord ging om over een autonomie van de zogenaamde bezette gebieden met Israël verder te onderhandelen. Een tweede ronde is er niet gekomen. Hetzelfde jaar verdween de Sovjet-Unie om plaats te maken voor een soort Gemenebest van landen met Rusland als leider. Het jaar daarop werd voor Bush sr. een verkiezingsjaar waarin hij verloor van Bill Clinton. Het resultaat daarvan waren twee ambtstermijnen van vier jaar voor deze man met een regering.
Het vredesakkoord van 1994 tussen Rabin en Arafat wordt in Washington onder het welwillend oog van Clinton met een handdruk bezegeld. Dat akkoord heeft Israël niet altijd goed gedaan. Wat namelijk volgde waren de Oslo-onderhandelingen waar Israël, onder druk van de VS. tot een voorlopig akkoord moest komen met de voormalige terroristen- leider Arafat. Het akkoord voorzag in autonome gebieden voor de Arabieren in Gaza, Samaria en Judea. Gaza werd voor een groot gedeelte autonoom Arabisch gebied. Dit laatste hebben we voorspeld op basis van bijbelse teksten. De Bijbel spreekt over een onafhankelijk Flistea in de eindtijd. Wat Rabin in gang zette heeft hij niet kunnen beëindigen. De man werd in het openbaar in Israël vanwege zijn vredespolitiek vermoord. Zijn opvolgers, respectievelijk Netanjahoe en Barak waren minder bereid tot het opgeven van land zonder een allesomvattend akkoord. De moedwil van Arafat bleek tijdens de Camp David gésprekken tussen -hem en Barak, de premier van Israël, en onder supervisie van Clinton in diens laatste ambtsjaar als president van de VS. Arafat was niet bereid tot enige territoriale concessie en bleef bij zijn eis op het recht van terugkeer naar de Joodse staat van alle Palestijnse vluchtelingen sinds 1948 en hun nakomelingen. Sinds de huidige premier van Israël, Sharon. aan is getreden woedt er in Israël een Palestijnse volksopstand waarvan het einde momenteel nog niet in zicht is.
Wat ik niet gezien heb in 1985. toen ik aan DE NIEUWE ORDE IN OPKOMST werkte, was de komende val van de Berlijnse muur. Achteraf bekeken was de getallensymboliek nochtans heel treffend. Duitsland dat zich tijdens de Tweede Wereldoorlog op zulk een verschrikkelijke manier vergrepen heeft. aan het Joodse volk door middel van genocide, werd in 1945 verslagen en daarop' vier jaar bezet- In 1949 werd in het westen de Bondsrepubliek opgericht en onder Russische voogdij in het oosten de DDR. Wat volgde was een deling die exact veertig jaar geduurd heeft. Vier en veertig zijn getallen die in de Bijbel dikwijls met oordeel te maken hebben. Denk aan de veertigjarige ballingschap inde woestijn o.l.v. Mozes. In 1989 werd als het ware een vloek over Duitsland opgeheven. Voor hoelang?
Welke profetische richting zal Duitsland uitgaan? Later daarover meer. Hoe verder met Israël? Komt er nog een oorlog in het Midden-Oosten? Wordt Europa in deze strijd betrokken? Hoe zal de 10-statenbond van de profeet Daniël zich verder ontwikkelen?
Robert de Telder
